Morgunblaðið - 06.04.1988, Síða 28

28
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 6. APRÍL 1988
SAGAN
UMSIGNALDA
OG FJÓRHJÓLIÐ! *
Þetta er sagan um Sigvalda, sem vann stóra vinninginn í happdrættinu. Hvorki meira
né minna en Mercedes Benz. Hann seldi bílinn þegar í stað og keypti sér Kjarabréf
í staðinn. Þetta er svo sem ekki óvenjuleg saga, ef það væri ekki staðreynd að Sigvaldi
ekur nú, eins og greifi, á Mercedes Benz, konan hans á Toyota Corolla og
dóttursonur þeirra var tekinn úr umferð á nýju fjórhjóli í fyrradag.
Petta byrjaði með miða...
Þú kannast ábyggilega við hann Sigvalda. Hann er búinn að vinna hjá borginni í
fjöldamörg ár. Konan hans, hún María, vinnur á lögmannastofúnni austur í bæ. Þú
þekkir þau ábyggilega þegar þú sérð þau. Sigvaidi er mikill útilífsmaður. Hahn er
alltaf í einhverju ferðastússi allan ársins hring. Þess vegna komst hann ekki hjá því
að kaupa happdrættismiða á árshátíð ferðaklúbbsins. Hann keypti að vísu ekki nema
tvo miða.
Vinningur í maí
Árshátíðin var í mars, árið 1985. Nokkrum vikum seinna var dregið í happdrættinu.
Það er að segja þann 20. maí 1985. Vinningurinn, Mercedes Benz 190 E árg. 85,
kom á númerið hans Sigvalda. Nú voru góð ráð dýr. Venjulegir borgarstarfsmenn
eins og Sigvaldi aka ekki um á borgarstjórabílum. Slíkt bara gerist ekki.
Happdrættismiði til sölu
Það er ekki hægt að segja að hann Sigvaldi sé bjáni. Síður en svo. Að minnsta kosti
segir hún María, að hann hefði átt að skella sér í pólitíkina, — í stað þess að vera
félagi í SFRB. Það var ekki liðinn dagurinn þegar Sigvaldi var búinn að selja
happdrættismiðann.
„Ég fór bara og talaði við nokkra bíladellukarla: Einn þeirra borgaði miðann út í
hönd,“ sagði Sigvaldi þegar hann kom heim með úttroðið veskið, rúmlega eina
milljón í vasanum!
Peningarnir á fast...
Hún María gat ekki sofið um nóttina. Hún bylti sér á alla enda og kanta í rúminu.
Hún sá fýrir sér innbrotsþjófa, gengisfellingar og alls kyns hörmungar. Sigvaldi aftur
á móti svaf eins og ungabarn - með veskið undir koddanum. Morguninn eftir fór
hann og ræddi við hann Pétur, ráðgjafa hjá Fjárfestingarfélaginu. Pétur ráðlagði
honum að kaupa Kjarabréf, og aðstoðaði hann við kaupin.
Premur árum síðar...
Laugardagurinn tuttugasti febrúar nítjánhundruð áttatíu og átta var stór dagur í
lífi þeirra hjóna, Maríu og Sigvalda. Þau heimsóttu nýju söluskrifstofúna hjá
Fjárfestingarfélaginu í Kringlunni strax og opnað var um morguninn. Þar fengu þau
kaffisopa hjá Stefáni ráðgjafa og aðstoð við sölu á Kjarabréfúnum frá 1985.
... nýr bíll og meira til!
Þegar Sigvaldi seldi happdrættisvinninginn árið 1985 fékk hann 1.050.000 krónur
fyrir miðann. Hann keypti Kjarabréf fyrir 1.049.580 krónur. Við sölu Kjarabréfanna
fékk hann 2.685.422 krónur. Þannig gat hann samdægurs keypt sér 1988 árgerð af
Mercedes Benz. Nákvæmlega sama bíl og var í vinning á sínum tíma, en auðvitað
spánýjan. Bíllinn kostaði hann 1.360.000 krónur sléttar. Hann keypti þar að auki
Toyota Corolla bíl fyrir Maríu. Corollan kostaði 505.000 krónur. Þar af leiðandi átti
hann eftir 820.422 krónur, sem nægðu honum til að gefa Jónasi dóttursyni sínum
splunkunýtt fjórhjól í fermingargjöf. Þá átti Sigvaldi ennþá eftir 630.422 krónur, sem
hann vill ekki segja hvað hann gerði við. Hann Stefán hjá Fjárfestingarfélaginu veit
allt um það, þó að hann segi engum frá því. Hann Stefán selur nefnilega Kjarabréf.
• Þetta er alveg satt. Sögunni og nöfnum hcfur að vísu verið breytt — af augljósum ástæðum!
X
FIÁRFESTINGARFÉLAGÐ
__Kringlunni 123 Reykjavík S 689700_
Ein af myndum Sólveigar Eg-gerz Pétursdóttur.
Málverkasýning Sól-
veigar Eggerz Péturs-
dóttur í Hveragerði
eftir Gunnar Dal
Um þessar mundir stendur yfir
í Eden í Hveragerði sýning á mynd-
um Sólveigar Eggerz. Á sýningunni
eru 52 myndir, flestar vatnslita-
myndir.
Sólveig hélt sína fýrstu sýningu
í Bogasalnum í Reykjavík 1960.
