Morgunblaðið - 06.02.1987, Blaðsíða 43

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 6. FEBRÚAR 1987
SigurðurL. Þorgeirs-
son — Kveðjuorð
Fæddur 15. ágúst 1941
Dáinn 24. desember 1986
Jólin voru að ganga í garð með
sinni ljósadýrð og gleði, þegar
myrkrið lagðist yfir, magnandi
óvissa, kveljandi stundir. Stórt og
mikið skip, ms. Suðurland, á leið
til Rússlands, verður fyrir áfalli
langt norður í höfum og ferst. Sex
menn farast af ellefu manna áhöfn,
hinir komast naumlega af.
Ailir standa orðlausir og ráðþrota
og spyija hvemig þetta geti gerst
og hvers vegna. A þvílíkum stund-
um gerir maður sér grein fyrir hvað
lífið getur verið miskunnarlaust og
erfitt, eins og það getur verið gott
og skemmtilegt.
Hann Siggi frændi minn var í
sínum sfðasta túr, ákveðinn í að
hætta þegar heim væri komið, og
ljúka þar með farsælum og gifturík-
um sjómannsferli sem stýrimaður
og skipstjóri um margra ára skeið,
fá sér vinnu í landi og lifa venju-
legu íjölskyldulífi sér og sínum til
gleði og ánægju, en síðustu árin
höfðu fjarvistir frá heimilinu verið
allt of miklar og flarvistir frá konu
og bömum em eitt af því erfiðasta
við sjómennskuna og verður alltaf.
Ég og Lúlli, eins og ég kallaði
hann frænda minn oft, lékum okkur
saman við hvert tækifæri sem gafst
frá því ég man eftir mér. Þegar ég
var á Hringbrautinni hjá afa og
ömmu og þá nýkominn úr sveit-
inni, kom Siggi frændi strax og
lóðsaði mig um borgina og kenndi
mér ýmsa hluti sem maður kynntist
ekki í stijálbýlinu. Einnig var hann
í sveit á Stóra-Saurbæ í Ölfusi og
var þá stutt á milli, kom hann þá
alltaf þegar tími vannst til í heim-
sókn til frændfólksins í Hvammi og
var þá gjaman farið í útreiðartúr
og eitt og annað gert sér til
skemmtunar.
Þegar Siggi var 12 ára gamall
missti hann föður sinn, Þorgeir
Amórsson, og hefur það verið gífur-
legt áfall fyrir hann, móður hans
og bróður.
Siggi fór til sjós aðeins 14 ára
gamall á bv. Skúla Magnússyni og
hefur það verið harður skóli fyrir
óharðnaðan ungling. Þá varð hver
að vinna eins og orka leyfði. Ég
minnist þess þegar ég hitti hann
eftir fyrstu tvo túrana á togara og
spurði þá um allt sem að sjómennsk-
unni lýtur, og hann svaraði eins og
hann gat og hægt er að gera eftir
svo stuttan tíma. Hvomgum okkar
hafði dottið í hug þá að við yrðum
báðir við þetta starf stóran hluta
ævinnar. Siggi útskrifaðist úr far-
mannadeild Sjómannaskólans
1962, þá aðeins 21 árs að aldri, en
áður en hann fór í Sjómannaskólann
sigldi hann á fraktskipum og varð-
skipum til að ná sér í tilskilda
siglingartíma fyrir formennskuna.
Siggi fór eftir að skólanum lauk
Karl Þorsteins ræðismaður og
forstjóri heildverslunarinnar Eddu
hf. andaðist á heimili sínu þann 21.
janúar síðastliðinn á 86. aldursári.
Daginn áður hafði hann mætt í
vinnu á skrifstofu sinni og farið
heim á venjulegum tíma, hress og
kátur. Þetta minnir oss á hve oft
er mjótt á milli lífs og dauða, og
hvað mikið er lagt á nánustu að-
stahdendur. Jarðarför hans fór
fram þann 30. janúar frá Neskirkju
að viðstöddu miklu fjölmenni, enda
maðurinn mjög vinsæll og dreng-
skaparmaður hinn mesti og tel ég
hann einn af þeim bestu mönnum
sem ég hef kynnst á lífsleiðinni.
Kynni okkar hófust í marsmán-
uði árið 1938 þegar ég var ráðinn
í Eddu hf. til reynslu sem sölumað-
ur í einn mánuð. Sem betur fór
fyrir mig urðu það mörg ár. Það
var ánægjulegt að vinna undir hans
stjóm, og við starfsmennimir gát-
um alltaf leitað til hans ef við
beint í siglingar, fyrst sem stýri-
maður en fljótlega sem skipstjóri,
og var af öllum sem með honum
unnu ákaflega vel liðinn, ákveðinn
en rólegur og yfirvegaður i fram-
komu, aldrei með fum og handapat.
