Morgunblaðið - 03.12.1994, Blaðsíða 45

MORGUNBLAÐIÐ
LAUGARDAGUR 3. DESEMBER 1994 45
einhver nákominn deyr, er það allt-
af erfitt, en amma, ég veit að þú
vilt að ég verði sterk og ég reyni
eins og ég get. Ég þakka Guði fyr-
ir að hafa kynnst þessari gæða
konu því hún átti fáa sína líka. Ég
veit að hvar sem þú ert núna ertu
að gera góðverk því þannig er þér
best lýst og ég vona að aðrir fái
að njóta þín.
Mamma, Ella og aðrir aðstand-
endur, ég votta ykkur samúð mína.
Jóhanna Bjarnarson.
Þú félagi, vinur, þín för enduð er
á framandi stundu að landi þig ber.
Við syrgjum og gleðjumst hér saman um stund
en seinna við mætumst á unnari grund.
Sá líknandi faðir er lífið gaf þér
hann leiði þig áfram um eilífðar veg
en minningin lifir oss mönnunum hjá
á meðan að dveljum við jörðinni á.
(E.B.V.)
Kristín.
Gott er þér, vinur, guðs í dýrð að vakna,
þig gladdi löngum himininn að sjá.
Vist er oss þungt að sjá á bak og sakna,
samvista þinna. En oss skal huggun ljá:
Vér eipm líka úr lífsins svefni að rakna.
(Konráð Gíslason.)
Ég fann vel fyrir því í sumar sem
leið hvað hún frænka, eins og hún
var alltaf kölluð af mér og fjöl-
skyldu minni, var orðin lífsþreytt
og þráði orðið að komast til Guðs.
Vanheilsan var þá farin að segja
nokkuð til sín en þar sem frænka
hefur alla tíð þótt hörð af sér og
glímt við sín vandamál án þess að
kvarta þá var það líka svo í þessu
tilfelli. Hún vildi bjarga sér sem
mest sjálf í sinni sjálfsumönnun og
fannst það óþarfa truflun að vera
að kalla á starfsfólkið þegar eitt-
hvað var.
Frænka var mjög kát og
skemmtileg kona og átti alltaf svör
við öllu. Hún var mjög gestrisin og
fólk var ekki fyrr komið inn úr
dyrunum en hún vildi að það fengi
sér kaffi og eitthvað með því. Minn-
ug var hún mjög, bæði á fólk og
atburði og fylgdist vel með nútím-
anum alveg fram á síðustu daga.
íbúðina sína kallaði frænka „Leti-
garð“ og bað hún mig að útbúa
fyrir sig skilti með þessu nafni og
setja utan á hurðina. Ég man að
mér var ekkert vel við að gera þetta
í fyrstu en henni var það mikið í
mun og lýsir því vel hvernig hún
hugsaði. Svona átti hún það til að
snúa hlutunum upp í hið mesta
grín sem beindist þá fyrst og fremst
að henni sjálfri. En mikið þótti
henni nú samt vænt um íbúðina
sína og gat ekki hugsað sér að
deyja annars staðar. Þá ósk fékk
hún líka uppfyllta sem betur fer og
er svo góðu fólki fýrir að þakka.
Frænka var alla tíð í miklu uppá-
haldi hjá mér og fjölskyldu minni
og reyndum við að koma eins oft
við hjá henni og við gátum þegar
leið lá í Víkina. Við töluðum saman
um allt milli himins og jarðar og
sagði hún mér m.a. mikið frá gamla
tímanum. Mér þótti þá sérstaklega
vænt um að heyra af ömmu minni,
heitinni, sem dó þegar ég var sex
ára.
Frænka kunni heil ósköp af vís-
um og máltækjum sem hún fór
mjög oft með fyrir mig. Hún þurfti
stundum ekki annað er að heyra
einhvern hlut eða eitthvað fyrirbæri
nefnt, þá var vísan komin.
Þrátt fyrir mjög takmarkaða sjón
las frænka heil ósköp af bókum og
pijónaði bæði sokka og vettlinga
af kappi, alveg fram á síðasta dag.
Þessi iðja stytti henni mikið stund-
irnar.
Þar sem ég vann á hjúkrunar-
heimilinu í Vík í sumar gafst mér
tækifæri til að vera mikið með
frænku og njóta með henni þessa,
hinstu sumars sem hún lifði. Ég
veit að í framtíðinni á ég eftir að
minnast allra þeirra stunda sem við
áttum saman með þökk og gleði í
hjarta.
Blessuð sé minning þín, elsku
frænka.
Steinunn Eyjólfsdóttir.
