Morgunblaðið - 25.02.1992, Blaðsíða 48

48
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 25. FEBRÚAR 1992
„ ó unnuc&xgtjr i dag> -Jónas.
Mvort x/iLtu epla- eixx. jarðaberjasc*f&?- "
hroturhans.
TM R©q U.S Pat Ott.—all righta reserved
e 1992 Los Angeies Times Syndicate
Hann er af gamla skólan-
um, þessi...
BRÉF TTL BLAÐSINS
Aðalstræti 6 101 Reykjavík - Sími 691100 - Símbréf 691222
Misréttiskerfi
Frá Einari Birni Bjarnasyni:
VEGNA skrifa fornvinar míns
Snorra Guðjóns Bergssonar í Morg-
unblaðinu hinn 20. febrúar sl. tel
ég mig knúinn til að skrifa í blaðið.
Það er óumdeilanlegt að Shamir
forsætisráðherra Israels „var“
hryðjuverkamaður á sínum tíma
m.a. grunaður um að hafa skipulagt
og borið ábyrgð á morðinu á Folke
Bernadotte sendimanni SÞ árið
1948. Það er einnig óumdeilanlegt
að Arafat hefur hingað til verið álit-
inn vera hryðjuverkamaður á
Vesturlöndum.
Það er líka óumdeilanlegt að
bæði palestínuarabar og gyðingar
frömdu ýmis hryðjuverk í Palestínu
árið 1948. Menn hafa í seinni tíð
viljað rifja upp þessi hryðjuverk
núverandi og fyrrverandi ráða-
manna gyðinga, þegar þeir hafa sem
mest verið að fordæma hryðjuverk
Frá Hilmari Jónssyni:
MIG LANGAR til að þakka Sigurði
Guðjónssyni rithöfundi tvær grein-
ar í Morgunblaðinu um ritstjórnar-
stefnu þess. Augljóst er að þegar
ákvarða á birtingu eða forgang birt-
inga á greinum í Morgunblaðið þá
eru menn mismunandi jafnir og eru
meðhöndlaðir samkvæmt því.
Dæmi: Fyrir jól kom út viðtalsbók
við einn sanntrúaðasta stalínista
landsins. Ritdómari Morgunblaðs-
ins, sem er nafntogaður hægri
maður, fór mjög mildum orðum um
skoðanir þessa misheppnaða trú-
boða. Ekki ætla ég að mótmæla svo
kristilegu hugarfari nema síður sé.
En slíka meðferð hlaut hins vegar
ekki undirritaður, sem var svo vit-
grannur að gefa út andófsbók gegn
rauðri mafíu á íslandi. Ritdómari
Morgunblaðsins, sem er sagður
sagnfræðingur, vitnaði í annan rit-
stjóra blaðsins, sem eitt sinn hafði
komist að þeirri greindarlegu niður-
stöðu að ég væri geðveikur, stað-
festi þá skoðun yfirboðara síns og
taldi rit mitt þar af leiðandi lítils
palestínuaraba. Sambærileg hryðju-
verk palestínuaraba geta ekki á
neinn hátt talist vera réttlæting eða
afsökun á hryðjuverkum gyðinga
árið 1948.
Það er misjafnt hvort misrefti og
kúgun er meiri í arabaríkjunum eða
ísrael. Það fer ekki á milli mála að
misrétti og kúgun er meiri í írak
og Sýrlandi en í ísrael. En hvað
með Jórdaníu, Egyptaland og Túnis
t.d.? Eru símar palestínuaraba hler-
aðir í þeim löndum? Þeim smalað
saman í gettó og eignir þeirra gerð-
ar upptækar? Þeim bannað að ferð-
ast úr landi eða innanlands? Bannað
að vinna á vegum hins opinbera og
yflrleitt aðeins í lítilmótlegri vinnu?
Látnir iðulega sæta ofsóknum og
pyntingum o.s.frv.?
Skýringin á því að ekki nema 62
palestínuarabar hafa flust frá her-
numdum svæðum í ísrael síðan Int-
ifada braust út, er ekki sú að ísrael-
virði. Slíkar skoðanir er að sjálf-
sögðu öllum frjálst að hafa. Hitt
er alvarlegra fýrir ritfrelsi og Morg-
unblaðið að þeir sem eru á öndverð-
um meiði við ritdómarann og rit-
stjórann skuli niðurlægðir með því
að grein þar sem tekinn er upp
hanski fyrir H.J. skuli látin bíða
birtingar í einn mánuð eða lengur
eins og nú hefur gerst. Menn velta
því fyrir sér hvort sú annálaða víð-
sýni Morgunblaðsins í þjóðmálum —
og ég hefi góða reynslu af henni í
sambandi við bindindismál — sé sú
að til þess að fá birt skrif í blaðinu
verði menn á einhvern hátt að
smjaðra fyrir ritstjórunum. Að öðr-
um kosti eigi þeir á hættu að vera
lýstir geðveikir og um þá skrifað
bullandi níð. Ef þetta er ritstjórnar-
stefna Morgunblaðsins þá gætu orð
Sigurðar Guðjónssonar og raunar
Guðbergs Bergssonar líka ræst, að
Morgunblaðsins bíði sömu örlög og
Þjóðviljans.
