Morgunblaðið - 27.08.1988, Page 43

f) k
,v/'r TV')r ' ?S tfímfWAÍttTAJ (JlflAJSíOTOffOM
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 27. ÁGÚST 1988
43
TheodórH. Péturs-
son — Minning
Enginn veit hvað átt hefur fyrr
en misst hefur. Dóttir mín sagði
mér andlát Theodórs Heiðars Pét-
urssonar tengdaföður síns. Andlát
hans kom mér ekki á óvart, þar eð
hann var búinn að vera mikið veik-
ur og hafði verið í sjúkrahúsi frá
því í aprílmánuði sl., nær óslitið.
Þær voru ekki fáar stundimar sem
konan hans sat við sjúkrabeð manns
síns. Það er sorglegt þegar ljóst er
að ekkert er hægt að gera og biðin
er eftir þessu eina. En nú er þessum
þjáningum lokið og honum líður
vel. Bið ég góðan Guð að blessa
hans góðu konu, sem var honum
svo tryggur förunautur uns yfír
lauk.
Heiðar fæddist í Reykjavík og
var kvæntur Hugrúnu Kristjáns-
dóttur, en þau gengu í hjónaband
árið 1957. Böm þeirra eru 8 talsins
og em þau öll farin að heiman og
hafa stofnað eigið heimili, nema
yngsta bam þeirra sem er stúlka
og er í foreldrahúsum. Heiðar var
tvíkvæntur og átti í fyrra hjóna-
bandi tvær dætur. Böm Hugrúnar
og Hreiðars em: Kristján Rafn,
kvæntur Hildi Gísladóttur; Heimir
Öm, kvæntur Konný Guðmunds-
dóttur; Guðbjörg, gift Ólafí Þ. Þórð-
arsyni; Hreggviður, kvæntur Þór-
hildi Elísabet Halldórsdóttur; Ás-
rún, gift Guðbjarti Þorsteinssyni;
Heiðrún, gift Júlíusi Guðmunds-
syni; Halldóra gift Halldóri Grétars-
syni og Elín Þórdís, yngst systkin-
anna.
Hreiðar varð fyrstur manna til
að annast vömflutninga með bíium
milli Reykjavíkur og Patreksfjarð-
ar, en þá bjuggu þau fyrir vestan
og vom á heimili foreldra Hugrúnar
í 5 ár, en fluttust þá suður. Hóf
hann þá vömflutninga austur til
hafíiar í Homafírði og þangað fluttu
þau og áttu þar heima um skeið,
frá 1970—’74. Þau fluttu þaðan til
Kópavogs. Var hann um árabil
Minning:
Fæddur 12. nóvember 1926
Dáinn 17. ágúst 1988
Þegar ég frétti að tengdafaðir
minn væri allur setti mig hljóðan.
Reyndar kom lát Birgis ekki mjög
á óvart þeim er til þekktu. Hann
hafði þjáðst af þeim sjúkdómi, um
nokkurt skeið, sem að síðustu dró
Birting afmælis-
og minningargreina
Morgunblaðið tekur af-
mælis- og minningargreinar
til birtingar endurgjaldslaust.
Tekið er við greinum á rit-
stjórn blaðsins á 2. hæð í Aðal-
stræti 6, Reykjavík og á skrif-
stofu blaðsins í Hafnarstræti
85, Akureyri.
Athygli skal á því vakin, að
greinar verða að berast með
góðum fyrirvara. Þannig verður
grein, sem birtast á í miðviku-
dagsblaði að berast síðdegis á
mánudegi og hliðstætt er með
greinar aðra daga.
í minningargreinum skal hinn
látni ekki ávarpaður. Ekki em
tekin til birtingar framort ljóð
um hinn látna. Leyfílegt er að
birta ljóð eftir þekkt skáld, 1—3
erindi og skal þá höfundar get-
ið. Sama gildir ef sálmur er birt-
ur. Meginregla er sú, að minn-
ingargreinar birtist undir fullu
nafni höfundar.
strætisvagnastjóri. Þá hvarf hann
austur aftur til Homafjarðar og tók
þá aftur upp vömflutninga milli
Reykjavíkur og Hafnar. Var dugn-
aði hans jafnan við bmgðið. Synir
hans tveir Hreggviður og Heimir
og tengdasonur starfa við þessa
flutninga.
