Morgunblaðið - 05.12.1984, Side 66

66
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 5. DESEMBER 1984
nm\hm
© 1984 Universal Press Syndicate
„E-f þú viLt \jeíixx afi, v/er5ur pú ab
fórrva. einhvenju "
... að seyja henni að
hún séfeyursta rósin.
TM Reg. U.S. Pat Off -all rights raserved
*1984 Los Angelcs Times Syndicate
Með
morgunkaffinu
Ég hef heyrt svo margt
áhugavert um þig, t.d. það að
þú sért ókvæntur!
HÖGNI HREKKVÍSI
„ BK/ALAPA BiNA HELPUR
BRTÁL/EÐISLEG rartt!'/"
Menn vilja frjálst útvarp
Sjónvarps- og útvarpsnotandi
skrifar:
Ólafur Sigurðsson fréttamaður
skrifar alllanga grein í Morgun-
blaðið 3. nóv. sl. undir fyrirsögn-
inni „Frjálst eða ófrjálst útvarp“,
og segir meðal annars að í Banda-
ríkjunum starfi 8.900 útvarps-
stöðvar og segir þær allar frjálsar
í þeim skilningi að ríkið eigi þær
ekki. Og ennfremur segir hann:
„Þær verða allar að hlíta frétta-
reglum sem í mörgu svipar mjög
til fréttareglna Ríkisútvarpsins."
Ekki vil ég vefengja að rétt sé
frá skýrt af hálfu fréttamannsins,
en óneitanlegt virðist að þegar
svona hagar til sé tilgreint án
undandráttar, hverskonar reglum
verði að hlíta. Ennfremur segir
fréttamaðurinn: „Sérstaklega eru
þær reglur svipaðar þegar fjallað
er um jafnan rétt allra til að koma
skoðunum sínum á framfæri."
Þessi ummæli koma mér vægast
sagt spánskt fyrir sjónir með til-
liti til nýafstaðinna forsetakosn-
inga í Bandaríkjunum. Ég man
ekki betur en að skýrt hafi verið
frá að forsetaframbjóðendur hafi
eytt milljónum dollara í aögang að
útvarpsstöðvum til þess að koma
skoðunum sínum á framfæri. Ekki
eyddu frambjóðendur jafnmiklu
og giskað var á, en sjálfsagt ber
það þess merki að réttur þeirra
hafi verið jafn. Mundi þetta eftir-
lit þýða það að ræður frambjóð-
endanna hafi verið ritskoðaðar áð-
ur en þær voru fluttar?
Þá segir fréttamaðurinn í þess-
ari grein sinni að það mundi varða
við lög að safna hlutafé í rekstur
frjálsrar útvarpsstöðvar, þar sem
augljóst sé að rekstur slíkrar
stöðvar hér mundi ekki bera sig
fjárhagslega, og því hagkvæmara
að leggja fé inn í banka og fá
þannig 25% arð.
Það er nú einu sinni svo að allur
atvinnurekstur hér á landi virðist
vera á takmörkum þess að bera
sig, þó vitanlega séu til heiðarleg-
ar undantekningar. Eigi að síður
hafa menn lagt í að fjárfesta í
ýmsu án þess að hafa haft nokkra
tryggingu fyrir því að það mundi
bera sig, og er ekki sjáanlegt ann-
að en að ríkið gangi þar á undan í
sumum tilvikum með því að
styrkja fyrirfram sjáanlegan
hallarekstur, og skal slíku sannar-
lega ekki mælt bót.
Hitt er augljóst mál að lítið yrði
um atvinnurekstur almennt talað
ef enginn vildi leggja fram áhættu
og eða hlutafé í uppbyggingu
fyrirtækja, og get ég satt að segja
ekki séð að slíkt sé á neinn hátt
refsivert, nema því aðeins að slíku
hlutafé sé safnað á þeim forsend-
um að um augljósan hagnað sé að
ræða og síðan ekki hægt að standa
við gefin loforð. Ef til vill væru
slík loforð rétthærri en t.d. kosn-
ingaloforð, sem allir virðast geta
svikið átölulaust.
Ég get ekki ímyndað mér annað
en að öllum þeim sem vilja leggja
fram hlutafé til stofnunar frjáls
útvarps, sé fyrirfram ljóst að ekki
séu líkur til að hlutaféð skili arði,
en það er nú einu sinni svo að
sumu fólki eru peningar ekki allt.
Menn vilja gjarnan vita hvað er að
gerast í kringum þá, og vilja
hvorki láta BSRB né aðra ráða því
hvað þeir frétta. Sem sagt, menn
vilja frjálst útvarp, en ekki frjálst
á þeim grundvelli sem fréttamað-
urinn hugsar sér, þannig að hægt
sé að loka hreinlega fyrir frétta-
útsendingar og það áður en til
verkfalls kemur, jafnvel þó að
laun hafi verið greidd fyrirfram
fyrir slíka þjónustu. Er ekki refsi-
vert að taka laun og eða greiðslu
fyrir þjónustu og eða vörur sem
ekki er innt af hendi?
Já, það eru margir sem rugla
saman frelsi og óstjórn, en við
viljum helst vera laus við það
frelsi sem BSRB kynnti okkur í
sínu makalausa verkfalli.
Satt að segja trúi ég ýmsum
sem þykjast vilja frjálst útvarp
mátulega. Ég trúi að álíka hugur
fylgi máli og t.d. iýsir sér hjá
Hjörleifi Guttormssyni þegar
hann kom fram með frumvarp til
laga um takmörkun starfsfólks í
erlendum sendiráðum.
Hvenær megum við útvarps- og
sjónvarpsnotendur vænta endur-
greiðslu frá viðeigandi stofnunum
vegna vanefnda á útvarps- og
sjónvarpssendingum þennan tíma
sem verkfallið stóð. Ég mótmæli
algjörlega þeirri firru að hægt sé
að bæta mönnum þetta „tap“ upp
með lengingu dagskrár um nokk-
urn ókominn tíma. Vinnandi fólk
getur ekki vakað endalaust yfir
„geðþótta“dagskrá sjónvarpsins.
Eru unglingarnir alltaf
sökudólgarnir?
14 ára Nemesis skrifar:
Þann 24. nóvember sl. sá ég
greinarkorn í Velvakanda undir
fyrirsögninni „Mannleg sam-
skipti í molum“. Það fyllti mæl-
inn. Ég er nefnilega sjálf ein af
þessu skapstóra fólki. Það er
sama út af hverju er kvartað,
alltaf skulu unglingarnir vera
sökudólgarnir. Mér finnst að
sumir ættu að líta í eigin barm
og athuga hver á sökina.
Að skrifa og skammast í blöðum
skapvondu fólki finnst gaman.
Niður oss rakkar í röðum
reynum að standa saman.
Við sjáum bæjarins byttur
blindfullar í Hafnarstræti.
Æla við staðarins styttur
og stundum vera með læti.
Við erum ekki þau einu
er úr klaufum viljum sletta.
Það skaltu hafa á hreinu
þá heppnast að muna þetta.