Morgunblaðið - 18.07.1989, Side 47

MQBPUNPIAÐIÐ ÞRIÐJUPAGUR lB.,JÚjJ lð^9 ,
47
Minninff:
Þorsteinn Pálsson
vélvirkjameistari
Fæddur4. júní 1916
Dáinn 10. júlí 1989
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinirnir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
(V. Briem)
í dag er til moldar borinn elsku-
legur mágur minn, Þorsteinn G.
Pálsson, vélvirkjameistari, sem
fæddist hér í Reykjavík, 4. júní
1916, og því rétt 73ja ára þegar
kallið kom svo óvænt. Við erum
aldrei viðbúin og finnst stundum
að það komi heldur fljótt. En eng-
inn má sköpum renna. Þetta er lög-
málið sem allir verða að lúta.
Foreldrar hans voru þau heiðurs-
hjón Elín Guðrún Þorsteinsdóttir
og Páll Níelsson, mótoristi. Ekki
er það ætlun mín að rekja ættir og
æviferil Steina míns, eins og ég
kallaði hann í daglegu tali, til þess
er ég ekki fær eða nógu kunnug
svo vel fari. Ég ætla heldur með
þessum fátæklegu iínum, að flytja
honum mína hinstu kveðju og hjart-
ans þakkir fyrir löng og góð kynni
í gegnum árin. Einnig vil ég þakka
honum alla þá hjálp og velvild sem
hann auðsýndi mér, ekki síst eftir
að kraftar mínir fóru að þverra.
Það var sjálfsagt að vitja mín og
vita hvemig mér liði. Það var fast-
ur liður að sækja mig hvert einasta
aðfangadagskvöld jóla og njóta
kvöldsins með fjöiskyldunni. Nema
þessi síðustu jól, er ég varð sökum
veikinda að dvelja á Reykjalundi,
þá lét hann svo ummælt að honum
fyndist þau eitthvað öðmvísi en
önnur jól af því að Ellu vantaði í
hópinn. Hann var boðinn og búinn
til að rétta mér hjálparhönd hver-
nær sem hann kom því við. Fyrir
þetta allt færi ég honum kærar
þakkir.
Kynni okkar Steina hófust fyrir
rúmum 50 árum þegar hann giftist
Ingibjörgu systur minni og má segja
að eftir það hafi leiðir okkar legið
daglega saman. Ekki síst eftir að
þau fluttu til mín í Skipasund 4
með sitt fyrsta barn, telpu um 7
ára aldur. Þar bjuggu þau um ára-
bil og þar fæddust þeim 3 elskuleg
börn til viðbótar. Mér hefur alltaf
fundist þessi 4 börn þeirra vera
sólargeislarnir í lífi mínu og mikil
upplifun að fá að njóta frumbernsku
og æskuára þeirra, svo og í námi
og starfi. Þeirra elst er Elín Guð-
rún, húsmóðir, fædd 16. febrúar
1940. Næstur er Páll Níels, læknir,
fæddur 16. maí 1949. Þar næst
Guðlaugur Þór, rafsuðumaður,
fæddur 25. september 1950 og
síðast Þóra G. Dal, auglýsinga-
teiknari, fædd 7. ágúst 1955.
Það eru svo ótal margar minning-
ar sem leita á hugann, þær verða
ekki allar skráðar í fáeinum línum
en geymdar í hjörtum okkar um
horfinn vin sem við söknum öll.
Ég bið Guð að styrkja Ingibjörgu
systur mína, börn hennar og þeirra
ijölskyldur, og gefa þeim styrk og
kraft á þessari sorgarstundu. Einn-
Eiríkur Ólafsson sjó
maður - Minning
Fæddur 23. nóvember 1919
Dáinn 10. júlí 1989
Tengdafaðir okkar lést 10. júlí
síðastliðinn. Lát hans bar mjög
brátt að og kom sem reiðarslag þar
sem hann hafði ekki kennt sér neins
meins, hafði hraustlegt yfirbragð
og geislaði af lífsvilja. Hann var
sonur hjónanna Ingibjargar Eiríks-
dóttur og Ólafs 'Jónssonar, gjald-
kera hjá Kveldúlfi, sem bjuggu í
Grænumýri á Seltjarnarnesi og ólst
hann þar upp ásamt systkinum
sínum.
Hann lauk prófi frá Verslunar-
skóla íslands og síðar loftskeyta-
prófi og var loftskeytamaður á skip-
um, bæði fiskiskipum og kaupskip-
um, nær óslitið frá 1946 til ársins
1971, en þá fór hann í land og starf-
aði við skrifstofustörf hjá Eimskipa-
félagi íslands. Hann kvæntist
Rannveigu Axelsdóttur árið 1947,
þau slitu síðar samvistir eftir
margra ára búskap og eftir að öll
börnin voru komin á legg.
Tengdafaðir okkar var á margan
hátt sérstæður maður, nákvæmur
og reglusamur í allri umgengni.
