Morgunblaðið - 01.11.1987, Blaðsíða 9

HUGVEKJA
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 1. NÓVEMBER 1987
9
Minning
eftir SR. HALLDÓR GUNNARSSON
Það vetrar eftir gott sumar og
haust. Dagurinn styttist og það
er næstum eins og myrkrið þyng-
ist. Sannarlega hefur þetta áhrif
á okkur, sálarlíf okkar og geð,
vinnuafköst og framkomu, þannig
að allt virðist erfíðara en áður.
Sagt hefur verið að þetta sé tími
uppgjafar hjá mörgum í margs-
konar aðstæðum: I erfíðri fjár-
hagsstöðu, í leiðinlegri vinnu, í
stormasömu hjónabandi, í veik-
indum, sorg eða þjáningu, í
einmanaleika eða einhveiju
ámóta.
Erfiðleikamir mæta okkur allt-
af í einhverri mynd en þó með
misjöfnum þunga. Það má segja
að erfiðleikamir séu kennslu-
greinar lífsskólans, sem við
verðum öll að ganga í gegnum,
hvort sem okkur líkar betur eða
verr. Og þá skiptir svo miklu við-
horf okkar, hvemig við mætum
erfíðleikunum — myrkrinu og
haustinu.
í myrkri kveikjum við ljós og
þegar vetrar þá höfðum við áður
reynt að búa okkur undir vetur-
inn. Eins er með erfíðleikana. Við
verðum að læra að lifa með þeim,
reyna að kveikja okkar sálarljós
og búa okkur undir það sem kem-
ur. Við lifum ekki þessa lífsbar-
áttu til að gefast upp. Það er
alltaf til leið til lausnar.
Ein leiðin er að líta til annarra
sem erfíðari baráttu hafa háð og
hrinda þannig vorkunnsemi á
braut. Við getum hugsað til for-
feðra okkar, sem þetta land
byggðu, lífsbaráttu þeirra og
hvemig fátækt, hungur og drep-
sóttir hafa komið í þeirra garð.
Við lifum þægindi dagsins í dag
vegna þess að forfeður okkar sigr-
uðu erfíðleikana, byggðu einstæð
hús úr torfí og grjóti, sem stóðu
af sér kulda og veðráttu þessa
lands, kveiktu ljós á grútarlömp-
um, unnu mó úr mýri, hirtu sprek
af fjöru, nýttu allt matarkyns,
þannig að ekkert fór í súginn og
vom þannig að öllu leyti sjálfum
sér nógir með nytjum dýra og
þess sem sjórinn gaf.
í byijun vetrar, þegar jörðin
talar til okkar um hrömun og
dauða og myrkrið leggst svo
þungt að, þá kemur til okkar einn
af þessum fomu kirkjudögum,
sem á sér hefð alla leið til frum-
kristninnar. Við nefnum þennan
fyrsta sunnudag í nóvember allra
heilagra messu. Heitið er fomt
og allt sem því er tengt virðist
fjarri. En er svo? Stendur okkur
ekki nærri minning um látna ást-
vini? Er hún ekki í hugskoti okkar,
minningin, svo sterk og nálæg,
um allt það góða sem ástvinur
okkar gerði eða minningin um
baráttu hans og hvemig hann var
veitandi, sá sem huggaði og
gladdi? Ég er viss um að þú sem
þessar línur lest átt sterka minn-
ingu um látinn ástvin, einn eða
fleiri, minningu, sem er þér kær
og þó ef til vill enn meir. Þessi
minning getur verið hluti af lífí
þínu, þannig að þér sé nauðsyn-
legt að minnast og þakka.
Dagurinn í dag er þessi þakkar-
dagur sem kirkjan þín vill helga
minningu þeirra sem famir eru á
undan okkur, að við hvert um sig
minnumst þeirra og þökkum allt
það góða og kærleiksríka, sem
tengist minningu þeirra. Sumar
af þessum minningum tengjast
okkar mestu hamingju og þvi er-
I
20. sd. e. Trin.
Allra heilagra messa.
Mt. 5; 1.-12.
um við minnt á hvað lífíð er
stórkostlegt í því að eiga ástvini
að, að hafa átt föður og móður,
sem hlúðu að í bemsku, leiddu,
kenndu og gáfu. Aðrar minningar
leiða okkur að þjáningunni, dauða
ástvinarins, veikindum og sökn-
uði. Þessum minningum getum
við einnig mætt með þakkarhug
og fyrirbæn. Það er ljósið sem við
kveikjum til að hrekja myrkrið á
braut.
í orðum heilagrar ritningar sem
tilhejrra þessum degi er ljósgeisl-
anum beint á sæluboðorð Fjall-
ræðunnar: „Sælir em fátækir í
anda, því að þeirra er himnaríki.
Sælir era syrgjendur, því að þeir
munu huggaðir verða. Sælir era
hógværir, því að þeir munu landið
erfa. Sælir era þeir sem hungrar
og þyrstir eftir réttlætinu, því að
þeir munu saddir verða. Sælir era
miskunnsamir, því að þeim mun
miskunnað verða. Sælir era
hjartahreinir, því að þeir munu
Guð sjá. Sælir era friðflytjendur,
því að þeir munu Guðs synir kall-
aðir verða."
Það er engin uppgjöf í þessum
orðum Fjallræðu Jesú Krists. Það
er fyrirheiti sem nær út fyrir vet-
urinn og myrkrið — nær til
framtíðar, handan grafar, til
hússins hans með herbergjunum
mörgu. Fyrirheitin um hamingju
ná til okkar allra og ástvina okk-
ar, hvert svo sem hlutskiptið er,
aðeins að við lifum stundina, heyr-
um fagnaðarboðskapinn og
breytum eftir honum. Við búum
okkur undir veturinn með því að
taka þátt í kjöram annarra af
hógværð og með réttsýni og við
hrekjum myrkrið á braut með því
að kveikja ljós kærleika í bijósti
okkar til ástvina og ættingja. Og
við minnumst þeirra einnig með
þessum sama trúargeisla.
Minningardagurinn er haldinn
í vetrarbyijun. Fölnandi fegurð
sumarsins er fyrir augum og
haustið að líða hjá. Þannig er
einnig um lífíð allt. Við lifum sjálf
þessa vetrarkomu á ævikveldi, en
þá er fram undan nýtt vor, sem
Drottinn Jesús Kristur hefur gefíð
okkur fyrirheiti um í orði sínu.
Lína G. Atladóttir
Hjá Fjárfestingarfélaginu í Kringlunni
erlifandi peningamarkaður
og persónuleg þjónusta.
Margrét Hinriksdóttir
FJÁRFESTINGARFÉLAGIÐ
Kringlunni 123 Reykjavík Sími 689700
Sigrún Ólafsdóttir Stefán jóhannsson
Opið mánudaga til föstudaga kl. 10 — 18
og laugardaga kl. 10 - 14
LIFANDIPENINGAMARKAÐUR
í KRINGLUNNI
SKULDAB
líf. OG HEIL
euro-krediti
bréfavidskipti
Símsvari ALLAN SÓLARHRINGINN í síma 28506. Upplýsingar um daglegt gengi Kjarabréfa, Markbréfa, Fjölþjóðabréfa og Tekjubréfa
Gengi: 30. okt. 1987: Kjarabréf 2,385 - Tekjubréf 1,256 - Markbréf 1,214 - Fjölþjóðabréf 1,060