Morgunblaðið - 08.09.1988, Blaðsíða 53

Morgunblaðið - 08.09.1988, Blaðsíða 53
MORGUNBLABIÐ, FIMMTUDAGUR 8. SEPTEMBER 1988 o53 AF ERLENDUM VETTVANGI eftir ÁSGEIR SVERRISSON Gervihnattasjónvarp; Tvíeggjuð ánægja fyrir heimsbyggðina Móttökudiskur nemur merki frá gervihnettinum og myndin berst inn á sjónvarpsskjái um allan heim. BRESKA vikuritið The Economist birti á dögunum eftirfarandi forystugrein um sjónvarpssendingar úr gervihnöttum og áhrif þeirra. Snemma á miðöldum vissu fæstir Evrópubúar annað um heiminn utan þorpsins sem þeir bjuggu í en það sem presturinn sagði þeim. Þá fann Gutenberg upp prentlistina sem varð til þess að fólk gat víkkað sjóndeildarhring sinn án þess að ferðast. Kirkjan brást þegar við með því að banna og brenna bækur sem að sögn kirkjunnar manna gáfu fólki rangar hugmyndir um umheiminn. Stjórnvöld tuttugustu og fyrstu aldarinnar munu komast að því að fólk víkkar sjóndeildarhring sinn með enn nýjum tækniuppfinn- ingum. Rétt eins og með bækurnar á miðöldum munu ríki reyna að hafa stjórn á því sem fólki gefst kostur á að kynnast með hinni nýju tækni. Líklega verða þó stjórnir ríkja um allan heim að sætta sig við og lifa við „sjónvarp án landamæra". Stjómmálamenn óttast sjón- varp meira en prentmiðla. Þeir hafa einnig meiri ítök í rekstri sjónvarpsstöðva. Ríkisstjómir margra landa, sérstaklega í þriðja heiminum og kommúnistarfkjun- um, reka sjónvarpsstöðvamar og gefa andstaeðingum ekkert tæki- færi til að koma skoðunum sínum á framfæri í sjónvarpi. í öðmm löndum, eins og til dæmis Bret- landi, gefst stjómarandstæðing- um kostur á að koma skoðunum sínum á framfæri í sjónvarpi, en hópar sem standa öndverðir öllum flokkum og stefnum fá lítt að lýsa sínum sjónarmiðum. Flest lýðræð- isríki staðhæfa að þau vilji sjón- varpsstöðvar sem lýsi vilja al- mennings, sýni ábyrgð og gott siðferði. Allir hafí aðstöðu til að lýsa sjónarmiðum sínum ef þeir hafí hug á slíku. Þessar fijáls- lyndu ríkisstjómir lýðræðisríkj- anna geta þó einungis haft áhrif á sjónvarpsstöðvar í sínu heima- landi. Þegar sjónvarpsefnið er unnið utanlands og sent í gegnum gervihnött er harla erfítt að hafa hemil á því. Gervihnattasjónvarpi mun ef til vill ekki vaxa fiskur um hrygg jafn hratt og forvígismenn þess gorta af. Þessi tækni er ný af nálinni, erfítt er að koma hnöttun- um á braut umhverfis jörðu og markaður fyrir gervihnattasjón- varp er með öllu ókannaður. Þó má fullyrða að á næstu tveim til þrem áratugum muni gervi- hnattasjónvarp ná til allrar heims- byggðarinnar og margir vilji fá að njóta þess sem það býður uppá. Móttökudiskar fyrir gervihnatta- sendingar eru nú orðnir litlir og handhægir auk þess sem þeir verða sífellt ódýrari. Stjómvöldum er í lófa lagið að koma í veg fyr- ir útbreiðslu kapalsjónvarps en gervihnattasendingu sem beint er til milljóna heimila er ekki hægt að stjóma nema með ótrúlegum tilkostnaði. Mun gervihnattasjónvarp verða valdhöfum mikið áhyggjuefni? Margir þeirra hafa þungar áhyggjur af útvarpssendingum. Sendingar bandarísku útvarps- stöðvarinnar Frelsi eru allajafna truflaðar í Austur-Evrópu. írans- keisari kenndi BBC-útvarpsstöð- inni um að honum hefði verið steypt af stóli. ísraelar