Morgunblaðið - 19.01.1984, Blaðsíða 37

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 19. JANÚAR 1984
37
Siguröur Ragnar
Sigurðsson skipa-
smiöur — Minning
Fæddur 19. desember 1922.
Dáinn 10. janúar 1984.
Þegar góöur drengur hverfur
fyrir fullt og allt úr hópi vina
sinna, hljóðnar hver rödd í bili.
Hópurinn er ekki lengur hinn
sami og hann var áður og verður
það aldrei aftur. Hann verður í
vissum skilningi að byrja nýtt líf
og það tekur sinn tíma að venjast
því.
Einhvern veginn þannig varð
okkur innanbrjósts, vinum og fé-
lögum Sigurðar Ragnars Sigurðs-
sonar, þegar við fréttum lát Jians.
Hann gekk aldrei formlega í kaþ-
ólsku kirkjuna, sem við tilheyrum,
en var engu að síður fastur gestur
í Kristskirkju í Landakoti á
sunnudögum og öðrum hátíðisdög-
um kirkjunnar, ásamt konu sinni
og niðjum, eins og hann væri einn
af okkur. Hann tók fullan þátt í
allri félagsstarfsemi okkar og var
ævinlega manna fúsastur til að
fórna kirkjunni tíma sínum og
kröftum þegar á liðsinni þurfti að
halda. Og því er hann jarðsunginn
frá þeirri kirkju, kirkjunni sem
hann var svo tryggur.
í sambandi við Sigurð og kirkj-
una hvarflar ósjálfrátt að manni
sagan úr Biblíunni um manninn
sem átti tvo sonu og bað þá að
vinna í víngarði sínum. Hinn fyrri
neitaði því en sá sig um hönd og
fór. En hinn svaraði beiðninni ját-
andi en fór hvergi. Og við tökum
undir með Jesú og segjum: „Hvor
þeirra gerði vilja Föðurins?"
Sigurður var fæddur í Reykja-
vík 19. desember 1922 og var faðir
hans úr Biskupstungum. Sigurður
ólst upp í Vesturbænum og lærði
skipasmíði hjá Magnúsi Guð-
mundssyni, skipasmið. Síðan vann
hann um skeið í Skipasmíðastöð
Daníels Þorsteinssonar, en 1966
hóf hann störf hjá Reykjavíkur-
höfn og vann þar til dauðadags.
Hann kvæntist 27. apríl 1957
eftirlifandi konu sinni, Karenu
Einarsdóttur, sem ættuð er úr
Rauðasandshreppi. Þau eignuðust
þrjú börn, Ingibjörgu Steinunni,
hjúkrunarnema, sem gift er Jó-
hanni Sigurðssyni, flugumferðar-
stjóra, og eiga þau tvö börn; Sig-
urð Karvel, vélstjóra, sem kvænt-
ur er Hallfríði Blöndal, bókbind-
ara, og eiga þau einnig tvö börn;
Dagnýju, kvennaskólanema,
ógifta sem enn býr í foreldrahús-
um. Þá átti Sigurður tvo bræður
og tvær systur, sem öll eru á lífi.
Sigurður kenndi þess meins,
sem að lokum dró hann til dauða, í
október á sl. ári. Hann náði sér þó
vel eftir það og vonuðu vinir hans
og fjölskylda þá að hann væri úr
allri hættu í bili. En 10. janúar sl.
var hann skyndilega kvaddur burt
úr þessum heimi. Það liðu ekki
nema fáeinar klukkustundir frá
því að hann veiktist, til þess er
hann skildi við.
Segja má að sviplegt fráfall
hans komi yfir vini hans og
vandamenn eins og reiðarslag. En
þó hygg ég að það hafi hentað vel
jafn glöðum og hraustum dreng og
Sigurði að þurfa ekki að liggja
lengi á sjúkrabeði.
Við kveðjum í dag og trúum því
að svo vænn maður eigi góða
heimvon. Eftirlifandi konu hans,
börnum, barnabörnum, systkinum
hans og fjölskyldum þeirra vott-
um við innilega samúð okkar.
Hann hvíli í friði.
F.h. vina hins látna í kaþólska
söfnuðinum,
Torfi Ólafsson.
I dag er kvaddur hinstu kveðju
Sigurður Ragnar Sigurðsson
skipasmiður. Hann var 61 árs,
þegar manninn með ljáinn bar að
garði þegjandi og hljóðalaust að
áliðnum degi nú í janúar. Foreldr-
ar hans voru hjónin Dagný Níels-
dóttir, ættuð frá Breiðafirði, og
Sigurður Brynjólfsson, ættaður úr
Biskupstungum. Börn þeirra urðu
fimm og lifa Sigurð tveir bræður
og tvær systur.
Það mun hafa verið árið 1957 að
Sigurður tengdist fjölskyldu
minni, er hann kvæntist eftirlif-
andi eiginkonu sinni, Karenu M.
Einarsdóttur. Þau hófu búskap á
Vesturgötu 57A í Reykjavík í húsi,
sem amma mín hafði látið reisa.
