Morgunblaðið - 15.07.1988, Side 50

50
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 15. JÚLÍ 1988
/,dara. örfd skripti enn, Þvi pabbi er d.
_ naeturvíxk:t.,''_
Áster...
.. .að njóta hverrar
sam verustundar.
TM Rag. U.S. Pat Off.—aU right* resarvad
° 1987 Loa Angel®# Timea Syndicate
Þetta varir ekki lengi. Hann
er bara syfjaður.
Með
morgnnkaf&nu
maðurinn minn ...
Karlaathvarf
Ágæti Velvakandi.
Það er alrangt að þeir sem beiti
ofbeldi á heimilum þurfí endilega
að hafa meiri líkamskrafta til að
bera. Til er dæmi þess að sá aðili
sem veikari er að líkamsburðum
skáki í skjóli þess að hinn sterkari
neyti ekki aflsmunar. Virðist þá
ýmislegt leyfast sem vart er til frá-
sagnar hæft. Fleiri en konur bera
tilfinnjngar í brjósti og þarfnast
skilnings, hlýju og uppörvunar til
að ná sér eftir niðurlægingu of-
beldis, jafnt líkamlegs sem andlegs.
Er því ekki kominn tími til að
opna karlaathvarf?
Bjarni Valdimarsson
Bflastæðavandi við fiug-
stöð Leifs Eiríkssonar
Til Velvakanda.
Það vakti furðu mína um daginn
er ég átti leið til útlanda hve illa
er búið að þeim flugfarþegum sem
vilja geyma bíla sína við flugstöð
Leifs Eiríkssonar á meðan þeir ferð-
ast erlendis um lengri eða skemmri
tíma. Hvergi eru merkt stæði fyrir
langtímastöðu, hvað þá að hægt sé
að koma bifreiðum í húsaskjól, en
slíkt yrði auðvitað gert gegn gjaldi.
Ég hef frétt af fólki sem snúið hef-
ur úr langferð og ekki fundið bílinn
sinn, stundum jafnvel að nóttu til,
vegna þess að yfírvöld hafi dregið
bifreiðina í burtu. Yfírleitt er þetta
vegna þess að yfirvöld telja bifreið-
um ekki lagt löglega og því eru þær
dregnar í burtu og settar í geymslu
í Keflavík. Þar þurfa eigendur síðan
að leysa þær út, greiða kostnað
vegna flutnings, geymslu og sekt.
Væri ekki einfaldara fyrir alla aðila
ef bifreiðaeigendur þyrftu aðeins
að greiða sekt? Þá væri heldur ekki
hætta á því að bílar skemmdust
vegna flutninganna.
Það væri örugglega arðvænlegt
fyrir framtakssaman einstakling að
reisa bílageymslu við flugstöð Leifs
Eiríkssonar og sjá um þessa sjálf-
sögðu þjónustu við farþega flugfél-
aganna.
Annars fínnst mér undarlegt að
ekki skuli vera næg bflastæði við
flugstöðina, nóg virðist landiýmið
vera. Þama þarf að koma upp al-
mennilegum bflastæðum, þar sem
hægt er að leggja bifreiðum um
lengri tíma án þess að eiga það á
hættu að bifreiðin sé horfin þegar
eigandinn snýr aftur. Hver skyldi
trúa því að þessi mál skulu vera í
eins miklum ólestri og raun ber
vitni.
Þar sem ég er á annað borð far-
Til Velvakanda.
Kæru lesendur, mér finnst vera
kominn tími til að öllu málæði linni
um Sr. Gunnar Bjömsson og konu
hans. Sr. Gunnar reisti Fríkirkjuna
við ásamt söfnuði sínum. Ég hef
aldrei orðið vör við annað en prúð-
mennsku hjá þeim hjónum. Ég hef
farið þó nokkuð oft í kirkju og allt-
af komið úr guðsþjónustu glaðari í
hjarta og með frið í eál. Bamamess-
umar, sem haldnar em í anda
in að fínna að þessum málum vil
ég nefna það að merkingar við flug-
stöðina eru að mínu áliti ekki nógu
góðar. Eitt merki segir til um hvor-
um megin megi fínna komu- eða
brottfararfarþega. Missi maður af
þessu merki er ekki um annað að
ræða en að spyrja til vegar. Merk-
ingum er líka ábótavant sem vísa
eiga veginn. til Keflavíkur. Það er
aðeins fyrir kunnuga að átta sig á
þessu.
