Morgunblaðið - 13.04.1995, Blaðsíða 71

Morgunblaðið - 13.04.1995, Blaðsíða 71
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 13. APRÍL 1995 71 GUÐBJORG STEINSDÓTTIR + Guðbjörg Steinsdóttir fæddist í Bjargar- koti i Fljótshlíð 8. apríl 1910. Hún lést í hjúkrunar- heimilinu Skjóli 1. apríl. Útför Guð- bjargar var gerð frá Þjóðkirkjunni i Hafnarfirði 12. apríl sl. FYRIR hugskotssjón- um mínum hefst minning mín um Guð- björgu Steinsdóttur sem sólarljós og hefur það varað lengi. Það ljós tengist sólarsumrinu 1954, er ég var 6 ára sendur að Hlíð til sumardvalar hjá Guðbjörgu og Lýð, föðurbróður mínum. Eitt af því sem fyrst merlar í minningu þessa góða sumars var sólmyrk- vinn, sem gekk yfir landið. Við krakkarnir sátum á blettinum fyrir framan vesturbæinn með sótað gler fyrir augum og horfðum dolfallin á tunglið fara fyrir sólina örskots- stund. Það sortnaði og kólnaði um stund en birti á ný. í minningunni eru raunar sólar- dagar þessa tíma langtum fleiri en regndagarnir, þá leið tíminn hratt við bæði leik og störf til sveita, þá var börnum kennt að vinna og þau látin vinna. í Hlíð dvaldist mikill Ijöldi aðkomubarna og unglinga, oft voru átta til tíu krakkar yfir sumarmánuðina í vesturbænum og svipaður fjöldi var hjá hjónunum í austurbænum, Katrínu og Steinari. Að halda heimili fyrir slíkan skara misdælla barna var vitaskuld ekki létt verk og ekki á hvers manns færi. Guðbjörg stjórnaði því af ein- stakri reisn og skörungsskap. En það var ekki aðeins haldið heimili fyrir okkur. Við fengum öll, sem þarna dvöldumst, það á tilfinning- una að þetta væri okkar annað heimili. Allir höfðu hlutverk við vinnu, sem þeim hjónum á báðum bæjum var einkar lagið að stýra þannig að innan við 10 ára aldur fundu menn til mikillar ábyrgðar við störf sín. Öllum okkar, sem þarna dvöldumst var komið til nokkurs vits og þroska á þann veg að varla hefur verið unnt að gera betur. Vinna okkar krakkanna var þó öll höfð í góðu hófi og vel gætt að því að allir hefðu eitthvað fyrir stafni við sitt hæfi, hvorki of né van. Þetta stóra samfélag krakka á ýmsum aldri varð skemmtileg fé- íagsheild. Við krakkarnir í Hlíð stofnuðum íþróttafélagið Eldingu til mótvægis við íþróttafélagið Storm hjá nábúum okkar á Hæli. íþróttakeppni var háð árlega á milli félaganna, árviss menningarat- burður. Var keppnin háð til skiptis á hvorum bæ í a.m.k. 6 sumur og endaði með kaffiveislu á einhveiju þeirra rausnarheimila, sem við dvöldumst á. Við fengum stuðning og skilning húsbænda okkar á þessu óþarfa „sprikli", en á þeim tímum var talið að sumarstörfin væru næg hreyfíng og þjálfun fyrir líkamann. Þetta segi ég hér aðeins sem dæmi um hið þroskandi uppeldisstarf, sem þarna fór fram. Þannig liðu árin að sumrinu til í Hreppunum fyrir þremur, fjórum áratugum. Ég var þeirrar gæfu aðnjótandi að dveljast hjá þeim hjónum Lýð og Guðbjörgu í 10 sum- ur og það voru sannkölluð sólskins- sumur. Guðbjörg var mér og fjöl- mörgum öðrum sem