Morgunblaðið - 13.02.1985, Side 50
50
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR13. FEBRÚAR 1986
Minning:
Ottó Oddsson
vélgœslumaður
Fæddur 16. febrúar 1914
Dáinn 4. febrúar 1985
í dag er gerð útför Ottós
Oddssonar sem andaðist á Land-
spítalanum 4. þessa mánaðar en
hann hafði verið rúmliggjandi þar
í nokkra mánuði með erfiðan
sjúkdóm.
Otto fæddist að Árnastöðum i
Loðmundarfirði 16. febrúar 1914.
Foreldrar hans voru þau Oddur
Sveinsson og Hermanía Helga-
dóttir. Faðir hans andaðist þegar
Ottó var 9 ára að aldri og fór hann
þá í fóstur til föðurbróður síns í
Bogarfirði eystra. Þar var hann til
15 ára aldurs en fluttist þaðan að
Dalatanga til móðurbróður síns.
Snemma stundaði hann sjóinn og
störf tengd útgerð. Á Seyðisfirði
var hann eftirsóttur í slík störf
enda harðduglegur, verkhygginn
og háttvís. Árið 1939 kvæntist
Otto eftirlifandi konu sinni, Aðal-
heiði Einarsdóttur frá Klippstað í
Loðmundarfirði, mestu myndar-
og dugnaðarkonu. Nokkru eftir að
þau giftust og fluttust frá Seyðis-
firði. Hófu þau búskap á jörðinni
Nesi í Loðmundarfirði og bjuggu
þar til ársins 1950. Flestir bæir
þar um slóðir voru þá komnir í
eyði og erfitt um aðdrætti vegna
samgönguleysis, brugðu þau hjón-
in þá búi og fluttu til Reykjavíkur.
Uppeldisdóttir þeirra er Gunn-
hildur Gunnarsdóttir sem er gift
Magnúsi Gunnarssyni viðskipta-
fræðingi og eiga þau 2 börn.
Otto var víðlesinn, það duldist
engum sem við hann ræddi. Hann
gerði talsvert af því í tómstundum
sínum að binda inn bækur, bæði
fyrir sig og aðra. Það var mál
manna að þar fór maður með gott
handbragð eins og sást á öllu því
sem hann tók sér fyrir hendur.
Þegar Áburðarverksmiðja ríkis-
ins var í smíðum hóf Otto störf
þar. Fyrst við byggingar og síðan
sem vélgæslumaður. Eg, undirrit-
aður byrjaði um sama leyti sem
vaktstjóri en Otto var lengst af á
vaktinni hjá mér. Hann var fljót-
ur að tileinka sér hlutina i hinum
ýmsu verksmiðjudeildum og með
honum var gott að starfa, en
lengst af starfaði hann í ammóni-
akverksmiðjunni. Ottó stundaði
mikið útivist, sérstaklega nú í
seinni tíð, stangveiði var hans
uppáhaldssport og náði hann
miklum árangri í þeirri íþrótt.
Hann var gömul rjúpnaskytta og
stundaði það af miklu kappi á
meðan kraftar og heilsa leyfðu. Að
leiðarlokum vil ég þakka Otto
fyrir gott samstarf og vináttu sem
varað hefur yfir þrjá áratugi.
Heiðu og fjölskyldu sendi ég
innilegar samúðarkveðjur.
Guðmundur Jónsson
í dag, miðvikudaginn 13. febrú-
ar, verður til moldar borinn frá
Kópavogskirkju Ottó Oddsson.
Ottó fæddt 16. febrúar 1914 að
Árnastöðum í Loðmundarfirði.
Foreldrar hans voru Hermína
Helgadóttir og Oddur Sveinsson.
Ottó missti föður sinn ungur og
ólst upp hjá föðurbróður sínum,
Sigurði Sveinssyni á Borgarfirði
eystra, til fimmtán ára aldurs, en
Bergþóra Jóns-
dóttir - Minning
Fædd 23. janúar 1908
Dáin 4. febrúar 1985
í dag er til moldar borin frá
Fossvogskapellu frænka okkar,
Bergþóra Jónsdóttir frá Gilsbakka
á Bíldudal. Foreldrar hennar voru
Sigríður Benjamínsdóttir og Jón
Guðmundsson smiður, sem þar
stofnaði heimili um aldamót.
