Morgunblaðið - 14.04.1994, Blaðsíða 58

MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 14. APRIL.1994
58
Með
morgimkaffinu
Reglurnar eru ekkert
ósvipaðar reglunum
heima, elsku Berta mín.
*
Ast er...
I o
\UlS 12-16
... að eldast saman
TM Reg. U.S Pat Off.—all rights reserved
c 1993 Los Angoles Times Syndicate
HÖQNI HREKKVÍSI
BREF TIL BLAÐSINS
Kringlan 1 103 Reykjavík - Sími 691100 - Símbréf 691329
Réttum Færeyingum
hjálparhönd
Frá Braga Melax:
Fregnir herma að í Danmörku
sjáist límmiðar á bílrúðum með
þessari áletrun: „Lækkum skatt-
ana, skjótum Færeying.“
Sjálfsagt er nú ekki mikil ástæða
til að taka þetta alvarlega. Heldur
ótrúlegt að þetta endurspegli hug
þessarar menningarþjóðar sem
Danir eru. Þeir eru hins vegar grín-
istar í betra lagi. Alvaran er svo
aftur sú, að Danir eru flestum þjóð-
um fremri í hugkvæmni og krafti
í uppbyggingu síns þjóðfélags, enda
á mörkum tveggja ekki afleitra
menningarheima.
Við Islendingar ættum að taka
okkur Dani til fyrirmyndar í lím-
miðanotkun, senda Færeyingum
kveðju okkar á þeim ágæta miðli,
en hafa orðin önnur, t.d. „Færey-
ingar! Verið velkomnir. íslending-
ur.“ Miðann gætum við selt á 1000
Lögreglan á Suðvesturlandi
verður með samstillt umferðarátak
dagana 14. til 20. apríl nk. Hún
mun þá beina athyglinni sérstak-
lega að ökuhraða og bílbeltanotkun
ökumanna og farþega.
Á vorin þegar færð batnar og
sól hækkar á lofti eykst ökuhraðinn
og alvarleg umferðarslys í sam-
ræmi við það. Það hefur sýnt sig
í gegnum tíðina að full ástæða er
fyrir lögreglu að gefa ökuhraðan-
um sérstakan gaum á þeim tíma.
Þá reynir og ekki minna á að öku-
menn geri sér grein fyrir hlutverki
sínu og taki mið af leyfilegum há-
markshraðamörkum og aðstæðum
á hvetjum tíma.
Á hveiju ári þarf lögreglan á
þessu svæði að kæra nálægt 10.000
ökumenn fyrir að aka of hratt.
Flestir fá sektir, en svipta þarf
u.þ.b. 300 ökumenn ökuréttindum
í framhaldi af slíkum umferðar-
lagabrotum. Markmiðið er þó ekki
að reyna að sekta eða svipta sem
flesta, heldur fyrst og fremst að
reyna að vekja athygli ökumanna
á nauðsyn þess að virða lög og
reglur svo draga megi úr líkum á
slysum.
kr. 50 þús. miðar gera 50 milljónir.
Réttum síðan hverri færeyskri fjöl-
skyldu sem hingað vill koma og
dvelja í 2-3 ár eða lengur, endur-
gjaldslaust 3-500 þúsund meðan
krónurnar endast.
Þetta er ekki hugsað sem ölm-
usa. Færeyingar bjarga sér. Við
værum með einhveiju slíku, að sýna
aldagömlum vinum það, að við finn-
um til með þeim. Þeirra hjálp kem-
ur seinna.
Það er mjög ánægjulegt að finna
það hve sterkt íslendingar skynja
núverandi erfiðleika þessara ná-
granna okkar. Það eru líka margar
ástæður fyrir því að engir ættu að
vera færari um það en við, aðstæð-
ur beggja þjóðanna í mörgu það
líkar. „Eins dauði er annars brauð“.
Gleymum ekki hagnaði okkar sem
felst í því, „að til þess eru vítin að
varast þau“.
Samkvæmt meginreglu umferð-
arlaganna skal vegfarandi sýna til-
litssemi og varúð svo akstur leiði
eigi til hættu eða valdi öðrum tjóni
eða óþægindum. Þá segir í leiðbein-
ingarreglunum að vegfarandi skuli
fara eftir leiðbeiningum um um-
ferð, sem gefnar eru með um-
ferðarmerkjum.
í fimmta kafla laganna er kveð-
ið á um ökuhraða. Þar segir m.a.
að „ökuhraða skuli jafnan miða við
aðstæður með sérstöku tilliti til
öryggis annarra. Ökumaður’ skal
þannig miða hraðann við gerð og
ástand vegar, verður, birtu, ástand
ökutækis og hleðslu svo og umferð-
araðstæður að öðru leyti. Hraðinn
má aldrei verða meiri en svo að
ökumaður hafi fullt vald á ökutæk-
inu og geti stöðvað á þeim hluta
vegar fram undan, sem hann sér
yfir, og áður en hann kemur að
hindrun, sem gera má ráð fyrir.“
Þá segir að „í þéttbýli megi öku-
hraðinn ekki vera meiri en 50
km/klst. Utan þéttbýlis má hann
ekki vera meiri en 80 km/klst. þó
90 km/klst. á vegum með bundu
slitlagi". Hér er að sjálfsögðu mið-
að við bestu hugsanlegu aðstæður.
Að lokum lítil saga sönn eða log-
in, sem ég heyrði fyrir tveim eða
þrem áratugum. Hún rifjast upp
þegar maður spyr sig: „Lærði þetta
gjörvulega fólk, Færeyingar, óþarf-
lega margt af „stóra bróður í
norðri“?“ Alþingismaður gekk nótt
eina óboðinn um borð í færeyskt
fiskiskip í Reykjavíkurhöfn. Sjó-
mennirnir tóku honum vel og var
gleðskapur mikill þar til dagur rann..
