Morgunblaðið - 03.12.1994, Blaðsíða 43

MORGUNBLAÐIÐ
LAUGARDAGUR 3. DESEMBER 1994 43
lengst til hagsbóta öllum sem hér
undir Jökli búa. Ekki veitir okkur
af.
Höfðinginn Rögnvaldur er
kvaddur með virðingu.
Eiginkonu hans og öðrum að-
standendum vottum við hjónin
samúð okkar.
Helgi Kristjánsson.
Fallinn er í valinn Rögnvaldur
Ólafsson, framkvæmdastjóri Hrað-
frystihúss Hellissands. Það skarð
verður vandfyllt, hann var vakinn
og sofinn yfir velferð fyrirtækisins
og öllum málum sem til framfara
horfðu fyrir Hellissand og Snæ-
fellsnes. Hellissandur hefur misst
mikið, því hann var einn traustasti
hlekkur byggðarlagsins, sem allir
gátu reitt sig á. Kynni mín við fjöl-
skyldu Rögnvalds Ólafssonar hóf-
ust fyrir hartnær fjörtíu árum, þeg-
ar ég kom fyrst til Hellissands að
heimsækja konuefni mitt, en faðir
hennar var verkstjóri í frystihúsinu
hjá Rögnvaldi, og var því mikill
samgangur milli heimilanna. Síðan
hafa verið farnar æðimargar ferðir
vestur á Hellissand, sérstaklega
þegar tengdaforeldrar mínir
bjuggu þar. Ávallt var komið í
heimsókn til Rögnvalds og Jónu,
dægurmálin rædd og slegið á létta
strengi. Já, vináttuböndin hafa ver-
ið kyrfilega treyst í gegnum tíðina.
Ég minnist sérstaklega áramóta
fyrir hartnær þrjátíu árum þegar
ég og fjölskykia mín vorum á
Hellissandi yfir jól og áramót. Vor-
um við boðin á heimili Rögnvalds
og Jónu ásamt tengdaforeldrum
mínum og fjölskyldu Jónasar, bróð-
ur konu minnar. Vorum við boðin
til þeirra á gamlárskvöld. Þar var
mjög glatt á hjalla, sagðar sögur,
spjallað og sungið, etið og drukkið.
Heim var ekki farið fyrr en klukk-
an átta um morguninn. Sjaldan hef
ég séð Rögnvald glaðari og kátari
en þessa nótt. Já, þetta voru góðir
dagar og gott að ylja sér við minn-
ingu þeirra.
Rögnvaldur var einlægur sjálf-
stæðismaður, skoðanafastur og
gott var að leita til hans um hin
margvíslegu úrlausnarefni varð-
andi þjóðmálin. Þá voru ótaldar
allar laxveiðiferðirnar sem við
Rögnvaldur fórum saman í, en
hann hafði mjög gaman af þeirri
íþrótt að veiða lax. Eins og að fram-
an er getið, var mikill vinskapur
milíi tengdaforeldra minna og fjöl-
skyldu Rögnvalds og Jónu og féll
þar aldrei skuggi á. Þá var Olafur
sonur þeirra mjög hlýr og góður
tengdaforeldrum mínum, og minn-
ist tengdamóðir mín hans ætíð með
hlýhug.
Elsku Jóna, við hjónin, ásamt
ijölskyldum Hallsbæjar-systkina og
tengdamóður minnar, vottum þér
og öllum ættingjum og vinum
dýpstu samúð og biðjum góðan guð
að styrkja þig á þessum erfiðu
stundum.
Hörður Pálsson.
Rögnvaldur Ólafsson starfaði
um árabil sem skrifstofumaður hjá
hraðfrystihúsinu í Innri-Njarðvík.