Eignuðust þau hjón fimm börn,
fjórar dætur og einn son. Kveður
Bergþóra síðust systranna, en þær
voru Auðbjörg, Eva og Indiana.
Bróðirinn Benjamín er einn eftir
og tregar nú systur sína, enda var
mjög kært með þeim systkinum.
Þóra frænka, eins og hún var
oftast kölluð, fór snemma að
vinna við fiskverkun eins og hún
tíðkaðist á fyrstu áratugum þess-
arar aldar. Þessi vinna var oft
kalsaieg og erfið og kom sér þá vel
að vera léttur í skapi og koma
auga á bjartari hliðar tilverunnar.
Enda kom það henni að gagni í
harðri raun margra sjúkdómsára.
23 ára gömul veiktist hún af berkl-
um. Lá þá leiðin á Vífilsstaðahæli,
sem í þá daga þótti ekki uppörv-
andi fyrir unga manneskju. Þaðan
átti hún ekki afturkvæmt í sjö ár.
Gekkst hún undir þær aðgerðir
sem þá voru framkvæmanlegar og
að lokum höggningu, sem var það
eina er að gagni gat komið og hún
treysti á að það yrði henni til
bjargar.
Á Vífilsstöðum lést unnusti
hennar, Sveinn Magnússon frá
Selárdal sem einnig var þar sjúkl-
ingur. Við getum rétt ímyndað
okkur hve grimmt hefur verið að
henni vegið þá. Þrátt fyrir allt
andstreymi þessara ára gætti
aldrei beiskju hjá henni, og
minntist hún oft dvalar sinnar á
Vífilsstöðum með svo miklum hlý-
hug að undrum sætti. Næstu árin
verða henni léttbærari, hún hefur
hlétlÁ heilsu sem nægil* henpi til
að-srtnnda létta vinnu og'var hún
þakklát fyrir það. Er hún við
verslunarstörf næstu árin. 17.
nóvember 1945 giftist hún Sigfúsi
Sigurðssyni sjómanni ættuðum
frá Borgarfirði eystra, en hann er
iátinn fyrir allmörgum árum.
Eignuðust þau tvö börn, Sigurð
Jón og Indiönu.
Fyrstu búskaparárin bjuggu
þau á Lokastíg hér í borg og var
þar sannkölluð miðstöð ættfólks
þeirra beggja. Enda gott þar að
koma og sannaðist hið forn-
kveðna, þar sem er hjartarúm er
húsrúm. Seinna byggðu þau sér
hús í Nökkvavogi 4 sem varð
heimili þeirra æ síðan. Þangað
flyst til þeirra afi okkar, Jón
Guðmundsson, og naut þar sér-
stakrar ástar og umhyggju síðustu
æviárin. Hann andaðist þar 96 ára
gamall. Er okkur bæöi ljúft og
skylt að þakka Þóru fyrir hennar
stóra hlut í umönnun hans.
Síðustu árin bjó Þóra með börn-
um sínum, Sigurði, Indiönu og
Gylfa manni hennar ásamt barna-
börnum, sem hún unni mjög, og í
dag kveðja ömmu sína með sárum
söknuði. Fyrir fimm mánuðum lá
leiðin aftur að Vífilsstöðum og nú
átti hún ekki afturkvæmt. Þó að
oftast væri hún sárþjáð brást
henni ekki andlegt þrek fremur en
endranær. Þangað komu vinir og
vandamenn og styttu henni stund-
ir, og var það ekki síður þeirra
skemmtan en hennar. Á afmæl-
isdaginn hennar 23. janúar síð-
astliðinn var hún allhress og gerði
sér vonir um að komast heim, og
dvelja með sínum enn um stund.