Hann var mikill tungumálamaður
og mjög áhugasamur um landsmál
og alþjóðamál, þannig að segja má
að hans nánasta umhverfi hafí ver-
ið allur heimurinn, einnig ef litið
er til þess að hann hafði mikla
ánægju af að ferðast og kynnast
öðrum þjóðum. Á yngri árum stund-
aði hann íþróttir og hafði hann alla
tíð yndi af að fylgjast með íþróttum,
sérstaklega knattspymu. Árið 1986
lét hann af störfum og gerðist „lög-
legt gamalmenni" að eigin sögn.
Þá fengum við tengdadæturnar að
kynnast því hve hjálpsamur hann
gat verið. Hann var alltaf boðinn
og búinn að taka við heimilishaldi
okkar tengdadætranna ef á þurfti
að halda. Hann tók við heimilunum,
sá um öll þau ótal atriði sem einu
heimili fylgja eins og besta húsmóð-
ir eða í þessu tilfelli eins og besti
afi. Hans viðkvæði var, að hann
gerði þetta til að kynnast barna-
börnunum betur og barnabörnin
kunnu svo sannarlega að meta hann
og nærveru hans. Við þökkum sam-
fýlgdina, megi Guð blessa hann og
minningu' hans.
Stefanía, Bryndís og Elsa
Það kom okkur mjög á óvart er
við fréttum andlát afa okkar Eiríks
Ólafssonar þann 10. júlí síðastlið-
inn. Langar okkur barnabörnin að
minnast hans í fáeinum orðum.
Afi var gamall sjómaður og var
nú loksins sestur í helgan stein og
farinn að sinna sínum áhugamálum
sem voru m.a. knattspyrna, ferða-
lög, útivist og veiðimennska.
Mörg minnumst við með hlýju
veiðitúranna með afa, en þá var sá
gamli í essinu sínu. Er komið var
að sækja hann árla morguns í veiði-
túra, brást aldrei að afi stæði á
útidyratröppunum með fluguhatt-
inn, vöðlurnar og veiðigræjurnar
og brosti til okkar. Yfirleitt veiddist
vel í soðið þann daginn og var það
skemmtun hin besta.
Afi var duglegur að passa barna-
börnin og tók hann að sér heimilin
þegar foreldrar okkar fóru til út-
landa. Þar kynntumst við afa okkar
vel og sáum þá hve nákvæmur og
reglusamur hann var, hvorki þrif)
né eldamennska vöfðust fyrir afa
og minnti hann þá stundum á gaml-
an butler.
Hann fýlgdist vel með okkur
barnabörnunum og spurði okkur
alltaf hvernig okkur gengi að rækja
námið eða hvað við hygðumst gera
um sumarið.
Á hveijum degi fór afi í laugarn-
ar og í langa göngutúra um bæinn
þveran og endilangan. Hann var
mjög hress og vel á sig kominn og
þess vegna kom það okkur í opna
skjöldu er kallið kom, en hann varð
bráðkvaddur á knattspyrnuleik í
Laugardal.
Við minnumst hans með söknuði
og þökkum fyrir þær stundir er við
áttum með afa.
Þig faðmar hvíldin, vinur vors og Ijóða,
er vetur hljóður tjaldar þína gröf,
er vinimir ei annað eiga að bjóða,
en aðeins þögul tár að hinstu gjöf.
Sá innri friður lýsti á þínum leiðum,
svo ljóma mildum brá á gröf og hel,
öll dimma hvarf í himinbjarma heiðum,
og hjartað fann, að öllu er stjómað vel.
Þó oss þú hverfir, vinur vors og ljóða,
og vetrarheiðið signi þína gröf,
þér lýsir enn hið fagra, göfga og góða,
sem geislum alltaf sló á dauðans höf.
(Höf. Ingibjörg Benediktsd.)
Guð blessi afa okkar.
Barnabörnin
Blómastofa
FHÓfinns
Suðuriandsbraut 10
108 Reykjavík. Sími 31099
Opið öll kvöld
til kl. 22,- einnig um helgar.
Skreytingar við öll tilefni.
Gjafavörur.
ig votta ég systkinum hans og fjöl-
skyldum þeirra, samúð mína.
Ég kveð svo vin og tengdabróð-
ur, ég bið Guð að blessa hann og
taka í sinn náðarfaðm. Nú er hann
vonandi búinn að hitta vinina hinum
megin, sem hafa beðið hans og þar
hafi orðið fagnaðarfundir. Blessuð
sé minning hans.
Elín Þóra Guðlaugsdóttir
Mig langar til að minnast föður
míns, Þorsteins Pálssonar, í örfáum
orðum, er lést 10. júlí sl. Þar sem
ég veit að hann hefði ekki viljað
neina lofræðu um sig, og síst af
öllu að hann yrði syrgður, ætla ég
að riija upp nokkur atriði, sem lýsa
því hvernig maður hann var. Þess
vegna segi ég við móður mína,
systkini og aðra aðstandendur,
syrgið ekki, heldur minnist góðu
stundanna.
