Morgunblaðið - 18.11.1987, Qupperneq 66

© 1985 Universal Press Syndicate
'9-27
'Hvemig gcturSu æ-tUíói til jPtóS.öá
69 ^eri ö'Ll þe*$i he*maverkefni,cín
peös c& haJbt -tö'lt/U ?//;
->•
Ast er
k<AAi n 21
... oft líkust vegasalti.
Með
morgnnkaffinu
Vinur, gefðu mér eld ...
9ti POLLUX.
Þú verður mín — við erum
sem sköpuð hvort fyrir
annað!
HÖGNI HREKKVÍSI
y,|-tANN GER.IR. ALLT TIL A& KDMA Séf? UfÁ
pvC AE> öaca síG ■"
Dagskrá rásar
eitt fer hrakandi
Sturlaugur Egilsson hringdi:
„Ég er óánægður með það
hversu dagskrá rásar 1 hefur
hrakað að undanfömu vegna þess
að margir góðir dagskrárliðir
hafa verið færðir yfír á rás 2.
Þessar ráðstafanir virðast miða
að því að auka hlustun á rás 2 á
kostnað rásar 1. Til dæmis var
ágætur morgunþáttur á rás 1 frá
kl. 7 til 9 en nú hefur hann verið
færður yfír á rás 2. Suma morgna
er leikin klassísk músík í þijá
klukkutíma á rás 1 og er það
nokkuð of mikið af því góða. Ég
er þannig í sveit settur að ég næ
ekki rás 2 og missi því alveg af
þessum þáttum sem færðir hafa
verið af rás 1. Stjómendur
Ríkisútvarpsins verða að gera sér
ljóst að það er stór hluti þjóðar-
innar sem ekki nær rás 2 og
vantar töluvert uppá að hún nái
um allt land. Við sem náum bara
rás 1 hljótum að eiga rétt á góðri
dagskrá því við greiðum afnota-
gjöld eins og aðrir. Þá finnst mér
furðu lítið gert til að rás 2 nái
til allra landsmanna."
Hvolpar gef ins
Nokkrir svartir og hvítir hvolpar
fást gefins. Upplýsingar hjá
Jónínu í síma 666481.
Kúnststopp
Spurt var fyrir nokkm í Vel-
vakanda hvar hægt væri að fá
gert við göt á fatnaði. Guðrún
hafði samband og sagðist taka
að sér slíkan saumaskap. Hún
svarar í síma 26423 eftirkl. 18.
Faðirinn:
Frábær uppfærsla
Til Velvakanda
Ég fór nýlega á Föðurinn hjá
Leikfélagi Reykjavíkur og fannst
mér uppfærslan alveg frábær. Varð
ég því alveg hissa þegar ég frétti
að þetta leikverk væri illa sótt því
bæði finnst mér verkið gott og leik-
ur alveg frábær. Leikhúsgestir, sem
vom á sýningunni sem ég sá, vom
áreiðanlega á sama máli því and-
rúmsloftið í húsinu var eins og best
verður á kosið. Vil ég hvetja alla
sem unna góðri leiklist til að sjá
þetta verk sem bæði er magnþmng-
ið og sterkt.
Valný Tómasdóttir
Víkverji skrifar
Aráðstefnu um byggðamál:
„Hefur byggðastefnan
bmgðizt?", sem Byggðastofnun og
Samband íslenzkra sveitarfélaga
efndu til á Selfossi um síðustu
helgi, var meira rætt um aðstöðu
til menntunar og til að njóta lista
og menningar en gert hefur verið
á slíkum ráðstefnum til þessa.