En skjótt skipast veður í lofti,
og björtustu vonir verða að engu.
Þann 4. febrúar lést hún. Eftir sit-
ur björt minning um góða frænku,
sem gaf okkur svo margt, er seint
gleymist. Hafi hún þökk fyrir. Að
lokum vottum við nánustu ætt-
ingjum hennar okkar dýpstu sam-
úð. Bróöurhörn
dvaldist síðan hjá móðurbróður
sínum, Vilhjálmi Helgasyni á
Dalatanga, þar til hann varð 18
ára gamall. Þá hóf hann sjósókn
og stundaði sjóinn þar til hann
gifti sig Aðalheiði Einarsdóttur
frá Klifstað í Loðmundarfirði í
nóvembermánuði 1939.
Þau hjónin hófu búskap að Nesi
í Loðmundarfirði og bjuggu þar
fram til ársins 1950 þegar þau
urðu að bregða búi vegna heilsu-
brests Ottós. Þau fluttu þá til
Reykjavíkur þar sem Ottó fljót-
lega hóf störf við byggingu Áburð-
arverksmiðju rfkisins og réðst síð-
an til starfa í verksmiðjunni sem
vélgæslumaður þegar hún hóf
starfsemi sína. Starfaði hann við
Áburðarverksmiðjuna alla tíð síð-
an eða í rúm 30 ár. í febrúarmán-
uði 1946 tóku þau hjónin í fóstur
systurdóttur Áðalheiðar, Gunn-
hildi Gunnarsdóttur, og ólst hún
upp frá því hjá þeim hjónum.
Leiðir okkar Ottós lágu saman
þegar undirritaður kynntist fóst-
urdóttur hans. Við höfum því átt
margar samverustundir á liðnum
tuttugu árum. Ég minnist sér-
staklega þeirra tíma þegar við
renndum saman fyrir lax eða si-
í dag kveð ég tengdamóður
mína, Bergþóru Jónsdóttur. Hún
fæddist að Gilsbakka á Bíldudal
23. janúar 1908 dóttir hjónanna
Jóns Guðmundssonar og Sigríðar
Benjamínsdóttur. Ung að árum
veiktist hún og dvaldist í nokkur
ár á Vífilsstaðaspítala og síðar á
Kristnesi. 17. nóvember 1945 gift-
ist hún Sigfúsi Sigurðssyni frá
Borgarfirði eystra. Þau eignuðust
tvö börn, Indíönu og Sigurð Jón.
Þau hjón reistu sér heimili í
Nökkvavogi 4 og bjuggu þar síðan.
Sigfús lést árið 1972, eftir það hélt
Bergþóra heimili með Sigurði syni
sínum.
Þrátt fyrir mikið heilsuleysi
hélt hún lífsgleði sinni og bjart-
sýni sem hún miðlaði öðrum af.
Ég þakka henni góðvild og
hjálpsemi í gegnum árin og ég veit
að heimkoman verður góð. Hafi
hún þökk fyrir allt.
Gylfi
Nú, þegar ég kveð ömmu mína
Þóru, er mér efst í huga þakklæti
fyrir allt sem hún gerði fyrir mig.
Álltaf var hugur hennar bundinn
við að gleðja okkur bamabörnin,
kenna okkur að líta björtum aug-
um á framtíðina. Hafi hún þakkir
fyrir allt. V
Þóra Björg
lung, því veiðimennska var ásamt
bókbandi og bókasöfnun eitt
helsta áhugamál Ottós. í þessum
veiðiferðum ræddum við oft um
landsins gagn og nauðsynjar og
sló oft í brýnu því ekki vorum við
alltaf sammála. Ottó var fulltrúi
þeirrar kynslóðar sem átti ekki
kost á langri skólagöngu í æsku en
bætti sér það upp með miklum
lestri og sjálfsnámi. Þó hann væri
hæglátur var hann fastur fyrir og
í umræðum okkar túlkaði hann
gjarnan af miklum hita sjónarmið
þeirra sem verr eru settir í þjóð-
félaginu. Ég mun sakna þessara
stunda því hann talaði af raunsæi
máli hins þögla fjölda.
