Morgunblaðið - 16.12.1986, Page 84

84
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 16. DESEMBER 1986
t
Bróðir okkar,
HJALTIJÓNSSON,
Týsgötu 4b,
lést á Grensásdeild Borgarspítalans 13. desember.
Systkini hins lótna.
t
Maðurinn minn, faöir og afi,
SIGURÐUR JÓNSSON,
módelsmlður,
Fossagötu 6,
lóst í Hátúni 10 þann 11. desember.
Matthlldur Matthfasdóttir,
Sigrún Marfa Sigurðardóttir,
Þórhildur Sylvfa Magnúsdóttir.
+
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir og afi,
VALENTÍN SÖLVASON,
Sólvallagötu 38,
Keflavfk,
lóst sunnudaginn 14. desember.
Slgrfður Ingjaldsdóttir,
Georg Valentfnsson, Elfsabet Árný Tyrfingsdóttir
og börn.
+
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir og amma,
ÁSLAUG ÞORKELSDÓTTIR,
Arnartanga 40,
Mosfellssvelt,
andaðist í Landspítalanum laugardaginn 13. des. Útförin fer fram
frá Lágafellskirkju, Mosfellssveit, föstudaginn 19. des. kl. 13.30.
Valdimar R. Jónsson,
Jón Valdimarsson, Hafdfs Arnkelsdóttir,
Herdfs Valdimarsdóttir, Jðn Grettisson,
Bryndfs Valdimarsdóttir, Ólafur W. Finnsson,
Valdfs Valdimarsdóttir, Kristján H. Kristinsson,
Ásdfs Vaidimarsdóttir, Heigi Jónsson
og barnabörn.
+
Móðir okkar og amma,
JÓNFRÍÐUR KRISTBJÖRG HALLDÓRSDÓTTIR,
áður tii heimilis f Rauðagerði 20,
sem andaðist á Hrafnistu 12. desember verður jarðsungin frá
Fossvogskapellu 18. desember.
Jón Kr. Sigurðsson,
Óskar Á. Sigurðsson
og barnabörn.
+
Elskuleg systir okkar,
MARÍA ENERENTIA,
er andaðist laugardaginn 13. des., í Systraheimilinu verður jarð-
sungin frá Kristskirkju í Reykjavík miðvikudaginn 17. des. kl. 13.30.
Jósefssystur.
+
Hjartkær eiginmaöur minn, tengdafaðir og afi,
KARLCHR. BENDER,
fyrrv. verslunarstjóri,
sem lést 9. des. sl., verður jarðsunginn fimmtudaginn 18. des.
kl. 13.30 frá Fossvogskirkju.
Elfn Valdlmarsdóttir Bender,
Sigrún Haraldsdóttlr,
Elfn K. Grétarsdóttlr, Haraldur Þ. Grótarsson.
+
MAGNÚS BJÖRNSSON,
vélstjórl,
Hvassaleltl 56,
áöur Hagamel 17,
verður jarðsunginn frá Dómkirkjunni miðvikudaginn 17. desember
kl. 13.30.
Lilja Sighvatsdóttlr,
Björn Magnússon, Sigrún Kaaber,
Unnar Magnússon, Bergrún Jóhannsdóttir,
Stefanfa Magnúsdóttir, Guöjón Torfl Guðmundsson,
Magnús B. Magnússon,
Sjöfn Magnúsdóttir, Slgurður V. Kristjánsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Kristbjörg Jóns-
dóttír - Minning
Fædd 14. maí 1907
Dáin 9. desember 1986
í dag verður borin til hinstu
hvfldar Kristbjörg Jónsdóttir sem
lést á Hrafnistu í Hafnarfírði hinn
9. desember sl. Okkur langar til að
kveðja hana ömmu Boggu með
nokkrum orðum. Nú þegar við lát-
um hugann reika aftur til bernsku-
daganna koma upp í hugann
margar skemmtilegar minningar
sem tengjast ömmu Boggu. Þær
voru ófáar stundimar sem við
bamabömin dvöldum á heimili
hennar og afa Jóns á Ægisíðunni.
