Morgunblaðið - 21.08.1985, Qupperneq 43

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 21. AGOST 1985
43
Heiti lækurinn í Nauthólsvík. Bréfritari segist aldrei hafa séó eins vonda umgengni og kringum hann.
Haldið heita læknum þrifalegum
Náttúruunnandi skrifar:
Ég lagði leið mína í Nauthólsvík
um daginn. Ég hafði ætlað mér að
fara í heita lækinn en varð fyrir
miklum vonbrigðum þegar þangað
kom því gjáin var þurr með öllu. Þó
var annað sem mér þótti verra.
Þarna var svo sóðalegt að ég hef
aldrei séð annað eins.
Ég ræddi málið við vörubílstjóra
sem þarna var á bíl sínum og var
hann mér sammála um að hér
þyrfti að taka rækilega til hend-
inni. Það varð því úr að ég fékk
lánaða skóflu og kúst hjá Siglinga-
klúbbnum og hófst handa við
verkið. Annar maður sem ég hitti
þarna sagði mér að lækurinn hefði
verið opinn tvisvar eða þrisvar í
sumar en alltaf færi á sama veg.
Taldi hann þó mögulegt að hleypt
yrði í lækinn vatni að morgni en
skrúfað fyrir að kveldi. Þá væri
hægt að hafa eftirlit með honum.
Með aðstoð tveggja drengja tókst
mér á nokkrum klukkutímum að
hreinsa burtu megnið af glerbrot-
unum og ruslinu. En aðstaða öll
þarna er líka fyrir neðan allar hell-
ur. Steypt plata sem þarna er hefur
öll sprungið svo þar er moldarflag.
Ég held það væri ráð að koma upp
skýli þótt fábrotið væri og steypa
einhverja stétt.
ast að óskum. Slíkt getur verið
erfitt fyrir barnið og foreldrið
ekki síður. Eins getur það haft'
slæm áhrif á hin börnin á deild-
inni. Þetta gildir bæði um fóstrur
og annað starfsfólk barnaheimil-
anna.
Skinnkragi
í óskilum
ÞJ. hringdi:
Ég hef haft undir höndum
skinnkraga sem ég fann fyrir utan
Háteigskirkju í vor. Ef einhver
saknar hans getur sá hringt í síma
28332.
Úr týndist í
Öskjuhlfð
Esther Magnúsdóttir hringdi:
Ég hringi vegna úrs sem tapað-
ist í Öskjuhlíðinni þriðjudags-
kvöldið 13. ágúst. Þetta er Pier-
point-karlmannsúr. Ef skilvís
finnandi vildi vera svo vænn að
hringja í síma 38276 yrði ég hon-
um mjög þakklát.
Svívirði-
legur dóna-
skapur
Helga hringdi:
Mig langaði að segja frá nokkru
sem ég varð fyrir og finnst bera
dónaskap unglinga glöggt vitni.
Maður getur varla gengið óhultur
um bæinn að kvöldi fyrir þessum
óþjóðalýð.
Þannig var að á fimmtudags-
kvöldið átti ég leið niður Hverfis-
götuna. Þegar ég var komin nokk-
urn spöl framhjá lögreglustöðinni
við Hlemm heyri ég að það er kall-
að á eftir mér „Mamma“. Ég leit
auðvitað við og sé þá þrjá strák-
slöttólfa sem standa þarna við
hús. Þegar ég sá að þetta voru
engir sem ég þekkti ætlaði ég að
halda göngunni áfram. Þá öskrar
einn strákanna: „Það ætti að ræna
þig helvítis ... “ og svo er fram-
haldið nú ekki prenthæft. Ég varð
fokreið og langaði mest að snúa
við og segja nokkur vel valin orð
við þá, en svo þorði ég það ekki þvi
þeir hefðu alveg eins getað ráðist
á mig. Ég er nú ýmsu vön en það
er bara óhugnanlegt þegar er
hrópað á eftir manni með svona
ógeðslegu orðbragði úti á götu.
Svo fóru þeir niður einhverja götu
þarna, niður á Skúlagötuna, er
ekki einhver skemmtistaður þar?