Stuttu áður en Ottó kenndi þess
meins sem hann barðist við til síð-
asta dags fórum við hjónin ásamt
börnum okkar með Heiðu og Ottó
til Loðmundarfjarðar. Mér verður
lengi minnisstæð sú tilfinning
þegar við gengum upp að þeim
stað þar sem þau hjónin höfðu bú-
ið fyrir rúmum 30 árum og ekki
heimsótt fyrr en þennan dag.
Minningarnar streymdu fram og
við stóðum þarna fulltrúar þriggja
kynslóða og rifjuðum upp búskap-
arhætti og lífsbaráttuna á ein-
angruðum sveitabæ fyrir 40 árum.
Sjaldan hafa þær breytingar sem
átt hafa sér stað á þessum árum
orðið eins skýrar og á þessum
stutta tíma sem við dvöldumst í
hlaðvarpanum á Nesi í Loðmund-
arfirði.
Með Ottó er fallinn í valinn einn
fulltrúi þeirrar kynslóðar sem
með vinnu sinni og atorku skapaði
nýjum kynslóðum aukna mögu-
leika til betra lífs. Ég kveð hann
með þakklæti fyrir liðnar sam-
verustundir, fyrir veittan stuðn-
ing á liðnum árum og fyrir um-
hyggju og ástúð til handa fóstur-
dóttur og barnabörnum.
Magnús Gunnarsson
Brídge
Arnór Ragnarsson
Bridgedeild Breið-
fírðingafélagsins
Átján lotum af 47 er lokið í
barómeter-tvímenningnum og er
staða efstu para nú þessi:
Halldór Guðjónsson —
Yngvi Guðjónsson 464
Bjarni Jónsson —
Sveinn Jónsson 377
Baldur Ásgeirsson —
Magnús Halldórsson 361
Gísli Víglundsson —
Þórarinn Árnason 252
Eggert Benónísson —
Sigurður Ámundason 199
Bragi Erlendsson —
Ríkharður Steinbergsson 191
Erla Sigvaldadóttir —
Lovísa Jóhannsdóttir 181
Ragna Ólafsdóttir —
Olafur Valgeirsson 156
Ingibjörg Halldórsdóttir —
Sigvaldi Þorsteinsson 150
Jón Stefánsson —
Magnús Oddsson 147
Meðalárangur 0
Næstu 6 lotur verða spilaðar á
fimmtudaginn í Hreyfilshúsinu
kl. 19.30.
Suðurlandsmeist-
aramót í sveita-
keppni 1985
Dagana 25.-27. jan. sl. fór
fram á Selfossi hið árlega Suður-
landsmeistaramót í sveitakeppni
haldið í samvinnu við Bridgefé-
lag Selfoss og nágrennis. Spilað
var í „Horninu" í Vöruhúsi KÁ,
hófst spilamennska kl. 19.00 á
föstudeginum 25. jan. Sextán
sveitir voru skráðar ti leiks, en
aðeins fimmtán mættu, vara-
sveit sem var 17. sveitin gat ekki
hlaupið í skarðið þar sem fyrir-
vari á afboðun 16du sveitarinnar
var alltof lítill. Framvegis verða
sveitir að láta mótsstjórn vita
eins fljótt og mögulegt er, ef út-
lit er fyrir forföll. Eins og áður
sagði tóku 15 sveitir þátt í mót-
inu, komu þær frá sjö félögum,
þ.e.a.s. frá Bridgefélögum Sel-
foss, Þorlákshafnar, Vestmanna-
eyja, Hveragerðis, Hvolsvallar,
Hrunamanna, og Menntaskólan-
um á Laugarvatni.
Hver sveit spilaði 14 leiki og
var hver leikur 12 spil, samtals
spilaði því hver sveit 168 spil.
