Morgunblaðið - 19.11.1988, Page 14

14
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 19. NÓVEMBER 1988
Tónlistarskóli Hafiiarfjarðar:
Nemendur
sýna bania-
ég vinn með fullorðnum eða böm-
um. Sumir eiga auðveldara en
aðrir með að vinna með bömum,
og það er mikið atriði að halda
aga, en ég held að bömin hafí
bæði gagn og gaman af að taka
NEMENDUR í Tónlistarskóla Þátt 1 sýningu sem þessari."
operu
Frá æfingu á „Eldmeyjunni'
Eiva Björk Rúnarsdóttír og Ásthildur Guðjónsdóttir með hljóð-
Hafnarfjarðar sýna bamaóper-
una „Eldmeyjuna“ í Bæjarbíói
í Hafiiarfirði í dag, laugardag.
Alls taka 60 böm og unglingar
þátt í flutningnum, allt nem-
endur skólans.
Guðrún Ásbjömsdóttir tón-
menntakennari er leikstjóri „Eld-
meyjunnar" en hún hefur áður
sett á svið bamasöngleiki með
nemendum Tónlistarskólans í
Hafnarfirði og Tónlistarskólans í
Garðabæ.
„Sýningin er rúmlega klukku-
tíma löng, og í henni koma fram
nemendur skólans á aidrinum sjö
til 18 ára,“ sagði Guðrún í spjalli
við Morgunblaðið. Óperan fjallar
um gamlan mann, Yefín, sem býr
í Úralfjöllum I Rússlandi. Sagan
gerist einhvem tíma í fymdinni
og segir frá leit Yefíns að gulli.
Eldmeyjan, sem er göldrótt, hefur
alla tíð freistað þeirra sem leita
gullsins, og byggist óperan að
miklu leyti á tilraunum eldmeyjar-
innar til að freista gamla manns-
ins og hafa áhrif á líf hans.
Börnin mjög vandvirk
„Margir halda að vinnubrögð
séu ekki eins vönduð þegar böm
eiga í hlut, en sannleikurinn er
sá að böm em í eðli sinu svo
vandvirk," segir Guðrún. „Ég
vanda mig jafh mikið hvort sem
færin sín.
Guðrún setti upp bamasöng-
leikinn „Bamabamsbjöminn
dansandi" með nemendum Tón-
listarskóla Hafnarflarðar fyrir
þremur ámm. Fyrir fímm ánim
setti hún upp „Litlu ljót“ f Hafnar-
fírði og svo aftur í fyrra með nem-
endum Tónlistarskólans í
Garðabæ.
„Bamaóperan Eldmeyjan var
sýnd síðastliðið vor og svo var ein
sýning fyrir fullu húsi í Njarðvík
um síðustu helgi. Fyrir jólin setj-
um við upp helgileikinn „Hljóðu
kirkjuklukkumar" í Víðistaða-
kirkju."
Tónlistin í „Eldmeyjunni" er
eftir Robert Long og textinn eftir
Dorothy Gulliver. Guðfinna Ólafs-
dóttir og Rúnar Einarsson þýddu
textann og leikmyndimar gerði
Halldór Vilhelmsson. Kristjana
Þórdís Ásgeirsdóttir er hljóm-
sveitarstjóri, en hún er einnig
kennari við skólann.