Okkur var alltaf tekið opnum örm-
um og ekki brást það að amma
átti eitthvað ilmandi gott í eftir-
minnilegum blikkkökuboxum. Hún
sagði okkur sögur og söng með
okkur bamavísur enda var hún
söngelsk og kunni ógrynni af text-
um. Heimilið bar henni fagurt vitni
um smekkvísi og myndarskap og
áttu fallegar hannyrðir þar stóran
hlut að máli. Amma var falleg kona
og dugnaðarforkur var hún.
Hún fæddist 14. maí 1907, dótt-
ir hjónanna Gyðríðar Steinsdóttur
og Jóns Sigurðssonar sem eignuð-
ust tólf böm. Amma átti greinilega
góðar og skemmtilegar minningar
frá æskudögum sínum þar sem
söngur og glaðværð sátu í fyrir-
rúmi. Nú er Sulla ömmusystir ein
eftir af þessum stóra systkinahópi
og er verðugur fulltrúi þeirra, svo
jákvæð og sterk sem hún er.
Amma og afí giftu sig 25. des-
ember 1928 og eignuðust tvö böm,
Erlu Sigfrid fædda 11. október
1928 og Einar Inga fæddan 13.
júlí 1930. Eru afkomendur þeirra
nú orðnir 21 talsins.
Það hafa skipst á skin og skúrir
í lífí ömmu en hún hafði mikið þrek
til þess að mæta lífínu og ganga í
gegnum súrt og sætt með þvflíkri
reisn og virðingu að við afkomendur
hennar megum draga mikinn lær-
dóm af. Þótt aldurinn færðist yfír
og heilsunni hrakaði var hún ákveð-
in að láta ekki hugfallast. Eftirlæt-
isiðja ömmu hin síðari ár voru
langar gönguferðir um Vesturbæ-
inn og kom hún gjaman við hjá
okkur og heilsaði upp á langömmu-
bömin. Það var erfítt fyrir ömmu
að yfirgefa heimilið á Ægisíðunni
og umhverfíð sem hún þekkti svo
vel, þegar þau fluttu fyrr á árinu
í fallega þjónustuíbúð við dvalar-
heimili aldraðra sjómanna í Hafnar-
fírði. En við vitum að hún naut
bestu hugsanlegrar umönnunar og
aðhlynningar á hjúkmnardeild DAS
síðustu mánuðina.
Það er tómlegt að hafa ekki
ömmu enn á meðal okkar en við
vitum að hún var orðin þreytt og
hvfldinni fegin.
Hvíli hún í friði.
Kristján Ingi, Hildur,
Ásdís Hrund, Kristbjörg,
Ingibjörg og Sólbjörg.
Kveðjuorð:
Karen Van der
Stam, Hollandi
„Drottinn er mér hirðir mig mun ekkert
bresta.
Á grænum grundum lætur hann mig hvílast
leiðir mig að vötnum þar sem ég má næðis
njóta.
Hann hressir sál mína
leiðir mig um rétta vegu
fýrir sakir nafns síns.
Jafnvel þótt ég fari um dimman dal
óttast ég ekkert illt því þú ert
hjá mér.“ (Sálmur).
Síðar stendur í tuttugusta og
þriðja sálmi Davíðs í hinni helgu
bók, bikar minn er barmafullur. Já
lífsbikar Karenar Van der Stam er
fylltur.
Lífíð er leiksvið, stundum fagurt
en stundum málað nokkuð dökkum
litum. En ég gæti hugsað mér að
sunnudagsmorguninn fagri þegar
Karen Van der Stam gekk sín
hinstu spor hér á jörðu, hafí verið
málaður fögrum litum, sól orðin
lágt á lofti en myndað eins og fagr-
an sveig yfír fjallatindana og þá
hefur vinkona mín ekki staðist
freistinguna, því eins og stendur í
kvæði Richard Wagners úr Tann-
hauser: „Nú hýmar geð ég sé heim
inn í dalinn, í himinsdýrð lít ég blá-
^allasalinn."