útiloka að Palestínumenn geti hlustað á sendingar frá ákveðnum stöðvum. Útvarpið er aðalvopnið víða á landamærum ríkja sem eiga í deii- um. Sjónvarpið á eftir að verða miklu áhrifameira. Gervihnettimir sem í framtí- ðinni munu hringsóla umhverfis jörðina verða að öllum líkindum í eigu efnaðri rílqa eða vellríkra einkaaðila sem kosta sendingar með auglýsingum og áskriftum. Hvort tveggja ógnar valdhöfum sem vilja halda fólki sínu í skefjum og verpur ómetanlegt tækifæri fyrir þegnana til að kynnast öðr- um viðhorfum en þeim sem stjóm- völd vilja halda á loft. Lýðræði til sölu Gervihnattastöðvamar • sem kostaðar eru af efnaðri þjóðum munu verða óvinsælar í löndum þar sem valdhafar reyna að fela sannleikann fyrir þegnunum. Rétt eins og heimsútvarp BBC hefur komið mörgum stjómvöldum í bobba mun heimssjónvarp BBC valda þeim vandræðum. Stöðin gæti sýnt hvíta minnihlutanum í Suður-Afríku myndir af suður- afrískum lögreglumönnum að beija á svörtum mótmælendum, nokkuð sem stjómvöld hafa reynt að halda leyndu fyrir hvítum þegnum landsins. Banni suður- afrísk stjómvöld kvikmyndina „Hrópað á frelsi" að morgni gætu gervihnattasjónvarpsstöðvar keppt um að verða fyrstar til að sýna hana eftir hádegi. Einka- stöðvamar munu á þennan hátt selja lýðræði, með því að sýna frekar en segja. Með miðlun á sjónvarpsefni sem framleitt er á Vesturlöndum er hægt að koma á framfæri þeim skilaboðum að lýðræðisríki séu alla jafna betri staðir til að búa á. Auðugir Evr- ópubúar fyrirlíta ef til vill sýndar- mennskuna í framhaldsþáttum á borð við Dallas og Dynasty en í augum fátæks bónda getur Tex- as-fjölskyldan hins vegar verið sönnun um allt hið góða sem fijálsar kosningar veita. Einræðisherrar munu efalítið gera allt til þess að koma í veg fyrir að þegnar þeirra horfí á slíka þætti. Þeir gætu bannað sölu á móttökudiskum og eyðilagt þá sem fínnast. Fáir þegnar komm- únistaríkja munu láta sér til hug- ar koma að móttökudiskur myndi fara framhjá vökulu auga lögregl- unnar, flokkstjómarinnar eða ná- grannanna. Hins vegar gæti svo farið að slíkir diskar yrðu jafn Gervihnöttur á braut um jörðu sendir út sjónvarpsefni. meðfærilegir, ódýrir og auðveldir að fela og bækur. Ólýðræðislegar ríkisstjómir gætu komist að því að öryggiskerfi til að fínna þessa smáu óvini væri of dýrt. Þeir ein- staklingar sem voga sér að bjóða valdhöfum birginn og hafa eftii á að koma sér upp móttökudiski munu fagna sjónvarpssendingun- um eins og nýfengnu frelsi. Klámeða fagnrbókmenntir Lýðræðisríkjum gæti hugsan- lega mislíkað það efni sem sent er til þeirra. Siðsömum Bretum gæti brugðið við að horfa á nekt- aratriði í kvikmyndum sem ná- grönnum þeirra í Evrópu þykir hversdagsleg. Fjölþjóðasamtök munu efalítið reyna að setja reglu- gerðir um sjónvarpssendingar gegnum gervihnetti. Bæði Evr- ópuráðið og Evrópubandalagið hafa þegar gert uppkast að slíkum reglugerðum fyrir Evrópuþjóðim- ar. Jafnvel þó ríki undirriti slíkar reglugerðir vaknar sú spuming á hvem hátt þau geti komið sér saman um viðmiðanir sem eru nægjanlega nákvæmar til að allir geti farið eftir þeim? Bækur sem • teljast hið versta klám og siðleysi í einu landi eru taldar fagurbók- menntir í öðru. Bretar