Morgunblaðið - 28.05.1991, Qupperneq 40
40
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 28. MAÍ 1991
hófst með glæsibrag
___________Jass____________
Guðjón Guðmundsson
RÚREK, jasshátíð, hófst á
sunnudag með setningarathöfn
í útvarpshúsinu í Efstaleiti, og
um kvöldið var djammað á sjö
stöðum. Tónleikarnir voru flest-
ir vel sóttir og greinilegt að jass-
hátíðir af þessu tagi mælast vel
fyrir hjá borgarbúum, eins og
kom á daginn í fyira á útvarp-
sjassdögunum þegar bærinn ið-
aði af lífi.
Á Hótel Borg var Ellen Kristj-
ánsdóttir og flokkar mannsins
hennar, Kvöldið hófst á lögum eft-
ir Jón Múla Árnason og gömlum
sígildum jassslögurum. Þann hluta
prógrammsins var sveitin skipuð
Þórði Högnasyni (b), Sigurði
Flosasyni (sax), Eyþóri Gunnars-
syni (p) og Birgi Baldurssyni (tr).
Þetta var þægileg tónlist og margt
vel gert, eins og t.a.m. flautuleikur
Sigurðar í Vikivaka, og allur hljóð-
færaleikur eins og hann bestur
gerist. Síðari hluti tónleikanna var
nútímalegri. Friðrik Karlsson (g),
Gunnlaugur Briem (tr) og Jóhann
Ásmundsson (b) höfðu leyst kol-
lega sína af hóimi. Að vísu var enn
farið í smiðju Jóns Múla, enda eru
lagasmíðar hans sannkallað konf-
ekt fyrir skapandi tónlistarmenn.
Síðan lék sveitin Nothing Personal
eftir Don Grolnick, sem heyra má
af fyrstu sólaskífu Michel Brecker.
Næst var tekinn kúbanskur jass-
bræðingur eins og Paquito D’Rivi-
era er hrifnastur af og var unun
að heyra í Sigurði í hraðri sveifl-
unni. Þó fannst undirrituðum
skemmtilegast að heyra hárfína
tóna Sigurðar í rólegri lögum, eins
og Fly me to the Moon.
í Djúpinu voru Viðar Alfreðsson
og Rúnar Georgsson ásamt félög-
um. Það var eitthvað að í spila-
mennskunni þár, Viðar lék á flug-
elhórnið eins og hárgreiðu og ein-
leikskaflar Árna ísleifssonar voru
skelfilega misheppnaðir. Rúnar
Georgsson var .sá sem bjargaði því
sem bjargað var og þegar hann lék
Misty sýndi sveitin að sveiflan
bullar undir en getan til snarstefj-
unar er ekki alveg næg.
í Púlsinum voru nafnarnir Ing-
ólfsson og Steingrímsson ásamt
Bjarna Sveinbjörnssyni og Birni
Thoroddsen. Take five var í fullu
svingi. Sjaldan hefur heyrst jafn
avant-gardískt sóló og hjá Guð-
mundi Ingólfssyni og þetta þvælda
lag öðlaðist nýtt líf í meðförum
kvartettsins. Steingrímsson er allt-
af þéttur undir þótt settið minnki
alltaf með árunum. Síðan léku
þeir Sweet Georgia Brown af eðlis-
lægri smekkvísi og lauk tónleikun-
um ekki fyrr en eftir tvö uppklapp-
aslög.
Á Hótel Borg í kvöld leikur
danski tenórsaxistinn Bent Jædig
og í Duus-húsi er Scheving-Lasan-
en sextettinn. Auk þess verður
djammað á helstu krám í miðborg-
fí
INNLENT
F.v. Hilke Hubert varaformaður, Vilhjálmur I. Árnason formaður, Bóthildur Hauksdóttir gjaldkeri, Jón
Gunnar Arndal meðstjórnandi og Harpa Harðardóttir ritari.
