Morgunblaðið - 28.05.1986, Blaðsíða 54

Morgunblaðið - 28.05.1986, Blaðsíða 54
sðaetUAM i8SffflK)ÁffinHvniM OLQMMVBjannM MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 28. MAÍ1986 fclk í fréttum Cat Stevens hefur nú tekið sér nafnið Yusuf Isiam. Cat Stevens heldur fast við Allah Cat Stevens var einhver mesta poppstjama síðasta áratugar. En dag nokkum lýsti hann því yfir að hann hefði ákveðið að hætta að syngja og ætlaði að gerast múham- eðstrúarmaður. Nú, níu árum síðar, hefur söngvarinn frægi, sem söng lög eins og Moonshadow og Peace Train, nýlokið ellefu daga ferð til Tyrklands. „Plötumar mínar seld- ust grimmt um alla Evrópu en ég er enginn sviðsmaður," sagði Stev- ens, sem nú hefur tekið upp nafnið Yusuf Islam, við fréttamenn í Tyrk- landi. „Líf mitt var innantómt og ómögulegt. En þá réðst ég í að lesa Kóraninn og leitaði handleiðslu Allah. Þetta olli straumhvörfum í Iífi mínu. Öll viðhorf mín hafa breyst." Islam, sem nú er 37 ára gamall, lýsti og vanþóknun sinni á þeim sem létu tónlist skipa sess Allah (hjarta sínu. Siggi Hall og Svala Olafsdóttir sem reka veitingastaðinn Skarfinn í Geilo í Noregi. Skarfurinn á Geilo: íslenskur veitingastaður í norsku skíðalandi Uppi í Qöllunum miðja vegu á milli Bergen og Osló er íslenskt veitingahús. Hinn þekkti vetraríþróttastaður Geilo hefur haft íslenskt veitingahús í mörg ár, og eru sífelt fleiri að uppgötva þetta. Nú eiga Siggi Hall og Svala Ólafsdóttir staðinn. Þau keyptu hann fyrir þremur árum af Binna Eriksson, sem einnig er frá Reykjavík. Leikur ekki í sj ónvarpsaug'lýsingnm Robert Redford sagði nei takk þegar stórfyrirtæki bauð hon- um að taka þátt í sjónvarpsauglýs- ingu á dögunum gegn greiðslu upp á tvær milljónir dollara (jafnvirði um 80 milljónir ísl. kr.). Þetta er helming hærri upphæð en Laurence Olivier fékk fyrir samskonar viðvik. Vinir Redfords hafa eftir honum að hann kæri sig einfaldlega ekki um að leika í sjónvarpsauglýsing- um, sama hvaða greiðslur séu í boði___ Geilo er eitt þekktasta skíða- íþróttasvæði Noregs. Þar er geysilegur fjöldi af brekkum af öllum gerðum Svala og Siggi hafa einnig uppgötvað hversu gaman er að stunda svig og eyða miklu af frítímum sínum til þess. Þau hafa einnig staðið fyrir að fá íslenska landsliðið í alpagrein- um á staðinn og stutt það með ráði og dáð. Veitingahúsið Skarfurinn (Skarvet), sem er að öllu leyti íslenskur, býður þó ekki uppá íslenskan mat, segja þau. Enn hér ríkir íslensk stemmmning. Við ávörpum fólk t.d. með skím- amafni og margir verða hissa þegar þeir kynnast þeim íslenska sið. 0 g flestir verða hrifnir af þessu og leggja mikið upp úr því. Maturinn er svo kafli útaf fyrir sig. Skyndimatur er ekki á boð- stólum. Ogekki heldur hinar algengu kjötbollur með káli sem hægt er að fá í flestum veitinga- húsum og krám um allan Noreg. Nei, á Skarfinum er spennandi matur bæði af norskum og frönskum uppruna. „En fram- reiðslan er íslensk. Það kemur fyrir að við séum með íslenskan mat - en ekki þó físk. Það á ekki við héma uppi í fjöllunum og þar við bætist að við getum ekki fengið nýjan og góðan fisk eins og heima. Við höfum því látið fiskinn eiga sig,“ segir Svala. „Og við erum þekkt fyrir góð- an mat,“ bætir Svala við. „Það eru meira en 40 réttir á matseðl- inum. Já, og það hefur komið fyrir að fólk hefur fengið hér rétti sem það hefur aldrei smakk- að áður.“ Það eru reyndar þrír aðrir ís- lendingar sem vinna í þessu litla ' veitingahúsi svo það er hægt að líta á það sem nokkurskonar vasaútgáfu af íslandi. Siggi og Svala efnuðust upphaflega á því að elda fyrir ríka laxveiðimenn heima á Islandi. Seinna kom svo útþráin eins og hjá flestum ís- lendingum. Fyrst fóru þau til Danmerkur en síðan tii Noregs þar sem þau matreiddu einnig fyrir ríka laxveiðimenn. Einu sinni elduðu þau líka hádegisverð' fyrir Harald krónprins og Sonju krónprinsessu. En.eftir það héldu þau til fjalla og fundu Geilo- svæðið. Binni Eriksson rak þá veitingahúsið og þau fengu vinnu hjá honum. Og svo keyptu þau staðinn fyrir þremur árum. Og þau sjá ekki eítir því. Þau hafa lagt mikla peninga í að byggja hann upp og tekist að koma upp veitingastað sem skarar framúr í Noregi. „0g við eigum áreiðan- lega eftir að verða hér lengi," segja þau næstum samtímis.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.