Árið 1950 gerðist Rögnvaldur
framkvæmdastjóri Hraðfrystihúss
Hellissands, er stofnað hafði verið
árið 1941 af áhugasömum fram-
kvæmdamönnum á Snæfellsnesi og
Reykjavík, og var félaginu ætlað
að stunda alhliða fískvinnslu. Árið
1943 hóf félagið hraðfrystingu sem
þá var óðum að ryðja sér rúms og
gerðist það sama ár aðili að Sölu-
miðstöð hraðfrystihúsanna. Árið
1983 brann hraðfrystihúsið til
kaldra kola, og var þá afráðið að
reisa nýtt hraðfrystihús á hafnar-
bakkanum á Rifi. Húsið sem var í
alla staði hið vandaðasta tók til
starfa fullbúið í febrúar 1985. Sam-
hliða vinnslu bolfisks hófst rækju-
vinnsla í húsinu árið 1987. Rögn-
valdur var af lífi og sál í fekstri
félagsins alla tíð og var við brugð-
ið áhuga hans og atorku við upp-
byggingu félagsins í kjölfar brun-
ans.
Rögnvaldi voru falin margvísleg
trúnaðarstörf. Hann sat m.a. í
stjórn Sölumiðstöðvar hraðfrysti-
húsanna frá 1972 til ársins 1991
og hafði áður setið í varastjórn
félagsins frá 1965. Hann lét sig
ætíð hagsmuni félagsins miklu
varða og var einlægur baráttumað-
ur fyrir bættum hag fiskvinnslunn-
ar. Hann var ekki gefinn fyrir að
hafa sig mikið í frammi, en glögg-
ur var hann á leiðir til lausnar
vanda þegar til hans var leitað og
lagði þá jafnan gott til mála. Við-
mót hans var hlýtt og svipurinn
bjartur. Oft var stutt í gamansem-
ina og átti Rögnvaldur létt með að
slá á létta strengi.
Við samstarfsmenn Rögnvalds í
stjórn SH minnumst hans með hlýju
og þakklæti fyrir ánægjulegt sam-
starf.
Eftirlifandi eiginkonu hans,
börnum og barnabörnum og öðrum
aðstandendum er vottuð dýpsta
samúð.
Jón Ingvarsson.
Sól er sigin til viðar. Hann Rögn-
valdur á Sandi er dáinn, valinkunn-
ur sæmdarmaður, stórbrotinn per-
sónuleiki, eftirminnilegur öllum
þeim er honum kynntust. Hann
skilur eftir sig stórt skarð í röðum
samtíðarmanna sinna.
Lítið sjávarpláss á á bak að sjá
máttarstólpa í atvinnumálum Vest-
urlands. Ungur að árum kemur
hann til Hellissands í því skyni að
rétta við hag frystihússins á staðn-
um sem átti þá í vök að veijast.
Þetta var árið 1950 þegar gert var
út í Krossavík, bátaflotinn lítill og
smár og allar samgöngur á landi í
ófremdarástandi. Rögnvaldur mun
ekki hafa hugsað sér að hafa langa
dvöl þarna, eða í eitt til tvö ár, á
meðan hann væri að rétta við hag
frystihússins, en þessi stutti tími
átti eftir að verða lengri eða í 44
ár. Hann horfði sívökulum augum
sérhvern dag á sem flesta þætti
fyrirtækisins og var fljótur að átta
sig á afkomunni frá degi til dags.
Til hinsta dags var hann sívinn-
andi, þó að aðaiþunginn væri nú
kominn í hendur Ólafs sonar hans.
í sögu fyrirtækisins komu fyrir
erfiðleikatímabil sem þurfti að yfir-
stíga og ráða fram úr. Eitt stærsta
áfallið var þegar frystihúið brann
fyrir um það bil tíu árum. Ekki kom
annað til greina en að endurreisa
allar byggingar. Hann sýndi þá
mikla framsýni og reisti þá húsin
á hafnarbakkanum í Rifi, þar sem
nú er rekin umfangsmikil fiskverk-
un, svo að segja eina fyrirtækið í
vinnslu sjávarafurða í landi sem
er innan marka hins gamla sveit-
arfélags Neshrepps. Það segir sig
sjálft að mikils virði er fyrir allt
byggðarlagið að afkoman sé sem
best. Ef einhvern tíma verður skrif-
uð saga Neshrepps þá yrði þáttur
frystihússins með Rögnvald í aðal-
hlutverki merkilegt innlegg í þá
sögu og öldum og óbomum til eftir-
breytni. Hann hafði ýmis störf á
höndum fyrir sitt byggðarlag og
má þar til nefna Sparisjóð Hellis-
sands á meðan hann var starfrækt-
ur. Ennfremur var hann sýslu-
nefndarformaður fyrir sitt sveitar-
félag til margra ára.
