Morgunblaðið - 03.06.1994, Side 31

MORGUNBLAÐIÐ
FÖSTUDAGUR 3. JÚNÍ1994 31
MINNINGAR
ar, sem féll frá langt um aldur fram
hinn 26. maí sl. Upp úr 1970 fór
ég að æfa knattspyrnu með Ár-
menningum, mér til skemmtunar
og heilsubótar. Er skemmst frá því
að segja að ég varð svo heppinn
að kynnast þar hópi manna sem
reyndust vinir og félagar langt út
fyrir þetta sameiginlega áhugamál
okkar. í þessum hópi urðu til sterk
vináttubönd ólíkra manna sem hald-
ist hafa síðan.
Addó var gjarnan fremstur í
flokki okkar í að stuðla að vexti
og samheldni knattspymudeildar-
innar. Hann starfaði lengi í stjórn
deildarinnar, og var hann ætíð
reiðubúinn að gefa sér tíma og
vinna í þágu félagsins. Addó starf-
rækti á þessum árum skriftvéla-
verkstæði, þar sem hann yfirfór og
gerði við ritvélar og saumavélar.
Verkstæðið hans Addós var oft eins
og félagsmiðstöð okkar. Allir áttu
erindi á verkstæðið og þar voru
málin brotin til mergjar, og næsta
áhlaup á fyrstu deildina skipulagt.
Segja má að allar meiriháttar
ákvarðanir knattspyrnudeildarinn-
ar hafi verið teknar yfir kaffibollum
á verkstæðinu hjá Áddó.
Brátt færðust árin yfír okkur alla,
og menn hættu að stunda knatt-
spyrnu af alvöru. Sjálfur fluttist ég
af landi brott í nokkur ár, og rökn-
uðu tengslin nokkuð við það. Þegar
ég kom heim aftur frétti ég að Addó
væri alvarlega sjúkur. Eg vissi einn-
ig að hann hafði þjáðst mikið, en
þegar við hittumst var eins og ekk-
ert hefði gerst, góða skapið, bjart-
sýnin, og hans ágæta upplag, allt
var þetta til staðar sem fyrr.
Það er erfítt að sjá á eftir góðum
og traustum félaga, en enginn get-
ur sett sig í spor eiginkonu og barna
á slíkum sorgarstundum. Ég vona
að guð styrki Hrönn, börnin og
aðra aðstandendur Addós. Góður
drengur er fallinn í valinn.
Lúðvík Vilhjálmsson.
Ég vil með fáeinum c tðum minn-
ast æskufélaga míns úr Blesugróf-
inni, hans Addó eins og við vinirnir
kölluðum hann.
Addó var prúður og góður dreng-
ur og brölluðum við margt saman,
enda stutt á milli heimkynna okk-
ar. Við lékum fótbolta saman ásamt
vinum okkar. Alltaf fékk ég að
vera með þótt ég væri aðeins yngri,
hann Addó sá til þess. Áhugi hans
á knattspyrnu var mikill og fórum
við stundum saman á völlinn þegar
við vorum litlir drengir. Einnig
minnist ég skemmtilegs veiðitúrs
sem við fórum saman í ásamt föður
hans.
Addó lést fyrir aldur fram eftir
erfið veikindi. Ég vil votta eigin-
konu, börnum, foreldrum, systkin-
um svo og ættingjum samúð mína.
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinirnir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
(V. Briem.)
Magnús Þorgeirsson.
GUÐBJÖRG
ÓSKARSDÓTTIR
+ Guðbjörg Óskarsdóttir
fæddist 29. maí 1930. Hún
lést 17. maí 1994. Útför henn-
ar fór fram frá Fríkirkjunni
27. maí.
MIG langar að kveðja æskuvin-
konu mína með nokkrum orðum.
