Morgunblaðið - 20.12.1986, Síða 72

GOTT FÖÍK / SÍA
72
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 20. DESEMBER 1986
GJOFIN HENNAR
gjajakort
Pósthússtræti 13, sími 22477,
í hjarta Reykjavíkur á horni Pósthússtrætis og Kirkjustrætis.

Metsölublað á hverjum degi!
*
Aslaug Þorkels-
dottir -
í dag; fostudaginn 19. desember,
verður Aslaug Þorkelsdóttir jarðsett
og fer kveðjuathöfn fram frá Lága-
fellskirkju. Fyrir skömmu komu þau
Áslaug og Valdi í heimsókn á heim-
ili okkar hjóna. Það var þá ljóst að
Áslaug átti við vanheilsu að stríða
en hún bar sig vel og var hress og
kát eins og jafnan og það hvarflaði
ekki að neinum að endalokin væru
svo skammt undan. Veikindi hennar
ágerðust hratt og laugardaginn 13.
desember fékk hún hvíld frá þraut-
um sínum. Nú ríkir söknuður eftir
góðan vin og skörulega húsmóður
og mikið skarð hefur verið höggvið
í heimili þeirra hjóna.
Við þessi tímamót leita á hugann
minningar liðins tíma og ekki hvað
síst frá fyrstu fundum, sem ávallt
skilja eftir minningar, sem eru öðr-
um minnisstæðari. Fyrir um það bil
flörutíu árum lágu leiðir okkar sam-
an í fyrsta sinn. Kom ég ásamt konu
minni, sem var systir húsbóndans, í
heimsókn á tiltölulega ungt heimili
Áslaugar og Valda. Prá þessum
fyrsta fundi geymi ég í hugskoti
mínu mynd af ungri konu óvenjulega
glæsilegri með reisn og fas, sem
vakti jafnan eftirtekt. Hún var hlé-
dræg við fyrstu kynni en að baki
þeirri mynd var lífsgleði, glaðværð
og einlægni. Viðhorf hennar til
lífsins var fastmótað úr föðurhúsum.
Hún hafði mótaða skoðun um rétt
og rangt svo og skyldur einstaklings-
ins við samfélagið. Lífsstarf hennar,
sem nú er að baki, var gætt persónu-
leika, hógværð og viljanum til að
vera gefandi frekar en þiggjandi.
Áslaug skilaði dijúgu lífsstarfi.
Hún var húsmóðir og móðir í orðsins
fyllstu merkingu. Hún bjó manni
sínum og bömum fagurt heimili og
var ávallt vakandi yfir velferð þeirra.
Hún gekk að öllum störfum í anda
viðhorfa sinna, skyldurækin og ósér-
hlífín. Áslaug taldi það skyldu sína
að annast sjálf uppeldi bama sinna.
Það verk vann hún með miklum
ágætum, en gerði ekki kröfur þar
um til samfélagsins. Hún var sjálf-
stæð í hugsun og gjörðum og hún
var ávallt fús til að rétta hjálpandi
hönd.
Heimili Áslaugar bar persónuleg-
an blæ og vott um að þar stjómaði
dugmikil húsmóðir er hafði listræn-
an smekk. Á heimili hennar má líta
Mmmng
mikið af hannyrðum, sem hún hafði
unnið af kostgæfni og vandvirkni.
Þá eru þar margir fagrir munir, sem
Ásiaug hafði eignast á ferðum er-
lendis með manni sínum. Áslaug var
gestrisin og hún undi sér vel í hópi
góðra vina.
Áslaug fæddist í Pálshúsum á
Bráðræðisholti í vesturbænum í
Reykjavík 13. september 1923. For-
eldrar hennar vom hjónin Þorkell
Guðmundsson og Kristín Jónsdóttir.
Var hún yngst níu systkina. Síðar
flutti fjölskyldan í Skerjaförðinn og
á Grímstaðarholtið þar sem æsku-
og unglingsár Áslaugar liðu í leik
og starfí. Þann 17. maí á lýðveldisár-
inu 1944 giftist Áslaug eftirlifandi
manni sínum Valdimar R. Jónssyni
fyrrverandi verksmiðjustjóra í máln-
ingarverksmiðjunni Hörpu. Voru
þau hjón ákaflega samrýnd og sam-
hent. Þau eignuðust 5 böm, sem öll
eru komin til manns og auk þess
hafa þau alið upp eitt bamabam
sitt, sem nú er 10 ára og sakar það
nú sárt ömmu sinnar.
Áslaug hefur nú yfírgefíð sfna
jarðnesku vist og lagt á móðuna
miklu, fylgja henni bænir um góða
heimkomu. Eftir situr söknuður og
minning um eftirminnilega konu,
sem mun seint fymast. Sárastur er
missirinn fyrir eiginmanninn, bömin
og bamabömin, sendi ég og fjöl-
skylda mín þeim samúðarkveðjur og
biðjum guð að styrkja þau.
Steinar
JÞeir sem forðast
þjónustu ættu
ekki að versla
í SSbúðunum
fyrir þessi jól.
Því SS-búðirnar eru sniðnar að þörfum þeirra sem
gera miklar kröfur. Jólin eru á næsta leiti og í SS-
búðunum er þér nú boðið glæsilegt úrval af
girnilegum kjötvörum með öllu tilheyrandi, úrvals
ávexti, óviðjafnanlegt sælgæti og allt sem þú
hugsanlega þarft í jólabaksturinn.
gott
alls