MINNINGAR
ÞORGERÐUR
BJÖRNSDÓTTIR
+ Þorgerður Björnsdóttir
fæddist á Refsstöðum, A-
Húnavatnssýslu, 22. nóvember
1912. Hún lést á Borgarspítal-
anum 23. nóvember síðastliðinn
og fór útför hennar fram frá
Bústaðakirkju 2. desember.
AMMA Gerða er dáin. Mig langar
að heiðra minningu hennar með
þessari minningargrein.
Amma hefur alla mína tíð búið
í Hólmgarðinum í Reykjavík. Enda
þótt við höfum ekki búið í sama
landshluta nema stuttan tíma hafa
tengslin á milli okkar verið góð.
Það eru margar skemmtilegar
minningar sem ég á um ömmu. Sem
bam fékk ég oft að fara suður til
hennar, ein eða með Maríu systur.
Alltaf var nóg að gera í þessum
heimsóknum og tíminn leið fljótt.
Við spiluðum, lásum, skmppum í
heimsóknir til ættingja og margt
fleira. Stundum var setið við borð
í herberginu hennar og púslað.
Þannig gat maður setið lengi með
ömmu án þess að tala mikið, bara
púsla. Þessi endurminning er eitt-
hvað svo ljúf og innileg. Manni leið
alltaf svo vel með ömmu.
Þegar ég var unglingur fór ég
oftar til ömmu. Stundum voru vin-
konur með í för, en það var nú lít-
ið mál þó svo að stundum hefði hún
leigjendur í einu herbergjanna. Hún
virtist bara hafa gaman af því að
hafa ungt fólk í kringum sig.
Árið 1986 fluttum við Birgir til
Reykjavíkur þar sem ég stundaði
nám. Stundum þegar ég fékk mér
hvíld frá náminu eða frí var í
kennslustundum skrapp ég í Hólm-
garðinn. Amma hellti þá uppá sitt
ljómandi góða kaffi og svo sátum
við og spjölluðum. Hún sýndi námi
mínu áhuga og oft var rætt um
kennslu- og uppeldismál. Hún var
vel með á nótunum í þessum efnum
og hafði sínar skoðanir svo oft urðu
umræðurnar fjörugar.
Eftir námið fluttum við til Sauð-
árkróks og hitti ég þá ömmu ekki
eins oft og áður. Ámma var þó
dugleg að koma norður og heim-
sækja fólkið sitt þar, síðast kom
hún norður í sumar sem leið.
Amma Gerða varð 82 ára gömul
22. nóvember sl. Aldurinn bar hún
mjög vel og fannst mér hún varla
hafa breyst í útliti síðan ég man
fyrst eftir henni. Á sumrin hafði
hún gaman af því að sitja úti í sól-
inni og gaf það henni hraustlegt
og fallegt útlit.
Manni fannst amma alltaf líta
svo vel út, svolítið brún og útitekin
sem fór svo vel við hvíta fallega
hárið. Það var ekki fyrr en síðustu
vikurnar að hún lét eitthvað á sjá,
en veikindi tóku greinilega sinn toll.
Amma virtist alltaf vera sjálfri
sér nóg og átti sér ýmis áhugamál
sem hún var dugleg að sinna. Þeg-
ar maður heimsótti hana sat hún
aldrei aðgerðarlaus. Hún var annað
hvort að leysa krossgátu, lesa, hluta
á útvarpið, púsla en oftast var hún
með einhveijar hannyrðir í gangi.
Einnig hafði amma gaman af að
grípa í spil. Þegar hún kom norður
gaf hún sér góðan tíma í að spila
við barnabamabörnin, þannig skap-
aðist gott samband á milli þeirra.
Til marks um hversu vel ömmu
gekk að ná til langömmubama
sinna setti Sævar, sonur okkar,
langömmu sína ávallt efst á heim-
sóknarlistann þegar við vorum í
Reykjavík.
Ég hitti ömmu í síðasta sinn á
Borgarspítalanum í byijun nóvem-
bermánaðar. Þá var hún nýkomin
á spítalann og var orðin töluvert
lasin.
Ég kveð nú innilega mina kæm
ömmu og veit að ég mun aldrei
gleyma henni. Ég á margar kærar
minningar um hana sem ég mun
gleyma.
Þorgerður Sævarsdóttir,
Sauðárkróki.
+
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir, amma og langamma,
FANNEYS.
GUNNLAUGSDÓTTIR,
Furugerði 1,
Reykjavík,
andaðist í Borgarspítalanum 1. desem-
ber.
