Morgunblaðið - 13.01.1994, Page 49

MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 13. JANÚAR 1994
49
Hinrik kvaddi þessa jarðvist síð-
astur hinna merku samvinnubáta-
skipstjóra sem gerðu garðinn fræg-
an á árunum 1928-1945. Hann hóf
sjóróðra sumarið 1911, þá fjórtán
ára gamall, á seglbátnum Gunnari
sem var 14 tonn samkvæmt þágild-
andi mælingu. Skipstjóri var Guðjón
Ásgeirsson úr Arnardal er nokkrum
sumrum síðar fórst með skipi sínu
undir seglum í sviptivindi út af
Straumnesi.
- Allt frá því að Hinrik fór á hand-
færaveiðar, þetta fyrsta sumar til
sjós, og næstu 45 árin á eftir, má
segja að hann hafi stundað sjó á
öllum tegundum fiskiskipa sem þá
tíðkuðust á þessum merkilegu tím-
um sem í hönd fóru í íslenskri sjó-
og útgerðarsögu. Hinrik hlaut
ágæta menntun á þeirra tíma yísu
við Barna- og unglingaskóla ísa-
fjarðar. Skólastjóri var þá Siguijón
Jónsson síðar bankastjóri. Þar voru
kennd tungumál, bæði enska og
danska, sem kom honum síðar að
góðum notum í lífinu.
Sextán ára gamall útskrifaðist
Hinrik og hlaut hæstu einkunn
ásamt Kristínu dóttur Jóns Auðuns.
Eiríkur bróðir Hinriks átti lítinn
árabát sem þeir bræður reru á með
línu út á ísaljarðardjúp nokkur
sumur á unglingsárum sínum og
öfluðu þeir vel.
Eftir að skólagöngu lauk fór
Hinrik á stærri báta sem þá var
farið að setja hjálparvélar í með
seglunum. Stundaðar voru jöfnum
höndum handfæra- og línuveiðar.
Má þar nefna Frigg, en honum
stýrði Benedikt Jónsson.
Árið 1917 hófst regluleg kennsla
á ísafirði á hinu svokallaða meira-
pungaprófi, sem veitti 30 tonna
skipstjórnarréttindi. Kennari og
skólastjóri var Eiríkur Einarsson.
Væntanlega hafa prófin verið höfð
nokkuð þung, því allir féllu á próf-
inu nema tveir, Hinrik og Magnús
nokkur úr Aðalvík. Þá var brugðið
á það ráð að kenna í hálfan mánuð
í viðbót og fóru þá allir í gegn.
Hinrik gerðist nú stýrimaður hjá
Eiríki bróður sínum á Barðanum
næstu tvö árin eða þar til Eiríkur
seldi skipið. Árið 1920 ræður Hin-
rik sig sem háseta á kútter íhó, 60
tonna seglskip með hjálparvél. í
fyrsta túrnum lentu þeir í aftaka
útsynningsveðri í Húllinu, Reykja-
nesröstinni. Var þá lagst til drifts,
því ekki réðist við neitt í veðurofs-
anum. Kominn var allmikill sjór í
skipið og kallaði þá skipstjórinn
niður í lúkarinn, hvort einhveijir
treystu sér til þess að binda sig við
dekkpumpuna og ausa. Stefán
nokkur Brynjólfsson og Hinrik gáfu
sig fram. Þegar þeir höfðu pumpað
langa hríð, kemur brotsjór yfir skip-
ið og færir allt í kaf, tók hann með
sér allt lauslegt ofandekks og braut
og bramlaði. Fyrir einhveija óskilj-
anlega mildi, að sögn Hinriks, lifðu
þ'eir Stefán þetta af, en þeim þótti
tíminn ólýsanlega langur sem þeir
voru í kafinu.
Árið 1924 er Hinrik stýrimaður
á Leif frá ísafirði, en sagði plássinu
ERFIDRYKKJUR
Verð frá kr. 850-
P E R L A n sími 620200
Erfidrykkjur
Glæsileg kaffi-
Maðborð lallegir
saliroginjög
g(">ð þjónusta.
IJppIýsingar
ísíma 22322
FLUGLEIDIR
IlOTÍl LOmEIfJJt
lausu þá um haustið með það fyrir
augum að ráða sig á togara sunnan-
lands. Næsta túr eftir að Hinrik
hætti fórst Leifur með allri áhöfn,
þar á meðal Eiríkur elsti bróðir
hans, sem fór þennan eina túr á
bátnum sem vélstjóri í veikindafor-
föllum. í sama veðri fórst Njörður
frá ísafirði.
Eftir mikla leit að togaraplássi
sem vandfengin voru á þessum tím-
um, fær Hinrik loksins skipsrúm
hjá Gísla Oddssyni á Leifi heppna
og var með honum í tæpt ár, eða
þar til að hann ræðst til að sækja
togarann Hávarð ísfirðing (síðar
Skutull), þá nýkeyptan í Englandi.
