Morgunblaðið - 31.07.1984, Blaðsíða 35

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 31. JÚLl 1984
47

Marteinn M. Skaftfells
„Fyrirhugaður útflutn-
ingur byggist eingöngu
á hærra verði, sé hross-
unum slátrað í Dan-
mörku. Það er því verið
að selja þjáningar
þeirra.“
leiki. Lengst af voru margir hestar
saman í stíu. Enginn getur lýst
þjáningum þeirra í vondum veðr-
um og vondum sjó. Og þrátt fyrir
það, þótt skipverjar legðu sig oft í
hættu til að hjálpa þeim, urðu
stundum þau slys, að skjóta varð
hesta til að firra þá þjáningum,
sem enginn möguleiki var að ráða
bót á.
Eimskip annaðist þessa flutn-
inga. Bæði skipstjórnarmenn og
framkv.stj. höfðu svo ríka samúð
með hrossunum, að þeir féllust á,
að smíðuð yrði stía fyrir hvern
hest. Á þennan hátt var komið í
veg fyrir alvarleg slys, og þjóna
mátti hverjum einstökum hesti
miklu betur en áður var mögulegt.
En þótt yfirmenn og hásetar
gerðu allt, sem í þeirra valdi stóð
til að bæta líðan hestanna á leið
yfir hafið, gátu þeir ekki komið í
veg fyrir sjóveiki. Og hversu blíðir
sem veður- og sjávarguðir voru,
urðu hestar yfirleitt sjóveikir,
lystarlausir og gegnslappir, eins
og tvífættir farþegar með sama
kvilla.
í veltingi og vondum sjó voru
einkastíurnar ómetanleg bót frá
því, sem áður var. En fæstir munu
þó geta gert sér ljósa grein fyrir
erfiðleikum og líðan hestanna. En
kannski leið skipverjum og far-
þegum, er á horfðu, ekki öllu bet-
ur. — Og óhætt er að fullyrða, að
þungu fargi var létt af skipshöfn-
um, er horfið var frá þessum
flutningum, og þeir færðir yfir á
flugvélina.
Að öllum ofangreindum umbót-
um stóð stjórn Dýraverndunarfé-
lags Reykjavíkur. En þær hefðu
tafist, hefðu þær ekki mætt skiln-
is yndisauki hestavinum — eða
beinlínis alinn til afsláttar, og því
miður í of ríkum mæli — líklega
að mestu leyti, á útigangi, hvernig
sem viðrar. En þeir, sem hafa
hvorki hjartarúm eða húsrými
hestum sínum í harðviðrum, eiga
ekki að hafa hesta.
Sú smán er sem betur fer langt
að baki, er íslenskir hestar voru
seldir til þrælkunar í breskum
kolanámum. Ég hélt, að það
heyrði einnig til fortíð og sögu, að
þær þjáningar væru lagðar á ís-
lenska hesta að vera fluttir utan
með skipum, þar sem líðan þeirra
er margfalt betri í flugvélinni.
Fyrirhugaður útflutningur
byggist eingöngu á hærra verði, sé
hrossunum slátrað í Danmörku.
Það er því verið að selja þjáningar
þeirra. — Brennir sá gróði ekki
fingur þeirra, er við honum taka?
Marteinn M. Skaftfells er fyrrrer-
andi formaður Dýrarerndarfélags
Reykjaríkur.
Panasonic
Endurtekur ævintýrið.
5 þriggja tíma
VHS myndsegulbandsspólur
í pakka á aðeins
kr. 399.-
spólan.

Ekki kasta krónunni og spara aurinn.
veljiö þaö besta frá Panasonic,
stærsta VHS framleiöanda heims.
Ath. fást nú líka í
HAGKAUP
Skeifunrti Akureyri Njarðvik
wa
180
VIDBO
CASSBTTB
NVBS90
180
180
VtDHO
CAXSBTTB
CASSBTTB

SZEl

. Jg
>IS hf
712 s&tijms
Hross með skipum til
slátrunar í Danmörku
eftir Martein M.
Skaftfells
Fyrir nokkru var þess getið í
blöðum, að SÍS væri að kanna
möguleika á sölu hrossa til slátr-
unar í Danmörku, þar eð mun
hærra verð fengist fyrir kjötið,
væri þeim slátrað þar.
Nú er þess getið í blöðum, að
Búvörudeild SfS hafi opnast
möguleikar á þessari sölu. Og ef af
henni verður, verði sérstakt gripa-
flutningaskip leigt. Og skv. uppl.,
sem ég fékk í SÍS, er um 300 hesta
að ræða.
Einnig er þess getið, að „Bú-
vörudeild" SÍS hafi haft samband
við „Hagsmunafélag hrossa-
bænda", er hvetji félagsmenn til
að hagnýta sér þessa möguleika.
Lengi var skipið eini möguleik-
inn til flutninganna á hestum
utan. Og því miður vondur mögu-
ingi og góðum vilja framkv.stj.
Eimskips, sem mætti hverri
rökstuddri ósk til umbóta, ásamt
verkfræðingi og öðrum, er málið
snerti.
SÍS var aðalútflytjandi hrossa,
undir stjórn framkv.stj. Agnars
Tryggvasonar. Og hann var mikill
áhugamaður um sem bestan að-
búnað við þessa flutninga. Og
þeim ágætisdreng verður vart
fullþakkað hversu vel hann brást
við hugmyndinni um að flytja
hross utan með flugvélum — í stað
skipa. Og ég vil vona, að núverandi
framkv.stj., Magnús Friðgeirsson,
taki þetta mál til gagngerrar
endurskoðunar og láti ekki
pyngjusjónarmiðið ráða ákvörð-
unum sínum.
Ég skil vel, að hann er í vanda,
þrýsti hrossabændur fast á. En
þeir vita fyrirfram, að markaður
fyrir hrossakjöt er lítill og hrossa-
eign landsmanna langt um þarfir
fram. Þeir eiga því sjálfir að bera
ábyrgð á hrossafjöld sinni. — En
þeir, sem standa að þessum mál-
um, ættu að örva neyslu hrossa-
kjöts innanlands, þar sem það
mun vera talið hvað hollasta kjöt-
ið.
Éngan, er stóð að ofangreindum
umbótum, mun hafa grunað, að
aftur yrði horfið að því, sem með
rökum var fordæmt og afnumið.
— Og séu enn í gildi lög, er heim-
ila að óþarfa þjáningar séu lögð á
dýr til að þjóna lágkúrulegri
krónuhyggju, ber að afnema þau.
Hesturinn er ekki lengur þarf-
asti þjónninn. Nú er hann einung-