En það verður nú bara að gera
eitthvað í þessu, það gengur ekki
að þurfa sífellt að vera á varðbergi
ef maður er einn á ferð um bæinn
að kvöldi til.
Einstakar
móttökur
aö Skógum
Á.H. hringdi:
Mig langar að koma á framfæri
þakklæti til Járniðnaðarmannafé-
lagsins fyrir ferð sem var farin á
þeirra vegum austur að Skógum
núna nýlega. Einnig vil ég koma á
framfæri þakklæti til unga fólks-
ins sem stóð fyrir móttökunni
vegna mjög myndarlegrar fram-
komu og sérstaklega góðs matar.
Ég er nú búin að fara víða í suraar
og sjá ýmsa staði þar sem boðið er
upp á mat eða gistingu en þetta
ber af. Hreinlætið er svo mikið og
vandvirknin við allt sem gert er,
að það er alveg sérstakt.
600 fermetra
hús fyrir ketti
Margrét H. hringdi:
í Ártúnshöfða hér í Reykjavík
er að rísa mikið hús. Þetta hús
hefur þá sérstöðu að þar á að
starfrækja heimili fyrir ketti.
Stærð þessarar byggingar er áætl-
uð yfir 600 fermetrar svo þarna
verður frjálslegt og gott heimili
fyrir kisurnar.
Sagt er að mikil þörf sé fyrir
slíkt heimili, enda standa einlægir
dýravinir að byggingu hússins.
Stjórn Kattavinafélags Islands
hefur af mikilli elju aflað fjár til
framkvæmdanna með flóamörk-
uðum, sýningum og fleiru. Nú sel-
ur félagið fallega platta í sama til-
gangi. Þekktur listamaður, sr.
Bolli Gústavsson, hefur hannað
útlit plattanna og rausnarleg hjón
gefið þennan fallega grip sem
seldur er á lágu verði til ágóða
fyrir húsbygginguna.
Allt þetta fólk á virðingu skilda
fyrir starf í þágu góðs málefnis.
Áð vera dýravinur er að rækta
einn af bestu þáttunum í mann-
legu eðli.
Hvers vegna
stöðumæla?
— eftir Krístófer
Magnússon
Tilgangur stöðumæla er að-
tryggja sem flestum þegnum
hvers bæjarfélags aðgang að eftir-
sóttum bifreiðastæðum, þar sem
almenningur þarf ýmissa orsaka
vegna að sækja margbreytiiega
þjónustu, eins og t.d. í miðbæ
Reykjavíkurborgar. Sem slíkir,
má segja, að stöðumælar eða
stöðuskífur, sem ég kem nánar inn
á á eftir, séu nauðsynlegar.
Gallar stöðumælakerfísins
Frá mínu sjónarmiði, getur það
varla verið tilgangur í sjálfu sér,
með uppsetningu stöðumæla, að
skattleggja bifreiðaeigendur, nóg
er fyrir. Bifreiðaeigendur hafa í
langflestum tilfellum borið uppi
mikinn hluta af þeim kostnaði
sem það hefur kostað að byggja
upp vegakerfi og bifreiðastæði
borgarinnar, með sköttum sínum
og álögum.
Flestir ef ekki allir bifreiðaeig-
endur kannast við óhagræði, og
tímastuld, ef þeir eru ekki með
rétta mynt í stöðumælana, eða þá
þeir hafa ekki handbæra peninga,
þó upphæðin sé ekki há. Taka þá
margir áhættuna á að sleppa við
sekt, með því að láta ekkert gjald í
stöðumælinn, sem þó oftar en
ekki, samkvæmt minni reynslu,
endar með óþægindum og útgjöld-
um.
Eru stööumælar tekjustofn?
Það hefur sýnt sig að tekjur af
stöðumælum standa varla undir
viðhaldi, afskriftum og rekstrar-
kostnaði. Fyrir utan að stöðumæl-
ar í sjálfu sér hafa kostað þjóðina
tug milljóna í gjaldeyrir. Þá í
hvers þágu? Einnig hefur það sýnt
sig nú seinni árin, að unglingar
hafa mjög sóttst eftir að tæma
stöðumælana, og þar með framið
skemmarverk fyrir milljónir, sem
síðar er oft vísir að stærri afbrot-
um.
