Morgunblaðið - 13.11.1985, Blaðsíða 46

46
MORGUNBLAÐIÐ, MIDVIKUDAGUR13. NÓVEMBER1985
fclk í
fréttum
Sænski skemmtikrafturinn
og rithöfundurinn
Tage Danielsson látinn
víarsyrgjaþessadagana
ástsælasta revíuhöfund sinn,
leikstjórann og skáldið Tage
Danielsson. Hann lést af krabba-
meini 57 ára gamall.
Rauðhærður, langur og vand-
ræðalegur laumaði hann út úr sér
bröndurunum og háðinu sem allt-
af hafði alvarlegan undirtón og
uppbyggilegan boðskap ef vel var
að gáð. Hann hafði einstæðan
hæfileika til þess að gera alvör-
una skemmtilega og skopið alvar-
legt. Háðinu beitti hann mark-
visst en það varð aldrei að níði í
meðferð hans.
Það er óhætt að segja að Hasse
Alfredsson og Tage Danielsson
hafi verið þekktasta og vinsæl-
asta „parið" í sænskum skemmt-
anaiðnaði. Þeir komu fram sam-
an í 23 ár og sömdu ógrynnin öll
af revíum, gamanleikjum og
uppákomum. Margt af því besta
hefur verið gefið út á plötum og
er sívinsælt í óskaþáttum út-
varpsins. Fólkið stóð á öndinni
af hlátri yfir tiltækjum þeirra
og athugasemdum og alltaf virt-
ust þeir hafa jafn gaman af sjálf-
Tage Danielsson
ir, enda sumt af þessu búið til á
staðnum. Ferill þeirra byrjaði
með stúdentarevíum — Tage kom
frá Uppsölum og Hasse frá Lundi.
Þegar á stúdentsárum sínum var
Tage ráðinn við útvarpið og um
tíma var hann yfirmaður
skemmtideildar þess.
Árið 1962 settu þeir félagar á
stofn fyrirtækið „Sænsk orð“.
Báðir höfðu þeir stundað mála-
nám með það í huga að gerast
kennarar og kom það sér vel þótt
á öðrum vettvangi væri. Fyrir-
tækið framleiddi revíur, bækur
og skemmtidagskrár sem lífgað
hafa upp á sænska menningu nú
í rúma tvo áratugi.
Tage var óvenju fjölhæfur.
Hann gaf út ljóðabækur, samdi
og setti upp óperu og leikstýrði
kvikmyndum. Ópera hans, Ani-
malen, var öðrum þræði innlegg
hans í baráttunni fyrir verndun
náttúrunnar. Það var málefni
sem hann lét sig miklu skipta
allt til síðustu stundar. Síðasta
myndin sem hann leikstýrði var
um Ronju ræningjadóttur eftir
sögu Astrid Lindgren. Þessi
mynd hefur ekki aðeins fengið
góða dóma kvikmyndagagnrýn-
enda heldur einnig frábærar mót-
tökur hjá almenningi, ungum sem
eldri.
Þessi hugljúfi háðfugl skilur
eftir sig óvenju stórt skarð í
sænsku menningar- og skemmt-
analífi. Félagi hans og samstarfs-
maður Hasse Alfredsson sagði
við útför hans: „Tage var heiðar-
legasta og besta manneskja sem
ég hefi þekkt," og mátti hann
trútt um tala.
(Pétur Pétursson, Lundi)
MENNINGARHELGI SKIPTINEMA
Það var líf og fjör í tuskunum
í skátaheimilinu í Sólheimum
Reykjavík, um síðustu helgi er 18
erlendir skiptinemar sem komu til
landsins í ágúst hittust og héldu
„menningarhelgi“. Skoðuð voru
söfn, alþingi, sjónvarp og fleiri
stofnanir auk þess sem slegið var
Morgunbiaðid/Bjami
Melinda og Lee frá Bandaríkjunum, Veronica frá Brasilíu og Davíd og
Peter frá Bandaríkjunum.
KLAUS DUARTE BARRETTE
„Það er þroskandi að
fara svona að heiman“
Þetta hefur stundum verið
afar erfitt en mjög reynslu-
ríkt tímabil og þrátt fyrir byrj-
unarörðugleika mjöggaman.
