Morgunblaðið - 21.11.1991, Blaðsíða 20

20
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 21. NÓVEMBER 1991
Gunnar Þorsteinsson
verður með kynningu í
Yalaskjálf kl. 21 í kvöld.
Spádómarnir rætast
VLT3000
TÍÐNIBREYTAR MEÐ VVC ÖRTÖLVUSTÝRINGU
VLT® 3000 tíðnibreytarnir írá Danfoss veita
nákvæma og stiglausa hraðastýringu
á öllum gerðum riðstraumsmótora.
Nákvæm hraðastjórnun og fullkomið eftirlit skila bættri
nýtingu. betri vinnuhraða og auknu rekstraröryggi á:
• færiböndum — hagkvæmur vinnuhraði og aukin gæði;
• vatnsdælum — stöðugur þrýstingur við breytilegt flæði;
• loftræstikerfum — hæfileg loftskipti við breytilegt álag;
• frystingu —fullkomin stjórn á frystihraða;
• blöndun — rétt blanda með nákvæmri hraðastýringu;
• framleiðsluvélum — aukin afköst með auknum hraða;
• vélasamstæðum — samhæfð hraðastýring margra véla.
VLT' 3000 er stökk inn í framtíðina
• Nýtni mótors jafngóö og
við nettengingu
• Rafeindastýrö mótorvöm
• 160% startvægi
• Útgangstenging viö
keyrslu ótakmörkuö
• Vöm gegn yfirspennu og
skammhlaupi
• Auðveld stjómun og
eftirlit á skjá
• Auöveld uppsetning viö
allar aöstæöur
• Fullkomin viögeröar- og
varahlutaþjónusta
• Skjót afgreiösla
(lagervara)
• 18 mánaöa ábyrgö
= HÉÐINN =
VERSLUN
SEUAVEGI2 SlMI 624260
íslensk tónlist — fram-
vörður framtíðar
eftir Steinar Berg
Isleifsson
Veruleg vakning er meðal allra
þeirra aðila sem tengjast sköpun og
framleiðslu á íslenskri tónlist. Reynd-
ar nær þessi vakningarbylgja langt
út fyrir raðir þeirra sem með beinum
hætti eru viðriðnir tónlistarfram-
leiðslu þ.e. höfund, flytjendur og út-
gefendur, því þess sjást greinilega
merki að almenningur er vel með á
nótunum og er meðvitaður um þá
fjölbreytni, gæði og fagmennsku sem
nú einkennir íslenska tónlist og flytj-
endur hennar meiri en nokkurn tíma
áður. Einnig er áberandi að fólk virð-
ist í vaxandi mæli gera sér grein
fyrir mikilvægi þess að íslensk tón-
list skjóti enn sterkari rótum en áður
meðal þjóðarinnar, þar sem hún mun
verða einn helsti framvörður þjóðar-
innar í þeirri varnarbaráttu sem þeg-
ar er hafin og miðar að því að við
höldum okkar helsta séreinkenni í
samfélagi þjóðanna, móðurmálinu.
Það má færa gild rök fyrir því að
meðvitund íslendinga almennt og
tengsl við íslenska tónlist séu mjög
sterk. Þetta kom greinilega fram í
þeim jákvæðu viðbrögðum sem urðu
við kynningarátaki íslenskra tónlist-
arframleiðenda, „íslensks tónlistar-
sumars”, á liðnu sumri. Þetta átak
er örugglega eitt ódýrasta og jafn-
framt árangursríkasta kynningar-
átak sem gert hefur verið. Heildar-
kostnaður var kr. 240.000, þ.e. kr.
80.000 frá hverjum aðila um sig;
útgefendum, flytjendum og höfund-
um, en það var kostnaðurinn af
prentun bola, veggspjalda og lím-
miða. Lykillinn að því hversu vel
tókst til var fyrst og fremst það for-
dæmi sem Rás 2 sýndi, þegar dag-
skrárstefnu var breytt á þann hátt
að frá 17. júní til 17. ágúst var helm-
ingur af heildartónlistarflutningi
Rásarinnar íslensk tónlist. Viðbrögð
hlustenda við þessu nýmæli urðu svo
góð að fyrst á þessu tímabili varð
heiidartónlistarflutningur íslenskrar
tónlistar mun meiri en 50%. Aðrar
útvarpsstöðvar urðu einnig við beiðni
tónlistarframleiðenda um að auka
hlutfall íslenskrar tónlistar og um-
fjöllun um hana auk sjónvarpsstöðv-
anna beggja og prentmiðlanna; Stað-
reyndin var nefnilega sú að íslend-
ingar vilja fremur íslenska tónlist en
erlenda fái þeir valkostinn. Fram að
„Islensku tónlistarsumri” hafði hlut-
fall íslenskrar tónlistar á öldum ljós-
vakans verið frá 5-15% og farið
hæst í 20-25% vikurnar fyrir jól,
þegar íslensk útgáfa nær hámarki
sínu. Það er vert að staldra við þess-
ar tölur og huga að því hvort ekki
felist alvarleg villa í uppskrift þeirri
sem íslenskar útvarpsstöðvar hafa
fylgt hvað hlutfallsblöndu íslenskrar
og erlendrar tónlistar varðar í tónlist-
ardagskrám sínum? Annars er það
merkilegt, svona eftir á að hyggja,
að sérstakt kynningarátak hafi þurft
til þess að fá íslenskar útvarpsstöðv-
ar til þess að flytja íslenska tónlist
í auknum mæli fyrir íslendinga. En
þakka ber það sem vel er gert og
því eiga íslenskar útvarpsstöðvar
þakkir skildar fyrir þann góða stuðn-
ing sem þær veittu á „íslensku tón-
listarsumri” og vonandi verður fram-
hald þar á.
