Morgunblaðið - 23.10.1987, Blaðsíða 40

40
MORGUNBLAÐIÐ, PÖSTUDAGUR 23. OKTÓBER 1987
Minning:
Gestur Guðbrands-
son frá Kaldbak
Fæddur 30. september 1903
Dáinn 2. október 1987
Náfrændi minn og hollvinur,
Gestur Guðbrandsson frá Kaldbak,
er nýlátinn, 84 ára að aldri. A
bemsku- og unglingsárum mínum
kynntist ég honum allnáið og fínn
best nú, þegar hann er allur, hve
nærri hann hefur ætíð staðið mér
þótt fundum okkar hafí fækkað á
síðari ámm.
Gestur var fæddur á Kaldbak í
Hrunamannahreppi 30. september
1903. Hann var yngstur fjögurra
sona hjónanna þar, Guðbrands
bónda Brynjólfssonar og Jónínu
Gestsdóttur. Bræður Gests voru:
Brynjólfur, síðast búsettur á
Húsavík, Kristmundur bóndi á
Kaldbak og Guðjón Kristinn bóndi
á Bjargi í Hrunamannahreppi. Hálf-
systir þeirra, dóttir Jónínu fyrir
hjónaband, var Gestrún Markús-
dóttir húsfr. í Framnesi á Skeiðum.
Af þeim systkinum er nú Guðrjón
einn á lífí. Guðbrandur faðir Gests
var sonur Brynjólfs b. á Hrunakrók
og Kaidbak, Guðnasonar frá Þver-
spymu, og fyrri konu hans, Krist-
rúnar Brandsdóttur frá Amarstöð-
um í Flóa. Kristrún var af
Víkingslækjarætt, en forfeður
Brynjólfs hafa búið í Hrunamanna-
hreppi í margar kynsióðir. Jónfna
móðir Gests var dóttir Gests Gam-
alí-
elssonar, bónda á Gafli og Skúfslæk
í Flóa, ogkonu hans, Kristínar Jóns-
dóttur b. Jónssonar á Syðraseli í
Hrunamannahreppi. Kristín var
næstelst margra bama Jóns, og
telst mér svo til að nú búi afkom-
endur hans a.m.k. á 21 bæ í
hreppnum.
Gestur ólst upp við sveitastörf
sinnar tíðar og varð bæði atorku-
samur og kappsfullur verkmaður.
Einkum bar það frá hve mikilvirkur
hann var við öli heyskaparstörf og
eftirsóttur til slíkra verka. Skóla-
menntunar naut hann ekki utan
skyldunáms í farskóla. Af ummæl-
um föður míns, sem mér urðu
minnisstæð, mátti ráða að Gestur
hefði snemma verið talinn óvenju
greindur og námgjam. Og víst er
að hann varð fróðari og betur að
sér á mörgum sviðum en algengast
er um sjálfmenntaða menn.
Hjá foreldrum sfnum vann Gestur
fram á fullorðinsár. Faðir hans
fékkst m.a. við vefnað að fyrri tíðar
hætti og varð Gestur liðtækur vef-
ari. Eftir að þau bragðu búi 1930
var Gestur lausamaður um árabil,
vetrarmaður og kaupamaður til
skiptis, lengst af f Hreppunum, þar
til hann kvæntist árið 1944 Sig-
urlínu Júlfusdóttur frá Atlastöðum
í Fljóti í Norður-ísafjarðarsýslu.
Þau bjuggu á Kluftum í Hrana-
mannahreppi 1954—54, síðan eitt
ár á Kaldbak en hættu búskap árið
1955. Nokkra seinna fluttust þau
að Selfossi, keyptu sér íbúð á Biriri-
völlum 3 og hafa búið þar sfðan. Á
Selfossi starfaði Gestur hjá Kaup-
félagi Ámesinga, lengst af við
pípulagnir. Kom sér það vel að hann
var lagtækur og velvirkur í besta
lagi, þótt véltækni nútímans yrði
honum aldrei töm.
Böm Gests og Sigurlínu era þijú:
Jónína, búsett í Danmörku, Garðar
og Brynjólfur, búsettir á Selfossi.
Öll era þau systkin myndar- og
dugnaðarfólk, þau hafa öll stofnað
eigin fjölskyldur og eignast afkom-
endur.
Gestur naut lengst af góðrar
heilsu. Nokkuð var elli þó tekin að
sælq'a hann heim síðustu árin, eink-
um kenndi hann vanheilinda fyrir
bijósti. Hann hafði þó ætíð fóta-
vist, gekk út sér til hressingar flesta
daga og naut þess að hitta menn á
fömum vegi og ræða við þá dægur-
mál. Föstudaginn 2. október sl. fékk
hann sér enn gönguferð árdegis.