Mótinu lauk um kl. 17.00 á
sunnudeginum 27. jan. með verð-
launaafhendingu. Hafði þá hver
sveit setið um 25 klst. samfleytt
við spilaborðið, er þetta með
allra stærstu mótum sem
Bridgesamband Suðurlands hef-
ur staðið fyrir, bæði hvað snertir
sveitafjölda og spilafjölda.
Mótið var allan tímann jafnt
og spennandi og var það mál
manna að þetta væri jafnsterk-
asta mót sem BSS hefði haldið.
Sigurvegari mótsins varð sveit
Suðurgarðs hf. Selfossi með 292
stig. Fyrir Suðurgarð hf. spiluðu
Kristján Már Gunnarsson,
Gunnar Þórðarson, Sigfús Þórð-
arson og Vilhjálmur Þór Páls-
son. í öðru sæti varð sveit Gylfa
Gíslasonar Laugarvatnf og hlaut
hún 286 stig. t sveitinni spiluðu
auk Gylfa Oli Týr Guðjónsson,
Hrannar Erlingsson og Matthías
Þorvaldsson. í þriðja sæti með
271 stig var sveit Jóns Hauks-
sonar frá Vestmannaeyjum, auk
Jóns spiluðu í sveitinni Georg
ólafsson, Guðmundur Búason og
Ævar Kjartansson. Þessar þrjár
sveitir hafa allar þátttökurétt á
tslandsmóti 1985 í sveitakeppni
fyrir árangur sinn í Suður-
landsmótinu.
Endanleg röð í Suðurlands-
mótinu 1985 er þessi:
Sv. Suðurgarðs hf. 292
Sv. Gylfa Gíslasonar 286
Sv. Jóns Haukssonar 271
Sv. Valgarðs Blöndal 260
Sv. Hermanns Þ. Erlingss. 254
Sv. Ragnars Óskarssonar 247
Sv. Brynjólfs Gestssonar 245
Sv. Þorvarðar Hjaltasonar 236
Sv. Benedikts Olgeirssonar 217
Sv. Karls Gunnlaugssonar 211
Kempan Guðmundur Kr. Sig-
urðsson var keppnisstjóri á mót-
inu og stjórnaði því af sinni al-
kunnu snilld. Hann sendi spilur-
um tóninn í bundnu máli og
hljóðaði það svona:
Velkomnir vinir og njótið
verðug skal keppni í dag.
Á Selfossi er Suðurlandsmótið
sett hér með glæsibrag.
Það að sigra er þvílíkur fengur
að það keppnismarkmið skal sett.
Að spila sem sannur drengur
sem er háleitast takmark og rétt.
Þá fékk Guðmundur í vega-
nesti frá Selfyssingum eftirfar-
andi:
Guðmundur er garpur klár,
geðríkur en prúður.
Ollu stjórnar upp á hár,
ekkert leyfir múður.
Áttræður hann er og vist
árum tveimur betur.
Honum aldur hamlar síst,
með heiðri stjórnað getur.
Það er reyndar ekki venjan að
bridgeþátturinn sé í bundnu
máli og ekki til þess ætlast, en
segja má að undantekningin
sanni regluna.
Bridgefélag
Suðurnesja
Guðmundur Ingólfsson og
Gísli Torfason urðu Suðurnesja-
meistarar í tvímenningi en
keppninni lauk sl. mánudag.
Hlutu þeir félagar 192 stig yfir
meðalskor en spilaður var baro-
meter. í öðru sæti urðu Gunnar
Sigurbjörnsson og Leifur Leifs-
son með 155 stig, Maron Björns-
son og Högni Oddsson urðu i
þriðja sæti með 135 stig.
Röð næstu para:
Arnór — Sigurhans 131
Gunnar — Haraldur 99
Einar — Stefán 85
Magnús — Sigurjón 82
Jóhannes — Karl 79
Jóhannes — Óli Þór 78
Keppnisstjóri var Hjálmtýr
Baldursson.
Næsta keppni félagsins verður
meistaramótið í sveitakeppni.
Spilaðir verða 32 spila leikir.
Spilað er í Samkomuhúsinu i
Sandgerði á mánudögum kl. 20.