Hún hefur síðan haldið tuttugu og
sjö sýningar, þar á meðal sýningar
í Englandi, Þýskalandi, Danmörku,
Noregi, Svíþjóð og Bandaríkjunum.
Hún er löngu orðin þjóðþekktur
listamaður og myndir hennar prýða
fjölmörg íslensk heimili.
Sóiveig Eggerz er fædd í
Reykjavík 1925. Hún stundaði list-
nám í Reykjavík 1943—1945, í
London 1946—1947 og aftur í
Reykjavík 1949—1950.
Segja má að þessi sýning í Eden
sé haldin til heiðurs hinu nýja bæj-
arfélagi, Hveragerði. Allt myndefni
sýningarinnar er sótt í Gullhring-
inn, sem flestir íslendingar hafa
einhvem tímann ekið sér til
skemmtunar á góðum degi. Liðlega
tuttugu myndir eru hér af ýmsum
stöðum í Hveragerði. Hér eru tvær
myndir úr Ölfusi: „Klakabönd"
(mynd nr. 1) af Ölfusá með Heklu
í baksýn og „Vetur“ (mynd nr.
13), máluð undir Ingólfsfjalli með
Búrfell í baksýn. Þá eru hér mynd-
ir frá Hellisheiði: „Listflug" (mynd
nr. 60) og „Af Kambabrún" (mynd
nr. 2). Og loks eru allmargar mynd-
ir af Þingvöllum, þar á meðal „Þing-
vellir" (mynd nr. 3), „Haust á Þing-
völlum" (mynd nr. 7) og „Hrafna-
björg“ (mynd nr. 9).
Meginviðfangsefni Sólveigar
Eggerz er maðurinn og íslensk nátt-
úra. íslenskir málarar eru svo lán-
samir að búa í fegursta landi heims.
Sólveig Eggerz túlkar þessa óþijót-
andi og síbreytilegu uppsprettu
myndefnis af næmleika og kunn-
áttu. Henni tekst vel í þessum
myndum sínum að ná valdi yflr lit-
brigðum tilverunnar, þegar hún
málar hinar ótæmandi andstæður,
sem land okkar býr yfír. Listsköpun
hennar er sjálfstæð og viðfangsefn-
in oft séríslensk. Sólveig kann sitt
handbragð. Þessar myndir bera
vitni um tilfinninganæmi og örugg-
an smekk. Þær einkennast margar
af samræmdri fegurð forms og lita.
Það eru, sem betur fer, til alls
konar málarar. Sumir hafa ólgandi
og hamslausa skapgerð. Aðrir leita
jafnvægis og öryggis og láta hnit-
miðun og kunnáttu sitja í fyrir-
rúmi. Og auðvitað á hver listamað-
ur rétt á því að fá að fara óáreittur
sínar leiðir. Því fjölbreyttari sem
„Kunnátta og það að
vera sannur er það sem
skiptir máli, hver svo
sem heimspeki lista-
mannsins um gildi og
tilgang listar sinnar
kann að vera.“
listin er því blómlegra verður menn-
ingarlífið í landinu. Það er engin
ástæða til að gera lítið úr listamönn-
um sem mála íslenska náttúru og
þjóðlífsmyndir. Það er ekki heldur
nein ástæða til að afskrifa menn
sem gera nýjar tilraunir. Kunnátta
og það að vera sannur er það sem
skiptir máli, hver svo sem heim-
speki listamannsins um gildi og til-
gang listar sinnar kann að vera.
Sólveig er í flokki hinna fijálsu
listamanna. Hún fer jafnan sínar
eigin leiðir, án þess að vera rígbund-
in einhverri forskrift sem á að leysa
heimsgátuna eða gera listamanninn
að „upphafsmanni nýrra tíma“,
hvað sem það nú þýðir. En öll á
þessi viðleitni rétt á sér eins og
fyrr segir. Tilgangur þessarar sýn-
ingar er fýrst og fremst sá að sýna
stórbrotna fegurð landsins okkar
og margbreytileika þess. Og því
marki hefur Sólveig Eggerz náð
með þessari sýningu.
Eins og ég gat um í byijun þessa
greinarkoms þá er þessi sýning
gerð til heiðurs hinu unga bæjarfé-
lagi, Hveragerði. Það fer því vel á
því að halda hana í Eden. Eden er
orðið eitt glæsilegasta kaffihús
Evrópu. Hingað hafa nær allir ís-
lendingar komið. Flestir útlending-
ar sem heimsækja ísland ganga hér
einnig um garð. í rauninni hefur
þetta hús verið ómetanleg land-
kynning gegnum tíðina. Um 10
þúsund manns koma hingað um
hveija helgi yfir sumarmánuðina.
Aðstaða til málverkasýninga er hér
góð og ætti að vera eftirsótt af
málurum. Að vísu hefur nokkuð
orðið vart þeirrar undarlegu heim-
speki meðal málara, að góður mál-
ari hætti að vera góður málari, ef
hann sýnir úti á landi. Það er af
sumum talin áhætta sem ekki sé
þorandi að taka. Þessi hugtakarugl-
ingur er sem betur fer að hverfa
með vaxandi sjálfstrausti, og sú
breyting verður öllum til góðs, bæði
landsbyggðinni og málurunum
sjálfum.
Höfundur er rithöfundur.
RITVÉLAR
REIKNIVÉLAR
PRENTARAR
TÖLVUHÚSGÖGN