Árni Elíasson,
Elías Hilmar Árnason, Steinvör Sigurðardóttir,
GunnlaugurÖrn Árnason, Sólveig Helgadóttir,
Guðrún Esther Árnadóttir, Jón Haukur Baldvinsson,
Ólafur Jón Árnason, Þórunn Berndsen,
Ómar Þór Árnason,, Margrét Pétursdóttir,
Svanhildur Ágústa Árnadóttir, Jón Baldvin Halldórsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Í
Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir og amma,
JÓNINNA ÞÓREY HAFSTEINSDÓTTIR,
Sogavegi 136,
Reykjavik,
verður jarðsungin frá Búðstaðakirkju mánudaginn 5. desember
kl. 13.30.
Ólafur Guðlaugsson,
Laufey Ólafsdóttir, Friðbjörn Kristjánsson,
Ari Ólafsson, Helga Ámundadóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Birting afmælis- og
minningargreina
Morgunblaðið tekur afmælis- og minningargreinar til birtingar end-
urgjaldslaust. Greinunum er veitt viðtaka á ritstjórn blaðsins í Kringl-
unni 1, Reykjavík, og á skrifstofu blaðsins í Hafnarstræti 85, Akur-
eyri. Þá er enn fremur unnt að senda greinarnar í símbréfi í númer
691181. Það eru vinsamleg tilmæli blaðsins að lengd greinanna fari
ekki yfir eina og hálfa örk A-4 miðað við meðallínubil og hæfilega
línulengd — eða 3600-4000 slög. Greinarhöfundar eru beðnir að hafa
skírnarnöfn sín en ekki stuttnefni undir greinunum.
+
Elskuleg móðir mín, tengdamóðir, amma og langamma,
SIGRIÐUR JÓNSDÓTTIR
frá Giljum,
áðurtil heimilis
á Sjaf nargötu 1,
sem lézt á Droplaugarstöðum laugardaginn 26. þ.m., verður jarð-
sungin frá Fossvogskirkju mánudaginn 5. desember kl. 13.30.
Þeim, sem vildu minnast hinnar látnu, er bent á Minningarsjóð
Gilnahjóna við Byggðasafnið í Skógum.
Minningarkort fást í Frfmerkjahúsinu, Bókhlöðustíg 2, og eins í
Byggðasafninu í Skógum.
Jón Aðalsteinn Jónsson, Vilborg Guðjónsdóttir,
Jón Viðar Jónsson,
Guðjón Jónsson, Elísabet Sólbergsdóttir,
Sigríður Jónsdóttir, Hrafn Óli Sigurðsson
og langömmubörn.
+
Þökkum innilega auðsýnda vináttu og samúð við andlát og útför
systur okkar,
SIGMUNDU HANNESDÓTTUR,
Lindargötu 64.
Sérstakar þakkir færum við öllum þeim, sem sýndu henni um-
hyggju og aðstoð í veikindum hennar.
Systkini hinnar látnu.
+
Innilegar þakkir til allra þeirra, sem sýndu okkur samúð og vinar-
hug við andlát og útför
SVEINS R. BRYNJÓLFSSONAR,
Fögrusíðu 15a,
Akureyri.
Sigrún H. Guðjónsdóttir,
Brynjólfur Sveinsson, Sandra Hrönn Sveinsdóttir,
Birkir Guðjón Sveinsson,
Sigurbjörg Helgadóttir,
Guðrún Brynjólfsdóttir, Ragnheiður Brynjólfsdóttir,
Helga Pálína Brynjólfsdóttir,
Dísa Pétursdóttir, Guöjón Jónsson
og aðrir aðstandendur.
+
Innilegar þakkir til allra, sem sýndu
okkur samúð og hlýhug við andlát og
útför móður okkar, tengadamóður,
ömmu og langömmu,
SIGRÍÐAR G.
GUÐBRANDSDÓTTUR
frá Loftsölum.
Sérstakar þakkir til starfsfólks Vffils-
staðaspítala fyrir góða umönnun og
hlýlegt viðmót í okkar garð og hennar
gegnum árin.
Börn, tengdabörn,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Þökkum innilega auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og útför
sonar míns, föður okkar og bróður,
GUÐMUNDAR EINIS GUÐMUNDSSONAR
vélstjóra,
Hörgsholti 3,
Hafnarfirði.
Guð veri með ykkur.
Sigurunn Konráðsdóttir,
Guðmundur Einisson, Valgerður Gísladóttir,
Óðinn Einisson, Laufey Gunnarsdóttir,
Björk Einisdóttir, Valtýr E. Valtýsson,
systkini og barnabörn.
+
Innilegar þakkir sendum við öllum þeim,
sem auðsýndu okkur samúð og hlýhug
við andlát og útför eiginmanns míns,
föður, afa og langafa,
LÚÐVÍKS JÓSEPSSONAR
fyrrverandi
alþingismanns.
Fjóla Steinsdóttir, Steinar Lúðvíksson,
Elín Sólveig Steinarsdóttir
og börn.