dvöldust lang- dvölum í Hlíð í raun sem önnur móðir. Guðbjörg var einstakur mannþekkjari og mannvinur. í mln- um huga sameinar hún alla þá sér- fræðinga, sem í dag eru að fást við vandamál barna og unglinga auk hjúkrunar, sem hún hafði menntað sig í. Alltaf hafði hún tfma fyrir okkur krakkana, annaðist okkur sem móðir hvort sem var í starfí eða þegar á bjátaði. Hún var réttlát og réttsýn, hún gat byrst sig við okkur en aðeins litla stund, þá var allt fyrirgefið og gott gert úr öllu. Til þess þurfti þó mikið tilefni. Aldrei voru menn beinlínis skammaðir fyrir axar- sköft eða fátíðar ill- deilur krakka á milli, en veitt tiltal þar sem hinum brotlega var gerð grein fyrir yfir- sjón sinni. Refsingum var lítið beitt en ef brotið var alvarlegt vorum við stundum sendir fyrr en ella í háttinn fyrir augliti allra. Þessi alúð, hlýja, næmi og skilning- ur á högum og þörfum hvers og eins okkar eru mér hugstæð. Engri opinberri stofnun tækist í dag að ná þessum göfugu markmiðum, að hlúa að sálarkytrum viðkvæmra krakka í þá veru sem Guðbjörgu tókst að gera. Það er síst ofmælt að á Hlíðar- heimilunum báðum hafí ríkt mikil gestrisni og rausn á þessum árum. Varla leið sá dagur að sumarlagi að gest bæri ekki að garði. Þá gilti einu hvort kóngur eða kotungur fór um hlað, öllum var hampað, ekki gert upp á milli manna í meðlæti eða tali. Aldrei var vísað manni frá bæ til gistingar. Við krakkarnir vorum oft send út í hlöðu til að sofa er bærinn fylltist af gestum og vorum við vitaskuld hin ánægð- ustu með það. Raunar var það svo að á báðum heimilum þótti það heiður að bjóða fólki inn í bæ strax og gesti bar að garði og ekki var örgrannt um að á því eina sviði væri einhver samkeppnisandi milli föðurbræðra minna. Við þennan eril gestrisninnar er mér minnisstætt viðmót Guðbjargar og hlýja gagnvart aðkomandi börn- um. Hún gerði sér far um að tala við þau jafnt sem þá eldri. Þar kom sér vel sá eiginleiki hennar að sjá broslegu hliðarnar á tilverunni, fyndni og glaðværð voru afar ríkj- andi þáttur í hennar framkomu en aldrei þó á kostnað annarra. Guðbjörg kom að Hlíð árið 1938 sem ráðskona til afa míns og ömmu og Lýðs og gengu þau Lýður í hjónaband árið 1942. Hún hafði áður m.a. unnið við hjúkrun á sjúkrahúsum í Reykjavík og kunni því vel til verka við umönnun sjúkra. Sú þekking kom sér vel þegar ellin og sjúkleiki færðist yfir afa og ömmu og sinnti hún þeim af sér- stakri natni og hlýju eins og raunar öllum er hún fór höndum um í lífi sínu. Lýður og Guðbjörg brugðu búi árið 1971 og fluttust þá til Reykja- víkur. Þau bjuggu sér hlýlegt heim- ili á fögru ævikvöldi, lengst af í Geitlandi 21. Síðustu árin átti Guð- björg við nokkra vanheilsu að stríða, en nánast alla ævi hennar hijáðu hana engir kvellisjúkleikar. Hún átti góða að, sonur hennar, Steinn Þorgeirsson, sem hún kom með að Hlíð eins árs gamlan og ólst þar upp í því atlæti, sem að ofan er lýst, hefur af stakri hlýju og nærgætni annast móður