Rögnvaldur vr þéttur á velli og
þéttur í lund, traustur vinur sem
réð manni heilt og vil ég þakka
honum vináttu hans og heilræði
alla tíð. Samfélag okkar hér á
Hellissandi verður nú svipminna og
verður skarðið vandfyllt. Hann var
skoðanafastur og átti ekki í vanda
með að rökstyðja mál sitt. Það var
gott á hann að hlýða, framkoma
örugg og allt fas traustvekjandi. í
hópi vina var hann glaðlyndur og
gamansamur og sagði vel frá.
Að leiðarlokum þakka ég þessum
stórbrotna samferðamanni góð
kynni. Megi minning hans verða
leiðarsteinn inn í framtíðina. Konu
hans og börnum votta ég innilega
samúð mína.
Kristinn Kristjánsson.
Mig langar að minnast Rögn-
valds vinar míns nokkrum orðum
M1IMNIIMGAR
þar sem ég get ekki vegnar dvalar
erlendis fylgt honum síðasta spöl-
inn.
Það eru tæp tuttugu ár liðin frá
því að ég hitti Rögnvald fyrst eða
í byijun árs 1975, en ég var þá
nýkominn til starfa sem læknir í
Ólafsvík, ungur og lítt lífsreyndur.
Fyrstu kynni mín af Rögnvaldi voru
á vettvangi Sjálfstæðisflokksins, en
þar var hann alla ævi ötull baráttu-
maður, fastur fyrir og fylginn sér.
Eftir nokkurra ára dvöl fyrir vestan
mynduðust vináttubönd milli mín
og Sigríðar konu minnar og þeirra
heiðurshjóna Rögnvalds og Jónu.
Þessi vinátta varð æ sterkari og
tryggari eftir því sem árin liðu þó
svo að aldursmunur væri verulegur.
Eftir að við Sigríður fluttumst suð-
ur 1988 styrktust böndin enn betur
og við hjónin fundum æ sterkar
hvílíka vildarvini við áttum í þeim
hjónum Rögnvaldi og Jónu. Þau
hafa verið ötul við að líta inn á
ferðum sinum hér syðra og þeim
hefur ávallt fylgt glaðværð og
hressileiki. Á sama hátt höfum við
reynt að endurgjalda vináttuna og
sótt þau hjón heim vestur flest síð-
ustu sumur og dvalið hjá þeim í
stórkostlegu yfirlæti. Fyrir þetta
allt verðum við Sigríður ævinlega
þakklát.
Rögnvaldur Ólafsson var mynd-
arlegur maður, sem bar aldurinn
vel. Því kom skyndilegt fráfall hans
okkur vinum hans í opna skjöldu.
Rögnvaldur fylgdist afar vel með
þjóðmálum almennt. Hann var alla
tíð eindreginn stuðningsmaður
Sjálfstæðisflokksins. Rögnvaldur
var maður mjög vandaður, honum
mátti alltaf treysta. Hann sagði
ekki meira en hann gat staðið við.
Með skoðanir sínar fór hann aldrei
leynt, undirferli og baktjaldamakk
voru honum ekki að skapi. Menn
vissu ávallt hvar þeir höfðu Rögn-
vald, jafnt samheijar sem andstæð-
ingar.
