Morgunblaðið - 12.12.1987, Síða 80

80
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 12. DESEMBER 1987
Jón Kr. Guðjónsson
Eskifirði - Kveðja
Fæddur 6. júní 1906
Dáinn 6. desember 1987
Fallinn er til foldar félagi traustur,
sem sannarlega er saknað af sviði.
Félagi góður, sem fann sig ætíð knu-
inn til að leggja lítilmagnanum lið,
trúr sinni vonglöðu, vorbjörtu hug-
sjón, sem hann gerði að sinni í æsku,
sem hann vonaði að yrði virkileiki
morgundagsins. Allt til æviloka var
hann sannur og einlægur merkisberi
mannúðarstefnu sósíalismans, hún var
honum ekki þurr fræðikenning, heldur
lifandi vakning til áhrifa og athafna
alls staðar í þjóðlífinu, þar sem mann-
gildi er ofar öllu gullsins gildi.
Hann var Iöngum hinn virki og vel
færi þátttakandi, ekki óvirkur gagn-
rýnandi, eins og svo mörgum lætur
best f dag. Hreinskiptinn og hreinskil-
inn talaði hann enga tæpitungu, en
var þó prúðmennið mikla, lipur og
situ oYS 3 aoifrt'er'ð 6777
AUGLÝSINGASTOFA MYNDAMÓTA HF
laginn, þrátt fyrir að umbúðalaust
væru málin reifuð og rædd.
Ég mat þennan prýðisgreinda al-
þýðumann mikils, ráðhollur og
glöggur gaf hann á sínum tíma ung-
um manni ýmis heilræði og fræddi
manna best um kverkatök kreppunn-
ar miklu á alþýðu sjávarþorpanna,
sem harðast gekk að þeim, sem
minnst máttu sín, þó aldrei væri um
það að ræða að bogna eða brotna.
Það baráttufólk er skírðist í þeim
eldi var hugsjónafólk af lífi og sál og
á þeim hrein ekki auðvaldsins svarti-
galdur, sem svo ótalmarga hefur ært
af vegi. Jón Kristinn Guðjónsson var
einn þeirra er auðguðu samfélag sitt
með sannfæringu sinni, sókndjarfur
vel og áttu þau rök, er ætíð dugðu.
Samstíga og samhent voru þau
hjónin í því sem öðru, einörð og fylg-
in sér til allra verka.
Verðugt vökufólk hugsjónarinnar,
en raunsæ, sönn og einlæg í athöfn
allri sem orðum. Kveðjuorð um horf-
inn heilladreng verða fátæklegri en
ég vildi, en þau eru þrungin mikilli
þökk fyrir svo margt í okkar löngu
og kæru kynningu og vörmu vináttu
í áranna rás.
Ég þekkti hann best sem bóndann
og verkamanninn, en harðfylginn sjó-
maður var hann á árum áður. Allt
rækti hann af alúð, vann hörðum
höndum, hugsaði margt, og lét gjam-
an flakka í ferskeytlum enda ekki
langt að sækja góða skáldgáfu. Hlut-
skipti sínu sem bóndi lengst starfsævi
undi hann vel, þó ekki hefði hann
kosið sér það að ævistarfi, hefði hug-
ur einn mátt ráða ævileið. Svo var
um mörg böm sjávarþorpa þess tíma,
naumt var um nám, þó næg væm
andans föng og auðna rík að öðm
leyti en nægum aflaföngum til náms-
kostnaðar. Býsna örðug örlög þeim,
sem fundu sig í fæmm til að nema
og ná langt á þekkingarbraut.
En Jón Kristinn horfði beiskjulaus
til þessa tíma og einnig til örðugleika
kreppuáranna, er bamaflölskyldan
átti sannarlega í vök að veijast.
A þeim tíma tók hann virkan þátt
í félagsstarfi hinna róttæku fullhuga
á Eskifirði, sem Amfinnur Jónsson
leiddi og þar var honum trúað til
starfa m.a í sveitarstjóm um hríð.
Röskum fullhuga mun hafa fallið það
vel og víst er að hann brást í engu
því, sem honum var trúað fyrir.
Saga kreppuáranna á Eskifirði
hefur sem betur fer verið vel bókfest
og er merkileg heimild um mikinn
leiðtoga og óvenju marga verkfæra
og valda liðsmenn. Þar var Jón Krist-
inn einn þeirra vöskustu og verk-
fæmstu. Búskapur hans var farsæll
hið besta, enda hvergi slakað á
klónni, þar sem allir lögðu fram. lið-
sinni sitt.
Hólmar em enda kostajörð um
margt og ábúandinn einkar natinn
hirðumaður, sem bjó vel að sínu í
hvívetna.
Ég ætla ekki að rekja starfssögu
vinar míns, en aðeins skal að nokkr-
um áfangastöðum vikið.
Jón Kristinn var fæddur 5. júní
1906 að Kotmúla, Fáskrúðsfjarðar-
hreppi, og var því á áttugasta og
öðm aldursári er hann lést.
Foreldrar hans vom hjónin Kristín
Jónsdóttir og Guðjón Jónsson (Ólafs-
sonar skálds og ritstjóra), er þá
bjuggu á Kolmúla, fluttu' síðar að
Kaldalæk í Fáskrúðsfirði, en 1913
fluttist Jón ásamt foreldrum sínum
til Eskifjarðar, en systkinin vom alls
níu, svo hópurinn var stór. Á Eski-
firði stundaði Jón alla algenga
verkamannavinnu, en mest sjó-
mennsku og hafði af henni yndi.
Hann var bráðgerr, bæði knár og
röskur og harður af sér, en jafnframt
hvers manns hugljúfí.
Þáttaskil urðu í lífi hans, er þau
Þóra Jónsdóttir Snædal frá Eskifirði
gengu í hjónaband árið 1929.
Þóra er hin ágæta og vel verki
fama húsmóðir, greind kona og glögg
og hefur ætíð haft lifandi áhuga á
þjóðmálum, en fyrst og fremst er hún
kona glaðlynd og hjartanleg í við-
móti og sannur vinur vina sinna.
Þau settu saman bú á Eskifirði og
Jón stundaði alla algenga vinnu,
mest tengt sjónum, -en svo varð hann
fyrir alvarlegu slysi um borð í bát,
fótur hans mölbrotnaði og varð hann
aldrei heill eftir.
En harkan var mikil og þegar ekki
var unnt að stunda sjómennsku var
haldið inn að Hólmum í Reyðarfirði
og þar hafinn búskapur og búskapar-
sagan stóð í 26 ár, en þá var bmgði
búi og flutt til Eskifjarðar á ný og
áfram unnið og þar var unað allt til
æviloka. Þau Þóra áttu bamaláni að
fagna, en sonur dó bamungur og
tvær ,dætur fæddust andvana.
Böm þeirra er upp komust í réttri
aldursröð em:
Ragnhildur, húsfreyja Hafnarfírði;
Guðjón Einar, kennari Akureyri; Jón
Snædal, húsasmíðameistari, Sauðár-
króki; Gísli, fiskmatsmaður, Vopnaf-
irði; Guðni Þór, húsgagnasmíðameist-
ari, Eskifirði, Selma Kristín,
húsffeyja í Vogum, Auðbergur, heil-
sugæslulæknir, Eskifirði, Þorvaldur,
verkstjóri, Reyðarfirði, og Helga Ósk,
húsfreyja, Reyðarfirði. Öll em bömin
mikið ágætis- og mannkostafólk.
Bamabömin em 39 og bama-
bamabömin 27 og er það fríður og
föngulegur hópur. Jón Kristinn lést
á Fjórðungssjúkrahúsinu í Neskaup-
stað hinn 6. desember sl.
Komið er að kveðjustund, þar sem
þökkin fyrir samfylgd góða er í huga
hæst.
Þökk fyrir fylgdina góðu, fyrir
trúnað við málstað mætan, fyrir
mannkostina traustu, fyrir einlægni
hjartaþelsins hlýja, sem hann átti svo
ríka auðlegð af að miðla.
Kærri vinkonu, Þóm, em sendar
okkar alúðarfyllstu samúðarkveðjur,
svo og öllum þeirra bömum og þeirra
fólki.
Genginn er góður vinur og fjarska
trúr félagi. Einlægnin sönn og at-
höfnin þörf fyrir aðalsmerki hans.
Ég minnist hans í hljóðri þökk sem
eins hins besta og hugumprúðasta
drengs, sem ég hefi haft af kynni.
Sú er myndin er ég hefi í huga nú.
Sú mynd tindrar tær og hrein og
tendrar ljós á vegi.
Helgi Seljan

