Morgunblaðið - 28.05.1991, Blaðsíða 20

Morgunblaðið - 28.05.1991, Blaðsíða 20
rs 20 K>ei IAM -82 fllíOAaUlGIHcl CIICIAJ8MUÍUI0M MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 28. MAÍ 1991 Hagfræðiundur Evrópu- markaðshyggjunnar Er hægt að græða á niðurfellingu innflutningstolla EB, sem Islendingar hafa aldrei greitt? eftir Hannes Jónsson Fyrir allmörgum árum hug- kvæmdist virðulegum ráðuneytis- stjóra í Arnarhvoli að láta útbúa fyrir ráðherra sinn auðskilið útskýr- ingadæmi um hver hagur íslands hefði verið af aðildinni að EFTA og fríverslunarsamningunum við Evrópusamfélagið. Hann setti því einn fulltrúa sinn í að taka saman magn og verðmæti fisktegunda, sem við höfðum flutt út á EFTA/EB-svæðið og lét reikna út eftir tollskrám EB, hversu mikinn innflutningstoll hefði þurft að greiða af þessum innflutningi, ef við hefðum verið utan EFTA og ekki haft fríverslunarsamninga við EB. Mér vitanlega vakti það aldrei fyrir ráðuneytisstjóranum að blekkja einn eða neinn með þessum tölum, sem hann lét framleiða í Amarhvoli. Fyrir honum vakti að- eins að auðvelda ráðherra sínum málflutning í þágu aðildar okkar að EFTA og fríverslunarsamninga okkar við EB með því að sýna styrk- ari samkeppnisstöðu okkar á Evr- ópumarkaði eftir en áður. Þess vegna var um allmörg ár tekið fram í skýrslu ráðherra, að samkvæmt lauslegum útreikningum hafí tollív- ilnanir vegna útflutnings sjávarafla og iðnvara frá íslandi til EFTA/EB numið svo og svo mörg hundruð milljónum króna, sem erlendi inn- flytjandinn losnaði nú við að greiða. Hvergi var gefið til kynna, að við hefðum þurft að greiða þessa innflutningstolla á EITA/EB- svæðinu heldur voru hér aðeins bendingar um, hvað innflytjandinn á Evrópusvæðinu mundi hafa þurft að greiða í tolla af íslenskum út- flutningi, ef við hefðum ekki verið aðilar að EFTA og ekki haft frí- verslunarsamninga við EB. En kerfíð hefur sitt lag á að móta hlutina, einkum þegar reyndir ráðuneytisstjórar láta af störfum og ungir hagfræðingar, lausir við reynslu af kaupsýslu og stjómsýslu, taka við. Nú er okkur sagt það allt í einu í skýrslu, sem mér skilst að 17 hagfræðingar beri ábyrgð á, að „áætlanir um raunverulega greidda tolla fyrir innflutning til EB á árun- um 1988 og 1990“ hafi numið 1,5 milljörðum af ferskfíski og saltfíski 1988 og 1,8 milljörðum 1990. Síðan segir: „Samantekið má því ætla, að mestur hluti þessara toll- greiðslna lendi á íslenskum fram- leiðendum.“ Með því að leggja sam- an tölur úr tveimur töflum komast skýrsluhöfundar svo að þeirri „vit- urlegu" niðurstöðu, að „tollgreiðsl- ur íslenskra útflytjenda til EB (myndu) hafa numið 3,8 milljörðum króna árið 1988 og 6,5 milljörðum 1990.“ Hagfræði á villigötum Þarna er búið að snúa hlutunum við. Það, sem ráðuneytisstjóri lét reikna út sem skýringadæmi, er nú sett fram sem boðuð „staðreynd" um tollskyldu okkar á útflutningi til EB-ríkjanna. Nú hélt ég, að flestir vissu, og a.m.k. allir hagfræðingar og útflytj- endur, að það er alþjóðleg venja, að innflytjendur en ekki útflytjend- ur, greiða innflutningstolla. Þeir eru síðan reiknaðir inn í vöruverðið og koma endanlega niður á neytendum í innflutningslandinu. Tölur hag- fræðiskýrslunnar eru því hrein fab- úla. íslenskir útflytjendur greiða enga og hafa ekki greitt