Meðan á því stóð fórst Leifur heppni
í Halaveðrinu mikla árið 1925.
Hinrik var síðar á togurunum
Glað og Gulltoppi í fjögur ár. Þegar
hér var komið við sögu fer Finnur
Jónsson, sem þá var framkvæmda-
stjóri Samvinnufélags Ísfirðinga,
þess á leit við Hinrik að hann ger-
ist skipstjóri og meðeigandi á öðrum
tveggja báta sem verið var að ljúka
smíði á í Svíþjóð. Þetta voru síðustu
bátarnir af sjö sem Samvinnufélag
ísfirðinga keypti á árunum 1928-
1930 og voru kallaðir „Birnirnir".
Verður það úr að Hinrik tekur þessu
boði. „Birnirnir“ voru rétt rúmlega
40 tonn að stærð. Útgerðarsaga
Samvinnubátanna varð að mörgu
leyti merkileg og þýðingarmikill
þáttur í sögu Isaijarðar. A þessum
bátum var úrvals mannskapur. Á
vetrum stunduðu þeir útilegu með
línu og voru oftast undir Jökli. Má
nærri geta að oft hafi það verið
kuldalegt sjómannslífið á þessum
árum í misjöfnum veðrum í aðgerð
og beitingu á skjóllausu dekkinu. Á
sumrum voru síldveiðar stundaðar
norðanlands, en sá veiðiskapur stóð
með miklum blóma um þessar
mundir.
En það skiptist á skin og skúrir
eins og alltaf vill verða, ekki síst
hjá sjómanninum. Kreppan mikla
gekk í garð og 1932 fóru þessir
bátar í skuldaskil, sem kallað var,
þar sem svo til ekkert verð fékkst
fyrir fiskinn. En aftur réttu þeir
úr kútnum og áttu eftir að gera
það gott.
Hinrik stýrði Auðbirni til ársins
1942, en varð þá skipstjóri á ýmsum
bátum s.s. Svaninum, Bangsa og
Pólstjörnunni.
Hinrik var alla tíð mjög farsæll
og aðgætinn skipstjóri, sem aldrei
hlekktist á með skip eða mannskap.
Þótti hann og fara sérlega vel með
veiðarfæri.
Sjálfur taldi hann að Guð hefði
verið honum nálægur í lífinu, þegar
stundin var viðsjárverð.
Skömmu fyrir 1950 fór hann í
land og setti á fót netaverkstæði
og gerðist jafnframt verkstjóri hjá
togarafélaginu ísfirðingi og sá um
veiðarfæri og landanir úr togurun-
um ísborgu og Sólborgu í mörg ár.
Fóru þessi verk úr hans hendi með
stakri prýði. Síðustu árin annaðist
Hinrik ferksfiskmat og starfaði við
það fram undir áttrætt.
Árið 1930 giftist Hinrik Elísa-
betu Hálfdánardóttur frá Hesti í
Hestfirði og- eignuðust þau fjóra
syni; Þóri, Hinrik, Hálfdán Daða
og Siguijón, en hann Iést fyrir
nokkrum árum. Einnig ólu þau upp
sonardóttur sína, Kristínu Þóris-
dóttur. Oll árin sem Hinrik var við
síldveiðar, saltaði kona hans, Elísa-
bet, sfld á Siglufirði, svo að segja
má að þau hjónin hafi tekið virkan
þátt í síldarævintýrinu. Hinrik taldi
þetta tímabil skemmtilegustu ár
ævi sinnar. Elísabet lést árið 1989.
í félagsmálum tók Hinrik ávallt
virkan þátt. Var hann einn af stofn-
endum Skipstjóra- og stýrimanna-
félagsins Bylgjunnar árið 1921 og
er sá sem lengst hefur setið sam-
fellt í stjórn Bylgjunnar. Einnig var
hann í fjölda ára félagi í Sjómanna-
félagi ísfirðinga. í báðum þessum
félögum var hann heiðursfélagi.
Hinrik Guðmundsson var kvikur
í hreyfingum fram yfir níræðisaldur
og létt vr ávallt hans lund, enda
þótt sjón og heyrn væru mjög farin
að daprast hin síðari ár.
Sjómenn og aðrir samferðamenn
minnast hans með virðingu og hlý-
hug. Ég flyt hér sonum hans,
tengdadætrum og barnabörnum
mínar innilegustu samúðarkveðjur.
Halldór Hermannsson.
+
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir, bróðir, mágur
og afi,
LEIFUR SIGURÐSSON,
Kvígsstöðum,
Borgarfirði,
lést 6. janúar.
Útförin fer fram frá Hvanneyrarkirkju laugardaginn 15. janúar
kl. 14.00.
Blóm vinsamlega afþökkuð. Þeim, sem vilja minnast hans, er
bent á Hjartavernd.