„Krisijana hefur staðið eins og
klettur við hliðina á mér í þessum
sýningum," segir Guðrún. „Þetta
hefur alltaf virst óframkvæman-
legt fyrirtæki í upphafi, en eftir
hveija sýningu höfíim við séð að
þetta var hægt.“ Guðrún lætur
þess getið að hún hafí átt gott
samstarf við aðra kennara skólans
varðandi söngleikina sem hún
hefur sett upp og stjómað. „Sér-
staklega hafa skólastjóramir og
þeir Eyþór Þorláksson og Guðni
Þ. Þorláksson aðstoðað mig mik-
ið.“
Foreldrar fylgist með
tónmenntanámi
barnanna
Þegar tónmenntanám ber á
góma segir Guðrún að mikilvægt
sé að foreldrar fylgist með tón-
menntanámi bama sinna. „Þegar
foreldrar ákveða að senda bömin
sín í tónlistarskóla, verða þeir að
gera sér grein fyrir að það er
mikil vinna að læra að spila á
hljófæri, og það er mikilvægt að
foreldrar sýni náminu áhuga,
hlusti á bömin æfa sig og það er
sjálfsagt að þeir komi þegar böm-
in spila á samkomum í skólan-
um.“ Guðrún segist vera sann-
færð um að tónmenntanám og
góður árangur í almennu námi
haldist í hendur. „í tónlistamámi
verða bömin að læra að skipu-
leggja tímann vel. Þau verða einn-
ig að beita sig aga til að ná ein-
hveijum árangri, og þau sem
halda áfram tónlistamámi skila í
langflestum tilfellum mjög góðum
árangri í almennu námi.“
Fimm bamakórar koma á sýn-
inguna í Bæjarbíói á morgun. „Að
loknum flutningnum er bömunum
boðið upp á veitingar og síðan
hittast þau aftur í Bæjarbíói og
syngja hvert fyrir annað og einn-
ig syngja allir kóramir saman
fjögur lög. Ég vildi gjaman að
samstarfið milli tónmenntaskóla
og grunnskóla væri meira. Til
dæmis væri hægt að fá böm í
tónlistamámi til að leika á hljóð-
færi á skemmtunum í skólanum,
og margt annað. Ég er að sjálf-
sögðu hlynnt því að böm fari í
tónlistamám, og held að í tónlist-
arskólunum séu bömin í óvenju-
lega heilbrigðu og ömggu um-
hverfí. Bömin byija oft hér í skól-
anum um flögurra ára gömul, og
í byijun byggist kennslan á ýmis-
konar leikjum, þar sem bömin
læra ýmislegt um tónlist og hljóð-
færi án þess að þau geri sér grein
fyrir að þau séu að læra. Elsti
nemandi skólans núna er sextug-
ur, en áður var hjá okkur nærri
áttræður nemandi sem ákvað
svona seint að læra á orgel.“
Nokkur börn tekin tali:
Dálítið erfitt en
en skemmtilegt
ALLS taka 60 krakkar þátt í bamaóperunni, á aldrinum 7 tíl 18
ára. Góð stemmning rikti hjá hópnum þegar Morgunblaðsmenn
litu inn á æfingu. Mikið var skrafað og hlegið, en þegar Guðrún
söngstjóri gaf merki um að kominn væri tími til að æfa, þögnuðu
allir og settu sig í æfingarstellingar og biðu þess að Guðrún
gæfi merki. Eftir æfinguna var rætt við nokkra þátttakendur.
Steinunn Arnardóttir er 10 „Ég lærði fyrst á blokkflautu, og
ára og hefur verið i píanónámi í fannst aðallega erfítt að læra að
þijú ár. „Mig langar nú stundum
að fara yfír á þverflautu, þegar
ég nenni ekki að æfa mig á píanó-
ið,“ segir Steinunn, sem fljrtur ljóð
í „Eldmeyjunni" og er sögumað-
ur. „Mér finnst gaman að ljóðum,
sérstaklega þeim sem lýsa persón-
um og umhverfí, en ég á ekkert
sérstakt uppáhaldsskáld." Að-
spurð um hvort henni þætti ekki
erfitt að standa uppi á sviði og
fara með ljóð, þar sem ekkert
má fara úrskeiðis, segir Steinunn:
„Það var svolítið erfítt á frumsýn-
ingu, í fyrsta sinn fyrir framan
fullan sal af fólki, en nú fínnst
mér þetta bara gaman." Hún seg-
ist sannfærð um að hún hafí mjög
gott af að taka þátt í sýningu sem
þessari.
