Morgunblaðið - 16.12.1986, Síða 82

Morgunblaðið - 16.12.1986, Síða 82
82 MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 16. DESEMBER 1986 Hvað um Hafskipsmál- ið og Útvegsbankann? eftirJens íKaldalóni Þótt mikið sé búið að tala og skrifa um þetta annálaða Hafskips- mál, er eins og engum hafl dottið í hug að gera því þau mannlegu skil, sem í siðferðilegu manngildi gæti talist samrýmast siðuðum mönnum. Allt hefur það verið blás- 1 ið út á þann ómannlegasta hátt, sem vit og geta vissra aðila hafa treyst sér til á hinn hróplegasta máta. Hvergi nokkursstaðar hefur það þó virkað ómannlegra en inní hinum virðulegum sölum okkar ástkæra alþingishúss, og mun löngum í minnum haft hin ógeðslega máls- herferð og ófrægingarofstopi sem þar um sali hljómuðu í pólitískum — og mannvonskulegum andskota- gangi. En hvað um það, þetta mál er að miklu leyti í takt við þann tíma sem við nú lifum í. Kenning sú, og ekki síður túlkun stjómvalda, hefur svo sannarlega skotið sínum beitt- ustu örvum að þeim farvegi, að allir skyldu þeir á hausinn detta, sem ekki svo föstum fótum á jörðu standa í rekstrar- og fjármálalegu tiliiti, að einir og óstuddir mættu sinn veg ganga, hversu ómannlega sem að væri búið í flestum formum í Qármáialegum möguleikum til at- hafna allra, og grundvallarlegum möguleikum. Eða hefur ekki hin himinhrópandi lífstíska hér undan- farið sýnt okkur og sannað, með nauðungaruppboðum fleiri togara, frystihúsafyrirtækja og stóriðnað- ar, þar sem brauðið hefur svo sannarlega verið tekið af borðum bamanna og heimilin skilin eftir á vonarvöl, að hér hefur hin ómann- eskjulegasta aðför haldið innreið sína í takt við þann glæfralegasta áróður misvirtra manna sem enga minnstu grein gera sér fyrir tilveru þeirra sem með hörðum höndum beijast við drottinvald fjármagns- ins, og ótal þröngvanir af ráðríkum mannkindum, sem ekki minnsta vit né þekkingu hafa á því, sem marg- ir aðrir standa í, sér til lífsins þarfa, og ekki síður þjóð sinni bjargar. En þótt enganveginn skuli ég getum að því leiða eð ekki hafí stundum of flott verið lifað hjá þeim sem um stjómvöl þeirra Hafskips- manna haldið hafa, og enginn kotungsbragur blasað hafí við gest- um og gangandi í hlaðvarpa þeirra ágætu athafnamanna, verður þó ekki hjá því komist að leiða hugann að því, hvort engar málsbætur eigi þessir menn í fórum sinum, í öllum þeim virku hörmungum sem yfír þá dunið hafa, og hvort í raun og veru hafí það þjóðhagslega borgað sig að láta þá fara á hausinn, sem svo er kallað. Jens i Kaldalóni „Nei, svo sannarlega skal ég gefa ykkur, þessum leiðandi og ráð- andi máttaröf lum þessa lands, þau ráð farsæl- ust, að láta Utvegs- bankann í friði.“ En nú eru eftirkaupin með Út- vegsbankann í algeymi hugans, og er sá þáttur þessa máls ekki síður einn af þeim tískuþáttum í tilvem okkar og þjóðlífí og ekki síður at- hyglisverður, einfaidlega af því að maður fær ekki séð að gullið vaxi DESEMBER AFSLÁTTUR Á PLASTBURÐARPOKUM OG FLESTUM GERÐUM BRÉFPOKA Kaupmenn athugið! Það flýtir fyrir að nota pappírspoka við afgreiðslu í kjötborðunum Eigum fyrirliggjandi 1 kg - 2 kg - 3 kg - 5 kg - 10 kg 10% afsláttur í desember PLAST-X - svo í runnum okkar _skóg,a að það margfaldist við að Útvegsbankinn sé hakkaður sem kæfa inní vitund annarra banka. Einn sterkur banki úr þremur, er