Hann fylgdist ætíð vel með sjón-
varpi, og síðdegis sama dag settist
hann að vanda fyrir framan sjón-
varpstækið heima hjá sér. En þá
var stundin komin og hann fékk
hægt andlát f sæti sínu. Slíkt kem-
ur þeim að vísu sárt og óvænt sem
næstir standa. En svo þekkti ég
t
Móðir okkar og tengdamóðir,
SIGRÍÐUR JÓNSDÓTTIR,
áðurtil heimilis á Kleppsvegi 24,
lést á Elli- og hjúkrunarheimilinu Grund 20. október.
Björg Einarsdóttir,
Elinborg Einarsdóttir,
Hólmfrfður Einarsdóttir,
Ólafur Einarsson,
Steinmóður Einarsson,
Jóhann Einarsson,
Hörður T ryggvason,
Bergþór Bjarnason,
Hrefna Guðmundsdóttir,
Guðrún Ársælsdóttir.
Eiginkona mín,
LÁRA BERGSDÓTTIR,
Meðalholti 7,
Reykjavfk,
andaðist í Borgarspítalanum að kvöldi 21. október.
Óskar Jóhannsson.
Fósturfaðir minn,
INGVAR HALLDÓRSSON
múraramelstari
frá Hliði á Eyrarbakka,
andaðist miðvikudaginn 21. október.
Stefán S. Stefánsson.
Birting afmælis- og
minningargreina
Morgunblaðið tekur afmælis- og minningargreinar til birting-
ar endurgjaldslaust. Tekið er við greinum á ritstjóm blaðsins á
2. hæð í Aðalstræti 6, Reykjavík og á skrifstofu blaðsins í Hafn-
arstræti 85, Akureyri.
frænda minn að ég hygg að ein-
mitt slíkan dauðdaga hefði hann
viljað kjósa sén að mega njóta
lffsins til hinstu stundar og verða
engum til óþæginda.
Gestur frændi minn sóttist hvorki
eftir auði né mannvirðingum. Hann
kaus sér fremur óbrotinn verka-
hring og vann störf sín af trú-
mennsku. Hann kvæntist fremur
seint og helgaði fjölskyldu sinni öil
verk sfn upp frá því. Engu að sfður
hygg ég að hann verði mörgum
samferðamönnum sínum minnis-
stæður. Hann var fremur hlédræg-
ur að eðlisfari, en ætíð glaðsinna
og skemmtinn f viðræðnum. Orð-
heppni hans var við bragðið, og
ýmis tilsvör hans urðu fleyg. Hann
kunni, held ég, flestum betur þá
list sem Öm Amarson kallar „að
fínna kímni í kröfum skaparans/
og kankvís bros í augum tilverann-
ar“. Best man ég svpbrigði hans
þegar bros færðist yfír andlit hans
á þann hátt sem honum einum var
laginn og sýndi kunnugum að hann
sá fyrir sér skoplega hlið á umræð-
um eða atvikum. Enda brást þá
sjaldan kímileg athugasemd, jafnan
þó græskulaus. Sfðan mátti gjaman
lesa úr svip hans hið lúmska gaman
sem hann hafði af viðbrögðum hlát-
urmildra viðmælenda sinna.
Ég kynntist Gesti föðurbróður
mínum sem bam og unglingur og
best sumarið 1954 þegar ég átti
að heita kaupamaður hans. Mér
reyndist hann hlýr og góðviljaður,
skilningsríkur og ráðhollur. Slíkt
munu allir hafa reynt sem höfðu
af honum veraleg kynni. Því er
hann kvaddur með þakklæti og
söknuði.
Útför hans var gerð frá Selfoss-
kirkju 10. október. Fjölskyldu hans
sendi ég innilegar samúðarkveðjur.
Kristinn Kristmundsson
Kveðjuorð:
Aslaug Guðmunds-
dóttir Staðastað
Fædd 25. júlí 1908
Dáin 26. ágúst 1987
Áslaug trúði á hið fagra og
góða, það sýndi hún svo sannar-
lega í lífí sínu. Hún var kærleiksrík
og hlý í viðmóti og vildi öllum
gott gera, sú var reynsla mín í
gegnum okkar löngu kynni. Ás-
laug skilaði miklu og fögru
lífsstarfí, hún afkastaði ótrúlega
miklu.
Frú Áslaug Guðmundsdóttir og
séra Þorgrimur Sigurðsson sátu á
Staðarstað í Staðarsveit í 29 ár,
séra Þorgrímur var minn prestur
öll þessi ár, og var ég sóknamefnd-
arformaður þá sem nú. Minnin-
gamar eru margar og ljúfar frá
þessum árum. Séra Þorgrimur
kom alltaf til mín að Laugar-
brekku þegar hann þurfti að sinna
prestverkum í Hellnasókn og oft
kom það fyrir að hann gisti hjá
mér á vetram.
Þau presthjónin vora miklir vin-
ir mínir alla tíð eftir fyrstu kynni,
þau vora mér, konu minni og böm-
um góð. Að koma til þeirra að
Staðarstað og í Reykjavík, eftir
að þau fluttu þangað, var eins og
að koma í foreldrahús.