HILMAR JÓNSSON,
bókavörður
Hátúni 27 Keflavík
ar séu svona góðir. Að Gyðingar
hafi fyrirgert rétti sínum til þessa
lands með u.þ.b. 2000 ára ijarveru
sinni. Palestínuarabar eru ekki til-
búnir til að lúffa fyrir gyðingum og
flytjast burt frá Palestínu/Ísrael af
þessari ástæðu, fremur en við ís-
lendingar myndum vera tilbúnir til
að flytjast héðan ef einhverjir papar
kæmu hingað og hernæmu landið
og segðust hafa rétt til búsetu hér
vegna þess að þeir hefðu verið hér
á undan forfeðrum okkar.
Það er rétt að lýðréttindi í ísrael
eru töluverð fyrir gyðinga sam-
kvæmt stjórnarskrá landsins, en
palestínuarabar njóta þeirra ekki
nema að takmörkuðu leyti. Þar sem
þeir viðurkénna yflrleitt ekki ísra-
elsríki eða sig sem þegna þess rík-
is, er aðeins lítill hluti araba sem
hafa sóst eftir því að láta skrá sig
sem ríkisborgara í ísrael, þ.e. aðeins
lítill hluti araba í ísrael er með ísra-
elskan ríkisborgararétt. Þó að ríkis-
borgararétturinn tryggi þeim
kosningarétt, mega þeir ekki gegna
herþjónustu. Þar sem mikill hluti
almennra réttinda í ísrael er bundin
við þá sem hafa gegnt herþjónustu,
bæði konur og karlar, er ljóst að
ísraelskir arabara fara mjög halloka
að þessu leyti. Þeir mega líka aðeins
búa á vissum svæðum landsins og
meirihluti landsins er bannsvæði
fyrir þá, og þannig má lengi telja.
Þetta misréttiskerfi er ekki hægt
að réttlæta með misrétti í arabaríkj-
um. Ég minni líka á að ísraelsmenn
vilja telja sig til vestrænna lýðræð-
isþjóða, sem þýðir að þeir verða að
sætta sigt við að vera bornir saman
við þann staðal.
Morð araba á hernumdu svæðun-
um á meðbræðrum sínum, eru einn-
ig óréttlætanleg. Það er þó hægt
að skilja ástæðuna fyrir þeim. Þeir
líta á sig sem hernumda þjóð og á
ísraelska herinn sem hernámslið.
Það er vel þekkt í sögunni að við
slíkar aðstæður verða öfgakennd
viðhorf oft ofan á hjá báðum aðilum
og fólk sem starfar með hernámslið-
inu á það á hættu að vera drepið
sbr. Frakkland frá 1940-1944.
Varðandi opinbera heimsókn
Davíðs Oddssonar til ísraels, gagn-
rýni ég hana ekki ef hún var farin
í því markmiði að þrýsta á ísraelsk
stjórnvöld til að semja við palestínu-
araba.
EINAR BJÖRN BJARNASON
nemi í stjórnmálafræði
Brekkugerði 30 Reykjavík
Ritsíj órnarste fna
Morgunblaðsins
Víkverji skrifar
að er alveg ljóst, að hinar nýju
Fokker-vélar Flugleiða jafn-
gilda byltingu í samgöngum innan-
lands. Flug á milli staða hér heima
fyrir er nú að komast á sama stig,
að því er varðar þægindi, og milli-
landaflugið. Hinai: nýju vélar standa
jafnfætis millilaridaþotum í öllum
aðbúnaði að farþegum og eru afar
þægilegar í flugi. Af þeim sökum
ættu þær að stuðla að auknum ferð-
alögum innanlands.
Hitt er svo annað mál, að verð-
munur á flugferðum innanlands og
til Glasgow t.d. er orðinn ótrúlega
lítill. Vel má vera, að fólk vilji frek-
ar nota peningana sína til að
skreppa til Skotlands heldur en til
Akureyrar.
Hvað sem því líður er engin
spurning, að hinar nýju Fokker-vél-
ar marka merk þáttaskil í samgöng-
um hér innanlands. Væntanlega
verða viðbrögð landsmanna í sam-
ræmi við það.
xxx
Jarðgöngin í gegnum Ólafsfjarð-
armúla eru ótrúlega mikið
mannvirki. Þau hafa gjörbreytt
samgöngum milli Ólafsfjarðar og
nærliggjandi byggðarlaga og eiga
áreiðanlega eftir að hafa margvís-
leg áhrif á atvinnulífið á Ólafsfirði
og við Eyjafjörð. Þau sýna líka í
sjónhendingu, hvernig hægt er að
gjörbreyta tengslum milli byggðar-
laga og aðstöðu fólks á landsbyggð-
inni.
Þeir, sem efast um réttmæti þess
að byggja göng á Vestfjörðum fyr-
ir sömu upphæð og varið hefur
verið í ráðhúsið og hina svonefndu
perlu í Reykjavík, ættu að aka um
jarðgöngin í gegnum Ólafsfjarðar-
múla. Það er engin spurning um,
að samgöngubætur af þessu tagi
eiga eftir að koma víða við sögu á
næstu árum og áratugum.
xxx
egar ekið er um Dalvík sker
ein verksmiðjubygging sig úr
en það er verksmiðja Sæplasts hf.
Þetta fyrirtæki er lýsandi dæmi um
hvað hægt er að byggja upp mynd-
arlegan atvinnurekstur á lands-
byggðinni. Grundvöllurinn er
tengslin við sjávarútveginn og sú
sérþekking, sem við Islendingar
höfum á öllu því, sem lýtur að sjáv-
arútvegi. Stjórnendur og starfsfólk
Sæplasts hafa hins vegar nýtt þessa
þekkingu og þessi tengsl með þeim
hætti að til fyrirmyndar er og vísað
veginn í uppbyggingu á iðnaði
tengdum sjávarútvegi.