Morgunblaðið - 26.07.1990, Side 40

40
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 26. JÚLÍ 1990
«C£/nA«n
*
Ast er...
. . . að njóta útiverunnar.
TM Reg. U.S. Pat Off.—all rights reserved
© 1990 Los Angeles Times Syndicate
703
Innbrotið var hið fullkomna
innbrot uns ég missti gull-
stangirnar_____
Mig grunar að maðurinn
minn viti allt um okkur.
HÖGNI IIREKKVÍSI
Utvarpið
komiá
fót hljóð-
snældu-
leigu
Hvemig líður fram-
kvæmdum við Gullfoss?
Til Velvakanda.
Ég vil koma á framfæri sérstöku
þakklæti til Ríkisútvarpsins fyrir
stórskemmtilega þætti byggða á
sögum Douglas Adams. Eg man
ekki til þess að hafa áður heyrt
jafnvel unna endursögn úr bókum
í útvarpi og hvet forráðamenn
Ríkisútvarpsins til að halda áfram
á sömu braut. Leikgerð ýmissa at-
riða sögunnar er með miklum ágæt-
um og standa leikarar sig með
prýði.
Eins vil ég þakka fyrir Sinnu og
fagna þeirri stefnubreytingu sem
þar hefur orðið með tilkomu nýrra
umsjónarmanna. Það vili því miður
alltof oft brenna við að þættir um
menningarmál verði þunglamalegir
og leiðinlegir, einskonar leshringir
fyrir þröngan hóp list- og bók-
menntafræðinga. Núverandi um-
sjónarmönnum Sinnu hefur bless-
unarlega tekist að gera þættina
aðgengilega og skemmtilega án
þess að það komi niður á dýpt og
menningargildi þeirra og er það vel.
Aðrir skemmtilegir og góðir
þættir sem vert er að þakka fyrir
eru meðal annars Kviksjá, tónlistar-
þættirnir hans Hermanns Ragnars,
klassísku tónlistarþættirnir og þátt-
urinn hans Árna Ibsen þar sem
hann ræðir við fólk um það sem á
daga þess hefur drifið.
Að lokum.vil ég koma á fram-
færi þeirri hugmynd við forráða-
menn ríkisútvarpsins að komið verði
á fót hljóðsnælduleigu hjá stofnun-
inni þar sem hægt yrði að leigja
þætti og þáttaraðir sem útvarpað
hefur verið.
Hlustandi
Til Velvakanda.
Það var skrifað í Víkveija um
daginn um bætta aðstöðu við Geysi
og hvað það væri nú áríðandi að
hafa huggulegt þar í kring, en það
hefur verið ótrúlega hljótt um Gull-
foss í nokkur ár. Ég kom þangað
snemma í vor með tvo útlendinga
og þar er engin aðstaða, hvorki
salerni né veitingasala. Engin bygg-
ing er þar, bara auðn og tóm og
svo auðvitað fossinn.
Fyrir nokkuð löngu síðan var
talað um að byggja stöð þarna en
hvemig ætli þau mál standi nú.
Málið fór í einhverja nefnd og hefur
ekkert orðið úr neinu. Það sem
vantar þarna er einungis smá að-
staða fyrir ferðafólk, engar stórar
byggingar. í gamia daga var þarna
góður skáli þar sem var salernisað-
staða og hægt að fá veitingar, að-
staðan var ekki góð en þó betri en
engin. Mér finnst forkastanlegt að
engin aðstaða skuli vera þarna nú.
Því langar mig til að spyija hvernig
framkvæmdum við Gullfoss líði.
HT
Víkverji skrifar
Veðrið skiptir mannfólkið mis-
miklu máli. Mestu máli skipt
ir það auðvitað í sveitum landsins,
í þéttbýlinu er það í raun aðeins
spurning um þægindi. Mörgum
virðist ómögulegt að átta sig á
þeirri staðreynd, að hitastig er að
jafnaði lágt hér á landi og skilja
ekkert í því af hverju ekki skuii
vera hér „grenjandi sólskin“ upp á
hvern dag. Á flestum starfsmönn-
um útvarpsstöðva má skilja að það
sé hreinasta ósvífni að betra veður
sé norðan lands og austan, en sunn-
an og vestan. Einn þeirra sagði
fyrir nokkru, að það þyrfti kjark-
mann til að lesa veðurspána, en
samkvæmt henni átti að rigna á
höfuðborgarsvæðinu. Það er kom-
inn tími til að þetta fólk átti sig á
því að höfuðborgin er einfaldlega á
röngum stað á sumrin, ef það er
blíðan, sem skiptir máli. Til að
tryggja borgarbúum alltaf bezta
veðrið er því nauðsynlegt að borgin
verði fyrir norðan á sumrin, en
sunnan á veturna, því væntanlega
sætta borgarbúar sig ekki við snjó-
inn.
xxx
Mikið er jafnan um fram-
kvæmdir á vegum borgarinn
ar á sumrin. Nauðsynlegt er að
sinna viðhaldi gatna með malbikun,
en Víkveiji verður ekki var mikils
skilnings vegfarenda á þessari
nauðsynlegu vinnu. Miklu oftar
heyrast menn bölva og ragna yfir
því að þurfa að draga úr hraða
vegna frakvæmdanna eða þurfa
aðra leið á áfangastað en áður var
ætlað. Skammsýni af þessu tagi er
því miður allt of algeng og kannski
einkennandi fyrir hugsunarhátt
okkar íslendinga. Okkur liggur að
jafnaði svo mikið á, að við gleymum
gjarnan því, sem árangurinn bygg-
ist alla jafna á, góðri undirstöðu.
Það getur verið tímafrekt og erfitt
að búa svo um hnútana, að þeir
losni ekki, þegar á þá reynir, en
haldi þeir ekki, hefur til lítils verið
barizt.
XXX
Víkveiji þekkir nokkuð til
íþróttaiðkana í Færeyjum,
einkum knattspyrnu. í einu, að
minnsta kosti, hafa þeir frændur
vorir skotið okkur ref fyrir rass.
Þar eru hvorki fleiri né færri en
um 10 fullkomnir gervigrasvellir,
en þar þýðir varla að bjóða upp á
lakari aðstæður í fyrstu deild. Sem
dæmi um stórhuginn má nefna, að
á Vogey eru þijú þorp, hvert um
sig með 700 til 1.000 íbúa. í tveim-
ur þeirra hafa þegar verið gerðir
gervigrasvellir og í því þriðja er
verið að hefja gerð slíks vallar.
Hver völlur kostar tæpar 40 milljón-
ir íslenzkra króna. Hafa þessar
vallabætur þegar skilað töluverðum
árangri að mati færeyskra spark-
fræðinga.
xxx
Oft er skammt öfganna á milli.
Sjálfsagt er að knattspyrnu
dómarar haldi aga og tökum á
leiknum og láti leikmenn hvorki
komast um með múður né harð-
ræði. Hins vegar gengur þetta orð-
ið anzi langt, þegar verið er að reka
smádrengi út af og jafnvel setja þá
í leikbann til langs eða skamms
tíma fyri að missa eitthvað út úr
sé við dómarann í hita lei'ksins,
þegar menn komast upp með hreina
líkamsárás á mótheijann og hljóta
fyrir vikið minni refsingu eða jafn-
vel enga. Dómgæzla af þessu tagi
á sér því miður stað hér í yngstu
flokkunum og er úrbóta þörf. Kjaft-
háttur við dómara á engu að síður
ekki að eiga sér stað, en misræmið
í refsingunum er of mikið.