Það eru um 60 ár frá því að við
hittumst fyrst, þegar við fluttum
á Ásvaliagötuna, Bagga á 55 en
ég á 53. Síðan höfum við verið
góðar vinkonur, þó bilið hafi lengst
á milli okkar höfum við alltaf haft
samband.
Bagga var mjög sterk í sínum
veikindum, sem búin eru að standa
yfir í mörg ár. Hún var mikið fyr-
ir fjölskyldu sína og alltaf tilbúin
að hjálpa.
Með henni er horfín góð kona.
Bestu þakkir fyrir vináttu og
tryggð. Blessuð sé minning henn-
ar.
Innilegar samúðarkveðjur til
eiginmanns, barna, tengdabarna,
barnabarna, aldraðs föður og
systkina.
Sigríður (Sidí).
SÆ UNN SIGRIÐ UR
GUÐJÓNSDÓTTIR
+ Sæunn Sigríður
Guðjónsdóttir
var fædd í Sand-
dalstungu í Borgar-
firði 22. júní 1903.
Hún lést á Hrafn-
istu í Reykjavík 27.
maí síðastliðinn.
Foreldrar Sæunnar
Sigríðar voru Guð-
jón Jónsson og Guð-
björg Jónsdóttir,
gift 1890. Þau
bjuggu á Álftavatni
og í Sanddalstungu.
Sæunn Sigríður ____
giftist Bjartmari
Pálmarssyni, f. 3. desember
1901, d. 4. janúar 1983, skip-
stjóra frá Norðfirði, 28. sept-
ember 1927. Þau eignuðust
fimm börn: Ólöfu, Jónu, Esther,
Bolla og Baldur. Niðjar þeirra
eru orðnir 34. Útför Sæunnar
Sigríðar fer fram frá Fossvogs-
kapellu í dag.
HÚN Sigríður tengdamóðir mín er
látin. Þar er gengin mæt mann-
eskja. Ekki verður neinn héraðs-
brestur þótt níræð kona deyi eftir
langa vanlieilsu, enda sjálfsagður
og góður endir á ver-
aldaramstrinu. Eftirlif-
endur virðast samt allt-
af óviðbúnir ástvina-
missa.
Það er hluti farinn
af manni sjálfum sem
kemur aldrei aftur.
Minningin ein er eftir,
maður hefur færst nær
uppruna sínum. Minn-
ingin um hana tengda-
móður mína er afar
hrein og skýr í mínum
huga. Vammlausari
kona verður vart fund
in. Hún var hinn öruggi
fasti punktur á heimilinu Hring-
braut 56, jafnlynd og dagfarsprúð.
Hjálpsemi var henni eðlislæg og var
hjálp látin í té átakalaust, eðlilega,
án fórnar, án kröfu sér til handa,
Trúmennska, vandvirkni og snyrti-
mennska einkenndu allar hennar
gerðir.
Alltaf vakti það sérstaka gleði
þegar börn voru nálægt.
Ég kveð hana tengdamóður mína
með hlýhug og virðingu og þakka
fyrir að hafa fengið að vera henni
samferða um stund. Ættingjum
hennar votta ég samúð.
Ólafur Þorsteinsson.
KRISTJÁN
S VEINBJÖRNSSON
+ Kristján Svein-
björnsson var
fæddur í Bolungar-
vík 23. september
1918. Hann lést í
Landspítalanum
30. maí síðastliðinn.
Kristján var þriðji
elstur af sextán
börnum þeirra
hjóna Kristínar
Hálfdánar dóttur
og Sveinbjörns
Rögnvaldssonar
frá Uppsölum í
Seyðisfirði vestra.
Hann kvæntist
Guðbjörgu Guðrúnu Jakobs-
dóttur, frá Skarði á Snæfjalla-
strönd, 15. júní 1943 ogeignuð-
ust þau átta börn, en Guðbjörg
átti einn son fyrir. Kristján var
vélstjóri til sjós á yngri árum.