Það getur varla verið takmark
stjórnenda hvers sveitarfélags, að
setja upp stöðumæla, eingöngu til
þess að valda bifreiðaeigendum
erfiðleikum, eða til að sjá
mönnum fyrir atvinnu, þegar aðr-
ar lausnir og einfaldari eru fyrir
hendi. Slíkt samræmist varla
hugmyndum frjálshuga manna, og
er aðeins eins og margt annað til
að flækja kerfið, án þess að menn
hugsi nánar út í, hvað er um að
vera, og myndar oft um leið nei-
kvætt andrúmsloft gagnvart
stjórnvöldum.
Önnur lausn
Margir þeir sem hafa átt heima
erlendis eða staðið í ferðalögum,
kannast við hinar svokölluðu
stöðuskífur.
Stöðuskífur eru t.d. límdar í
framrúðu bifreiða eða lagðar á
mælaborð þeirra til að eftirlits-
menn geti sannreynt að rétt sé
stillt.
Eru skífurnar annað hvort
stilltar á þann tíma er bifreiðinni
er lagt á stæði eða þegar bifreiðin
á að vera búin að yfirgefa stæðið,
og er allt eftirlit með aðsettum
reglum sé fylgt, fullt eins einfallt,
og við stöðumæla.
Það hefur sýnt sig erlendis að
t.d. bankar, tryggingarfélög og
ýmis fyrirtæki hafa sóst eftir að
gefa viðskiptamönnum sínum slík-
ar stöðumælaskífur vegna auglýs-
ingagildis, svo ekki þarf það f
sjálfu sér að auka kostnað sveita-
Kristófer Magnússon
„Stöðuskífum væri
hægt, með sáralitlum til-
kostnaði, að koma á um
land allt þar sem að-
stæður kalla á slíkt og
þess yrði óskað, eins og
t.d. á nokkrum stöðum í
Hafnarfirði, á Akureyri
og í Keflavík, þar sem
eftirlit með stöðumæl-
um og rekstri þeirra er
óraunhæft.“
félaga eða bifreiðaeigenda við
sjcipti yfir í skífukerfið.
Kostir stöðuskífa
Ég get ekki, þrátt fyrir að ég sé
mikið búinn að velta þessum mál-
um fyrir mér, séð neina kosti
stöðumæla fram yfir stöðuskíf-
urnar ef hafðar eru í huga aðstæð-
ur og hugsunarháttur almennings
hér á landi. Virðist mér eina af-
sökun ráðamanna, ef þeir sjá sér
ekki fært um að breyta um kerfi,
vera sú, að öll vandamál skal leyst
með boðum og bönnum eða skatt-
langingu, hversu gölluð sem sú að-
ferð er, og hvað sem hún kostar
almenning.
Stöðuskífun væri hægt, með
sáralitlum tilkostnaði, að koma á
um land allt þar sem aðstæður
kalla á slíkt og þess yrði óskað,
eins og t.d. á nokkrum stöðum í
Hafnarfirði, á Akureyri og í
Keflavfk, þar sem eftirlit með
stöðumælum og rekstri þeirra er
óraunhæft.
Hvað ber aö gera
Ég skora á Samtök sveitarfé-
laga á höfuðborgarsvæðinu og
reyndar öll bæjarfélög á landinu
að taka þessi mál til athugunar og^
reyna að ná samstöðu um þessi
mál, til hagsbóta fyrir alla neyt-
endur.
Að mínu áliti yrði það enn ein
skrautfjöður í hatt okkar ágæta
borgarstjóra, Davíðs Oddssonar,
og myndi auka enn á vinsældir
hans, ef hann létti þessum álögum
og óþægindum af bifreiðaeigend-
um, álögur sem hafa sýnt sig að
færa borgarsjóði sáralitlar eða
engar tekjur, og eru aðeins til
óhagræðis fyrir borgarbúa og
gesti þeirra.
llöfundur er tæknifræðingur. .
og formaöur umferöanefndar
Hafnarfjaröar
p .uripsjM
3 £ MetsöluNad á hverjum degi!