Morgunblaðið - 13.08.1988, Blaðsíða 39

39
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 13. ÁGÚST 1988
Fjölskyldan stoð
mín og stytta
EITT af „nýiri nöfnum“ í frjáls-
íþróttum á íslandi er Martha
Ernstdóttir i ÍR. Hún hefur ekki
fengið mikla athygli fjölmiðla,
en á hana þó syo sannarlega ski-
Uð, því hún er ein bjartasta von
íslendinga i langhlaupum um
þessar mundir. Hún á íslandsmet
kvenna í hálfmaraþoni, 1 klst,
20 mín og 40 sek, sem hún setti
í Reykjavíkurmaraþoninu í fyrra
og á jafiiframt brautarmet
Reykjavíkurmaraþons í skemmt-
iskokki kvenna, 24 mín 42 sek.
Það væri því ekki úr vegi að
ræða við hana um feril hennar og
fyrirætlanir nú þegar hún er að
ljúka strangri þjálfun fyrir hálft
Reykjavíkurmaraþon. Martha var
fyrst spurð að því hvenær hún hóf
hlaupin.
„Það má eiginlega segja að ég
hafi byrjað á röngum enda, því að
hlaupáferill minn hófst í raun þegar
ég var beðin að taka þátt í Bikar-
keppninni í fijálsum íþróttum 1984,
þá nítján ára gömul. Ég keppti fyr-
ir Ármann, en Stefán Jóhannsson
þjálfari Ármenninga hvatti mig til
að taka þátt í þessu hlaupi."
Hafðirðu ekki haft nein af-
skipti af íþróttum fyrir bikar-
keppnina? „Jú, ég æfði sund í
fjögur ár, en hætti því þegar hlaup-
in náðu tökum á mér. Sundið reynd-
ist nokkuð góður grunnur, t.d. hvað
þol varðaði, en þó vantaði nokkuð
upp á að fætumir væru nógu sterk-
ir fyrir hlaupin. Síðan hef ég reynt
að æfa hlaup eins mikið og ég get,
þó féllu æfingar að mestu leyti nið-
ur síðasta vetur vegna þess að ég
eignaðist bam í fyrra.“
Heyrst hefur að þú hafir aldr-
ei verið í betra formi heldur en
fyrir hálfmaraþonið nú og ætlir
þér stóra hluti.
„Jú, það er rétt. Ég byijaði að
vísu ekki að hlaupa fyrr en í maí
og hef æft mjög vel í sumar. Ég
hef fengið mikinn stuðning frá fjöl-
skyldu minni, því dijúgur tími hefur
farið í æfíngamar. Eg er einnig
með mjög góðan þjálfara, Gunnar
Páll Jóakimsson; það er nauðsyn-
legt ef ná á góðum árangri. Margt
annað spilar svo inn í, t.d. em
krakkamir sem ég hleyp með frá-
bærir og góður félagsandi í hópn-
um.
Ég hljóp 55-75 km á viku í sum-
ar, og hljóp þá 6 daga vikunnar.
Nú er ég sem sagt komin í topp-
form og stefni á góðan tíma.“
Finnst þér áhugi kvenna á
langhlaupum vera að aukast hér
á Iandi?
„Ég á í raun erfítt með að segja
til um það. Mér sýnist þó áhuginn
fyrir að líkamsrækt og skokki hafa
aukist mikið með skokkbylgjunni
sem gengur yfir okkur íslendinga.
Áhuginn fyrir að æfa stíft finnst
mér hins vegar standa nokkuð í
stað. Ég vona þó að þetta eigi eftir
að breytast svo að við verðum fleiri
í þessu. Það vantar tilfínnanlega
kvenfólk í félögin.
Svo verður að segjast að það
hefur verið gert meira fyrir strák-
ana, þeir em miklu oftar sendir á
mót erlendis og yfírleitt íjallað
meira um þeirra íþróttir. Mér fínnst
REYKJAVÍKURMARAÞONIÐ
Martha Emstdóttir.
þó eins og þetta sé að breytast hjá
Frjálsíþróttasambandinu." Að
lokum, þér hefur verið lýst sem
sannri keppnismanneskju sem
gefst ekki upp þó að á móti
blási. Þarf svona þijóskt fólk til
að ná einhveijum árangri rþess-
ari íþrótt?
„Já, það er mjög mikilvægt að
vera harður við sjálfan sig og bók-
staflega nenna að leggja eitthvað á
sig. En um fram allt verður maður
að hafa gaman af því sem maður
er að gera. Það er meginforsenda
fyrir góðum árangri."
