Morgunblaðið - 19.06.1988, Blaðsíða 9

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 19. JÚNÍ 1988
9
I
3. sunnudagur eftir trinitatis.
Lúk. 15,1.-10.
HUGVEKJA
eftir séra GUÐMUND ÓLA ÓLAFSSON
Og enn er veizla
o g fagnaður
Hvflíkt annríki! Kvöldmáltíðinni
miklu er varla lokið — og alls
ekki, því að þeir, sem sóttir voru
út á stræti og götur, í gerði og út
á brautir, eru ekki á förum. Og
nú eru þar ekki einungis fátækir,
örkumla, blindir og haltir, heldur
streyma nú að allir tollheimtu-
menn og bersyndugir. Það er eins
og þeim þyki mest nýlunda að
heyra kenning meistarans. Og svo
eru komnar leitir, ekki sauðburð-
arannir né haustsmölun í köldu
hreti, heldur er nú leitað að einum
sauð, trúlega vanmetakind, sem
ekki fylgdi öðrum. Og fyrr má
nú vera óðagotið, því að nú er
hlaupið frá veizlunni, — eða öllu
heldur hjörðinni, og hún skilin
eftir í óbyggðinni. Ekki er nú fyr-
irhyggjan.
En hvað um það? Sauðurinn
finnst, og lúinn er hann. Hann
virðist ekki fær að fylgja hirðin-
um. Hann er borinn á herðum,
eins og höfðingi, líklega létt byrði
og indæl. Og varla er fyrr heim
komið en boðið er til nýs fagnað-
ar, kallað á vini og granna: „Sam-
gleðjizt mér, því að ég hef fundið
sauðinn minn, sem týndur var!“ —
Það virðist vera gott nágrenni í
þeirri sveit.
Hver er sá týndi sauður? Hví
eru hinir skildir eftir í óbyggðinni?
Þekkir þú þennán fagnað, sem
Júsús segir frá, gleðina í himnin-
um?
Ýmsum sögum fer nú af því,
hversu skemmtilegt sé í húsi
Guðs. Margir segja þar fámennt
og dauflegt í meira lagi. Sumir
telja presta andlaus dauðyfli, aðr-
ir segja messuna komna úr þeirri
fomöld, að hún og þeir, sem að
henni laðast, hljóti að vera nátt-
tröll og steingervingar. Þó er það
nú svo, að þessum liðlega hundrað
prestum í landinu, sem að sjálf-
sögðu eru ekki nema moðreykur
á móti einum sæmilega mönnuð-
um skóla í þéttbýli, tekst með
engu móti að venja fólk með öllu
af kirkjugöngum. Trúlega er
messað í einum áttatíu til hundrað
kirkjum á landinu á hveijum
sunnudegi. Og þótt þeir séu flesta
aðra daga að jarðsyngja einhver
guðsböm, þá er eins og lítið fækki
í hjörðinni. Meira að segja er ekki
ólíklegt, að fleira fólk sæki kirkju
á íslandi nú en fyrir hálfri eða
heilli öld. Það er einnig efamál,
að nokkrir þeir, sem boða til
mannfunda hér, aðrir en söfnuðir,
nái til jafn margra og jafn oft,
að skólum frátöldum. En þeir
geta beitt skyldunni.
Unga fólkið, sem kveðst vilja
vera kristið, en ekki geta unað
sér í fomöldinni, er ekki margt.
Og sá söfnuður, sem það nær til,
er harla fámennur, ef hann er
borinn saman við „gamla fólkið",
sem sækir „gömlu kirkjuna" sína.
Nei, veizla Guðs og fagnaður
er með öðmm hætti en annar
gleðskapur. Þar gleðst sá týndi
sauður, sem fór villur vegar,
missti sjónar af hirði sínum og
hjörðinni í einhverri grastó eða
fláka, sem var þó ekkert nema
hjómið eitt í eyðimörkinni, — blin-
daðist í sandmekki, svalt og þraut
að kröftum, reyndi að hlaupa og
jarma, missti síðast alla von, var
að hverfa í sandinn, er hann loks
heyrði kallið. Þar var kunnug
raust, og öllu var borgið.