Auk mikils þjóðmálaáhuga og
áhuga á atvinnulífinu hafði Rögn-
valdur feiknalega mikinn áhuga á
allskonar íþróttum- og fylgdist
grannt með. Þótti Jónu vinkonu
okkar stundum fullmikið af því
góða þegar Rögnvaldur las Morg-
unblaðið samhliða þvi að hlusta á
frettir í útvarpi og horfa á íþróttir
í sjónvarpi. Sjálfur var Rögnvaldur
glúrinn veiðimaður og dró margan
laxinn á land um ævina.
Það er til marks um hve stórhuga
og kjarkmikill athafnamaður Rögn-
valdur vinur minn Ólafsson var, að
fyrir um áratug brann fyrirtæki
hans Hraðfrystihús Hellissands, til
kaldra kola. Fyrirtækið hafði Rögn-
valdur byggt upp af myndarskap
og dugnaði. Fyrirtækið hafði alla
tíð verið vel rekið og við brunann
nær skuldlaust. Margur hefði búist
við að við brunann myndi Rögnvald-
ur leggja árar í bát enda þá kominn
hátt á sjötugsaldur. Svo var aldeilis
ekki. Rögnvaldur fór strax í að
byggja fyrirtækið upp á hafnar-
bakkanum í Rifí.
Á nokkrum árum tókst honum
að rétta reksturinn við og hefur
skilað umtalsverðum hagnaði á síð-
ustu árum á meðan flestir aðrir
hafa verið að tapa í sjávarútvegi
eða hreinlega að gefast upp. Rögn-
valdur hafði ávallt í heiðri og að
leiðarljósi hin gömlu góðu gildi, að
vera heiðarlegur og samviskusamur
og standa ávallt við sitt.
Margsinnis þegar ég ræddi við
vin minn Rögnvald um það hvernig
honum tækist að skila hagnaði á
meðan aðrir töpuðu fékk ég ávallt
sama svarið: „Ég hef aldrei á ævinni
skrifað út innistæðulausa ávísun og
mun aldrei gera.“ Við það stóð
Rögnvaldur svo sannarlega.
Mér er í dag söknuður efst í
huga. Söknuður að sjá á eftir góð-
um vini yfir móðuna miklu. Söknuð-
ur að fá ekki lengur að njóta sam-
vista við Rögnvald Ólafsson, ræða
hressilega við hann um þjóðmálin
og þiggja frá honum neftóbakskorn.
Élsku Jóna mín, Óli og fjöl-
skylda, Þuríður og fjölskylda. Guð
veri með ykkur og styrki ykkur í
sorg ykkar því missir ykkar er mik-
ill.
Kristófer Þorleifsson.
Ég heyrði Rögnvalds Ólafssonar
fyrst getið fyrir mörgum árum í
samtali við afa minn Kristján Jó-
hann Kristjánsson. Afi minn var
ættaður af Snæfellsnesi og heima-
hagarnir voru honum kærir. Hann
hafði þó nokkrum árum áður geng-
ið til liðs við Sigurð Ágústsson í
Stykkishólmi með það markmið í
huga að koma fótum • á ný undir
rekstur frystihúss á Hellissandi.
Afi minn fékk það verkefni að afla
fjárstuðnings frá kaupsýslumönn-
um í Reykjavík, en jafnframt lögðu
starfsmenn og fleiri heimamenn
fram fé til stuðnings málefninu.
Framkvæmdastjóri hins endur-
reista fyrirtækis hafði verið ráðinn
Rögnvaldur Ólafsson.
Þegar þetta samtal okkar átti
sér stað, stóð fyrirtækið traustum
fótum og var í öruggum rekstri.
Reykvísku kaupsýslumennirnir
höfðu ekki glatað sínu fé, og þeir
sem vildu höfðu fengið framlag sitt
endurgreitt. Heimamenn höfðu líka
með stuðningi sínum tryggt fjölda
fólks atvinnu hjá traustu fyrirtæki.
