Morgunblaðið - 20.03.1994, Blaðsíða 47

Morgunblaðið - 20.03.1994, Blaðsíða 47
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 20. MARZ 1994 47 Gamgaukar Opera er eitthvað þar sem manneskja er stungin með rýtingi í bakið og það kemur ekki blóð heldur söngur. Þessari ágætu skilgreiningu skaut Garðar Cort- es af sviðinu í íslensku óperunni, þegar hann sl. sunnudag bauð gesti velkomna á nokkuð óvenju- legum tónleikum. Þama sem hann stóð með allan Óperukórinn að baki bætti hann við: Okkur blæðir ekki, við syngjum — fyrir okkur og fyrir ykkur! Sýtum ekki, því búið er gott, heldur viljum sýna ykkur styrktarfélögum Óp- erunnar smá þakklætisvott fyrir dyggan stuðning. Með rýtinginn í bakinu, Óperuna að síga á hnén — enga peninga til að halda áfram út árið og búið að segja starfsfólkinu upp, var slegið upp veislu. Þakkað og sungið af hjart- ans lyst. Fólkið í Ópemkómum, 60-70 manns, töldu ekkert eftir sér að bæta í sjálfboðavinnu á sig tón- leikum, ekki fremur en að vera ávallt boðið og búið þegar Óper- unni lá við. Þarna er undirstaðan sem allar ópemsýningamar hvíla á. Og þetta er makalaust góður kór, meðal þess albesta sem heyr- ist í ópemhúsum. Og hann er harla óvenjulegur. Þama má sjá þjóðréttarfræðing úr utanríkis- þjónustunni, einn helsta raf- magnsverkfræðing landsins, skólastjóra Söngskólans, ein- söngvara og yfirleitt fólk úr öllum stéttum, sem ekki telur eftir sér strangar æfingar eftir vinnutíma og sýningar á kvöldin fyrir sára- litla umbun. Án þessa fólks og áhuga þess og getu væri Ópera ekki til á íslandi. Sama má segja um einsöngvar- ana. Á tiltölulega stuttum tíma em komnir upp íslenskir topp- söngvarar, sem sumir syngja hér heima í ópemsýningunum og halda þeim uppi, aðrir syngja við erlend ópemhús. En það gerir ekkert til, eins og hann Garðar sagði, þegar þeir em fúsir til að koma heim og leggja óperanni ljð, eins og t.d. hún Ingveldur Ýr, sem kom frá Vínarópemnni til að syngja í Évgení Ónegín og nú á þessum tónleikum fyrir okk- ur landa sína í hverri aríunni af annarri. Diddú fór líka á kostum í hveiju verkinu af öðm. Hún bætir alltaf við sig. Maður verður alltaf jafn hissa að einhver skuli ekki fyrir löngu verið búinn að hrifsa hana í burtu. En lifandis ósköp er gaman að hún skuli ein- mitt kjósa að syngja fyrir okkur hér, þrátt fyrir lítil laun og svig- rúm. Kannski er dæmigert fyrir að- stæðurnar í þessu fámenna og erfiða landi okkar, sem eftir guðs og manna lögum ætti í rauninni ekki að geta haldið uppi óperu og öllu hinu, að rétt þegar tónleik- amir áttu að hefjast sat aðalsöng- konan Diddú enn í skafli í tvo tíma uppi í Mosfellssveit. Búið að umbylta prógramminu ef hún skyldi ekki losna í tæka tíð. Og Bergþór Pálsson fastur norður á Akureyri. En stjómandi kórsins, Garðar Cortes, brá sér þá bara í einsöngvarahlutverkið líka eftir þörfum, án þess að það virtist tmfla kórinn baun að horfa á bakið á honum. Þetta fólk lætur ekki að sér