sína og stjúpföður ásamt konu sinni, Svan- hildi Sveinsdóttur. Guðbjörg dvald- ist aðeins á sjúkrastofnunum í nokkur misseri og hélt sinni reisn til hinstu stundar þótt lífskrafturinn og viljinn hefðu fjarað út með aldr- inum. Þegar skugga bar á sólu í sól- myrkvanum fyrir rúmum 40 árum á hlaðinu í Hlíð syrti um hra'ð og kaldur gustur lék um okkur er þar ERFIDRYKKJUR P E R L A N sírni 620200 MIIMNINGAR sátum. Eftir örskamma stund varð allt bjart og hlýtt að nýju og fannst okkur sem sólin skini skærar en áður. Nú skín sólin aftur skært í lífí Guðbjargar, þó sortnað hafí um skamma stund eftir dauðann og að nýju leikur blær kærleikans, birt- unnar og hins eilífa lífs um hana og minningu hennar. Fjölskylda mín, móðir og systkini votta Lýð, Steini og fjölskyldu og öðrum ættingjum dýpstu samúð. Helgi Bjarnason. Þegar fólk horfir til baka til æsku sinnar hygg ég að fyrir flest- um sé myndin fyrst óljós en verði svo smám saman skýrari eftir því sem þroskinn hefur aukist. í upp- hafi erum við öðrum háð að öllu leyti en verðum svo smám saman sjálfstæðari. Á þessum ferli mótast þroski okkar af þeim aðstæðum og einstaklingum sem takast á hendur að ala okkur upp. Sjálf gerum við okkur ekki grein fyrir því hversu mikið aðrir hafa þurft að hafa fyr- ir því að annast okkur. Það gerist ekki fyrr en síðar. Ég er einn af þeim sem átti því láni að fagna að hafa tekið út umtalsverðan hluta af þroska mínum hjá Guðbjörgu Steinsdóttur og Lýð Pálssyni á heimili þeirra að Hlíð í Gnúpveija- hreppi. í fyrstu hef ég áreiðanlega verið eintóm fyrirhöfn en smám saman fjölgaði þeim verkefnum sem maður gat leyst. Mikill hluti af þessari lífsreynslu er að sjálf- sögðu gleymdur en eftir situr þó minning um mikla hlýju sem ég naut af hálfu Guðbjargar þrátt fyr- ir það að hún hafi verið mér óskyld. Það var gott að vera hjá henni og þar var ég í öruggri höfn. Ég hygg að ég hafí fengið þar gott vega- nesti fyrir lífshlaupið. Það var skemmtilegt að vera í Hlíð. Þar voru margir krakkar og þar var margt að gera bæði úti og inni, í leik og starfi. Allur þessi hópur þurfti að sjálfsögðu sína umönnun í mat og þjónustu. Þar stjórnuðu þær mágkonur, Guðbjörg og Katrín, hvor á sínum bæ. Það hefur verið mikið verk enda þótt við sem nutum höfum tæplega gert okkur grein fyrir því. Ég man ekki eftir mér að sumar- lagi annars staðar en í Hlíð og þaðan var ég fluttur hálfskælandi eins seint og hægt var á haustin til að fara í skólann. Hvert tæki- færi var síðan notað þess utan til að fara austur. Alltaf voru móttök- urnar á sama veg. Þarna er sjálf- sagt að finna rætur þess að ég hef síðan varið starfsævinni í þágu sveitanna og landsbyggðarinnar. Ég tel það hafa verið gæfu mína að hafa átt þess kost að alaíjt upp í návist Guðbjargar. Nú þegar kom- ið er að leiðarlokum hennar vil ég með þessum fátæklegu orðum þakka fyrir mig því það hef ég áreiðanlega ekki gert. Sigurður Guðmundsson. Handrit afmælis- og minningargreina skulu vera