Hann var síðar verkstjóri og
seinna vélstjóri í frystihúsi
Frosta hf. í Súðavík. Kristján
gegndi mörguin trúnaðarstörf-
um. Hann sat í hreppsnefnd
Súðavíkur til margra ára, í
sýslunefnd Norður-Isafjarðar-
sýslu, formaður sóknarnefndar
Eyrarsóknar og meðhjálpari
um áratugaskeið, í sljórn
Sparisjóðs Súðavíkur, í stjórn
og síðar stjórnarformaður
Frosta hf. allt frá stofnun fyrir-
tækisins 1956 til 1989 er þau
hjónin fluttust til Hafnarfjarð-
ar. Útför hans verður gerð frá
Víðistaðakirkju í Hafnarfirði í
dag.
LÖNGU stríði er lokið. Sífelldir
flutningar til og frá spítala. Ótal
orrustur, en alltaf staðið upp með
sigurbros á vör. Aldrei vonleysi.
Oft bitið á jaxlinn og safnað kröft-
um. Stundum sótt að úr mörgum
áttum. Aldrei uppgjöf eða undan-
sláttur. Hetjuvörn til hinstu stund-
ar. Ljúfmenni horfíð á braut.
Fyrir rúmum tveimur áratugum
hittumst við Kristján í fyrsta sinn
á heimili okkar Sveinbjargar í Háa-
leiti. Tilefnið var að heimasætan
Sesselja og sonur hans, Sveinbjörn,
voru að byija að draga sig saman.
Kannski var heimsókn hans eins
konar undirstrikun á því að alvara
væri í spilinu. Undir eins eftir stutt
kynni fór ekki á milli mála að þar
sem Kristján fór var valmenni á
ferð. Mér fannst strax að leiðir
okkar hefðu legið saman um langan
veg. Hann var hýr og viðræðugóð-
ur og, að því er mér virtist, óvenju-
lega óspilltur og hjartahreinn.
Eftir að tengdir tókust heimsótt-
um við hjón þau Guðbjörgu og
Kristján fyrir vestan. Hús þeirra,
Litlibær, stóð utarlega í Súðavík
og útsýni þaðan var vítt og sá til
Snæfjallastrandar í fjarska. Allt
bar vitni myndarskap og snyrti-
mennsku úti sem inni. Eftir veislu-
máltíð og gott atlæti röltum við
Kristján niður að frystihúsinu. Þeg-
ar inn í vélasalinn var komið fór
ekki á milli mála að Kristján var á
heimavelli. Umgengnin við allt
maskíneríið á staðnum minnti mig
á það þegar kennari kemur inní
bekkinn sinn og vantaði ekki annað
á en að Kristján ávarpaði vélarnar
með nafni. Fyrir mig var þetta með
öllu ný lífsreynsla.
Þarna sátum við góða stund og
Kristján sagði mér af sjónum þegar
hann var maskínisti á litlu pungun-
um sem gerðir voru út frá Súða-
vík. Honum var létt um að segja
frá og málið á vörum hans kjarn-
yrt og lifandi. Þess má geta að
Kristján var meðeigandi í hlutafé-
laginu Frosta sem átti frystihúsið.
Það var alltaf stöndugt fyrirtæki
og því var fleygt fyrir vestan að
það þyrfti ekki á neinum lánum
að halda, en væru einhveijar fram-
kvæmdir á döfinni væru aurarnir
sóttir í aðra af tveimur bankabók-
um sem jafnan voru til reiðu.
Þessi dagur í Súða-
vík var ógleymanlegur
og við hjónin fórum
þaðan betra fólk.
Samlyndi þeirra
hjóna, Guðbjargar og
Kristjáns, var við
brugðið og engar ýkjur
að þau hafi jafnan
fylgst að á lífs-
göngunni í gegnum
þykkt og þunnt og
sjaldan séð hvort af
öðru stundinni lengur.