hafa í hyggju að sekta þau fyrirtæki sem auglýsa í miðj- um útsendingum á klámfengnum myndum. Slíkar ráðstafanir munu varla njóta hylli Evrópudómstóls- ins hafí myndimar þegar hlotið náð fyrir augum hans. Ef klámið er selt áskrifendum og sent út án auglýsinga, getur það reynst ær- inn starfí fyrir lögregluna að hafa upp á heimilum sem hafa aðgang að lykilnúmerum að sjónvarps- stöðinni. Að auki væri verið að hegna röngum aðila, það er þeim sem kaupa en ekki seljandanum. Það er stór munur á því að stöðva dreifíngu á klámriti eða ætla að koma í veg fyrir að fólk horfí á klámmynd á eigin heimili. Menning smáþjóða í hættu í Bretlandi er framleitt mikið af sjónvarpsefni, stjómvöld þurfa því vart að óttast menningarm- engun vegna of lítils hlutfalls af bresku efni í sjónvarpi. Önnur lönd búa ekki eins vel í þessu efni. Nú þegar hafa Kanadamenn og íbúar í Vestur-Indíum af því þung- ar áhyggjur að áhrif frá nágrann- aríkjunum séu að kaffæra menn- ingu þjóðarinnar. „Kóka kóla- væðingin" mun aukast með til- komu gervihnattasjónvarps. Vegna þess hve stór markaður Bandaríkin em er hægt að halda niðri kostnaði við framleiðslu. Bandarískt sjónvarpsefni mun alltaf vera ódýrara en framleiðsla efnis í heimalandinu hvert sem það kann að vera. Þetta mun verða til þess að enska verður alheimstungumál, Frökkum og Spánveijum til mikillar armæðu, einnig getur þetta valdið því að óraunsæ efnishyggja sem ekki gmndvallast á aðstæðum heima fyrir nái tökum á almenningi í fátækari löndum. Slíkt getur leitt til þess að bijóta niður menningu og efnahagslegan gmndvöll í slíkum löndum. Meðal sumra þjóða boða gervi- hnattasendingar ekkert annað en siðspillingu. íranskir valdhafar verða ekki hrifnir af því þegar keppendur um titilinn Ungfrú al- heimur birtast í baðfötum á skján- um. Nú þegar em uppi áætlanir um að koma á fót trúarlegri isl- amskri gervihnattasjónvarpsstöð í Mið-Austurlöndum. íran gæti einnig komið sér upp sinni eigin stöð til að vega upp á móti sjónar- miðum múslima í Mið-Austurlönd- um, sem þeir telja allt of fijáls- lynda. Að halda að slíkar stöðvar gætu ekki höfðað til fólks er fírra. Bestu dæmin um velgengni trúar- legra sjónvarpsstöðva em frá sjálfu sjónvarpslandinu Banda- ríkjunum, þar sem sjónvarpsk- lerkar hafa makað krókinn lengi vel. Misnotkun á miðlinum Ekki em allir lýðræðissinnar sem telja landamæraleysi gervi- hnattasjónvarpssendinga af hinu góða. Efasemdarmenn velta fyrir sér á hvem hátt sé hægt að mis- nota slíkan miðil. Á hvem hátt hefði Hitler (enn einn bóka- brennuvargurinn) notað sjónvarp? Rödd Hitlers hélt þýsku þjóðinni gagntekinni við útvarpstækin á sínum tíma. Hugsast gæti að hefði þjóðin haft hann fyrir augunum í sjónvarpinu í tíma og ótíma að fleiri hefðu séð að eitthvað var bogið við framkomu hans. Al- þjóðlegt sjónvarp mun veita fólki meiri völd en það hefur til þessa haft til að velja og hafna. Hugsan- legt er að fólk misnoti þetta vald eða noti það ekki á réttan hátt. Betra er þó að það hafí upplýsing- ar sem geri því kleift að velja, þó það velji vitlaust, en hitt að ríkis- stjómir sem oftar en ekki gefa rangar upplýsingar velji fyrir það.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.