Morgunblaðið - 18.01.1996, Qupperneq 26

Morgunblaðið - 18.01.1996, Qupperneq 26
26 FIMMTUDAGUR 18. JANÚAR 1996 MORGUNBLAÐIÐ LISTIR AÐSEIMDAR GREINAR Skeggræða í rými MYNPPST Kjarvalsstaöir Gallcrí Ingðlísstræti 8 NAUMHYGGJA/ INNSETNING Ingólfur Amarsson. Kjarvalsstaðir, opið frá 11 alla daga til 18. febrúar. Aðgangur 300 kr. Bók 1.650 kr. Gallerí Ingólfsstræti 8, opið alla daga frá 14-18, lokað mánudaga, til 4. febrúar. Aðgangur ókeypis. ÞAÐ telst naumast nýtt í núlist- um að takmarka myndmál sitt til hins ítrasta, jafnvel svo fullkomlega að á stundum er ekkert nema lista- maðurinn í eigin persónu á staðnum. Gerir kannski minna til við opnanir sýninga, því þá vill athygli gesta beinast jafnmikið, eða meira, að náunganum og myndverkunum sem til sýnis eru, jafnvel á þann veg að þeir eru ekki til frásagnar um verk- in sjálf er út af þeim er komið. „Minimalisminn“, sem við hneigj- umst til að nefna naumhyggju í skrifum okkar, varð til sem lista- stefna á sjötta áratugnum og kom fyrst fram á sýningu í Gyðingasafn- inu í New York árið 1966, en er þó af mun eldri toga, skyld nýtistefn- unni eða fúnkisstílnum í anda Adolfs Loos og seinna Bauhausskólanum, sem einfölduðu formin og þurrkuðu allt skreytikennt úr listiðnaði og húsagerðarlist, dýrkuðu beinar línur og skörp hom. Lástastefnan var hugsuð sem mótvægi við abstrakt expressjónismann og byggðist á grunneðli myndbyggingarinnar, nefndist þannig og jafnframt „Prim- ary Structures" Hér er um að ræða myndrænt meinlæti í algjörleika sínum og á stundum er mótuð innsetning í fer- Strent rými með jafnsparlegri viðbót og unnt er til að undirstrika og árétta formsmíðina í algjörleika sín- um. Eins og margur innvígður veit, teljast þeir Donald Judd og Richard Morris mikilvægastir kenninga- smiðir listastefnunnar, og var Judd tíður gestur á íslandi síðustu ár ævi sinnar, eignaðist marga vini og hafði mikil áhrif á yngri kynslóð lista- manna, þá ekki síst Ingólf Arnars- son. Ingólfur hefur svo stöðugt verið að einfalda myndmál sitt, verður er Morgunblaðið/Ásdís VERK eftir Ingólf Arnarsson. svo er komið að teljast mestur mein- lætamaður íslenzkra myndlist- armanna á vettvanginum, og hefur nú þegar þrengt svo mjög að sér að næsti leikur, getur vart verið annað en tómið sjálft vilji hann stiga feti lengra. Sýningin að Kjarvalsstöðum sam- anstendur af tveim myndaröðum innrammaðra og jafnstórra teikn- aðra flata, ferhyrndra og aflangra, sem virka nákvæmlega eins þótt misjafnlega mikið ljós og loft muni eiga að vera í grátónunum, en verk- in má telja framlag listamannsins til hinna svokölluðu ósýnilegu teikn- inga „invisible drawings" í anda Walters de Maria. Stærð teikning- anna munu annars vegar 20,5 x 14,5 sm (1990-91) og svo 21,3 x 15,3 sm (1991-1995). Vinnubrögðunum ber engan veg- inn að hafna, þótt þau virki sem tómið sjálft, því þau bera í sér vissa myndræna skírskotun og eru víða í uppáhaldi meðal innvígðra á núlist- ir. Má nefna að listspíran Harpa Ámadóttir fékk einmitt viðurkenn- ingu fyrir næman skilning á atriðum örveikra blæbrigða á hvítum grunni í Svíþjóð á sl. ári, svo þau eru í fullu gildi þar einnig. Ingólfur víkur í engu