Heiðar bar þá von í bijósti að
komast austur aftur en af því gat
ekki orðið. Honum var annað ætl-
að. Heiðar var mjög hjálpsamur
maður og var bömum sínum stoð
og stytta í smáu sem stóm, því í
hans stóra hjarta var ætíð rúm.
Að leiðarlokum vottum við þér,
Hugrún, bömum þínum, tengda-
bömum og bamabömum innilega
samúð og óskum ykkur velfamaðar
um ókomin ár.
Sælir þeir, er sárt til finna
sinnar andans nektar hér,
þeir fá bætur þrauta sinna,
þeirra himnaríkið er.
Sælir þeir, er sýta’ og gráta.
Sorgin beisk þó leggist á,
Guð mun hugga, Guð mun láta
gróa sár og þoma brá.
Sælir þeir, sem hógvært hjarta
hafa’ 1 líking frelsarans.
Þeir, sem helzt með hógværð skarta,
hlutdeild fá í arfleifð hans.
el3 Guð blessi ykkur öll.
Anna, Lilja og Ólafur
Elskulegur tengdafaðir minn,
Theodór Heiðar, er frá okkur far-
inn. Það er erfítt að trúa þeirri stað-
reynd að eiga ekki eftir að sjá hann
aftur. Þegar ég var 14 ára kynntist
ég hinni stóm fjölskyldu hans, er
ég fór í heimsókn til föður míns til
Hafnar, en hann átti þá heima
skammt frá. Þar kynntist ég mann-
inum mínum. Nú em liðin 10 ár frá
hann til dauða. Birgir fæddist í
Mjóstræti 8 í Reykjavík. Sonur
hjónanna Guðnýjar Hólm Samúels-
dóttur og Baldurs Einarssonar, sjó-
manns. Hann var yngstur sex
bama, elstur er Einar, næstur var
Samúel, dáinn 1968, síðan er Anna
Sigríður, svo Bima, dáin 1925, og
Ólína, dáin 1929.
Hann missti móður sína aðeins 5
ára gamall, þá fer hann á bama-
heimili með Onnu systur sinni og
reyndist hún honum sem besta
móðir, þar til hann fer austur á
Stokkseyri 10 ára gamall, til þeirra
heiðurshjóna Elínar Jónsdóttur og
Ásmundar Hannessonar, og var þá
Samúel bróðir hans búinn að vera
þar frá því móðir þeirra dó.
Birgir fór snemma að stunda sjó-
mennsku. — Árið 1953 giftist Birg-
ir eftirlifandi konu sinni, Ingunni
Sighvatsdóttur frá Tóftum í Stokks-
eyrarhreppi og eiga þau fímm böm
og 11 bamaböm. Baldur, fæddur
1952, Guðbjörg Halldóra, fædd
1953, Elín Ásta 1956, Guðný 1958
og Bragi 1966. Á þessum ámm
stundaði Birgir ýmis störf, hann fór
í Iðnskólann á Selfossi og lauk þar
námi i ketil- og plötusmíði 1961 og
sama ár gerðist hann fangavörður
á Litla-Hrauni, síðustu árin var
hann flokksstjóri þar og gegndi
hann því starfi þar til hann veiktist.
Birgir heitinn kom sér allstaðar
vel bæði sem starfsmaður, vinnufé-
lagi og félagi. Öll störf rækti hann
af dugnaði, alúð og trúmennsku.