Pastaveisla
og hátíðar-
kvöldverður
ÞAÐ er siður í maraþonhlaupum
um allan heim að halda pasta-
veislu (pasta party) daginn fyrir
hlaupið. Einnig þykir tilheyra að
halda hátíðarkvöldverð, svokall-
aðan gala„dinner“ að kvöldi
keppnisdags.
Þeir sem standa að Reykjavík-
urmaraþoninu láta ekki sitt eftir
liggja og halda mikla pastaveislu
laugardaginn 20. ágúst kl. 19.00 á
Hótel Borg. Á matseðlinum er pasta
með sósu og salati, sneisafullt af
kolvetnum fyrir átökin daginn eftir.
Með matnum verður borið ískalt
vatn að hætti hússins. Pastaveislan
er einnig hugsuð sem óformlegur
rabbfundur þar sem keppertdur
skiptast á upplýsingum. Hátíðar-
kvöldverðurinn verður svo kl.19:30
þann 21. ágúst í veitingahúsinu
Naustinu. Þar verður borin fram
þríréttuð máltíð, sannkallaður
maraþonmatur. Um kvöldið verður
svo dansleikur í Hollywood frá
21:00 til 1:00. Væntanlega verða
sumir af maraþonhlaupararnir
orðnir heldur framlágir þá.
Úrval tekur á móti pöntunum í
málsverðina og dansleikinn til 20.
ágúst. Verði er stillt í hóf.
Stefni hátt í hálf-
maraþoninu í ár
SIGURÐUR P. Sigmundsson,
FH- ingurinn knái var um árar-
aðir okkar allrafremsti lang-
hlaupari og á enn íslandsmetið
í maraþonhlaupi, sem hann setti
í Berlín árið 1985. Hann er nú
búsettur á Akureyri og starfar
sem framkvæmdastjóri Iðnþró-
unarfélags Eyjafjarðar. Siðan i
Berlín 1985 hefur hann lækkað
flugið nokkuð, en tekið þó
nokkra spretti af og til. 1986
hljóp hann hálfmaraþonið á
1:08.09, fyrstur íslendinga og
lenti i 2. sæti i Gamlárshlaupi ÍR
í fyrra. Hann er því til alls vís
Sigurður var fús til að rabba um
feril sinn og maraþonmál hér á
landi.
„Ég ólst upp að Hörgslandi, rétt
hjá Kirkjubæjarklaustri. Ég fékk
snemma áhuga á íþróttum og vor-
um við strákamir í sveitinni sífellt
að reyna með okkur í alls kyns
íþróttagreinum. Okkur áskotnaðist
meðal annars forláta skeiðklukka
sem við notuðum mikið við alls
kyns mælingar. Fótboltinn var þó
ætíð aðaláhugamálið. Aðstaða þar
til að iðka íþróttir var nú ekki upp
á marga físka og varð það ekki
fyrr en ég fluttist til Hafnarfjarðar
á þrettánda ári að ég fór að æfa
íþróttir af kappi og keppti þá m.a.í
ýmsum unglingahlaupum. Ég var í
mörgu á þessum árum, en upp úr
sextán ára aldri fóru hlaupin að
taka yfírhöndina. Ég hafði æft með
ÍR fram að því en þegar fijálsí-
|---------------------------------
þróttadeild FH var endurvakin 1972
gekk ég í hana og hef verið í því
félagi æ síðan. Sautján ára fór ég
síðan að æfa hlaup reglulega."
Varstu í stuttu vegalengdun-
um til að byija með? • „Já, ég
byijaði í millivegalengdunum, 800
og 15.00 m, en átján ára komst ég
í landsliðið og var þá kominn upp
í 5000 m hlaup og 3000 m hindrun-
arhlaup. 1982 tók ég þátt í fyrsta
alvarlega maraþoninu, í Wolver-
hampton, og hljóp á 2:27.03. Eftir
það fór ég að hlaupa maraþon á
hveiju ári. Ég tók yfirleitt þriggja
mánaða undirbúningstímabil. Eftir
hlaupin tók maður því rólega, hljóp
lítið í mánaðartíma á eftir.
Svo rann upp ólympíuárið 1984.
Besti tími minn þá var 2:21.20,
eftir maraþonhlaup í London þá um
vorið. Ólympíulágmarkið var þá
2:18.00, þannig ég var býsna ná-
lægt því.