Og þar er hirðirinn góði, sem
þegar kenndi sviðans og saknað-
arins, þegar einn var horfínn —
og þá sá, sem helzt var vesæll
og hjálparþurfí. Og nú em báðir
komnir heim.
Hafir þú verið annað tveggja,
eða hvort tveggja, sá týndi sauður
og vinucigóða hirðisins, þá þekk-
irðu gleðina í húsi Guðs. Þá fær
enginn prestur spillt fögnuði
þínum, engin fornöld. Þú ert fyrir
augliti Guðs. Þú ert að fagna með
hirðinum, sem lagði allt í sölurn-
ar, var þess albúinn að fóma sér
fyrir hinn eina. Þú heyrir orð
hans. Þú gengur að borði hans,
þiggur líf þitt úr hendi hans, á
meðal vina, systkina. Þá verða
gamlir sálmar og tónar ekki fram-
andi, heldur gamlar gersemar, því
að þú veizt, að þú ert að syngja
með þeim, sem gengnir em inn
til gleðinnar miklu og eilífu. Því
að þeir em einnig hin mikla hjörð.
Hann, góði hirðirinn, er aldrei
glaðari en þegar hann etur með
tollheimtumönnum og syndurum,
vitjar sjúkra, sem þurfa læknis,
finnur týndan sauð, fellur um
háls þeim bróður eða syni, sem
var týndur og dauður. Hann lagði
líf sitt á metaskálar fyrir þig.
Hann gleymir þér ekki, sleppir
þér ekki.
„Þeir skulu aldrei að eilífu glat-
ast, og enginn skal slíta þá úr
hendi minni.“ Jóh. 10,29.
m UPPLÝSINGAFUNDUR HJÁ EDB-SKÓLANUM
|Her inn á lang A. flest heimili landsins! EDB-skólinn í Noregi býður öllum þeim, sem áhuga hafa, til fundar á Hótel Sögu mánudaginn 20. júní kl. 18.00.
Mötuneyti, hótel og veitingastaðir
brauð- og kryddrasp til í 5 -10 og 25 kg pakkningum.
Skipholti 1.
Sími 23738.
Um það bil 15 þúsund Islendingar
hafa treyst Fjárfestingarfélaginu
fyrir sparifé sínu undanfarin ár!
Þeir, sem hafa fjárfest í Kjara-
bréfum eru tryggðir gegn
verðbólgusveiflum þjóðfélagsins.
Á bak við Kjarabréfin stendur
Verðbréfasjóðurinn hf, stœrsti
verðbréfasjóður landsihs, en sjóð-
urinn dreifir áhcettu sinni með
kaupum á bréfum ríkis og sveitar-
félaga, bankaábyrgðum, sjálf-
skuldarábyrgðum, bréfum stórfyr-
irtœkja og fasteignatryggðum
bréfum.
Á verðbólgutímum eru Kjara-
bréfin öruggur og arðbœr
kostur.
Þar af leiðandi hafa Kjarabréfin
skilað umtalsverðum vöxtum
umfram verðbólgu, eins og sést
greinilega á línuritinu.
FJARFESTINGARFEIAGIÐ •
Hafnarstræti 7,101 Reykjavík 0 (91) 28566
Kringlunni, 103 Reykjavík 0 (91) 689700
Ráðhústorgi 3, 600 Akureyri 0 (96) 25000
Ofangreint línurit sýnir mánaðarlega hækkun umreiknaða til árshækkunar.
Símsvari ALLAN SÓLARHRINGINN í síma 28506. Upplýsingar um daglegt gengi Kjarabréfa, Markbréfa, Fjölþjóðabréfa og Tekjubréfa
Gengi: 16. júní 1988; Kjarabréf 2,935 - Tekjubréf lr446 - Markbréf lr527 - Fjölþjóðabréf 1A268