Hún var listrænn myndasmiður
það sé ég á mynd sem hún færði
mér að gjöf að skilnaði í haust. Þá
varð mér að orði þegar ég kvaddi
hana, jæja, Karen mín, nú sé ég
þig aldrei aftur, jú í Reykjavík áður
en ég fer heim. Ég lofaði að taka
á móti henm en móttakan var á
annan hátt. Ég tók á móti hinstu
hvflu hennar og fylgdi alla leið í
flugvélina sem flutti hana látna til
ættjarðarinnar.
Það var í sumar eftir ferð til
Kanada að ég fór heim í minn fagra
heimabæ, tilhlökkunin var mikil,
ekkert var sofið í flugvélinni á leið-
inni til Keflavíkur, töskunum hent
inn í herbergi, bfllinn tekinn úr
geymslu og sofíð í fjóra tíma næstu
nótt og haldið af stað. Ég hef starf-
að í tuttugu og sex sumur í fríum
frá öðrum störfum við sjúkrahúsið
í Neskaupstað og á þessum árum
hef ég eignast marga frábæra vini
en fáa eins og Karenu. Það fór
ekkert á milli mála að hún var elsk-
uð og virt jafnt af vinnufélögum
sem og sjúklingum og það sýndi
sig best við minningarathöfn í kirkj-
unni heima í Neskaupstað sem var
fullsetin. Það kom fljótt í ljós að
Karen var mikill náttúruunnandi.
Ég átti því láni að fagna að fara
með henni í gönguferð sem tók
okkur heilan dag. Þegar við fórum
af stað var skýjað loft svo það var
gott að ganga upp fjallið en þegar
við komum á toppinn á Grænafell-
inu sem er sunnan megin í Oddsdal
segi ég svona við Karen, nú geri
ég eins Tefje í Fiðlaranum á þak-
inu, spenni greipar og segi góði
guð, láttu skýin fara svo sólin skíni.
Eftir stutta stund lít ég norður í
Fannadal og sé að það kemur skíma
og síðan skafheiðríkt allan daginn.
Ég held að það megi líkja lífsferli
þessarar einstöku stúlku við þennan
fagra sólardag í lífí hennar. Ég
þekki ekki hennar lífsferil fyrir
þennan tíma en lengi býr að fyrstu
gerð og eftir heilsdags samveru
með foreldrum hennar og bróður
er ég ekki í vafa að vel hefur verið
vandað til uppeldis hennar, mikla
stillingu og mikið æðruleysi sýndi
þetta fólk í þeirra miklu sorg.
Já, þau er óskiljanleg örlög þess-
arar yndislegu stúlku sem var að
gera öðrum lífið bærilegra með
líknarstörfum sínum og ég vonaði
lengi vel að hún hefði lifað af sly-
sið en svo kom helfregnin og vinur
hennar sagði af hveiju, af hveiju,
og tárin brutust fram, og ég sem
bað hana að fara ekki meira til
fjalla því að hættur gætu verið þar
sem síst skildi. Ég sendi Karenu
kassetu með tónlist þar sem var
meðal annarra laga Klífðu fyöllin
og Láttu drauma þína rætast en
sfðast Faðir vorið.
Það má nú segja að það sé furðu-
leg tilviljun en við skulum vona að
hún klífí hin fegurstu fjöll f nýrri
tilveru.
Guð blessi hinar fogru minningar
sem við starfsfólkið á sjúkrahúsinu
í Neskaupstað eigum um Karenu
Van der Stam.
„Villist ég vinum frá
vegmóður einn,
köld nóttin kringum mig,
koddi minn steinn,
heilög skal heimvon mín.
:,:Hærra, minn Guð, til þín,:,:
hærra til þín.
Keflavík í nóvember,
Vilhjálmur Þorleifsson.
+
Eiginmaður minn og faðir okkar,
SIGURÐUR FINNUR ÓLAFSSON,
Lokastfg 2, Reykjavfk,
verður jarðsunginn frá Dómkirkjunni fimmtudaginn 18. desember
kl. 13.30.
Sigríður Sigurðardóttir,
Þórunn Sigurðardóttir, Árni Eyjólfsson,
Svelnn Blomsterberg, Arndfs Kristjánsdóttir,
Sigurður Blomsterberg
og barnabörn.