Flugfarþegi
mannvinarins Sr. Friðriks Friðriks:
sonar, eru séra Gunnari til sóma. í
trúfræði er ég ekki svo fróð að ég
geti dæmt um ræður prestsins, en
hver maður getur lært af orðum
hans ef hann vill. Mér finnst söfnuð-
urinn mega vera stoltur af prests-
hjónunum, því að það er sómi af
Fríkirkjunni.
Virðingarfyllst, safnaðarmeð-
limur í Frikirkjunni.
Málefni Fríkirkjunnar
Víkverji skrifar
HÖGNIHREKKVÍSI
„ MEIFZA EN SEXTÍU GKÖMM
OCk f>Ú SEM ER.T SjAvARKBTTUI?."
Laxveiðimenn hafa landað
mörgum fallegum fiskinum á
þessu sumri og er þó vart nema
hálf sagan sögð ennþá. Víkverji
reiknar fastlega með að fleiri veiði-
sögur eigi eftir að heyrast og þeir
hljóta að fara að nást þessir stórlax-
ar sem bara hafa sést. Suma þeirra
er þegar búið að vigta og jafnvel
gefa nafn, kannski eftir skemmdum
ugga eða bletti á baki.
Víkveiji hélt að hluti af því að
veiða lax hefði til skamms tíma
verið fólginn í því að vera einn með
sjálfum sér úti í náttúrunni við fal-
lega á þar sem laxinn á sína mögu-
leika. Þetta kom í hug Víkveija
einn góðviðrisdaginn fyrir skömmu
er hann renndi framhjá Elliðaánum
og dokaði við - þama var greini-
lega mikið um að vera. Tveir veiði-
menn köstuðu hvor sínu megin við
brúna og gekk hvorki né rak hjá
þeim góða stund. Svo allt í einu
setti annar þeirra í físk, en eftir
um fímm mínútna glímu hafði físk-
urinn betur og eftir var ber flugan
og súr veiðimaður.
Ekki nóg með það. Við gömlu
brúna hófust líflegar umræður
áhorfenda um frammistöðu veiði-
mannsins og sýndist sitt hveijum.
Þama vom ekki færri en 20-30
manns og allir vissu betur en veiði-
maðurinn hvemig bera átti sig að
við veiðina. Víkveiji velti því fyrir
sér á leiðinni í burtu hvort ekki
væri rétt að selja inn á atið, það
myndi að minnsta kosti lækka til-
kostnað veiðimannsins. Góð lax-
veiðiá inni í miðri höfuðborginni er
eitthvað sem hvergi annars staðar
er hægt að hugsa sér en á íslandi.
Eðlilega fylgir tmflun þeirri umferð
sem borginni tilheyrir, en er ekki
óþarfí fyrir forvitna bókstaflega að
hanga á baki veiðimannsins?
XXX
Sumrinu fylgir ævinlega að fólk
reyni að snyrta í kringum heim-
ili sitt og er stórkostlegt að fylgjast
með hversu natið sumt fólk er við
að rækta garðinn sinn.
Lengi hefur hins vegar loðað við
fyrirtæki í ýmsum atvinnugreinum,
t.d. bílaviðgerðum, að beinlínis hafa
haugar brotajáms verið í kringum
þau. Atvinnurekendur á Ártúns-
höfða hafa löngum sætt gagnrýni
vegna þessa. Eftir að hafa fylgst
með veiðimönnunum við Elliðaámar
á dögunum ók Víkveiji um götur
þessa iðnaðarhverfis. Sannast
sagna er allt annað um að litast
við mörg þessara fyrirtækja heldur
en var fyrir svo sem tveimur ámm.
Sum þeirra em til mikillar fyrir-
myndar og sem betur fer fleiri en
þau sem verðlaunuð hafa verið.
XXX
En skyldi ekki allt vera í himna-
lagi hjá okkur í matvælaiðn-
aði? Við sem stöndum í svo harðri
samkeppni á erlendum mörkuðum
og státum okkur af heimsins besta
físki. Víkveiji er engan veginn
sannfærður um það eftir að hafa
flett nýju tölublaði af Fréttabréfí
Ríkismats sjávarafurða. Þar var
mynd af ruslahaug með eftirfarandi
texta:
„Starfsmenn Ríkismats sjávaraf-
urða rákust á þessa öskuhauga fyr-
ir framan tvær fískvinnslustöðvar
á Suðumesjum á dögunum. Ösku-
haugamir em aðeins í nokkurra
metra fjariægð frá stöðvunum og
er lyktin í kringum þessar físk-
vinnslustöðvar eftir því. Svona
nokkuð ber að leggja niður og er
til mikils vansa.“