Það segir sig sjálft að
stundum gaf á bátinn
og siglingin gat orðið
vönd þegar koma þurfti búi og
börnum heilu í höfn. En lendingin
tókst. Til vitnis um það eru börnin
níu sem þau hjón komu til manns
og öll eru mannkostafólk.
Því má bæta hér við að ég var
dálítið góður með mig þegar ég
gat sagt Kristjáni það fyrir
skemmstu að við teldum til frænd-
semi í fjórða eða fimmta lið og það
spillti aldeilis ekki vináttu okkar.
Ekki skemmir það heldur að við
Kristján áttum sama afmælisdag.
Ég sakna góðs vinar um leið og
ég þakka einstaklega góð og holl
kynni. Við Sveinbjörg sendum Guð-
björtu og fjölskyldu hennar einlæg-
ar samúðarkveðjur.
Björn Bjarman.
Við ferðalok Kristjáns Svein-
björnssonar langar mig að þakka
í nokkrum orðum ánægjuleg og góð
samskipti undanfarin ár.
Kynni mín af Kristjáni voru ekki
löng. Það var ekki fyrr en fyrir
nokkrum árum, er þau hjónin, hann
og Guðbjörg Jakobsdóttir, fluttust
til Hafnarfjarðar frá Súðavík, að
kunningsskapur tókst í gegnum
tengdaforeldra mína, Bergþór AI-
bertsson, sem nú er látinn, og
Maríu Jakobsdóttur, systur Guð-
bjargar.
Þegar þetta var höfðu þau hjón
skilað ærnu dagsverki þar vestra
og komið stórum barnahópi til
manns með miklum sóma. Flutt
hingað suður og ætluðu þau hjón
að setjast í hægan sess. Ég gat
þó ekki betur séð en það gengi lítt
eftir, enda þau hjón bæði harðdug-
leg að upplagi og ábyggilega margt
betur lagið en að sitja auðum hönd-
um. Þannig leið ekki langur tími
hér syðra áður en Kristján var
kominn í vinnu. Þar sem annars
staðar sem Kristján kom að verki
kom berlega í ljós hver völundur
hann var. Segja má að allt sem
hann kom nærri hafí leikið í hönd-
um hans og þau hafa örugglega
verið mörg viðvikin um dagana,
sem hann innti af hendi fyrir ætt-
ingja og venslafólk án þess að telja
það eftir. Einhvern veginn finnst
mér sem það hljóti allt að hafa
verið merkt því lítillæti og þeirri
ljúfmennsku sem einkenndi alla
framgöngu Kristjáns þann tíma
sem ég hafði af honum að segja.
Sagt er að börn greini fljótt
hjartalag fólks. Sú kenning er
eflaust ekki verri en margar aðrar
og víst er að dætur mínar litlar
fundu fljótt í þeim Kristjáni og
Guðbjörgu þess konar hjartalag
sem gerði þær hændar að þeim.
Ofá skiptin var farið með ömmu í
heimsókn á Arnarhraunið til Guggu
og Stjána. Brugðust þá hvorki
móttökui né meðlæti; hjónin bæði
jafn elskuleg, kleinur í hraukum
og flatkökur eins og enginn bakar
nema Guðbjörg. Helst að kötturinn
Tommi setti upp kryppu eftir því
hvernig stóð í bælið hans.
Um leið og við Steindóra, Björg,
Dröfn og María kveðjum Kristján
hinstu kveðju sendum við Guð-
björgu, börnum þeirra, barnabörn-
um og tengdabörnum okkar inni-
legustu samúðarkveðjur.
Sæmundur Stefánsson.
KRIPALUJOGA
Verið velkomin á kynningu á kripalujóga
laugardaginn 4. júni kl. 13.00.
Kynntar verða teygjur, öndunaræfingar
og slökun.
Byrjendanámeið hefjast 8. og 15. júní.
Jógastöðin Heimsljós
Skeifunni 19,2. hæð, simi 679181 milli kl. 17 og 19.
