Morgunblaðið - 13.08.1988, Side 50

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 13. ÁGÚST 1988
50
i (
„Hann erennþá \ZaUur."
Áster...
... þegar samveran er
aðalatriðið — ekki mat-
urinn.
Höfum við áhuga á heimil-
‘stry&ííingu? Hver bað um saumavéla-
olíu ...?
HÖGNI HREKKVlSI

Athugasemd
frá forseta
Hæstaréttar
Eru 600 kr. há eða lág upphæð?
í greinarkomi, er birtist í Velvak-
anda fimmtudaginn 11. ágúst 1988
undir heitinu: „Eiður að baugi",
með undirskriftinni Þorsteinn Guð-
jónsson, er rangt farið með allar
staðreyndir, nema þá, að kjörtíma-
bil forseta íslands er til fjögurra
ára.
1. Greinarhöfundur segir að emb-
ættistaka forseta íslands hafi farið
fram 31. júlí s.l. Þetta er rangt.
Hið rétta er 1. ágúst s.l.
2. Greinarhöfundur segir: „Við
eiðtöku forseta íslands". . . Einnig
þetta er rangt. Hið rétta er, að for-
seti undirritaði drengskaparheit um
það að halda Stjómarskrá lýðveldis-
ins íslands.
3. Þá segir greinarhöfundur að
hann hafi heyrt forseta Hæstarétt-
ar, Magnús Thoroddssen, bera fram
óskir um heill til handa forseta ís-
lands, „landi voru og — ríki". Þetta
er líka rangfærsla. Hið rétta er:
„landi vom og lýð.“ Hugleiðingar
greinarhöfundar í sambandi við
þessa rangfærslu eru því út í hött.
Að lokum þetta: Innsetning for-
seta íslands í embætti hinn 1. ágúst
1988 fór fram á sama hátt og
tíðkast hefír frá 1. ágúst 1949, er
Sveinn Bjömsson var settur í em-
bætti. Magnús Thoroddsen
forseti Hæstaréttar.
Skrifið eða hringið til
Velvakanda
Velvakandi hvetur lesendur til
að skrifa þættinum um hvaðeina,
sem hugur þeirra stendur til — eða
hringja milli kl. 10 og 12, mánu-
daga til föstudaga, ef þeir koma
því ekki við að skrifa. Meðal efnis,
sem vel er þegið, eru ábendingar
og orðaskiptingar, fyrirspumir og
frásagnir, auk pistla og stuttra
greina. Bréf þurfa ekki að vera
vélrituð, en nöfn, nafnnúmer og
heimilisföng verða að fylgja öllu
efni til þáttarins, þó að höfundur
óski nafnleyndar.
Háttvirti Velvakandi.
í blaðinu í dag, 9. ágúst, kvartar
Bergljót undan háu verðlagi fyrir
útlendinga hérlendis. Sem íslend-
ingur tek ég undir þessar áhyggjur
Bergljótar, en sámúð mín er meiri
með okkar eigin fólki, sem býr hér
og þiggur laun.
Þegar við nefnum ákveðna upp-
hæð, til dæmis 600 kr., þá segir
sú tala okkur ekkert um það, hvort
það er mikið eða lítið fyrir útlending
að borga þá upphæð fyrir físk-
máltíð. Spumingin er sú; hvað er
útlendingurinn lengi að vinna fýrir
600 krónunum. Þegar við vitum
það, getum við dæmt um, hvort
þessi upphæð sé há eða lág.
Það er sagt, að laun séu lág á
íslandi og ég trúi því, að hér sé
fastakaupið lágt hjá mörgum. Þess
vegna er samúð mín eingöngu með
þeim, sem hér búa.
í framhaldi af þeirri niðurstöðu
langar mig að varpa fram ágætri
hugmynd. Það er að við gerum eins
og ítalir og Spánverjar og bjóðum
okkar fólki lægra verð á sumum
sviðum. Ég held að aðstaða okkar
sé með þeim hætti, að okkur sé
hollast að búa sem mest að því, sem
er okkar eigið. Þar með talið, að
leggja rækt við ferðir íslendinga
um Island.
Berljót nefnir oft ljótt orð og leið-
inlegt. Það er þjónusta. Ég held,
að Islendingum láti ekki vel að vera
þjónar. Öðru máli gegnir um gest-
risni. íslendingar hafa alltaf verið
gestrisnir, en aldrei viljað vera þjón-
ar gesta sinna. Að lokum vil ég
hvetja þá til að fara í ferðalag, sem
einlægt halda að íslenskri starfs-
orku og hugviti sé best varið í lág-
kúrulega þjónustu við útlendinga.
Með vinsemd,
Gísli Rúnar Marvinsson.