Hann var mikili húmoristi, og
létti oft andrúmsloftið, bæði heima
og á vinnustöðum, þar sem hann
var vel látinn og þekktur undir
nafninu Steini Páls. En samt al-
vörumaður, hugsaði meira en hann
sagði.
Er ég hugsa til liðins tíma, koma
margar minningar upp í hugann,
en einkum tvær, sem lýsa vel hans
innri manni.
Eg mun aldrei gleyma aðfanga-
dagskvöldinu, þegar ég var átta ára
gömul, og hafði fengið margar gjaf-
ir, þar á meðal tvær bækur eins,
þá bað hann mig um að gefa aðra
bókina telpu, sem hann vissi að
myndi fáar jólagjafir fá. Vona ég
að hún hafí haft ánægju af.
En skærast lýsa þau orð er hann
sagði við mig fyrir ellefu árum, er
hann kom og hughreysti mig. Ég
var þá eitthvað svartsýn á framtíð-
ina, og lét það í ljós. Þá brosti hann
og sagði: „Vertu róleg vina, sólin á
eftir að skína á ný.“ I þessum orð-
um mun hann ætíð lifa í mínum
huga. Því kveð ég ekki, við munum
sjást aftur. Ég flyt honum kærar
þakkir fyrir allt frá barnabörnum
og barnabarnabörnum.
Ellý
Birting afinælis- og
minningargreina
Morgunblaðið tekur afmælis- og minningargreinar til birting-
ar endurgjaldslaust. Tekið er við greinum á ritstjórn blaðsins á
2. hæð í Aðalstræti 6, Iteykjavík og á skrifstofu blaðsins í Hafh-
arstræti 85, Akureyri.
Athygli skal á því vakin, að greinar verða að berast með góðum
fyrirvara. Þannig verður grein, sem birtast á í miðvikudagsblaði að
berast síðdegis á mánudegi og hliðstætt er með greinar aðra daga.
í minningargreinum skal hinn látni ekki ávarpaður. Ekki eru tek-
in til birtingar frumort ljóð um hinn látna. Leyfílegt er að birta til-
vitnanir í ljóð eftir þekkt skáld, og skal þá höfundar getið. Sama
gildir ef sálmur er birtur. Meginregla er sú, að minningargreinar
birtist undir fullu nafni höfundar.
Við birtingu afmælisgreina gildir sú regla, að aðeins eru birtar
greinar um fólk sem er 70 ára eða eldra. Hins vegar eru birtar af-
mælisfréttir með mynd í dagbók um fólk sem er 50 ára eða eldra.
Mikil áhersla er á það lögð að handrit séu vel frá gengin, vélrituð
og með góðu línubili.
t
Þökkum innilega auðsýnda samúð og hlýhug við andlát og útför
eiginkonu minnar, móður, tengdamóður, ömmu og langömmu,
FANNEYJAR EYJÓLFSDÓTTUR
frá Brúsastöðum,
Hafnarfirði,
sérstakar þakkir til lækna og starfsfólks St. Jósefsspítala í Hafnar-
firði fyrir góða umönnun.
Jón Sigurðsson,
Sæunn Jónsdóttir, Jóhann Skarphéðinsson,
Gréta Jónsdóttir, Gunnar Konráðsson,
Sigurður L. Jónsson, Klara Sigurgeirsdóttir,
barnabörn og barnabarnabarn.
t
Þökkum innilega auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og út-
för og heiðraða minningu ástkærs eiginmanns míns, föður okk-
ar, tengdafööur og afa,
GERHARDS OLSEN
flugvélstjóra,
Seiðakvisl 4, Reykjavík.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki gjörgæsludeildar Borg-
arspítalans.
Hulda Sæmundsdóttir Olsen,
Reynir Olsen, Olafía Árnadóttir,
Ingi Olsen, Þóra Lind Nielsen,
Gunnar Olsen, Theodóra Þórðardóttir,
Snorri Olsen, Hrafnhildur Haraldsdóttir
og barnabörn.
t
Þökkum af alhug auðsýnda samúð og hlýhug vegna andláts
MAGNÚSAR SVEINBJÖRNSSONAR,
Hjallavegi 62,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir viljum við færa fyrrverandi vinnuveitendum hans
hjá Nathan & Olsen h/f.
Ingveldur Guðmundsdóttir,
Guðlaug Magnúsdóttir, Jón H. Borgarsson,
Helga Magnúsdóttir, Árni Vilhjálmsson,
Sævar Björnsson,
Guðmundur Magnússon, Guðrún Ármannsdóttir,
Sveinbjörn Magnússon, Anna S. Mikaelsdóttir,
Ingibjörg Magnúsdóttir, Baldur Alfreðsson,
Margrét Rósa Magnúsdóttir,Geirfinnur G. Svavarsson,
Magnús Magnússon, Þórdís Þorgilsdóttir,
EirikurThorarensen, María Magnúsdóttir.