Hau^tslánun-
Rúmlega 63
þúsund slátrað I
24. október 1987
Bæjarstjórn tekur
við af hreppsnefnd
VfyíÍ&W, ,v VS-is:. |
Höfðirtglog gjóf
Borgfirð-
ingur — nýtt
fréttabréf
Borgfirðinga
Hvannatúni f Andakfl.
NÝLEGA kom út 1. tölublað
Borgfirðings, fréttablaðs, sem
Ungmennasamband Borgar-
fjarðar og Verkalýðsfélag
Borgarness standa að. Blaðinu
er ætlað að ná til allra Borgfirð-
inga, heima og brottfluttra.
Blaðinu á ekki að vera málgagn
þessara félagasamtaka, heldur að
vera opið öllum. UMSB og VB hafa
í mörg ár gefið út myndarleg frétta-
bréf og ritnefnd Borgfírðings hefur
talsverða reynslu á þessu sviði, sem
kemur berlega í ljós á vönduðu efni
blaðsins.
Blaðið er 12 síður að stærð í
heldur minna broti en Morgunblað-
ið, auglýsingar em í hófi, letur vel
læsilegt og pappír góður. Ritstjóri
og ábyrgðarmaður er Ingimundur
Ingimundarsson.
- D.J.
ELDHUSUNDRL
;

EINSTOK
FRAAEG
Margra tœkja maki
á makalausu verði!
KM21 fráAEG er sannkallað eldhúsundur enda er
fjölhœfnin undraverð.
Bara að nefna það, KM2.1 gerirþað: Hrœrir, þeytir,
hnoðar, rífur, hakkar, blandar, hristir, brytjar, sker...
Eldhúsundrið frá AEG er margra tœkja maki en á
makalausu verði, aðeins kr. 6.903.-
Vestur-þýsk gœói á þessu verSi, - engin spurning!
AE G heimilistœki
því þú hleypir ekki hverju sem er í húsverkin!
B R Æ Ð U R N I R
OKMSSONHF
Lágmúla 9, sími: 38820