Færeyingarnir vissu ekki hve tiginn
mann þeir höfðu um borð en undr-
uðust mjög visku hans og fróðleik.
íslendingurinn vildi um morguninn
með einhveiju launa gestrisni skip-
verja og bauðst til að sýna þeim
Alþingishús íslendinga. í Alþingis-
húsinu vísar hann þeim til sætis á
áheyrendabekkjum og hverfur síð-
an. Færeyingar virða þingheim fyr-
ir sér en fljótlega sjá þeir drykkjufé-
lagann stíga í ræðustól og halda
þar þrumuræðu. Þetta þótti Færey-
ingum undur mikil. Loks fékk einn
þeirra málið og varð að orði: Jah,
helvítis íslendingurinn getur allt.“
BRAGI MELAX,
Borgarheiði 13,
Hveragerði.
Ökuhraði annarra bifreiða en
fólksbifreiða má aldrei vera meiri
en 80 km/klst. og ökuhraði bifreið-
ar með eftirvagn eða skráð tengi-
tæki má aldrei vera meiri en 70
km/klst.
Að öðru leyti skal t.d. ekið sér-
staklega hægt miðað við aðstæður
í þétttbýli, þegar útsýni er tak-
markað, í beygjum, við vegamót,
áður en komið er að gangbraut,
við blindhæð, í hálku, þegar öku-
tæki nálgast, þar sem vænta má
búfjár, þar sem vegavinna fer fram
og þar sem umferðaróhapp hefur
orðið.
Lögreglan hvetur ökumenn til
þess að sýna varúð og aka ekki
hraðar en aðstæður leyfa á hveij-
um stað og/eða leyfileg hámarks-
hraðamörk segja til um. Það er
betra að flýta sér hægt því sektir
fyrir að aka of hratt geta numið
allt að 9.000 kr. áður en kemur
að ökuleyfissviptingu. Slíkri að-
gerð fylgja og jafnan hærri sektir.
Ef ekið er allt of hratt er hægt
að svipta ökumann ökuréttindum
í allt að 12 mánuði og dæma í
45.000 kr. sekt.
ÓMAR SMÁRIÁRMANSSON,
aðstoðaryfirlögregluþjónn
í Reykjavík.
Ökuhraði og bílbelti
Frá Ómari Smára Ármannssyni Ökuhraði
„'VAKPAUPt PenA kATTAGfZAS þAKNA ...

Víkverji skrifar
Tíðindamaður Víkveija í Garðin-
um hafði frá ýmsu að segja
er skrifari hitti hann á förnum vegi
og sagði meðal annars að lóan
væri komin. Hún-sást úti á Skaga
eins og Garðmenn kalla það en auk
þess var hún að byija að láta sjá
sig inni í bænum. Aðrir farfuglar
eru fyrir nokkru komnir. Á skírdag
heyrðist fyrst í þessum sem gefur
frá sér sitt hvella hljóð sem beinlín-
is tilkynnir vorkomuna. Hann er
þrekvaxinn sterkbyggður vaðfugl,
svartur á bak og höfuð og hvítur
að neðan með rauðgulan gogg og
bleika fætur. Já, þetta er tjaldur-
inn. Mikið ber á stelknum þessa
dagana. Hann virðist koma hér við
til að næra sig áður en hann heldur
lengra. Þá er a.m.k. hálfur mánuður
síðan sandlóan sást hér í stórum
hópum.
Tilhugalíf stokkandarinnar fer
ekki fram, hjjá þejm sep) Ipúa við
sjóinn og tjarnirnar. Makavalið á
sér nokkurn aðdraganda og loks
þegar búið er að finna hinn rétta
þá hefst ástarleikurinn með tilheyr-
andi höfuðhneygingum og hreint
stórkostlegum leikþætti sem unun
er á að horfa, sagði Garðbúinn.
Þessa dagana er kollan að safna
sér fæðu og ef það gerist nærri
mannabústöðum nærist kollan en
karlinn er á verði.
XXX
Undanfarnar vikur hefir farið
fram val á fegurðardrottning-
um um land allt til keppni um titil-
inn Fegurðardrottning íslands
1994. Síðast var valin fegurðar-
drottning Reykjavíkur á Hótel ís-
landi. Fjölmiðlafárið í lok keppninn-
ar í Reykjavík var mikið og eins
og venjulega keppast fjölmiðlarnir
við að finna upp á einhveiju nýju
eða öðruvísi en hinir gera.
Önnur sjónvarpsstöðin sendi einn
sinna mann úr „mjúku deildinni"
til að forvitnast um stúlkuna sem
bar sigur úr býtum. Hann komst
að því að stúlkan yann í slorinu og
taldi sjónvarpsmaðurinn sig aldeilis
hafa komist í feitt. Dreif hann bless-
aða stúlkuna á slorstaðinn og
myndaði hana við að þrífa og spúla
slorið og meira að segja kom hún
við ófögnuðinn.
Þessi ágæti sjónvarpsmaður
missteig sig svo illa að ekki verður
hjá komist að benda honum á að
þessi slorstaður er fyrirtæki í mat-
vælaiðnaði. Fiskverkunarhús eru
ekki hús þar sem unnið er slor —
þar er unninn fiskur til útflutnings
og íslenzka þjóðin lifir á því að selja
fisk og þar þarf að gæta fyllsta
hreinlætis. Islendingar ætla seint
að skilja það að lífið á íslandi er
fiskur. Peningarnir verða ekki til í
bönkunum.