Vill flytja í sveit og búa
með fullt af dýrum!
Lítil, fínleg, rauðhærð tíu ára
hnáta með minnstu gerð af fíðlu
í fanginu, var næst tekin tali.
Elva Björk Rúnarsdóttir er 10
ára og lærir bæði á píanó og fiðlu.
halda rétt á boganum," segir hún
um fiðlunámið, en hún leikur ein-
mitt á fiðlu f óperunni. „Það er
gaman að taka þátt í þessu,“ seg-
ir hún, en þegar hún er spurð
hvort hún hafí áhuga á að leggja
tónlistina fyrir sig í framtíðinni
segir hún ákveðin: „Nei, ég vil
flytja úr öllum hávaðanum í borg-
inni, upp í sveit og búa þar með
fullt af dýrum!“
Dálítið erfitt . . .
en skemmtilegt
Björg Jóhannsdóttir 9 ára og
Eygló Góa Magnúsdóttír 11 ára
syngja báðar einsöng í „Eldmeyj-
unni“. Björg hefur lært í tvö ár á
selló, en Eygló er á fyrsta ári í
píanónámi. „Það er dálítið erfítt
að æfa, en það er skemmtilegt
að vera með í þessu," segja.þær.
„Við syngjum sko báðar einsöng,
en það er ekkert erfítt, því við
erum núna orðnar vanar því að
syngja einar á sviði." Ofurlítið
fliss fylgir í kjölfarið hjá þessum
hressilegu stúlkum, sem halda
áfram: „Það væri gaman að vera
söngkonur þegar við verðum stór-
ar. En við viljum ekki syngja
svona klassískar óperur og svo-
leiðis," segja þær og sýna með
miklum tilþrifum hvað felst f því
Björg Jóhannesdóttir, Steinunn Arnardóttir og Eygló Góa Magn-
úsdóttir.
Ásgeir Ólafeson og Jón Hallur Haraldsson.
að syngja klassísk verk. „Það
væri skemmtilegast að syngja
svipaða tónlist og er í þessari
bamaóperu, létta tónlist, söngleiki
og þess háttar."
Einbeitir sér að
gítarnum
Ásthildur Guðjónsdóttir 15
ára hefur lært í átta ár að spila
á gítar og þetta er í annað sinn
sem hún tekur þátt í sýningu á
vegum Tónlistarskólans. „Ég er
eingöngu í Tónlistarskólanum
núna því ég tók mér frí frá al-
mennu námi í vetur til að einbeita
mér að’ tónlistamáminu. Ég
reikna með að fara í Flensborg
næsta haust." Ásthildur var spurð
hvort hún léki á gítar með hljóm-
sveit, eða tæki þátt í öðrum tón-
listarflutningi utan skólans. „Ég
er nú ekki í hljómsveit," svarar
hún. „En ég hef lært lögin sem
eru sungin á samkomum hjá
KFUK og spila þar á samkomum."
Skemmtilegast á
sýningum
„Það er auðvitað skemmtileg-
ast á sýningum," segja þejr Jón
Haukur Haraldsson og Ásgeir
Ólafsson. Jón Haukur er 10 ára
og hefur lært að spila á orgel í
fjögur ár, en félagi hans, Ásgeir
11 ára, lærir á hinar ýmsu gerðir
af blokkflautum og hefur gert það
í tvö ár. „Það var stundum svolí-
tið erfitt að æfa, við gerðum það
tvisvar í viku, en svo þegar kemur
að sýningu . . .“ og af svipnum
má dæma að ekkert jafnist á við
að taka þátt í sýningunum. Þeir
hafa báðir tekið þátt í sýningum
skólans áður og fínnst gaman að
læra á hljóðfæri. „Jú við viljum
halda áfram í tónlistamámi, en
það er eiginlega svolítið snemmt
að segja hvort hún verður að aðal-
starfi þegar við verðum fullorðn-
ir.“ Texti: Brynja Tomer
MyndiriÞorkell Þorkelsson