innflutn- ingstolla af íslenskri útflutnings- vöru til EB-ríkjanna. þessar tölur eru einfaldlega búnar til í stjórnar- skrifstofum í Reykjavík og höll mammons við Kalkofnsveg. Toll- klarering íslenskrar útflutningsvöru til EB-ríkjanna og greiðsla tolla er alfarið í höndum innflytjendanna í EB-ríkjunum samkvæmt alþjóðlegri venju, ekki í höndum íslenskra út- flytjenda. Þeir greiddu enga inn- flutningstolla og hafa engar kvitt- anir fyrir greiðslu þeirra. Sama regla gildir um innflutning til ís- lands frá EB-ríkjunum. íslenski inn- flytjandinn í Reykjavík, sem flytur t.d. inn bifreiðar, búsáhöld og verk- færi frá EB-ríkjunum, greiðir inn- flutningstollinn við tollafgreiðslu vörunnar í Reykjavík, ekki útflytj- andinn frá EB-ríkjunum. Þannig er þetta að alþjóðlegri venju og þetta vita allir, sem komið hafa nokkuð nærri hagnýtum milli- ríkjaviðskiptum. Þetta mál er einfalt og ástæðu- laust að flækja það með hæginda- stólsvangaveltum um verðteygni framboðs og eftirspumar, sem í loftköstunum án jarðbundinna tengsla við veruleika heilbrigðrar kaupsýslu er af hægindastólshag- fræðingum látin gefa þann óraun- veruleika sem veruleika, að útflytj- endur á íslandi greiði innflutnings- tolla í EB-ríkjum. Viðskipti með sjávarafurðir Til eru dæmi þess, að íslenskir saltfískútflytjendur hafí við verð- ákvörðun hluta vörumagns, sem selt hefur verið á EB-markaði, gef- ið einhvern verðafslátt við aðstæður mikils framboðs. Hefur þetta helst gerst, þegar útflytjandi hefur lokið afgreiðslu á tollfrjálsum eða lágtoll- akvóta en selur meira magn, þá með einhveijum afslætti, sem tekur smávægilegt tillit til þessara að- stæðna. Hann greiðir þó aldrei inn- flutningstollinn og tollklarerar aldr- ei vöruna. Það gerir innflytjandinn í EB-ríkjunum. Við aðstæður mikillar eftirspum- ar eftir físki, eins og nú er, eru slíkir afslættir að sjálfsögðu ekki veittir enda hefur fískverð verið hækkandi. Meðalverð á útfluttum saltfíski hækkaði t.d. um 35% á milli áranna 1989 og 1990. Þetta em nú staðreyndimar um málið. Verður þá lítið úr milljörðun- um, sem hagfræðingamir segja, að við íslendingar greiðum í innflutn- ingstolla á útflutningi okkar til EB-ríkja og mundum græða á aðild að EES. Eitt er þó gott í einni skýrslunni um áhrif Evrópska efnahagssvæðis- ins á íslenskan sjávarútveg. Þar kemur fram, að EB-ríkin framleiða samtals um 4 milljónir tonna af fiski til manneldis á ári. Árleg neysla þeirra er tvöfalt það magn eða 8 milljónir tonna. Þau þurfa því að flytja inn 4 milljónir tonna af fiski til manneldis á ári hveiju. Árlegur fískafli okkar er hins vegar aðeins um 1,6 milljónir tonn. Það er ekki nema liðlega 'A af innflutningsþörf EB af fiski til manneldis. Þegar þetta er haft í huga svo og físk- markaðir vestan hafs, í Asíu og Austur-Evrópu þá ætti mönnum að vera ljóst, að við þurfum ekki að taka neinum afarkostum EB um aðild að Efnahagssvæði Evrópu. Æ fleiri hagsmunaaðilar í sjávarútvegi gera sér þetta ijóst svo sem m.a. ræður og yfírlýsingar forustu- manna LIÚ, SH og SÍF sanna. Lokaorð Það hefur enginn mælt með því, að við einangrumst frá Evrópu. Ekki heldur, að við lokum á við- skipti þangað á grundvelli gildandi utanríkisviðskiptakerfís. Varað hef- ur verið við fullveldisafsali til 18 gamalia nýlenduvelda í