Ekki man ég nú lofsyrði afa
míns um Rögnvald, en hitt er víst
að nafn hans festist í huga ungl-
ingsins. Síðar, þegar ég að afa
mínum gengnum fór að fylgjast
með rekstri fyrirtækisins, sé ég að
þeir höfðu ekki talið ástæðu til að
funda mikið og því síður að bóka
stíft. Ástæðan var ofur einföld.
Rögnvaldur, sem þó var aðeins
minnihlutaeigandi, hélt ávallt utan
um þetta fjöregg Hellissands sem
sitt eigið. Honum var einfaldlega
treyst fullkomlega og hann reis svo
sannarlega undir því trausti. Fyrir-
tækinu var stjórnað af dugnaði og
eljusemi og hófs gætt í hvívetna.
Hin síðari árin hefur Ólafur sonur
hans starfað af dugnaði við hlið
föður síns.
Sá tími sem ég starfaði með
Rögnvaldi í stjórn frystihússins
hefur verið mér mikilvægur. Gott
hefur mér þótt að fá innsýn í rekst-
ur undirstöðufyrirtækis sem þessa,
en meira hefur mér þótt um vert
að hafa fengið að kynnast hugsjón-
um og viðhorfum þessa kröftuga
baráttumanns.'Hann hafði skoðan-
ir og setti þær fram skýrt ög skor-
inort og af rökfestu. Við vorum
sammála um, að ekki ætti að binda
fiskveiðikvóta við skipsskrokka ein-
vörðungu, og fáa veit ég núlifandi
hafa helgað sér meiri rétt til að-
gangs að auðlindinni en þennan
dugmikla fiskverkanda á Snæfells-
nesi. í stormasömu og ótraustu
umhverfi sjávarútvegs stóð hann
áratugum saman, aldrei bugaður
og markmiðin voru ávallt skýr.
Þetta eru einkenni á sönnum for-
ustumanni.
Fráfall þessa máttarstólpa er
missir fyrir hans heimabyggð. En
það er líka skarð fyrir skildi í at-
vinnugreininni og hjá félögum hans
í Sölumiðstöðinni, þar sem hann
skipaði sér í forystuveit um árabil.
Einu er þó ástæða að gleðjast yfir,
og það er að fram til síðasta dags
sá hann ævistarfið, Hraðfrystihús
Hellissands, standa traustum fót-
um.
Ég vil færa eiginkonu hans Jónu
og börnunum Olafi og Þuríði og
þeirra fjölskyldum mínar innileg-
ustu samúðarkveðjur.
Leifur Agnarsson,
formaður stjórnar Hrað-
frystihúss Hellissands.
Þegar mér barst sú fregn að
hann Rögnvaldur á Hellissandi
væri dáinn þá setti mig hljóðan.
Þegar manni í fullu fjöri eins og
Rögnvaldi er kippt frá okkur á jafn
sviplegan hátt og nú þá spyr mað-
ur sig þeirra spurninga: Hvers
vegna, af hveiju núna og í hvaða
tilgangi? Við þessum spurningum
fáum við sjálfsagt seint svör, en
það er bjargföst trú mín að tilgang-
ur þessa sé mikill og verðugur og
að Rögnvaldi sé ætlað mikilvægt
hlutverk annars staðar.
Rögnvaldi kynntist ég fyrir um
fimmtán árum þegar leið mín lá
til Ólafsvíkur. Ég ætlaði mér ekki
á þeim tíma að setjast að í Ólafs-
vík til langframa, en eftir stutta
dvöl mína hér og kynni mín af
Rögnvaldi og fjölmörgu öðru góðu
fólki, hef ég ílengst hér á utan-
verðu Snæfellsnesi. Það má
kannski segja að áhrifin frá Rögn-
valdi og þau nánu kynni sem með
okkur tókust strax hafi ráðið hvað
mestu um það að ég hóf þá starf-
semi hér sem ég hef nú með hönd-
um, líkt og hjá honum sjálfum,
þegar vinir hans báðu hann á
haustdögum 1950 að fara til Hellis-
sands og veita þar forstöðu frysti-
húsinu á«staðnum. Hann sagði mér
að hann hefði ætlað að gera það
fyrir þá góðu vini sína í eitt ár, en
árin urðu síðan 44, því hann starf-
aði allt til dauðadags í fullu starfi
sem framkvæmdastjóri Hraðfrysti-
húss Hellissands hf. Þessi 44 ár
hans í því starfi hafa verið honum,
fyrirtækinu og ekki síst byggð-
arlaginu öllu mikið heillatímabil.