hæða. Leysir bara hlutina. Nú er samt óvíst að það dugi til hjá spameytnustu ópem heims. En grátlegt væri það ef þessari ópem, sem búið er að byggja upp í svo listrænt form með slíkri ósérhlífni, blæddi út á vormánuðum og þyrfti að byrja upp á nýtt eftir brúkunarleysi. Þetta voru stórkostlega skemmti- legir tónleikar — bein útsending í björtun. Á þessu lifum við íslendingar og getum ekki annað. Því dug- mikla fólki sem vill leggja til að halda hlutunum í gangi hér í erf- iðu landi og fámenni. Það var ekki að ástæðulausu að danski kaupsýslumaðurinn Bröste efndi fullur aðdáunar til bjartsýnisverð- launa fyrir' svona óforbetranlega einstaklinga. Okkur hafa lagst til margir góðir vinir. Einn er hann Vladimir Ashkenazy, sem var betri en enginn þegar við í einu bjartsýniskastinu vomm að koma upp alvöru listahátíð. Þá ekki aðeins gaf hálaunaður píanósnill- ingurinn á heimskvarða tónleika sína, heldur fékk á mörgum fyrstu listahátíðunum vini sína úr framvarðarsveit söngvara og tónlistarfólks til að koma fyrir lítinn pening. Ekki veitti af að út spyrðist meðal þessara alþjóð- legu listamanna að við væmm nú brúkleg menningarþjóð. As- hkenazy mun enn koma í sumar á listahátíð á lýðveldisári og verða þakkað sem heiðursgesti. Þeir em fleiri sem skilja íslenskar aðstæð- ur og leggja sitt til af óeigingimi. I rauninni er mesta furða hvað við getum sjálf. Listrænt hefur ekkert verið gefið eftir í Óper- unni, á Listahátíð og víðar. Við hljótum að vera mesta furðu- skepna í heimi lista, lítið land sem ætlar sér í sumar að sviðsetja hið erfiða stórverk Niflungahringinn eftir Richard Wagner með Sinfóníuhljómsveit íslands og að mestu íslenskum söngvumm. Svo erfitt verk að fáir leggja í það utan heimaborgarinnar Bayre- uth. En þá kemur einn enn vel- unnarinn fram, sonarsonur Wagners og sá sem best þekkir uppfærslurnar. Og Niflunga- hringurinn er bara með hans leyfi og hjálp sniðinn að aðstæðum, styttur í valin samtengd atriði. Aðferð sem aldrei hefur verið svo mikið sem reynd fyrr og vekur athygli í listaheiminum. Þama verður til listviðburður á heims- kvarða. En hefði það getað geng- ið, jafnvel í bjartsýni, ef þessi þjálfaði góði Ópemkór hefði ekki verið til ásamt íslenskri sinfóníu- hljómsveit, og komnir til og í þjálfun íslenskir einsöngvarar sem ráða við slík stórvirki? Ég held ekki! ----L-::-t—‘J-' ISLAND OG EES: MEGUM VIÐ FJÁRFESTA ERJ.ENDIS? KAUPA UTLENDINGAR ISLENSKAR BUJARDJR? , KOMA ERLEND FLUGFELOGI , , ISLANDSFLUGJÐ? MAISLENSKUR TRESMIDUR , VINNA ERLENDIS? MA GRISKUR VERKAMADUR VIQIfyA AISLANDI? FAISLENDINGAR . ELLILIFEYRINN FLUTTAN UJ? HVAÐ.MEÐ SAMKEPPNISSTODU ISLENSKS IDNAÐAR? MEGAISLENDINGAR GEYMA FE ISVISS? MEGUM VIÐ TRYGGJA HJÁ ERLENDUM TRYGGINGARFELOGUM? HVAÐ MED NAM ERLENDIS? VILTU VITA MEIRA UM EES? SJAIP MTTIMM JSIAND OG EES n.k. mónudog ug mlílLdVg kí.Vjj* P SAMSTARFSNEFND UM KYNNINGU A EES SAMNINGNUM

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.