Evrópu og jafnframt varað við þeim lélega business, sem það væri að kollvarpa gildandi fríverslunarkerfí og taka upp í staðinn kerfi fjórfrelsisins, sem við mundum sannanlega tapa á. Auðvitað höldum við áfram eðli- legum viðskiptum og samskiptum við Evrópu, þótt við látum ekki kæfa okkur í faðmlögum fjórfrelsis- viðskipta og takmörkuðu fullveldis- afsali. y En við megum aldrei gleyma að jafnframt því sem við erum land- fræðilega hluti af Evrópu og viljum gera fijáls viðskipti við Evrópuríki Að vera bam sem brosir, þráir, dreymir eftirÁsdísi Sigurðardóttur Á ég hvergi heima í íslensku þjóð- félagi? gætu krabbameinsveiku bömin okkar sagt, með innilegri ósk um að fá að lifa daglegu lífi eins eðlilega og unnt er. Eftir að hafa horft á Sjónaukann síðastliðið þriðjudagskvöld tel ég mig tilneydda til að setjast niður og skrifa örlítið um þetta mál. Hvernig búum við að krabba- meinsveikum og öðfum langtíma- veikum börnum og aðstandendum þeirra á Islandi í dag? Víst koma þau okkur við segir Guðrún Agnarsdóttir læknir í grein í Morgunblaðinu 11. maí sl. og á þá við alheimsátak til hjálpar stríðs- hijáðum á vegum Rauða krossins, sem valið hefur verið kjörorðið Sól úrsorla, sem er aðdáunarvert fram- tak um alheimshjálp. Margt smátt gerir eitt stórt. Við berum öll ábyrgð á heiminum sem við lifum í og okkur kemur öllum við hvernig farið er með líf á þessari jörð. En maður líttu þér nær. Koma okkur þá ekki líka við krabbameinsveiku börnin á Islandi í dag? Getum við ætlast til að þau og þeirra sjúkdóm- ur sé einkamál þeirra og foreldra þeirra? Verðum við ekki að gera okkar til þess að bæta aðstöðu þess- ara barna á stofnunum? Það verður líka að sjá til þess að foreldrar þess- ara bama fái sómasamlegan styrk frá ríkinu á meðan erfíðustu árin í meðferðinni ganga yfír. Þessi börn þurfa 24 tíma gæslu á sólarhring og em alls ekki alltaf á sjúkrahusi því að auðvitað þrá þau að fá að vera heima þegar mögulegt er, jafn- vel þótt þau séu í einangrun. Trygg- ingamar meta þessa umönnun sem 153 klst. á mánuði en í hveijum mánuði em 720 stundir svo þið sjá- ið muninn. Hveijir ráðstafa skattpeningum okkar? Hvað með ráðuneytin, fé- lagsmálaráðuneytið, heilbrigðis- ráðuneytið, sem deila má um hvort eigi vandræðabarnið — veika barn- ið. Bamið er ekki fatlað og heyrir því ekki lögum samkvæmt undir félagsmálaráðuneytið, sem hefur þó í gustukaskyni þessi böm undír sínum vemdarvæng á bráðabirgða- löggjöf, þar sem heilbrigðisráðu- neytið sihnir þeim ekki. Samkvæmt reglugerð 605/1989 fá því aðstand- endur rúmar 40.000 krónur í umönnunarlaun og barnaörorku á mánuði og það sér hver heilvita maður að ekki er hægt að lifa á því þegar fyrirvinnan er e.t.v. ein- stætt foreldri og í leiguhúsnæði. En hvað á þetta fólk að gera? Verð- um við ekki að kreijast þess að rík- ið hlaupi undir bagga og hjálpi þessu fólki á meðan sjúkdómar heija á, og sjái svo um að for- eldri/foreldrar fái að sinna og vera með sínu barni án þess að þurfa alltaf að hafa áhyggjur af því hvernig eigi að framfleyta sér pen- ingalega frá degi til dags. Nóg er að þurfa að takast á við veikindin o g svo óttann um það, hvað framtíð- in beri í skauti sér. Sterkustu börn íslands Krabbameinsveiku börnin okkar fara í gegnum læknismeðferð sem fólgin er í lyfjagjöf