Særún Æsa Karlsdóttir,
Svala Leifsdóttir, Jóhann M. Elíasson,
Sigurður Ingi Leifsson,
Sigurþór Leifsson, Bryndís Ragnarsdóttir,
Karl Dúi Leifsson, Kristrún Júlíusdóttir,
Jóna Sigurðardóttir, Jón Þ. Einarsson
og barnabörn.
Börnin okkar,
PÉTURSTEINN freysson
NJARÐVÍK
og
ÍSABELLA DILJÁ HAFSTEINSDÓTTIR,
verða jarðsungin frá Skálholtskirkju
laugardaginn 15. janúar nk. kl. 14.00.
Sætaferðir frá BSÍ kl. 12.00.
Anna Sigurlín Hallgrímsdóttir, Freyr Njarðvík,
Hafsteinn Guðmundsson, Úlfur Freysson Njarðvík,
Alda Valentína Rós Hafsteinsdóttir, Teresa Dröfn Freysdóttir,
Erla Gjermundsen, Bera Þórisdóttir,
Ulf Gústafsson, Njörður P. Njarðvík,
Hallgrímur H. Einarsson,
Heiða Guðjónsdóttir,
Guðmundur Clausen,
frændfólk og vinir.
Lokað
eftir hádegi í dag, fimmtudaginn 13. janúar, vegna
jarðarfarar MAGNA HAUKSSONAR.
Litróf hf.
Halla Hermóðs-
dóttir - Minning
Mig langar til að minnast vin-
konu minnar Höllu Hermóðsdóttur,
sem lést 13. desember síðastliðinn.
Það er svo margt sem kemur
upp í hugann. Við Halla kynntumst
þegar við vorum ungar stúlkur, ég
bjó í Efstasundi og hún í Skipa-
sundi. Það var fyrir um það bil 30
árum og vinátta okkar hélst nær
óslitið síðan. Við vorum heima-
gangar hjá hvor annarri í gegnum
árin og lifðum oft súrt og sætt
saman.
Þegar ég.kveð hana núna er það
með miklum söknuði. Ég er búin
að missa bestu vinkonu mína, en
ég veit að núna líður henni vel.
Hún átti við mikil veikindi að
stríða en alltaf var hún jafnhress
og lífsglöð. Oft og mörgum sinnum
sagði hún við mig: „Það þýðir ekk-
ert annað en að vera hress, lífið
er svo stutt.“ Og það eru orð að
sönnu. Vertu sæl, kæra vinkona
mín, og Guð blessi þig.
Elsku Ingibjörg, Kristján Her-
mann og fjölskyldur. Megi minn-
ingin um góða móður, tengdamóð-
+
Faðir okkar, tengdafaðir og afi,
GUNNAR JÓNSSON
innrömmunarmaður,
verður jarðsunginn frá Fossvogskapellu í dag, fimmtudaginn 13.
janúar, kl. 15.00.
Jón Gunnarsson, Jenný Samúelsdóttir,
Elfn S. Gunnarsdóttir, Gísli Þorvaldsson,
Margrét Linda og Sigrún Ásta.
+
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
INGEBORG VAABEN SVEINSSON,
Egilsgötu 32,
verður jarðsungin frá Fossvogskirkju föstudaginn 14. janúar
kl. 15.00.
Steinar B. Jakobsson, Sveinn P. Jakobsson,
Sigurlina Helgadóttir, barnabörn og barnabarnabarn.
+
Faðir minn, tengdafaðir, afi og langafi,
KRISTJÁN ÓLAFUR EYJÓLFSSON
frá Hólmavík,
sem andaðist miðvikudaginn 5. janúar í Sjúkrahúsi Hólmavíkur,
verður jarðsunginn frá Hólmavíkurkirkju laugardaginn 15. janúar
kl. 14.00.
Ragnar Kristjánsson,
tengdadætur, barnabörn
og barnabarnabörn.
+
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlýhug við andlát og
útför eiginkonu minnar og móður okkar,
AGNESAR BERGER SIGURÐSSON,
Dalbraut 25,
Reykjavík,
áður að Merkisteini,
Vestmannaeyjum.
Ingi Sigurðsson,
Inger Smith,
Dagný Burke,
og fjöiskyldur.
+
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð
og hlýhug við andlát ástkærrar eigin-
konu minnar, móður okkar, tengdamóð-
ur, ömmu og langömmu,
ÍDU SIGURÐARDÓTTUR,
Brautarholti 12,
Ólafsvík.
Guðmundur Ólafsson,
Börkur Guðmundsson, Halldóra Sigurðardóttir,
Ólafur Guðmundsson, Oddný Sigurðardóttir,
Elfn Guðmundsdóttir, Arnar Guðmundsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
ur og ömmu styrkja ykkur með
Guðs hjálp.
Þín vinkona,
Hólmfríður.