frá stefnu kennimeistaranna um einföld flat- armálsform án sundurgreinandi átaka, en með áherslu ájafna, sams- íða og hæga sjónræna þenslu lá- réttra og lóðréttra lína í hnitmiðaðri formskipan. Þessa dýrkun á miklum víddum í rúmtaki og einföldun klárra forma má í raun og stærra samhengi rekja aftur til fomaldar, hofa og hörga Grikkja og Rómveija, er þannig í eðli sinu sígilt ferli er tengist hugmyndafræði fyrri tíma um alheiminn. Á móti þessum fjölda feminga teflir listamaðurinn nokkr- um aflöngum steinsteypustrending- um, sem hafa verið málaðir með mörgum lögum af hvítri vatnsmáln- ingu og yfírborðið sléttað til að árétta loftræna mýkt þess. Neðri helmingur þeirra er í örveikum lit, gráum, bleikum, grænum, bláum, og yfirborðið er í senn loftkennt og svífandi, þetta riefnir hann vatns- litamyndir. Ljóðurinn á þessu öllu er að tengi- rýmið að Kjarvalsstöðum er ekki nægilega hnitmiðað fyrir innsetn- inguna þrátt fyrir að það hafi verið klætt upp. Svo er alveg út í hött að staðsetja myndaröð á skilrúmið gegnt stóra gluggunum, því í þeim aflanga gangi og í mótljósi njóta sín engin myndverk, hvað þá er sólin skín. Þá rýrna áhrifín til muna eftir því sem fleiri sýningargestir era í rýminu, helst á skoðandinn að vera einn með sjálfum sér og hinni næstum algjöra sjónrænu þögn. Mun betur tekst til í hinu litla og aflanga galleríi að Ingólfsstræti 8, en það er eins og sniðið fyrir hina fjóra aflöngu steinsteypu- strendinga sem staðsettir era í því. Naumlegra getur það tæpast verið og heildaráhrifín era einstaklega markviss ásamt öllu því sem varðar samspil ljóss og sjónar, rýmiskennd- ar og jafnvægis, sem renna saman í eina samstæða og hrifmikla heild. Það var þannig viturleg ákvörðun að sýna einnig á staðnum, þvi án viðbótarinnar hefði framtakið naumast náð tilgangi sinum og þvi er áríðandi að líta þar einnig við. í sambandi við sýninguna að Kjarvalsstöðum hefur verið gefin út bók um listamanninn, sem vel getur þjónað sem sýningarskrá á báðum stöðunum og er hún látlaus, vel úr garði gerð, prýdd nokkram litljósmyndum auk svart-hvítra mynda frá innsetningum úti í heimi. Inngang ritar Guðrún Jónsdóttir, formaður menningarmálanefndar, en grein um listamanninn Marianne Stockebrand. Bragi Ásgeirsson UTSRLfl íiefsfí Jöq 18. janöflf Tjöld, bakpokar, svefnpokar, sólstólar og borð, gönguskór, veiðivörur, dýnur, fatnaður o. m. fl. I SEGLAGERÐIN ÆGIR Eyjaslóð 7 Reykjavík s. 5 I I -2200 mm '|ÍYÚ>' ' 'i^ Bréf til presta og safnaða Elskum hvert annað! MÉR hefur liðið illa vegna deilnanna innan kirkjunnar og ég hlýt að spyrja: Hví er ófrið- ur og hnútukast í helgi- dóminum? Og tvenn ummæli Krists hafa hljómað í huga mér: „Nýtt boðorð gef ég yður, að þér elskið hver annan. Eins og ég hef elskað yður, skuluð þér einnig elska hver annan. Á því munu allir þekkja, að þér erað mínir læri- sveinar, ef þér berið elsku hver til annars.