því við hófum búskap. Aldrei fann
ég annað en að ég væri ein úr þeim
hópi. Til Heiðars tengdaföður míns
gátum við ætíð leitað með okkar
mál. Ég bið Guð að blessa tengda-
föður minn og tengdamóður, Hug-
rúnu Kristjánsdóttur, sem hefur
misst svo mikið. Megi hann hvfla í
friði og hafí hann þökk fyrir allt
og allt.
Blessuð sé minning hans.
Tengdamóður minni votta ég inni-
lega samúð.
Ástar faðir himinhæða,
heyr þú bama þinna kvak,
enn í dag og alla daga
í þinn náðar faðm mig tak.
Náð þín sólin er mér eina,
orð þín döggin himni frá,
er mig hressir, elur, nærir
eins og foldarblómin sml
Einn þú hefur allt í höndum,
öll þér kunn er þörfin mín,
ó, svo veit í alnægð þinni
einnig mér af Ijósi þln.
Þóra Beta
Stutt en góð kynni okkar Birgis
hófust fyrir 4 ámm er ég tengdist
fjölskyldu hans, þá fann ég strax
að Birgir var þeirrar gerðar sem
lærdómsríkt var að kynnast, góð-
menni og hjartahlýr og ætíð við-
búinn að hjálpa þeim sem til hans
leituðu og ekki brást hann þeim ef
það var á hans valdi að hjálpa. Nú
syrgja margir þennan öðlingsmann,
ekki síst bamabömin sem elskuðu
afa sinn og hlýju strokuna yfír koll-
inn, enda var hann bamgóður með
afbrigðum. í huga mér býr samúð
með ættingjum og vinum. Við vitum
að tíminn læknar sárin en minning
um góðan mann lifir áfram í hugum
okkar sem eftir lifum.
Fyrir hönd fjölskyldu minnar
færi ég tengdaföður mínum hinstu
kvéðju og hjartans þakkir fyrir allt
sem hann gerði fyrir okkur og var
okkur öllum. Blessuð sé minning
hans.
Magnús S. Magnússon
Birgir Baldurs-
son fangavörður
Minning:
Stefán Sigurðsson
frá Ytri-Rauðamel
Fæddur 6. marz 1910
Dáinn 18. ágúst 1988
í dag, laugardaginn 27. ágúst,
verður til moldar borinn afí okkar
Stefán Sigurðsson.
Hann fæddist í Einholtum,
Hraunhreppi, Mýrasýslu, 10. marz
1910. Hann var yngstur átta bama
Sesselíu Davíðsdóttur og Sigurðar
Jósepssonar bónda í Einholtum og
síðar að Gerðhúsum í sömu sveit.
Og ólst afí þar upp. Ungur að ámm
fór afí að vinna fyrir sér við ýmis
almenn landbúnaðarstörf og annað
sem til féll í sveitinni.
í maí 1939 kvæntist afí, ömmu
okkar Ástu Bjömsdóttur frá Hömr-
um. Eignuðust þau tvö böm, föður
okkar Bjöm Sigurð og Stellu. Þau
skildu eftir stuttan hjúskap.
Næstu ár var afí f vinnumennsku
á nokkmm stöðum, þ. á m. um
átta ára skeið hjá Oddi, bróður
sínum, í Kolviðamesi, Eyjahreppi,
Hnappadalssýslu. Árið 1955 réðst
afí í vinnumennsku að Ytri-Rauða-
mel í sömu sveit, til Vigdísar Ein-
bjamardóttur bónda þar sem síðar
varð sambýliskona hans. Þau eign-
uðust eina dóttur, Ragnheiði Ein-
björgu.
Það var okkur bræðmm alltaf
mikið tilhlökkunarefni er við vomm
litlir að komast í sveitina. Á Rauða-
mel áttum við margar góðar stund-
ir og var það mikil uppörvun fyrir
okkur borgardrengi að komast í
sveitasæluna og náttúmfegurðina.
í sveitinni var fróðlegt og skemmti-
legt að taka þátt og fylgjast með
bústörfum sem einnig vom uppi-
staða í leikjum okkar. í hrauninu
fyrir ofan bæinn gerðum við lítil
hús og var þar risið myndarbýli þar
sem við vörðum ófáum stundum.