í æð í lengri eða skemmri tíma, ótal svæfingum, lyfjum í mænugöng, blóðgjöf, blóð- flögugjöf, næringu, vökva, sýkla- lyfjum í æð, geislum, mergskiptingu og uppskurðum ásamt öllum þeim fylgikvillum sem þessu fylgja svo sem uppköstum, verkjum, þreytu, hármissi, bjúgeinkennum og ein- angrun í lengri eða skemmri tíma þar sem vamarkerfí líkamans fer algjörlega úr skorðum. Já, þetta er hræðileg lýsing og það er auðvelt að lesa þetta af blaði, en reynið smástund að segja ykkur í spor Ásdís Sigurðardóttir „Koma okkur þá ekki líka við krabbameins- veiku börnin á íslandi í dag? Getum við ætlast til að þau og þeirra sjúkdómur sé einkamál þeirra og foreldra þeirra?“ þessara bama, hvemig horfa þau á framtíðina? Hveijar em líkurnar á bata? Næ ég fullri heilsu? Hvað verður um mig? Þessar spurningar og ótal, ótal aðrar fljúga daglega í gegnum huga litla barnsins sem hreint úr sagt berst fyrir lífi sínu. Hannes Jónsson „Tölur hagfræðiskýrsl- unnar eru því hrein fab- úla. íslenskir útflytj- endur greiða enga og hafa ekki greitt inn- flutningstolla af ís- lenskri útflutningsvöru til EB-ríkjanna. Þessar tölur eru einfaldlega búnar til í sljórnar- skrifstofum í Reykjavík og höll mammons við Kalkofnsveg.“ á fijálsum hagkvæmnisgrundvelli, þá emm við einnig hluti af langtum stærri heimi liðlega 170 sjálfstæðra og fullvalda ríkja. Á meðal þeirra er nú 101 ríki, sem aðild á að Gatt- samningum, sem við emm aðilar að, og stefna að víðtækri fríverslun og „bestu kjaraákvæðum" í við- skiptasamningum ríkja. Það er mik- ilvægara að við einangrumst ekki frá þessum stærri'heimi fríverslun- ar heldur en að við einangmmst með gömlum nýlenduveldum innan múra aðeins 18 ríkja Efnahags- svæðis Evrópu. Höfundur er fyrrverandi sendiherra og höfundur bókarinnar Evrópumarkaðshyggjan, Hagsmunir og valkostir íslands. „Að vera bam sem brosir, þráir, dreymir. Að vera bam og eiga vona mál, trúa á lífið, tákn þess fagra og góða, treysta Guði og eiga kærleiksþrá, að eiga æsku, elsku, von og gleði, að eiga líf og bjartan sólskinsdag. Það er að vera ljós í lífsins heimi, því lítið bam er fegurst jarðar blóm.“ (Steinunn Þ. Guðmundsdóttir) Já, við verðum öll að hlúa að þeim sem á þurfa að halda. Tökum höndum saman og sköpum þessum bömum góða sjúkrahúsaðstöðu og gemm foreldram kleift að sinna sínum bömum í veikindunum án þess að þurfa að hafa eilífar áhyggj- ur af fjármálunum. Að endingu set ég hér hluta úr ljóði sem móðir orti til dóttur sinnar þegar ljóst var að hún var með hvítblæði: „Þú hefur létta lund og sterkan vilja saman ætlum við lífsgátuna að skilja Og kiífa brattann - við tvær. Þú hefur kennt mér meir, en þig getur grunað að þekkja þig ástin mín — ég lít á sem munað. Með þér hver dagur sem blíður blær. Þú hefur alltaf verið sem fuglinn frjáls sem ég veit að ég aðeins hef til láns uns þú flýgur á framtíðarbraut. Sjúkdómnum þú nú verður að sinna þú ætlar að beijast - til sigurs og vinna þetta er tímabundin þraut.“ Mig langar til að vekja athygli á því að í lok mánaðarins verður hald- in í miðbænum útisamkoma þar sem Styrktarfélag krabbameinsveikra barna gengst fyrir fjáröflun. Kom- um öll og tökum þátt og styrkjum nauðsynlegt málefni. Höfundur er afgreiðslustúlka og móðir.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.