Hjá þeim naut maður dásam-
legrar hlýju og gestrisni. Þau
presthjónin, frú Áslaug og séra
Þorgrímur, voru með afbrigðum
afkastamikil og samhent í öllu
enda vora störf þeirra mikil og
farsæl.
Séra Þorgrímur vann að mörg-
um málum til viðbótar preststarf-
inu sem til heilla horfði fyrir
almenning. Hann var söngelskur
mjög og vann þrotlaust að þvi að
bæta og efla sönginn í kirkjum
sínum og prófastsdæmisins. Hann
var formaður kórasambandsins
þar til að hann fór frá Staðarstað
og náði ótrúlega miklum árangri
í því starfí.
Séra Þorgrímur var með af-
brigðum góður kennari og minnast
þess margir nemendur hans, hann
hafði unglingaskóla heima hjá sér
langa tíð og marga nemendur. Það
var mikið og vandasamt starf sem
hvfldi á frú Áslaugu í sambandi
við skólann. Hún gegndi þar
vandasömu og erfíðu hlutverki auk
þess sem hún varð að sinna búi,
mjólka margar kýr með höndum
eins og þá tíðkaðist svo nokkuð
sé nefnt. En öll störf leysti hún
af hendi með umburðarlyndi og
trúmennsku, aldrei heyrðist æðra-
orð. í guðstrausti og gleði gekk
hún til starfa.
Bömin sín ijögur ólu þau prest-
hjónin upp með prýði í guðstrú og
góðum siðum, þau hafa fengið
gott veganesti frá foreldram
sínum út í lífið og eru þau öll
dugmikil og góðir þjóðfélagsþegn-
ar.
í sumar gerðist sá sorglegi at-
burður að frú Áslaug missti eitt
barna sinna, Ragnheiði, þetta var
þung sorg fyrir hana og alla að-
standendur.
Við hjónum komum tii frú Ás-
laugar í sumar eftir fráfall
Ragnheiðar og tók hún á móti
okkur með sínu sama blíða brosi
og áður, hún var glöð og kær-
leiksrík að vanda, og tók okkur
tveim höndum eins og ævinlega.
Mér datt þá ekki í hug að við
mundum ekki sjá hana lifandi aft-
ur, en það fer margt öðravísi en
ætlað er.
Nú hefiir hún vina okkar, Ás-
laug, fengið hvfldina eftir langt
og fagurt lífsstarf. Margs er að
minnast og margs er að sakna,
minningin er ljúf um látna systur.
Nú hvflir hún í friði í sæluheim.
Kveðjuorð:
Páll Hróar Jónsson
Ég og fjölskylda mín vottum böm-
um og öllum aðstandendum frú
Áslaugar samúð og biðjum þeim
huggunar og blessunar Guðs.
Finnbogi G. Lárusson,
Laugarbrekku.
Fæddur 2. nóvember 1972
Dáinn 10. október 1987
Hann var ekki hár í loftinu þeg-
ar hann fyrst kom í heimsókn, 5
ára snáði, snaggaralegur, með
kankvískt bros og stór talandi
augu. Þeir Ingvi Jökull urðu strax
perluvinir. Það var þeyst um húsið
eins og litlir fætur toguðu með
súpermannsstjömur í augum, það
var hjólað, skíðað, smíðað og leik-
inn fótbolti... allt verður táp-
miklum snáðum að áhugaefni ef
hugurinn er frjór, fjallið, flaran og
allt þar á milli. Dagurinn var aldr-
ei nógu langur.
Palli var einn af þeim góðu vin-
um sem gerðu Ingva Jökli erfítt
að flytja frá Neskaupstað. En vin-
áttan hélst þótt ísland endilangt
væri á milli og hver heimsókn
Palla hingað suður var afar kær-
komin. í vor kom hann og sagðist
vera að flytja í næsta nágrenni við
okkur, í Kópavoginn, á nýja heim-
ili sitt. Að síðustu kom hann
alkominn og vináttuþráðurinn var
tekinn upp.
En yndislegt sumar tók skyndi-
Iega enda. Palli, þessi tápmikli og
einstaklega efniíegi piltur, var hrif-
inn burt í miðjum klfðum. Það er
erfitt að kveðja, einkum þegar
kveðjustundin kemur alltof
snemma. Okkur verður orða vant.
Við þökkum Páli Hróari ómetan-
lega vináttu við Ingva Jökul og
fyrir að hafa auðgað líf okkar. Við
söknum hans öll sárt.
Lóa, Logi og börn.
Föðumafn
misritast
í fyrirsögn á minningargrein í
blaðinu f gær um Guðmund
Björnsson veggfóðrara urðu
þau mistök að föðumafn hans
misritaðist. Stendur Bjamason
fyrir Bjömsson. Era aðstandendur
og aðrir hlutaðeigandi beðnir af-
sökunar á mistökunum.
Blóma- og gjafavöruverslun
Kransar, kistuskreytingar, hvers
konar skreytingar og gjafir.
Gæfan fylgir blómum og gjöfum
úr Stráinu. Opið um helgar.
Simi 16650.