Árið 1982 hættu afi og Dísa
búskap og fluttu til Borgamess þar
sem afí bjó allt til síðasta dags.
Ekki sagði afí alveg skilið við bú-
skap heldur hafði nokkra hesta fyr-
ir utan bæinn sem hann annaðist.
Afí okkar verður lagður til hinstu
hvflu á Ytri-Rauðamel að eigin ósk.
Við minnumst afa með hlýju og
biðjum Guð að blessa minningu
hans. Við vottum Dísu okkar inni-
legustu samúð.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin strið.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt
{Valdimar Briem)
Addi, Stebbi, Eyþór og EUert
Þú Bláíjallageymur
með heiða jökla hring
um hásumar flýg
ég þér að hjarta.
Mér flugu þessar ljóðlínur í hug
þegar ég vissi að hann stjúpi minn
væri farinn í sína hinstu för.
Hann sem var svo mikið náttúm-
bam, hann unni sveitinni og skepn-
unum. Það síðasta sem hann gerði
í þessu lífi var að heyja handa hest-
unum sínum.
Þegar ég kom upp í Borgames
um verslunarmannahelgina sá ég
að honum var bmgðið, en þegar
ég spurði hann hvort hann væri
lasinn sagði hann: „Þetta er bara
. leti.“ En því miður var það annað
verra. Og leti getur enginn sakað
hann um, því ósérhlífnari mann héf
ég ekki þekkt. Hann gat verið kald-
hæðinn og hijúfur á yfírborðinu,
en inni fyrir bjó hlýtt og gott hjarta.
Það fann ég oft þegar ég átti er-
fitt, þó ekki væri hann alltaf orð-
margur.
Margar ógleymanlegar ánægju-
stundir áttum við saman. Allt frá
því að ég stelpuhnokkinn fékk það
embætti að fara með honum að
gæta að lambánum á vorin. Og
meira að segja fékk ég að fara með
honum ríðandi í Setbergsrétt, þar
sem hann var skilamaður og kynnti
mig sem aðstoðarmann sinn.
Já, margs er að minnst og margt
ber að þakka. Þó vil ég þakka hon-
um sérstaklega fyrir drengina mína,
og þeir honum af öllu hjarta, hann
var þeim ætíð sem besti afí.
Elsku Stebba þakka ég öll góðu
árin. Ég veit að Valur bíður hans
með hnakk og beisii á bakkanum
hinumegin.
Guð blessi hann og gefí honum
góða heimkomu.
Bára og synir
Glaðar vinkonur í Kaldárseli. Um 250 börn dvöldust í sumarbúðunum
í Kaldárseli i ár. Nú er verið að bæta aðstöðuna og stækka skálann.
Kaffisala í Kaldárseli
ALMENN samkoma verður í
Kaldárseli sunnan Hafnarfjarðar
sunnudaginn 28. ágúst og hefst
kl. 14.30. Benedikt Arnkelsson
guðfræðingur talar. Strax að
samkomu lokinni hefst þar kaffi-
sala og stendur hún yfir til kl.
23.30 um kvöldið.
Sumarbúðastarf hófst í Kaldár-
seli árið 1925. í ár dvöldust þar
um 250 böm á vegum KFUM og
KFUK í Hafnarfirði, drengir í júní
og júlí og stúlkur í ágúst, og komu
þau flest úr Hafnarfirði og
Reykjavík.
Verið er að stækka skálann í
Kaldárseli til þess að bæta starfsað-
stöðuna. Sfðustu vikumar hefur
verið unnið við að þilja leikja- og
íþróttasal og komið var upp sam-
tengdu eldvamarkerfi.
Eins og fyrr segir hefst samkom-
an og síðan kaffisalan kl. 14.30 og
rennur allur ágóði til uppbyggingar
staðarins. Allir em velkomnir í
Kaldársel sunnudaginn 28. ágúst.