Morgunblaðið - 27.11.1986, Síða 53
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 27. NÓVEMBER 1986
53
UMBOÐSMENN KENWOOD UM LAND ALLT:
JL-HtlSID, Hrlngbraul 121. Reykjavik
RAFHA HF., Austurveri, Reykjavík
RAFÞJÓNUSTA SIGURD., Skagabraut 6, Akranesi
HÚSPRÝÐI, Borgarnesi
HÚSIÐ, Stykkishólmi
VERSLUN EINARS STEFANSSONAR, Búðardal
KAUPFÉLAG SAURBÆINGA, Skríðuiandi, Dalasýslu
PÓLLINN HF„ ísafirði
VERSLUN EINARS GUÐFINNSSONAR, Bolungarvík
VERSLUN SIGURÐAR PÁLMASONAR, Hvammstanga
KAUPFÉLAG HÚNVETNINGA, Blönduósi
KAUPFÉLAG SKAGFIRÐINGA, Sauðárkróki
VtSA
RAFSJÁ HF., Sauðárkróki
KAUPFÉLAG EYFIRÐINGA, Akureyri
GRÍMUR OG ÁRNI, Húsavík
VERSLUN SVEINS GUÐMUNDSSONAR, Egilsstöðum
ENNCO SF., Neskaupstað
MOSFELL, Heliu
KAUPFÉLAG ÁRNESINGA, Selfossi
RADÍÓ OG SJÓNVARPSÞJÓNUSTAN, Seifossi
KJARNI, Vestmannaeyjum
RAFVÖRUR, Þorlakshöfn
VERSLUNIN BÁRA, Grindavík
STAPAFELL HF., Keflavík
HEIMILIS- OG RAFTÆKJADEILD
HEKIA HF
LAUGAVEGI 170 • 172 Sími 695550
BlágTeni i Haukadal sem þegar, þremur árum eftir gróðursetningu,
hefur komið sér vel fyrir. (Myndin tekin f Haukadal 1984. E.G.)
Skógur getur verið til margra hluta nytsamlegur. Á köldum og björtum vetrardegi veitir hann bæði
mönnum og málleysingjum skjól. (Myndin er tekin í Þrændalögum 1984. E.G.)
haft náið samstarf við formann
undirbúningsnefndar bænda. Hins
vegar bar mjög á því, að meiri áhugi
væri á að reka áfram bótakröfur
og hagsmunamál, sem ekkert komu
skógræktarverkefninu við.
Undirbúningsnefnd bænda
fékkst ekki að samnigaborðinu
nema með vissum skilyrðum. Að-
alkröfur voru þær, að bændumir
fjórir, sem fóru fram á skaðabæt-
ur, fengju þær greiddar. Einnig vildi
nefndin f.h. bænda fá aukinn full-
virðisrétt á mjólk áður en skrifað
væri undir samninga. Þar sem
ómögulegt var að afgreiða þessi
mál í einum hvelli, var bændum
boðið að skrifa undir samning með
fyrirvara, þannig að frekari undir-
búningur gæti hafíst. Þessu var
hafnað af hálfu undirbúningsnefnd-
arinnar.
Þann 7. apríl 1986 sendi skóg-
ræktarstjóri bréf til formanns
undirbúningsnefndar bænda og var
afrit sent til allra hlutaðeigandi
aðila. í bréfí sínu bendir skógrækt-
arstjóri á, að samningar hafi verið
tilbúnir til undirritunar síðan í byij-
un mars og tími til undirbúnings
sé orðinn naumur, ef til fram-
kvæmda eigi að koma á þessu ári.
Hvetur hann bændur til þess að
skrifa undir samninga, þannig að
hægt sé að hefjast handa við loka-
undirbúning. Um svipa leyti bauð
landbúnaðarráðuneytið málamiðlun
í bótakröfu.
Þann 12. júní sl. fengu bændur
í hendur tillögur stjórnar Fram-
leiðnisjóðs, sem staðfestar höfðu
verið af ráðherra. Fólu þær í sér
verulega aukningu á fullvirðisrétti
í mjólk.
Þrátt fyrir þessar aðgerðir voru
bændur ekki tilbúnir til þess að
skrifa undir samninga. Bréfaskriftir
og viðræður héldu áfram milli
bænda og landbúnaðarráðuneytis.
Síðla sumars var loks svo komið,
að bændur voru tilbúnir til að ganga
frá samningi að undanskildum Frið-
geiri Stefánssyni og ábúendum
Ketilvalla. Þessir aðilar höfðu þá
þegar pantað líflömb og því tekið
ákvörðun um að taka upp sauðfjár-
hald að nýju.
Þannig hagar til, að annar bær-
inn, þar sem heíja á sauðfjárhald
að nýju, Laugardalshólar, er mið-
svæðis og skiptir hann fyrirhuguðu
skógræktarsvæði í tvennt. Þetta
kippir stoðum undan forsendum
þess að leggja út í að reyna að
gera þessa skógræktarhugmynd að
veruleika.
Lokaorð
Strax og mál þetta var komið á
rekspöl síðastliðið haust, fékk það
hraða afgreiðslu, vegna þess að
allir voru á einu máli um að mál-
staðurinn væri góður. Kröfugerðir
nokkurra bænda, sem að framan
er lýst, töfðu undirskriftir samn-
inga.
Ljóst er að forsendur fyrir upp-
haflegum skógræktaráformum eru
brostnar, þar sem samstaða allra
bænda er ekki lengur fyrir hendi,
og að skógræktaráætlunin getur
ekki náð til mikilvægs lands í hinu
upphaflega skógræktarsvæði
miðju.
I stað þess að séð hafði verið
fram á friðun á rúmlega 2.000 ha
lands án teljandi girðingarkostnað-
ar hefur sú staða komið upp, að
aðeins er möguleiki á að friða hluta
svæðisins og þá með mjög kostnað-
arsömum girðingum. Bændur hafa
alla tíð gert sér grein fyrir að mál
þetta stæði höllum fæti, ef sam-
staða brysti, og íjármagnið færi til
þess að girða milli jarða í stað þess
að rækta nytjaskóga.
Mál þetta vekur fólk ef til vill til
umhugsunar um, hvort ekki sé
tímabært að taka lög um lausa-
göngu búfjár og girðingarlög tii
endurskoðunar.
Þrátt fyrir stöðu málsins telur
undirritaður ástæðu til þess að taka
upp málið að nýju í nýju Ijósi
breyttra aðstæðna. Þannig gefst
vonandi þeim bændum, sem hafa
staðið heilshugar að máli þessu,
tækifæri til að hefjast handa að
vori komanda.
Höfundur er skógræktarfræðing-
•/
(
m
KENWOOD