Ráðamenn þjóðarinnar virðast
gera sér nokkra grein fyrir því að í
þeirri landamæralausu framtíð, sem
nú virðist bíða okkar, muni alls kyns
múrar falla. Þetta eru fyrst og fremst
múrar sem reistir hafa verið til að
hefta frelsi, viðskipti og samskipti
ýmiskonar, sem verða opin í nýrri
heimsmynd og fjarri þeim hugmynd-
um sem einangrunarmúramir voru
reisti á. Jafnframt virðast ráðamenn
þjóðarinnar gera sér grein fyrir því
að um leið og þessir múrar falla
verður að gæta þess að þær stoðir
séu styrktar sem þjóðararfleifð okkar
stendur á og gera okkur að íslending-
um. Hér gegnir íslenskan, tungumál
okkar, viðamesta hlutverkinu og
mikilvægast af öllu er viðhald þessa
þjóðareinkennis sem skilur okkur
frekar en nokkuð annað frá öðrum
þjóðum og gerir okkur að íslending-
um. Þetta skilja ráðamenn og þetta
skilur almenningur þessa lands.
Reyndar fínnst mér mörg merki
benda til þess að þorri fóHcs skilji
þetta betur en ráðamenn þjóðarinnar. |
Það er mikil gróska í íslensku tón-
listarlífi, hvert sem litið er. Heiðurinn
að þessu á hinn mikli fjöldi fólks sem
starfar að tónlistarsköpun og þeim
þáttum sem henni tengjast. Fyrst og
fremst ber þó að þakka hina miklu
almennu þátttöku í íslensku tónlist-
arlífí, því ef landsmenn sæktu ekki
tónleika og keyptu ekki afurðirnar
væri fátæklegra um að litast á þessu
sviði. En hvað með ráðamennina
margnefndu? Eiga þeir ekki þakkir
skilið? Hafa þeir ekki með frum- I
kvæði sínu og ákvarðanatökum lagt
undirstöður að þessu gróskumikla
tónlistarlífí? Því fer ijarri og má full-
yrða að með frumkvæðisskorti,
ákvarðanaleysi eða röngum ákvörð-
unum hafi þessir svokölluðu ráða-
menn vegið alvarlega að rótum ís-
lenskrar tónlistar svo að jafnvel má
flokka athafnir þeirra undir skaðræð-
isverk. Það sem blasir fyrst og fremst
við er sú mismunun, sem á sér stað
bæði á milli „æðri” og „óæðri” tón-
listar annars vegar og hinna ýmsu
list- og menningargreina hins vegar.
Hvað varðar „æðri” og „óæðri”
tónlist, þá er slíkt auðvitað ekki til.
Notkun slíkra hugtaka er hættuleg
og flokkun tónlistar eða annarrar
listar á þennan hátt er afleiðing
menningarsnobbs þar sem hæfileik-
inn til að skilja á milli þess sem er
góð og vond list hefur tapast. Þann-
ig er öll tónlist sem kemur úr ákveð-
inni átt dæmd vond en tónlist sem
kemur úr annarri átt dæmd góð,
samkvæmt fyrirfram ákveðnu mati
og ber vott um fordóma. Þetta er
sérstaklega einkennandi hvað tónlist
varðar fremur en aðrar listgreinar.
Þannig er orðið dægurlag til dæmis
niðrandi í merkingn sinni og segir
raunverulega að um einnota skyndi-
framleiðslu sé að ræða á meðan orð-
in sígild tónlist undirstrika eilífðar-
endinguna. Við ákvarðanatöku hefur
hugur ráðamanna verið meira og
minna mengaður af þessum hugtök-
um og því hefur skapast veruleg
mismunun hvað varðar stuðning rík-
isins við ólíka þætti íslenskrar tónlist-
ar. j
Þáð vita sennilega fáir að útgáfa
íslenskrar tónlistar er að hluta til
styrkt af ríkinu því Tónverkamið-
stöðin fær greiddar 4,5 milljónir sam-
kvæmt fjárlögum. Hvað er það sem
réttlætir að eitt útgáfufyrirtæki sé
styrkt en önnur ekki?
Margir muna eflaust eftir því að
Sinfóníuhljómsveit íslands fékk sér-
stakan styrk frá síðustu ríkisstjórn
að upphæð 3 milljónir króna. Styrk-
urinn var veittur til þess að Sinfón-
íuhljómsveitinni yrði kleift að gera
útgáfusamning við erlent útgáfufyr-
Grænt númer RSK
996311
Ríkisskattstjóri hefur nú tekið í notkun
grænt númer. Með þessari nýjung er
boðið upp á betri símaþjónustu um land
allt. Sá sem hringir í grænt númer
ríkisskattstjóra greiðir aðeins gjald fyrir
staðarsímtal.
Nýtið ykkur þessa nýju þjónustu RSK!
Grænt númer: 996311
t /
RSK
RÍKISSKATTSTJÓRI
VONDUÐ HNIFAPOR
-Slök og í heilum settum. -Þýskt hágæðaslól.
Sendum í póstkrölu.
RAMMA
GERÐIN
KRINGLUNNI SÍMI, 689960