Sjúkranuddarafélag Islands 10 ára
HINN 23. maí 1981 var Sjúkranuddarafélag íslands (SNFÍ) formlega
stofnað eftir eins árs undirbúning og er því félagið 10 ára um þess-
ar mundir. Að stofnun félagsins stóðu nokkrir sjúkranuddarar sem
allir höfðu lært í sjúkranuddskólum erlendis. Tilgangurinn var að
sameina alla skólalærða sjúkranuddara, sækja um löggildingu sem
heilbrigðisstétt, vinna að menntunarmálum stéttarinnar, efla heil-
brigðisþjónustu i landinu og glæða félagslegan áhuga og samvinnu
við aðrar heilbrigðisstéttir.
Eftir 6 ára baráttu fengu sjúkra-
nuddarar löggildingu sem heilbrigð-
isstétt og rétt til að starfa sam-
kvæmt tilvísun frá læknum. En 'h
ári síðar var löggildingin felld úr
gildi vegna andstöðu sjúkraþjálfara
og unnið var að endurskoðun reglu-
gerðarinnar. í apríl 1987 var nú-
gildandi reglugerð gefin út og
starfa sjúkranuddarar samkvæmt
henni.
Eftir að löggildingin fékkst sótti
félagið um inngöngu í Samtök Heil-
brigðisstétta (SHS) og var umsókn-
in samþykkt. Einnig hefur Sjúkra-
nuddarafélag íslands barist fyrir
því frá upphafi að Tryggingastofn-
un ríkisins taki þátt í greiðslu fyrir
meðferð sem sjúkranuddarar veita
samkvæmt tilvísun lækna. Ekki
hefur ennþá náðst árangur í því
máli, þrátt fyrir loforð tveggja heil-
brigðisráðherra.
Mikill áhugi er hjá félaginu að
stofna skóla hér á landi og hafa
þegar verið gerð drög að námsskrá
sem liggja fyrir hjá landlækni. Þar
til slíkum skóla verður komið á fót,
er félagið ávallt reiðubúið að að-
stoða fólk til að komast í viður-
kennt sjúkranuddnám erlendis. Með
því er vonast til að fólk hætti við
að sækja hvers konar nuddnám sem
gefur engin réttindi.
í dag sitja í stjóm félagsins Vil-
hjálmur Ingi Árnason, formaður,
Hilke Hubert, varaformaður, Harpa
Harðardóttir, ritari, Bóthildur
Hauksdóttir, gjaldkeri, og Jón
Gunnar Arndal, meðstjómandi.
(Fréttatilkynning)
Barist gegnum bið-
sagnafrumskóginn
___________Brids______________
GuðmundurSv. Hermannsson
SAGNKERFI í brids taka stöð-
ugum breytingum og eru háð
tískusveiflum eins og annað.
Islenskir bridsspilarar hafa
ekki farið varhluta af þessu.
Hér í eina tíð spiluðu allir
Vínarkerfið. Um miðjan átt-
unda áratuginn tóku flestir upp
Precision, áratug seinna voru
margir farnir að spila eðlileg
kerfi en nú fara biðsagnakerfi
hratt upp vinsældalistann.
Þetta eru kerfi þar sem annar
aðilinn spyr sífellt spurninga
um skiptingu, spilastyrk og
háspil og hinn aðilinn svarar.
Og æ fleiri íslensk bridspör
þurfa framlengingu á borðið
svo allir sagnmiðarnir komist
þar fyrir í slemmusagnröðum.
Ég hef lengi verið trúr þeirri
skoðun að biðsagnakerfi séu ekk-
ert annað en gerilsneyðing og
hinn eini sanni tónn finnist í til-
tölulega einföldum kerfum þar
sem menn geti beitt hyggjuviti
sínu og spilamati,_ að vísu með
aðstoð sagnvenja, í undirmeðvit-
undinni hefur þó leynst það efa-
semdarfræ, að kannski stafi þetta
viðhorf mitt af því að ég nennti
ekki að læra biðsagnakerfi. Ég
sló því til, þegar við Sverrir Ár-
mannson ákváðum að taka þátt í
æflngarmóti fyrir landsliðin um
síðustu helgi, og spilaði við hann
biðsagnakerfið sem þeir Matthías
Þorvaldsson hafa notað með góð-
um árangri í vetur.