Rögnvaldi verður seint nægilega
þakkað, af hálfu allra sem hér
búa, það starf sem hann hefur innt
af hendi við uppbyggingu og efl-
ingu atvinnulífsins í sinni heima-
byggð. Sá grunnur sem hann hefur
lagt hér á vonandi eftir að standa
um ókomin ár öllum til heilla sem
hér búa.
Rögnvaldur gegndi mörgum
trúnaðarstörfum á sviði sjávarút-
vegs og er það fyrst að nefna
stjórnarstörf hjá Sölumiðstöð hrað-
frystihúsanna, í varastjórn frá
1965 og aðalstjóm frá 1972 og
allt til ársins 1991. Einnig átti
hann sæti í stjórn Skreiðarsamlags-
ins, fulltrúi í sýslunefnd fyrir sitt
byggðarlag til margra ára, stjórn-
ar- og starfsmaður Sparisjóðs Hell-
issands í fjölmörg ár, í stjórn
Vinnuveitendafélags Breiðfjarðar
auk fjölmargra trúnaðarstarfa fyrir
Sjálfstæðisflokkinn. Ekki er hægt
að ljúka þessum fáu orðum án þess
að minnast á og þakka fyrir sam-
starfið við Rögnvald innan Sjálf-
stæðisflokksins og segir mér svo
hugur nú að kosningabarátta okkar
sjálfstæðismanna hér verði að því
leytinu öðruvísi hér eftir en hingað
til að aðalspekúlantinn okkar um
tölur, fyrri úrslit og svo margt sem
okkur skipti svo miklu máli, vantar
á meðal okkar.
Ég vil að endingu þakka fyrir
það að hafa fengið að kynnast
Rögnvaldi og starfa með honum
að hinum ýmsu málum á sl. fímmt-
án árum. Þau góðu kynni hafa
verið mér hvað traustust í mínu
starfi, því á Rögnvald gat ég alltaf
reitt mig til skrafs og ráðagerða
þegar mig vantaði góð ráð.
Elsku Jóna, Óli og Þuríður, ég
og fjölskylda mín vottum ykkur og
fjölskyldum ykkar dýpstu samúð
okkar og vonum að minningin um
góðan félaga og vin lifi að eilífu.
Páll Ingólfsson.
Þegar Rögnvaldur vinur okkar
er dáinn er margs að minnast. Þær
voru ekki fáar stundirnar sem við
áttum með þeim hjónum bæði hér
heima og á sólarströnd, því það var
fastur liður hjá okkur nú síðustu
ár að fara saman út og þá aðallega
til Kanarí. Betri ferðafélaga var
ekki hægt að hugsa sér. Einnig eru
ferðirnar vestur á Hellissand ofar-
lega í huga á þessari stundu. Oft
var vakað fram eftir nóttu og lands-
málin og pólitíkin rædd því þar var
Rögnvaldur vel að sér í öllu. Var
það mjög lærdómsríkt. Þá má ekki
gleyma stundunum í veiði í Flekku-
dalsá nokkur sumur.
Rögnvaldur var traustur félagi,
léttur í lund og gerði gott úr öllu.
Elsku Jóna, þinn missir er mikill
og biðjum við guð að styrkja þig.
Einnig sendum við Óla, Hildi, Þui-ý,
Jóni og börnum okkar innilegustu
samúðarkveðjur.
Ragna og Magnús.
Fleirí minningargreinar um
Rögnvald Ólafsson bíða birt-
ingar og munu birtast næstu
daga.