Af þessum eiginleikum öfundaði ég
hann alltaf og hef reynt að venja
mig á þá og tekist misjafnlega.
1970 hættir Siggi til sjós í nokkur
ár, flytur til Akureyrar og giftist
eftirlifandi konu sinni, Kristínu H.
Harðardóttur. Siggi var tvíkvæntur
og í fyrra hjónabandi eignaðist hann
dótturina Þorgerði sem hann hélt
alltaf góðu sambandi við og var
honum mjög kær.
A Akureyri vann hann hjá Flug-
félaginu og Brunabótafélagi íslands
og einnig ýmis önnur störf, en hann
átti mjög gott með að læra og fljót-
ur að komast inn í og tiieinka sér
hin ólíklegustu störf sem er mikill
kostur, ekki hvað síst fyrir sjómenn
sem alltaf eiga það á hættu að fest-
ast svo í sjómennskunni að ekki
verði út úr henni komist nema þá
á eftirlaunum. Siggi frændi var
hæfíleikamaður á margan hátt, frá-
bær félagi og vinur, sem gott var
að treysta. Eg minnist þess þegar
þurftum á aðstoð að halda. Oftast
tók hann sjálfur þátt í að undirbúa
söluferðimar, sérstaklega með
verðlagningu á þeim vörum sem
áttu að seljast beint. Strandferða-
skipin fóm oft úr höfn á miðnætti
og dróst oft fram eftir kvöldi að
ganga frá ýmsu en oftast passaði
hann að tími væri til þess að bjóða
í mat á Hótel íslandi áður en mað-
ur hélt til skips. Oft voru margir
sölumenn í sömu ferðinni og man
ég að sumir urðu að skrifa nákvæm-
an lista yfir ferðakostnaðinn. Ég
gerði þetta fyrst en þegar ég sýndi
Karli listann, leit hann varla á hann
og sagði, þú skrifar bara eina upp-
hæð á reikning, frá deginum sem
þú fórst og komst.
Fyrir íslending sem leggur fyrir
sig verslunarstörf, er þekking á
erlendum tungumálum gífurlega
mikilvæg og þar var Karl alveg
sérstakur og naut ég aðstoðar hans
oft síðar er við hittumst á erlendri
t
Eiginmaður minn og faðir okkar,
SIGURBJÖRN JÓNSSON,
fyrrum skipstjóri,
Ásabraut 1,
Sandgerði,
verður jarðsunginn fró Akraneskirkju laugardaginn 7. febrúar kl.
11.30.
Guðlaug Helgadóttir
og börn hins látna.
t
Þökkum innilega auösýnda samúö viö andlát og jaröarför,
VIGLUNDAR J. GUÐMUNDSSONAR,
bilstjóra.
Sérstaklega þökkum við yfiriækni og hjúkrunarfólki Öldrunardeilar
Borgarspítalans frábæra umönnun, er hann naut þar, alúð og
alla hjálp.
Margrót Grfmsdóttir,
Bergþóra Vfglundsdóttir,
Sigrún Víglundsdóttir, Ásgair Eyjólfsson,
Bryndfs Vfglundsdóttir,
Jón Víglundsson, Stelnunn Jónsdóttir,
Björgvin Vfglundsson, Guðrún Guðmundsdóttir.
Birting afmælis- og
minningargreina
Morgunblaðið tekur afmælis- og minningargreinar til
birtingar endurgjaldslaust. Tekið er við greinum á rit-
stjórn blaðsins á 2. hæð í Aðalstræti 6, Reykjavík og á
skrifstofu blaðsins í Hafnarstræti 85, Akureyri.
Athygli skal á því vakin, að greinar verða að berast með
góðum fyrirvara. Þannig verður grein, sem birtast á í miðviku-
dagsblaði að berast síðdegis á mánudegi og hliðstætt er með
greinar aðra daga.
í minningargreinum skal hinn látni ekki ávarpaður. Ekki
eru tekin til birtingar frumort ljóð um hinn látna. Leyfilegt er
að birta ljóð eftir þekkt skáld, 1—3 erindi og skal þá höfund-
ar getið. Sama gildir ef sálmur er birtur. Meginregla er sú,
að minningargreinar birtist undir fullu nafni höfundar.
Við birtingu afmælisgreina gildir sú regla, að aðeins eru
birtar greinar um fólk sem er 70 ára eða eldra. Hins vegar
eru birtar afinælisfréttir með mynd í dagbók um fólk sem er
50 ára eða eldra.
Mikil áhersla er á það lögð að handrit séu vel frá gengin,
vélrituð og með góðu línubili.
+
BJÖRGVIN JÓNSSON,
Breiðabólsstað,
verður jarðsunginn fró Breiðabólsstaðakirkju í Fljótshlíð laugar-
daginn 7. febrúar kl. 14.00.