Bílamarkaöurinn
Smiðjuvegi46E
v/Reykjanesbraut
Kopavogi, sími
671800
Opið sunnudaga
kl. 13-18.
Fjörug bílaviðskipti
Vantar góða bíla
á sýningarsvæðið.
MMC lancer GLXi hlaðbakur 4x4 '91,
raður, 5 g., ek 690 þ. km., sportfelgur, low
profile dekk o.fl. Verð 1.090 þ.
Fjöldi bifreiða af öllum árgerðum
á skrá og á sýningarsvæðinu.
Verð og kjör við allra hæfi.
Mazda 323 F 16v Fastback '92, rauður,
5 g., ek. 41 þ. km., rafm. í öllu, hiti i
sætum o.fl. V. 1080 þús. Einnig: Mazda
323 GLX Sedan '91, 5 g., ek. 44 þ. km.
V. 960
Mercedes Benz 190 E '88, steingrár,
sjálfsk., ek. 98 þ. km., sóllúga o.fl. fallegur
bíll. Tilboðsverð kr. 1.590 þús.
Daihatsu Charade TS EFi 16v '93, rauð-
ur, 1300 vél, bein innsp., 5 g., ek. aðeins
7 þ. km. Sem nýr. V. 820 þús.
Subaru Legacy station '90, brúnsans,
5 g., ek. 51 þ. km., rafm. í rúðum o.fl.
V. 1280 þús., sk. á ód. Einnig: Subaru
Legacy 2,0 '93, sjálfsk., ek. 14 þ. km.,
rafm. í rúðum, álfelgur, centrallæs. o.fl.
V. 2.050 þús., sk. á ód.
Toyota Corolla XL '92, steingrár, 5 g.,
ek. 40 þ. km., vökvast., samlæs., endur-
ryðvarinn. V. 850 þ. Einnig: Toyota Co-
rolla XL '88, 3 d., 4 g., ek 82 þ. Í:m. Ný-
skoöaöur. V. 530 þ.
Toyota Coroila XL Sedan ’88, grænn,
sjálfsk., ek. 89 þ. km. V. 570 þús.
Toyota Camry XLi '88, hvítur, sjálfsk., ek.
81 þ. km. V. 850 þús., sk. á ód.
MMC Pajero langur, bensín, '85, grár, 5
g., ek. 123 þ. km., 31“ dekk. V. 850 þús.,
sk. á ód. eða fólksbíl slétt.
Nissan Sunny SLX Sedan '91, grár,
sjálfsk., ek. 42 þ. km. V. 880 þús., sk. á ód.
Chevrolet Surburban, bensín '85,
sjálfsk., ek. 145 þ. km., 33" dekk, ný
sjálfsk. m/overdrive. Tilboðsverð kr. 790
þús.
Toyota 4Runner EFi '85, rauður, 5 g., ek.
113 þ. km., sérskoðaður, 35“ dekk, 4:10
hlutföll, sóllúga o.fl. Gott eintak. Tilboðs-
verö: 980 þús.
Nissan Vanette diesel ’92, 5 g., ek. 107
þ., 7 manna. V. 1280 þús., sk. á ód.
MMC Galant GLSi '89, 5 g., ek. 90 þ.
km., rafm. í rúðum, ólfelgur o.fl. V. 970
þús., sk. á ód.
Renault Trafic 4x4 húsbfll '85, rauður,
góð innrétting. Gott ástand. V. 700 þús.
Toyota Corolla DX ’87, 5 dyra, 4 g., ek.
90 þ. V. 390 þús., sk. á ód.
Daihatsu Charade '90, 3 dyra, 4 g., ek.
60 þ. km. Tilboðsverð kr. 490 þús.
6 cyl., ek. 39 þ. km. Fallegúr bni. Tilboð:
verð kr. 1390 þús., sk. ó ód.