Þar bjuggu þá einnig tveir bræðra
Karenar með fjölskyldum sínum,
en sá þriðji hafði stofnað heimili á
Akureyri. Er árin liðu fluttu
systkinin öll úr húsinu. Karen og
Sigurður komu sér upp fallegri
hæð á Unnarbraut 7, Seltjarnar-
nesi og bjuggu þar síðan.
Þeim varð þriggja barna auðið
og eru þau Ingibjörg, hjúkrunar-
nemi, gift Jóhanni Sigurðssyni
flugumferðarstjóra, Sigurður, vél-
stjóri, kvæntur Hallfríði Blöndal,
bókbindara, og Dagný, sem stund-
ar nám við Kvennaskólann í
Reykjavík og enn dvelur í for-
eldrahúsum. Barnabörnin eru orð-
in fjögur.
Um langt árabil var aðal-
starfsvettvangur Sigurðar í Skipa-
smiðastöð Daníels Þorsteinssonar,
en hin síðari árin vann hann hjá
Reykjavíkurhöfn að viðhaldi hafn-
armannvirkja. Þykist ég vita að
þar hafi farið vandvirkur og
vammlaus starfsmaður.
Ekki held ég að Karen frænka
mín hefði getað kosið sér betri
lífsförunaut en Sigurð. Mátti það
öllum vera ljóst, er umgengust
þau hjón, að með þeim ríkti ást-
ríki og gagnkvæm virðing. Á
heimili þeirra hjóna var einstak-
lega gott að koma, og ég minnist
margra gleðidaga þar við ýmis
tímamót, hlýju, vináttu og gest-
risni svo af bar.
Lokað
Vegna útfarar MAGNÚSAR JÓNSSONAR, banka-
stjóra, veröa allir afgreiöslustaöir Búnaöarbanka ís-
lands lokaöir föstudaginn 20. janúar til kl. 13.00.
BÚNAÐARBANKI ÍSLANDS.
Lokað
veröur í dag frá hádegi vegna jaröarfarar JES
ÁGÚSTS JÓNSSONAR, blikksmíöameistara.
Blikktækni hf.,
Blikksmiöja Hafnarfjaröar hf.
Lokað
í dag 19. janúar frá kl. 13.00 vegna jarðarfarar ÖNNU
J. LOFTSDÓTTUR, fyrrverandi formanns.
Hjúkrunarfélag íslands.
Það var alltaf gaman að spjalla
við Sigurð um dægurmál. Hann
fylgdist með, hafði ákveðnar skoð-
anir á málum, en felldi hvorki
áfellisdóma yfir mönnum né mál-
efnum.
í frístundum sínum hafði hann
gaman af lestri hvers kyns bóka
og yndi af góðri tónlist. En mest-
um hluta frítíma síns, a.m.k. hin
síðari ár, held ég samt, að hann
hljóti að hafa varið í fórnfúst
starf með konu sinni í kaþólska
söfnuðinum á íslandi. Sigurður
játaði ekki kaþólska trú, en stóð
við hlið konu sinnar þar sem ann-
ars staðar. Með árunum kynntist
hann mörgu fólki í söfnuðinum og
varð brátt ómissandi við undir-
búning og framkvæmd hinna
margvíslegustu málefna. Eiga
kaþólskir honum þökk að gjalda
fyrir óeigingjörn og vel unnin
störf. Það er til marks um hve ná-
tengdur hann var trúsystkinum
konu sinnar, að hann verður jarð-
sunginn frá Kristskirkju í Landa-
koti af ungum vini sínum, er kunni
að meta starf hans að verðleikum.
Sigurður var einn þeirra manna
er ósjálfrátt vekja strax hjá
manni traust. Það var afskaplega
gott að vera í návist hans og ró-
lyndi hans og geðprýði hafði góð
áhrif á aðra. Mér fannst hann allt-
af í fulkominni sátt við sjálfan sig
og umhverfi sitt. Streita og önn
dagsins virtist ekki koma honum
úr jafnvægi; frá honum stafaði
innri ró.
Ég sá Sigurð síðast á heimili
móður minnar á jóladag. Þar voru
þau hjón stödd ásamt börnum sín-
um, tengda- og barnabörnum í
jólakaffi, en sá siður er gamall, að
föðursystkini mín og fjölskyldur
þeirra, sem búsettar eru í Reykja-
vík, eigi samverustund þennan
dag. Ekki grunaði mig þá, að hann
ætti svo skammt eftir ólifað, þar
sem hann sat og minntist með
gleði ferðalags sem þau hjón
höfðu tekist á hendur til Suður-
landa ásamt vinafólki sínu sl.
haust. Hann naut sín vel með fjöl-
skyldu sinni þennan dag. Barna-
börnin hændust að afa sínum og
hann veitti þeim ekki síðri alúð og
hlýju en eigin börnum, enda alltaf
kært milli þeirra og hans. Þar réði
samheldni og gagnkvæmt traust
ríkjum.