sagt. Hvaðan koma allir þeir miklu fjársjóðir utanúr himingeimnum í viðbót, þótt allar eignir þessara þriggja banka séu í einn poka settar, eða eru þessir hlutir eitthvað í takt við landbúnað- armálin, þegar í fyrra að svo virtist sem nógir peningar hefðu í skógum þessa lands vaxið við setningu nýrra laga, að allt í einu væri hægt að borga bændum út allt haustinnlegg þeirra í sauðijárafurðum í stað þess að þeir ættu að öllum jafnaði 30% þeirra fjármuna ógreitt í hálft ann- að ár, en sem þó bændur eru búnir að berjast fyrir í 40—50 ár, en virt- ist bara auðvelt úr að leysa þegar búið var að tæta og splundra sam- tökum bænda útí verður og vind og inní landbúnaðarráðuneytið, en þeir þó hafa í sl. 40 ár streitast við að vinna sér til hagsbóta, en svo með einu pennastriki að engu gerð, nema þá helst að gleðja þá sem beittustu eiturörvunum hafa skotið að vettvangi þeirra, húsum og híbýl- um. Nei, svo sannarlega skal ég gefa ykkur, þessum leiðandi og ráðandi máttaröflum þessa jands, þau ráð farsælust, að láta Útvegsbankann í friði, sem alla götu einn og sér hefur verið einn sá skilvirkasti máttarstólpi þessa lands í einum okkar stórkostlegasta atvinnuhætti þjóðarinnar. Láta það fólk í friði sem um áratugi og alla ævi hefur haft viðskipti við þessa stofnun, elstu eða aðra elstu og markverð- ustu peningastofnun þjóðarinnar, og það er ein sú aumkunarlegasta þjóðarsmán að tæta þessa stofnun útúr tilverunni, enda þótt skakka- föll sem þetta henti bankann nú, sem alltaf má búast við, en tapið sem um er talað er vikilega ekki sá blóraböggull, sem enganveginn einn og sér réttlætir þá gerð að leggja stofnun þessa til hliðar, sem að má færa óteljandi rök, og ef hann er búinn að tapa 100 milljón- um á hálfu ári á viðskiptum sínum við Seðlabankann, þá er þar í ekki síður sá maðkur í mysu, sem út þyrfti að ganga í viðskiptum pen- ingavaidsins við þá sem minna mega sín. Já, svo sannarlega á Útvegs- bankinn sína sögu í tilveru þessarar þjóðar, og hana merka, þótt áföll hafí hann áður hlotið, svo sem flest- ir okkar landsins bræðra, og þeir fá oft skeli af báru sem á sjóinn sækja, og svo sannarlega hafa okk- ar ágætustu frumkvöðlar í flestum stöðum orðið fyrir áföllum, en þó upprisið úr öskustónni sér til sóma og sæmdar, en öðrum til gagns og gæfu. Nú er það helst til bjargar þessu mannlegasta fyrirtæki gegnum árin að fara með hann eins og sveitar- ómagana í gamla daga, að bjóða hann til veru þeim sem minnsta meðgjöfína þiggja vilja, og má þar útaf leggja þá reisn og djörfung eða þá hitt og heldur þeirra dugandi landsmálakrafta, sem nú ráða mest okkar islenska þjóðlífi til lands og sjávar, að láta það fyrirtækið leggja upp laupana sem eitthvað bjátar á hjá í augnablikinu, og ætla svo að telja okkur hinum trú um að alla sáluhjálpar blessun það muni okkur veita, þótt einn bankinn okkar verði í gröfína lagður, þótt ofgnótt sé þar um að ræða ekki síður en í öllum þeim sjoppu- og búðarbransa, sem löngu hefíir svo kollriðið öllu viti að hörmung sé um að horfa, en þó vitandi ekki síður hitt, að einmitt þessi banki er svo með öllum at- SAMDÆGURS Póstsendum samdægurs Símar 14280 — 12452 — 11266 BOLTAMADURINN LAUGAVEGI 27 SIMI 15599
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96

x

Morgunblaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.