Víkverii skrifar
Flugstöð Leifs Eiríkssonar er
óumdeilanlega hin glæstasta
bygging, en er um leið að verða
hálfgerð hrakfallasaga. í fyrsta lagi
hefur hún reynst þjóðinni dýrari en
áætlanir gerðu.ráð fyrir, og sitthvað
virðist hafa farið úrskeiðis við hönn-
un hennar. í vetur var það t.d.T
næðingurinn á heiðinni sem blés inn
í bygginguna, svo að starfsfólk
mátti standa kappklætt við far-
þegaafgreiðsluna. Næsta áfall er
svo, samkvæmt fréttum Morgun-
blaðsins, að afgreiðslusalurinn fyrir
farþega að fara úr landi er svo lítill
að yfír háannatímann standa far-
þegar í biðröð sem teygir sig út á
stétt flugstöðvarbyggingarinnar.
Hefðu hönnuðimir ekki átt að sjá
þetta fyrir?
XXX
Til að gæta allrar sanngimi er
þó rétt að nefna að Plugstöð
Leifs Eiríkssonar er ekki eina flug-
stöðin þar sem hálfgert umferða-
röngþveiti skapast vegna farþega.
í fréttum frá Bretlandi má lesa að
miklar annir séu þar á Heathrow-
flugvelli vegna sólarlandaferða
Breta, og oft þurfa sólarlandafarar
að bíða á vellinum hálfan og heilan
sólarhring áður en þeim tekst að
komast upp í flugvélina sem á að
flytja þá í sólina.
Sökin í þessu tilfelli liggur hjá
breskum ferðaskrifstofum, sem
eiga ekki sjö daganá sæla um þess-
ar mundir. Neytendur eða öllu held-
ur farþegamir eiga sér nefnilega
málsvara sem er stofnun á vegum
hins opinbera og á að tryggja heið-
arlega viðskiptahætti. Forstöðu-
maður hennar, sir Gordon Borrie,
hefur deilt hart á ferðaskrifstofum-
ar bresku fyrir meðferðina á far-
þegum sínum.
Þar að auki hefur stofnunin deilt
á ferðaskrifstofumar fyrir að
hækka ferðir á sama tíma og fyrir
liggji að verðlag á flugvélaeldsneyti
sé á niðurleið. Sólarlöndin við Mið-
jarðarhaf deila einnig á bresku
ferðaskrifstofumar fyrir að flytja
aðallega óaldarlýð eða svokallaðar
sólarlanda-bullur til stranda þeirra.
Kannanir á vegum Evrópubanda-
lagsins sýna einnig að breskar
ferðaskrifstofur era með hæsta
hlutfall neytendakvartana í þessari
grein innan bandalagsins, og til að
hrella breska ferðaskrifstofumenn
enn frekar þá liggja nú fyrir fram-
varpsdrög á vegum EB sem er ætl-
að að auka veralega bótaskyldu
ferðaskrifstofa innan EB-landanna,
í þeim tilfellum þegar ferðir fara
úrskeiðis. Er talið að þetta bitni
harðast á bresku ferðaskrifstofun-
um.
Ýmsir íslendingar hafa löngum
horft á tilboð t.d. bresku ferðaskrif-
stofanna og þótt mikið til þeirra
koma f samanburði við það verð sem
íslenskar ferðaskrifstofur hafa boð-
ið á pakkaferðum. En af þessum
heimildum að dæma er greinilega
ekki allt gull sem glóir.
XXX
Mitt í öllu gjaldþrotatalinu og
bölsýninni sem lagst hefur
yfír íslenskt atvinnulíf þessa stund-
ina, þá er óneitanlega upplífgandi
að lesa um tvö íslensk fyrirtæki af
gjörólíkum toga vera að hasla sér
völl erlendis og ætla bæði að byggja
á því að flytja út íslenskt hugvit. í
öðra tilvikinu er um að ræða fyrir-
tækið Eldisráðgjöf sem ráðist hefur
í fískeldisverkefni í Portúgal í sam-
starfí við heimamenn. í hinu tilfell-
inu er það fyrirtækið Saga Film er
stofnað hefur dótturfyrirtæki í
Kaupmannahöfn með það fyrir aug-
um að nýta reynslu fyrirtækisins í
gerð sjónvarpsauglýsinga hér
heima á liðnutn áram á dönskum
auglýsingamarkaði, því að í haust
verða sjónvarpsauglýsingar heimil-
aðar í dönsku sjónvarpi f fyrsta sinn.
í skálaræðum er iðulega klifað á
gáfum íslenskrar þjóðar og góðri
menntun, og því sé íslenskt hugvit
mikilvægasta útflutningsgrein
þessarar þjóðar. í reynd er ísland
hins vegar fyrst og fremst hráefna-
útflytjandi, og hugvitið er ekki ýkja
fyrirferðamikið í opinberum út-
flutningstölum. Þessi tvö dæmi era
kannski til marks um að í hönd
fari breyttir tímar.