Sigurður var mikið fyrir fjöl-
skyldu sína og virtist alltaf hafa
kappnógan tíma, þegar hún var
annars vegar. Henni gaf hann
sjálfan sig með glöðu geði, hann
unni sínum nánustu fölskvalaust.
Það var ánægjulegt að fylgjast
með einstakri sambúð hans og
Karenar og hve þau gerðu sér far
um að rækta vináttuna við annað
fólk. Hugarþel Sigurðar var
óvenju hlýtt, bros hans ósvikið og
jafnan stutt í það. Hann var já-
kvæður og glaðlegur maður í dag-
legri framkomu, greiðvikinn og
heiðarlegur.
Missir þessa góða frændfólks
mins er mikill, en örugg trú þeirra
mun reynast þeim styrkur á
erfiðri stundu. Kveð ég nú grand-
varan og góðan dreng og votta
frænku minni, börnum hennar og
ættmennum öllum dýpstu samúð
mína og fjölskyldu minnar. Hann
hvíli í Guðs friði.
„Af eilífðarljósi bjarma ber,
sem brautina þungu greiðir.
Vort líf, sem svo stutt og stopult er,
það stefnir á æðri leiðir.
Og upphiminn fegri en auga sér,
mót ðllum oss faðminn breiðir."
(Einar Benediktsson.)
t
Eiginkona mín og móöir okkar,
ANNIE KJÆRNESTED,
verður jarösungin frá Fossvogskirkju í dag 19. janúar kl. 15.00 e.h.
Friöfinnur Kjærnested,
Harry Kjærnested, Dagga Lis Kjærnested,
Kristín Kjærnested, Steingrímur Nikulásson,
Ada Kjærnested, Friörik Gíslason,
Elísa Kjærnested, Charles McCormick.
t
Systir okkar,
KRISTÍN THORSTENSEN,
veröur jarösett frá Hábergs Kapel, Bergen, Noregi i dag fimmtu-
daginn 19. janúar kl. 14.00.
Þeim sem vildu minnast hinnar látnu er bent á líknarstofnanir.
Sigrún Þorláksdóttir,
Stefanía Þorláksdóttir,
Vilberg Þorláksson.
t
Eiginmaöur minn og faöir okkar,
MAGNÚS JÓNSSON,
bankastjóri,
Stórateigi 42, Mosfellssveit,
sem andaöist föstudaginn 13. janúar, verður jarösunginn frá
Dómkirkjunni föstudaginn 20. janúar kl. 10.30.
Ingibjörg Magnúsdóttir,
Kristín Magnúsdóttir, Jón Magnússon.
t
Þökkum innilega hlýhug og vináttu viö andlát og útför
HARALDAR KRISTJÁNSSONAR,
bónda,
Sauöafelli, Dalasýslu.
Einnig sendum viö þakklæti til starfsfóiks deildar 14G á Land-
spítalanum fyrir frábæra umönnun.
Finndís Finnbogadóttir,
Höröur Haraldsson, Kristin Ágústsdóttir
og barnabörn. _____________
t
Innilegar þakkir fyrir auösýnda samúö og hlýhug viö andlát og
útför móöur okkar, tengdamóöur, systur, ömmu og langömmu,
MÁLFRÍDAR BENEDIKTSDÓTTUR,
Þorleifsstööum.
Einnig þökkum viö innilega heimahjúkrun Kópavogs fyrir góöa
hjálp á undanförnum árum.
Hólmfríöur Jóhannesdóttir, Ellert Finnbogason,
Hólmsteinn Jóhannesson, Gunnfríður Björnsdóttir,
Valný Benediktsdóttir
og aörir vandamenn.
t
Þökkum auösýnda samúö viö andlát og útför
SIGURJÓNS GUÐBERGSSONAR,
málarameistara.
Jóhanna Sveinsdóttir,
Sigrún Sigurjónsdóttir, Frank R. Veeneklass,
Ólafia Sigurjónsdóttir, Egill Hallgrímsson,
Rut Rebekka Sigurjónsdóttir, Höröur Kristinsson,
Þóröur G. Sigurjónsson,
Berglind Oddgeirsdóttir, Guðlaugur R. Jóhannsson,
Unnur Guóbergsdóttir, Auöunn Hermannsson
og barnabörn.
Birting afmœlis- og
minningargreina
ATHYGLI skal vakin á því, að afmælis- og minn-
ingargreinar verða að berast blaðinu með góðum
fyrirvara. Þannig verður grein, sem birtast á í mið-
vikudagsblaði, að berast í síðasta lagi fyrir hádegi á
mánudag og hliðstætt með greinar aðra daga. í minn-
ingargreinum skal hinn látni ekki ávarpaður. Þess
skal einnig getið, af marggefnu tilefni, að frumort
ljóð um hinn látna eru ekki birt á minningarorðasíð-
um Morgunblaðsins. Handrit þurfa að vera vélrituð
og með góðu línubili.
Einar Magnússon.