vel frá gengin, vélrituð eða tölvusett. Sé handrit tölvusett er æski- Iegt, að disklingur fylgi útprentuninni. Auðvcldust er móttaka svokallaðra ASCII-skráa, öðru nafni DOS-texta- skrár. Ritvinnslukerfin Word og Word- perfect eru einnig auðveld í úrvinnslu. Senda má greinar til blaðsins á netfang þess Mbl(S>centrum.is en nánari upplýs- ingar þar um má lesa á heimasíðum. Það eru vinsamleg tilmæli að lengd greina fari ekki yfir eina og hálfa örk A-4 miðað við meðallínubil og hæfilega línulengd — eða 3600-4000 slög. Höf- undar eru beðnir að hafa skírnarnöfn sln en ekki stuttnefni undir greinunum. Glæsilegir salir, gott verö ... gób Þjónusta. Æk VEBLUILDHUSm ALFHEIMUM 74 - S. 568-6220 Crfisdrykkjur aVciHnyohúAd GflM-mn Sími 55S-4477 t Ástkaer eiginmaður minn, faðir, fóstur- faðir, sonur, tengdasonur og bróðir, BRAGI REYNIR AXELSSON, Urðarbraut 18, Blönduósi, sem lést af slysförum miðvikudaginn 5. apríl sl., verður jarðsunginn frá Sauð- árkrókskirkju laugardaginn 15. apríl kl. 14.00. Guðbjörg Hinriksdóttir, Inga Jóna Bragadóttir, Hinrik Ingi Magnússon, Þorgrfmur Gunnar Eiriksson, Kristbjörg Bjarnadóttir, Axel Þorsteinsson, Ingibjörg Sigurðardóttir, Hinrik Lárusson og systkini hins látna. t Eiginkona mín, ÞURÍÐUR DAGNÝ SKEGGJADÓTTIR, Geitagerði, Fljótsdal, lést aðfaranótt þriðjudagsins 11. apríl. Minningarathöfn fer fram í Hjallakirkju, Kópavogi, laugardaginn 15. apríl kl. 14.00. Jarðarförin auglýst síðar. Fyrir hönd ættingja, Guttormur V. Þormar. t Ástkær eiginmaður minn, bróðir, faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi, GERALD HÁSLER, sem andaðist 25. mars, verður jarð- sunginn frá Fossvogskirkju miðvikudag- inn 19. apríl kl. 13.30. Karitas Sölvadóttir Hásler, Guðrún A. Jónsson, llse Anderson, Gunnar Hásler, Brynja Kristjánsdóttir, HansGerald Hásler, Valgerður Sigurðardóttir, Guðrún M. Hásler, Hafsteinn Hásler, Kristfn E. Guðjónsdóttir, llse Hásler, barnabörn og barnabarnabarn. t Móðir okkar, tengdamóðir og amma, SVANHILDUR GUÐMUNDSDÓTTIR, Dunhaga11, Reykjavfk, sem lést 7. apríl sl., verður jarðsungin frá Selfosskirkju laugardag- inn 15. apríl kl. 10.30. Guðmundur Sæmundsson, Kristín Eyjólfsdóttir, Þorvarður Sæmundsson, Ásta Lára Leósdóttir, Gunnar Sæmundsson og barnabörn. t Ástkær móðursystir mín, PETREA SIGTRYGGSDÓTTIR, áður Hringbraut 58, Hrafnistu, Reykjavík, sem andaðist 10. apríl, verður jarðsungin frá Áskirkju miðvikudaginn 19. apríl kl. 13.30. Fyrir hönd aðstandenda, Sigurður Kristjánsson. t Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar, fósturfaðir, tengdafaðir, afi og langafi, KRI3TINN HELGASON, Hringbraut 87, Keffavík, sem lóst 9. apríl, verður jarðsunginn fró Keflavíkurkirkju iaugardag- inn 15. apríl kl. 14.00. Málfríður Larsdóttir, Lárus Kristinsson, Kristfn Rut Jóhannsdóttir, Þuríður Kristinsdóttir, Arnór H. Hannesson, Jakobfna B. Jónsdóttir, Gunnar Ólafsson; barnabörn og barnabamabörn.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.