Ég setti íslandsmet í maraþon-
hlaupum öll árin frá 1981-1985,
síðasta íslandsmetið stendur enn,
en þá hljóp ég í október 1985 í
Berlín á 2:19.46, sem er núgildandi
íslandsmet. Eftir það fór ég að
verða svolítið þreyttur, maður var
í fullri vinnu samhliða hlaupunum
og miklir peningar fóru í að ferðast
eins og maður gerði. Mér virðist
sem mikið áhugaleysi ríki í garð
íþróttamanna og gildir það ekki ein-
ungis um okkur hlauparana. Þau
voru mörg fögru orðin sem féllu
um styrki til æfingaferða erlendis
en fá voru efnd. Ég vildi helst vera
ákveðinn tíma í þjálfun á stöðunum
áður en ég keppti, en það varð ég
að gera á eigin kostnað."
Morgunblaðið/Ólafur K. Magnússon
Sigurður P. Sigmundsson.
Þú ætlar að taka þátt í hálfu
Reykjavikurmaraþoni í ár, ekki
satt?
„Jú, ég hef æft nokkuð vel í sum-
ar, en síðasta vetur æfði ég fremur
lítið. Ég hef að jafnaði hlaupið um
50 km á viku í sumar og er það
þó mjög lítið miðað við það sem ég
æfði þegar ég var upp á mitt besta,
en þá hljóp ég allt upp í 120 km á
viku, allt árið. Ég vonast til að ná
vegalengdinni (21,1 km) á um 1
klst og 13 mín, (Sigurður á einnig
íslandsmetið í hálfmaraþoni,
1:07.09, innsk. blaðam.).
Það er óljóst hvað síðar gerist
hjá mér, en eitt er þó víst að ég
mun ætíð hlaupa mér til ánægju.“
Hver er framtíð maraþonsins
hér á landi? „Hvað hlut
Reykjavíkurmaraþonsins varðar hef
ég í raun aðeins gott eitt um það
að segja. Knútur Óskarsson og
starfsfólk Ferðaskrifstofunnar Úr-
vals hafa staðið að þessum málum
með prýði og má ég til með að
hæla Knúti og Gunnari Páli Jóak-
imssyni fyrir hve vel þeir hafa stað-
ið að framkvæmd hlaupanna. Bjart-
sýnin og þorið hafa einkennt storf
þeirra öðru fremur enda frumkvöðl-
ar á þessu sviði. Hiaupið sjálft er
því í góðum höndum og á mikla
framtíð fyrir sér. Að vísu myndi
mig langa til að sjá breiðari hóp
erlendra hlaupara, en til þess þyrfti
meira íjármagn. En það er aðeins
útfærsluatriði.
Hvað ungu hlaupara okkar varð-
ar verð ég að segja að þar er enn
sem komið er ekki um marga af-
reksmenn í maraþonhlaupum að
ræða. Ég sé ekki fram á að íslands-
met mitt verði slegið á næstunni
en ég bind þó miklar vonir við
nokkra hlaupara sem standa nú
fremst í vegalengdum eins og 5000
m og 10 km. Þar má nefna Má
Hermannsson, Jóhann Ingibergsson
og Frímann Hreinsson. Þeir eiga
framtíðina fyrir sér og einhver
þeirra á vonandi eftir að stunda
lengstu hlaupin, eins og maraþon,
sem aðalgrein.
Framtíð íslenskra kvenna í mara-
þoni er eiginlega bjartari. Það eru
a.m.k. tvær konur sem gætu farið
út í maraþonhlaup með góðum ár-
angri, þær Martha Emstdóttir og
Ragnheiður Ólafsdóttir.
I langhlaup þarf þijósku, aga og
einbeitni og það er ekki fyrir hvem
sem er að ná langt í íþróttinni. Mér
sýnist íslenskt maraþon eiga eftir
að blómstra eftir nokkur ár og hef-
ur Reykjavíkurmaraþonið gert sitt
og rúmlega það til að vekja áhuga
almennings á þessari íþrótt."
SJÁ BLS: 52.
Skemmtiskokk eða
hálft maraþon?
Menn spyija oft:,;Á ég að þora
í hálft maraþon, eða á ég að láta
mér nægja að fara í skemmtis-
kokkið?" Þessu er erfitt að svara
því það er þjálfun undanfarinna
vikna 'og mánuða sem mestu ræð-
ur. Gamla reglan um að menn
geti komist skammlaust þrisvar
sinnum lengri vegalengd en þeir
eru vanir er enn í fullu gildi. Ef
einhver á hins vegar eftir að skrá
sig og er enn í óvissu um þetta
atriði þá er hann/hún sennilega
ekki í nógu góðri þjálfun til að
takast á við lengri vegalengdina.