Atvinna og afkoma vega að sjálf-
sögðu þungt á vogarskálum þegar
fólk „festir rætur“ til framtíðar með
fjárfestingu í íbúð og búsetu á ein-
um stað fremur en öðmm. En
maðurinn lifir ekki á brauðinu einu
saman var eitt sinn sagt. Og fyrir-
lesarar á Selfossfundinum lögðu
mjög ríka áherzlu á það, sem fyrr
segir, að aðstaðan til menntunar,
og til að njóta menningar og lista,
hafa vaxandi áhrif á búsetuval. Að
þessu leyti var Reykjavík talin
standa sterkar að vígi en önnur
byggðarlög. Það sé hluti skýringar
á því, hversvegna fólk flytur úr
stijálbýli, jafnvel þótt það hafí
rífandi tekjur, til höfuðborgarinnar.
Haukur Ágústsson, formaður
Menningarsamtaka Norðlend-
inga, staðhæfði engu að síður, að
víða væri blómlegt menningarstarf
á landsbyggðinni. Gallinn væri sá
að það væri nánast þagað í hel af
fjölmiðlum höfuðborgarinnar, ljós-
vakamiðlum og dagblöðum, sem
væm heldur um of nærsýnir í þessu
efni, þótt þeir teldust þjóna landinu
öllu. Eða þannig skildi Víkveiji
Norðlendinginn.
„Hvað er efniviður í listamann,"
spurði Haukur Ágústsson. Og svar-
aði sér sjálfur:
„Það er maðurinn, karlinn eða
konan, sem hefur hugsjón, sem
leggur tíma sinn í það að skapa;
sem viil ekki vera einungis þiggj-
andi, heldur gefandi, ekki einungis
áhorfandi, heldur gerandi, auðgandi
samfélag sitt með framlagi sínu til
listar á því sviði, sem fyrir valinu
hefur orðið.
Og sjáum við ekki og þekkjum
fjölda af þessu fólki í heimabyggð-
um okkar? Það er fólkið, sem mætir
á leikæfíngar eftir vinnutíma —
kauplaust. Það er fólkið, sem situr
ekki fyrir framan sjónvarpstækið
eftir strangan vinnudag, heldur
notar tímann til annars — söngs,
ritstarfa, myndsköpunar, grúsks.
Það er fólkið, sem leggur hvíldar-
tíma sinn í það að veita umhverfí
sínu vídd, aukið gildi, meira inni-
hald en það, sem fæst með brauð-
stritinu einu saman".
Haukur Ágústsson hélt því fram
að hver manneskja þarfnaðist
menningar, lista, fagurra hluta,
sköpunar og eigin þátttöku á þess-
um vettvangi. Orðrétt sagði hann:
„Þarna er komið að einum helzta
þættinum í því, hvers vegna menn
flytja úr byggðum, þar sam afkoma
þeirra er góð og ekkert virðist
skorta í efnalegu tilliti... Raunar
koma fleiri atriði til svo sem að-
staða til skólagöngu og í því
sambandi gæði skóla og þeirrar
menntunar, sem þeir veita, og þá
sér í lagi á grunnskólastigi...“.
Síðar í erindi hans segir:
„Það er öruggt, að menning
borgar sig. Það er blátt áfram arð-
bært að leggja fé í félagsstarfsemi
og listir og hlú að þeim. Ánægðir,
starfsglaðir og vakandi íbúar eru
mesti auður hvers byggðarlags, því
að í þeim er uppspretta framfara
og vaxandi velmegunar."
Fá orð er hagvanari 1' tungu og
í tölvum samtímafólks en arðsemi.
Þessvegna fannst Víkveija tíma-
bært að vitna hér Utillega til orða
Hauks Ágústssonar, formanns
Menningarsamtaka Norðlendinga,
á ráðstefnu um byggðamál.
„Menning og listir eru ekki hjóm
og spé,“ sagði hann. „Þær fela í
sér gróandann, sem auðgar allt
umhverfíð og vekur menn til dáða.
Þær hafa reynst einmitt þetta, þar
sem þær hafa náð að njóta sín: lyfti-
stöng mannlífsins á hveijum stað.“
Það er ekki svo lítil arðsemi í
slíku falin.