Ég talaði ekki orð í ensku eða
íslensku þegar ég kom svo tungu-
málið háði mér til að byrja með.
Svoer Brasilía ólík íslandi,
þannig að það er ýmislegt sem
er mér framandi hérna," sagði
Klaus Duarte Barrette.
„Hugsunarháttur íslendinga
er allt annar en heima. Þar snýst
lífiðekki eins mikið um peninga
og hugmyndina að eignast þetta
og hitt. Kannski er ástæðan fyrir
því líka sú, að fátæktin er miklu
meiri heima. Hér gengst ungt
fólk til dæmis upp í því að eiga
fínan klæðnað, en heima er það
oftast nær algjört aukaatriði."
— Hefurðu átt auðvelt með að
eignast vini?
„Kannski ekki til að byrja með
en núna hef ég eignast marga
kunningja i gegnum skólann, en
éger I Menntaskólanum við
Sund.“
— Nú hefurðu lært ótrúlega
mikið í málinu á þremur mánuð-
um.
„Já, en það hefur verið dálítið
strembið því íslenskan er alls
ekki auðvelt mál.
á léttari strengi og fólk spreytti sig
til að mynda á íslenskukunnátt-
unni.
Hljóðið virtist létt í krökkunum
sem eru á aldrinum sextán til átján
ára, flest ánægð með dvöl sína hér
og heimþrá vart farin að segja til
sín, enn sem komið er.
Ungmennin koma meðal annars
frá Brasilíu, Bandaríkjunum, Hol-
landi Austurríki og Suður-Afríku.
„Ég vildi
og læra
Eg var mest hissa á að sjá
allt þetta grjót hérna og
hvað það er ofsalega lítið af
trjám. Þetta er mjögólíkt heima-
landi mínu, Frakklandi,“ sagði
Céline Mathey 18 ára skiptinemi
frá Suðaustur-Frakklandi.
„íslendingar fara líka svo seint
að sofa og krakkar á mínum aldri
skemmta sér stundum á furðu-
Þröngt mega sáttir sitja, segir máltækið, en við tökum okkur það bessa-
leyfi að breyta málshættinum í þröngt mega sáttir sofa. Það er Derek,
skiptineminn frá Suður-Afríku sem hérna hefur hallað sér.
CÉLINE MATHEY
gjarnan koma aftur
eða vinna hérna“
legan máta. Það tók mig líka
langan tíma að venjast drykkju-
siðum jafnaldra minna."
— Hvernig gengur þér að
samlagast krökkunum í skólan-
um?
„Ég er í Menntaskólanum í
Kópavogi og núna finnst mér
mjög gaman. Það var erfitt í
byrjun þegar ég kunni ekkert í
málinu að eignast vini og hafa
frumkvæðið að spjaili, en þetta
hefur allt lagast og í dag á ég
marga góða kunningja. Ég dreif
mig líka f kórinn og er I stjórn
skólablaðsins svo ég hef nóg að
fást við.“
— Heimþráin ekkert farin að
gera vart við sig?
„Nei, ég hef enga heimþrá og
þegar ég fer heim þá er ég stað-
ráðin að læra íslensku í Paris og
koma svo aftur og læra, eða bara
vinna.“
— Er ekki gaman að hitta hina
skiptinemana og tala saman á
íslensku?
„Jú, þetta hefur verið alveg
frábært. Okkur á líka eftir að
ganga betur að ræða saman næst
þegar við hittumst. Annars er
alveg furðulegt hvað flestir
hérna hafa lært mikið á svona
skömmum tíma.“
Céline Mathey.
Klaus Duarte Barrette.
Tíminn sem ég er búinn að
vera hérna hefur verið fljótur
að líða og það er þroskandi að
fara svona að heiman um stund.
Fyrir mig er þetta mjöggott, því
þegar ég er í burtu frá fjölskyld-
unni og mínu umhverfi, get ég
notað tímann til að hugsa minn
gang varðandi framtiðina og líf
mitt, án áhrifa frá fólkinu heima.
Gaman gaman, Céline frá Frakk-
landi, Tine frá Danmörku og
Sandra frá Bandaríkjunum.
Þessar stúlkur eru allar frá Banda-
ríkjunum. Tabi, Lisa og Melinda.