Fyrir hönd frændfólks og vina.
Þóröur Rafn Guðjónsson,
Jóna Sigurðardóttir,
Sváfnir Sveínbjarnarson,
Ingibjörg Haildórsdóttir.
+
Eiginkona mín,
GUÐBJÖRG BJARNADÓTTIR,
verður jarðsungin frá Akureyrarkirkju laugardaginn 7. febrúar kl.
13.30. Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir, en þeim sem
vildu minnast hennar er bent á minningarsjóö kvennfélagsins
Hlífar á Akureyri.
Stafán Reykjalfn.
+
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúö og vinóttu við andlát óg
jarðarför móöur okkar,
DAGRÚNARJÓNSDÓTTUR.
Aðalbjörg V. Karlsdóttir,
Gunnar S. Karlsson,
Georg J. Karlsson.

‘IZ'r>-
Kveðjuorð:
Karl Þorsteins
ræðismaður
____________________________43
við báðir unnum eins og möguleikar
voru þá, annar á fraktskipum og
hinn á fiskiskipum, að þá sá afí
heitinn á Hringbrautinni um það
að við vissum allt sem máli skipti
um hvom annan og passaði vel upp
á að okkar góða samband rofnaði
aldrei og er ég honum og ömmu
afar þakklátur fyrir það og margt
fleira.
Ég og fjölskylda mín höfum átt
margar gleðistundir á heimili Stínu,
Sigga og krakkanna á undanföm-
um árum, en það var alltaf okkar
viðkomustaður ef komið var á Norð-
urlandið og það er á varla að maður
trúi því að ekki sé hægt að hringja
í Sigga frænda og spjalla og spekúl-
era um alla hluti eins og við vomm
vanir að gera nokkuð reglulega.
Elsku Stína mín. Við Helga,
bömin og fjölskyldan í Hvammi,
sendum þér og bömunum okkar
innilegustu samúðarkveðju og von-
um að þið öðlist þann kraft og
mátt sem til þarf til þess að kom-
ast yfir þetta áfall. Einnig sendum
við foreldrum, bræðmm og ættingj-
um öilum, okkar innilegustu
samúðarkveðjur.
Einar Sigurðsson
gmnd. Hann mun hafa haft vald á
5—6 tungumálum fyrir utan norð-
urlandamálin, og minnist ég þess
er verið var að kappkosta við að
koma pósti í skip, er átti að fara
til útlanda, sem þá vom einu sam-
göngutækin við umheiminn og
Teitur ritari hans hafði lokið við
að skrifa hin almennu verslunarbréf
og Karl að lesa þau yfir til undir-
skriftar, að maður heyrði hann
segja við Teit: Settu ítalskan bréf-
haus í ritvélina og spánskan í hina.
Síðan gekk hann á milli og vélrit-
aði bréfín á sinn sérstaka hátt.
Á þessum ámm var Edda hf. ein
af stærstu ef ekki stærsti innflytj-
andi á vefnaðarvömm til landsins
og oft átti hún frá tveimur upp í
fióra viðskiptavini á hveijum stað
úti á landi og varð þá að reyna að
skipta tegundunum á milli þeirra
svo að sem fæstir væra með sömu
vöm. Ég minnist sérstaklega í eitt
skipti þegar ég var að koma úr
söluferð að kvöldi dags með Lagar-
fossi rétt fyrir jól og ég hringdi
heim til Karls til að láta hann vita
að ég væri kominn. Hann sagði
mér að koma upp á skrifstofu Eddu
hf. kl. 11 um kvöldið, ekki til að
tala um hvemig salan hefði gengið
heldur til að gefa mér jólagjöf frá
fyrirtækinu og borga mér desem-
berlaunin. Slík var hans framkoma.
Ég vil og geta þess að þegar við
Teitur Finnbogason ákváðum að
hætta hjá Eddu hf. og stofna okkar
eigið fyrirtæki, Hólm hf., gerðust
báðir framkvæmdastjóramir Bjami
og Karl hluthafar og ábyrgðust
yfírdráttarheimild fyrir okkur í
banka. Ég held að það eigi sér ekki
margar hliðstæður.
Þótt mestur harmur sé kveðinn
að eiginkonu og hans nánustu fjöl-
skyldumeðlimum, en lífsins lögmáli
verða allir að hlýta, hefur þjóðin
öll og þá sérstaklega verslunarstétt-
in séð á bak einum af sínum færastcr-
fulltrúa á erlendri gmnd, sem og
hér heima.
Að lokum votta ég eiginkonu
hans og öðmm aðstandendum
mínar innilegustu samúðarkveðjur
og megi hugsunin um góðan dreng
létta þeim sorgina.
Vilhjálmur H. Vilhjálmsson