Ég lærði kerfið það vel að ég
gat rakið langar sagnraðir í hug-
anum þar sem ég komst örugg-
lega í besta lokasamninginn á 7.
sagnstigi. Hins vegar reyndi ekki
mikið á kunnáttuna þegar út í
mótið var komið, því biðsagna-
kerfi virkar nefnilega á andstæð-
inga eins og rauð dula á naut:
þeir böðlast inná í öllum möguleg-
um og ómögulegum stöðum til að
skemma fyrir.
Mér heyrðist Jón Baldursson
að vísu vera eitthvað að tauta um
að það væri besta hindrunin á
mig að lofa mér að segja ótrufl-
að. Kannski hefur hann haft eitt-
hvað til síns máls, því einu sinni,
þegar ég hélt á 4-6-1-2 skiptingu,
hafði sagt samsviskusamlega frá
henni og var í óða önn að lýsa
fyrirstöðum í spaða og hjarta,
passaði makker mig skyndilega
niður í 5 tíglum og tilkynnti mót-
heijunum að ég ætti 1-6-3-3
skiptingU og fyrirstöður í hjarta
og laufi. Það kom síðan í Ijós að
ég hafði gleymt einu þrepi í svari
og þar með varð sagnröðin eins
og saga af Vellygna Bjarna.
Ég var ákveðinn í að þetta
skyldi ekki henda aftur, og
skömmu síðar fékk ég þessi spil
í fyrstu hendi á hættunni:
Ég ákvað að opna á 1 spaða,
þótt ég ætti ekki tilskilinn háspila-
styrk, og félagi setti biðsagnavélina
í gang með 2 laufum. Ég sýndi 6-7
lit í spaða með 2 tíglum, og við 2
hjörtum félaga sagði ég 2 grönd,
sem sýndu 6-lit í spaða og 2-lit í
hjarta.
Félagi spurði áfram með 3 laufum
og ég vandaði mig vel þegar ég tók
upp 3 hjarta miðann, sem sýndi
3-lit í tígli og 2-lit í laufi. En þegar
miðinn kom á borðið sá ég mér til
skelfingar að 3 spaða miðinn hafði
af einhverri ástæðu fylgt með. Ég
var því búinn að sýna 1 tígul og 4
lauf.
Félagi spurði nú um háspil með
4 laufum og ég gat svarað þeirri
spurningu neitandi með góðri sam-
visku. Og þá sagði hann í 5 tígla,
lokasögn. Mér létti óneytanlega, því
ég átti talsvert betri tígul en ég
hafði lofað. En undrun mín varð
mikil þegar félagi sagði andstæð-
ingunum að ég væri búinn að sýna
skiptinguna 6-2-3-2. Það kom nefni-
lega í ljós að hann hafði líka ruglast
í ríminu og misskilið sagnirnar
mínar!
Og svóna var allt spilið:
Norður Norður
4 4Á10874
¥ ¥ Á10832
♦ ♦ AK7
4 4
Vestur Austur Vestur Austur
4 4 4Á10964 4 87
¥ ¥ ¥ K93 ¥ DG6
♦ ♦ ♦ K6 ♦ G74
4 Suður 4 4 942 Suður 4 108653
4 KDG532 4 KDG532
¥52 ¥52
♦ D95 ♦ D95
4DG 4DG
Vestur spilaði út litlum tígli (!)
sem ég hleypti heim á níuna. Síðan
trompsvínaði ég spaða til vonar og
vara og henti hjarta í blindum, henti
hjarta heima í lauf, tók hjartaás og
trompaði hjarta, trompaði spaða,
trompaði hjarta, sem þá var orðið
frítt, trompaði spaða í blindum og
þegar austur yfírtrompaði ekki tók
ég tígulás og gaf aðeins einn slag
á tromp. Það þarf varla að taka það
fram að við vorum eina parið í 5
tíglum og um leið eina parið sem
vann geim. Allt biðsagnakerfinu að
þakka.
En sumum nægir ekki að spila
biðsagnakerfí. Eitt parið í mótinu,
Magnús Ólafsson og Jakob Kristins-
son, hafði stigið eitt skref áfram í
sagnþróuninni og breytt þessu kerfi
í passkerfi. Kerfíð þeirra var nánast
eins uppbyggt og biðsagnakerfið,
nema opnanir á 1. og 2. sagnstigi
sýndu veik spil og samskonar skipt-
ingu og svör við sterku laufi sýna.
Svo pössuðu þeir í upphafi með
12-15 punkta, opnuðu á 1 laufi með
16-1 punkta og 1 tígli með 0-6
punkta.
Með þessu móti var auðvitað nán-
ast tryggt að andstæðingarnir
fengju ekki að spila kerfið sitt
óhindrað. En svona þerfum fylgja
einnig aukaverkanir. I fyrsta spilinu
í leiknum gegn Jakobi og Magnúsi
fékk ég þessi spil í annari hendi
utan hættu gegn á.
Norður
4
¥
♦
4
Austur
4
¥
♦
4
Suður
4 963
¥76
♦ 10543
4KG103
Magnús opnaði á veika tíglinum
í fyrstu hendi, við Jakob pössuðum
báðir, Sverrir doblaði, sem átti í
flestum tilfellum að sýna jafna
skiptingu og 13-15 punkta, og
Magnús sagði pass, sem sýndi
a.m.k. 3-lit í tígli. Ég sagði sam-
viskusamlega 2 lauf, og eftir smá
umhugsun stökk makker í 4 tígla.
Þetta hlaut að vera laufasamþykkt
og sýna stuttan tígul, og ég sagði
því 5 lauf. Það virtist ekki gleðja
félaga mikið og hann lagði umsvifa-
laust og ákveðið 5 tígla á borðið.
Ég verð að viðurkenna að það
hvarflaði að mér að passa, því mér
fannst þessi staða svo einkennileg;
makker gæti ekki verið að bjóða
mér upp á laufaalslemmu. En loks
komst ég að þeirri niðurstöðu að
fyrst Magnús var búinn að lofa 3-lit
í tígli, og Jakob hafði passað 1 tígul
í upphafi, gæti makker varla verið
að sýna tígullit. Ég sagði því 6 lauf
sem voru pössuð út, að vísu með
semingi víða.
Og svo kom út tromp og þetta
voru öll spilin:
Norður
4 ÁD2
¥ ÁDG054
♦ -
4ÁD64
Austur
4 754
¥8
♦ KG9862
4 852
Suður
4 963
¥76
♦ 10543
4KG103
Eg tók útspilið heima, svínaði
hjarta, tók trompin, svínaði aftur
hjarta og trompaði hjarta þegar
austur henti tígli. Síðan svínaði ég
spaða og lagði upp: 12 slagir í einu
slemmunni sem stóð og sennilega
var þetta ein af fáum vitrænum leið-
um í hana. Hún hefði a.m.k. verið
erfiðari viðfangs ef vestur hefði
opnað á 1 tígli, og austur sagt 2
eða 3 tígla eftir dobl norðurs.
Og hver var svo niðurstaðan? Eru
biðsagnakerfi betri en eðlileg kerfi
eða venjulegt Precision? Ég er svo-
sem litlu nær eftir þetta eina mót;
það eina sem ég veit er að þeim
sagnstöðum virðist ekki fækka þar
sem þarf að beyta hyggjuviti eða
spilamati. Og að sagnkerfi vinna
ekki mót fyrir menn, ein og sér.
Vestur
4
¥
♦
4
Vestur
4KG108
¥ K932
♦ ÁD7
497