“ (Jóh.13: 34-35) Ég bið ekki einungis fyrir þess- um, heldur og fyrir þeim, sem á mig á trúa fyrir orð þeirra, að allir séu þeir eitt, eins og þú, faðir, ert í mér og ég í þér, svo séu þeir einnig í okkur, til þess að heimurinn trúi, að þú hefur sent mig. (Jóh.17:20-21) Breytum við eftir þessu nýja boð- orði Krists? Sýnir einhugur og inn- byrðis kærleikur okkar heiminum, að Guð hafi sent Krist? Er þetta lýsing á íslenzkri kirkju í ársbyrjun 1996? Ber ekki of oft meir á samstarfsörðugleikum en samstarfí - átökum um völd og áhrif en löngun til að lofa og veg- sama frelsarann? Ýmsum sýnist ófriður ríkja þar, sem friður og sátt- fýsi ættu að móta líf og starf. Ég hef oft spurt sjálfan mig: Hvemig getur Guð notað mig - syndara - i þjónustu sinni? Ég skil það ekki, en Guð hefur aldrei átt aðra lærisveina en syndara, er játað hafa synd sína og þegið fyrirgefn- ingu Guðs. Ágreiningur getur ætíð risið milli manna og stundum leitt til deilna - einnig innan kirkjunnar. En sí- felldar deilur hljóta að draga úr .trúverðugleika fagnaðarerindisins. Kirkjan líður einnig fyrir þær og á himnum grætur Hann, sem skapaði okkur eftir sinni mynd, frelsaði okkur og býður okkur velkomin í ríki sitt. Þegar okkur greinir á um mál- efni kirkjunnar - skulum við byija á því að biðja fyrir deilumálunum og ræðast síðan við í hreinskilni - málefnalega og innan réttra stofn- ana kirkjunnar. Ella er hætt við, að fjölmiðlarnir taki að stjórna umræðum. Hafí okkur orðið á að nota stór- yrði í hita umræðunnar, eigum við að vera menn til að taka þau aftur - og biðjast fyrirgefningar. Guð hefur verið að óróa hjarta mitt seinustu daga og þótt mér sé erfítt að rita þetta bréf, fæ ég eng- an frið, fyrr en því er lokið. Er ekki meir en nóg komið af deilum innan kirkjunnar? íhugum áhrif þeirra á söfnuð- ina. Eram við reiðubú- in að bera okkar hluta ábyrgðarinnar af sund- urlyndinu frammi fyrir dómstóli Guðs? Elskulegu starfs- systkin og vinir! Mér er erfitt að rita þessi orð, en ég gjöri það í veikleika mínum af kærleik til kirkjunn- ar minnar. Tíminn styttist óðum, þar til ég geng fram fyrir Guð til að standa honum skil á lífí mínu. Er ég rifja upp liðna ævi, fyllir hryggð hjarta mitt. Ég hef brugðizt frelsara mínum svo oft og mér hefur mistekizt svo margt af því, sem mér var ætlað að gjöra, og eflaust líða margir fyrir óhlýðni mína og vanrækslu. Ég bið ykkur fyrirgefn- ingar á því, er ég hef brotið gegn ykkur. Ég er dauðasekur frammi fyrir Guði og játa synd mína fyrir hon- í krafti köllunar minnar sem biskups í kirkjunni, segir Jónas Gíslason, bið ég af öllu hjarta: hættum að horfa hvert á annað í leit að ávirðingum. um, um leið og ég bið hann fyrir- gefningar. En ég held fast í fyrir- heit frelsarans, um að hann muni standa við hlið mér á þeim mikla degi og íklæða mig réttlæti sínu, um leið og hann tekur alla synd mína á sig. í því er öll von mín fólgin. I krafti köllunar minnar sem biskups i íslenzku kirkjunni bið ég af öllu hjarta: Hættum að horfa hvert á annað í leit að ávirðingum. Göngum fram í ljós Guðs og leyfum því að sýna okkur synd okkar. Ját- um hana síðan og biðjum fyrirgefn- ingar Guðs. Og beinum loks sjónum til frels- arans - Drottins Jesú Krists. í hon- um einum er von okkar allra fólgin. Kristin kirkja á aðeins að boða Krist! Hánn einn frelsar! Góður Guð hjálpi okkur og blessi íslenzka kirkju! Reykjavík, 18. janúar 1996 Höfundur er vígslubiskup Jónas Gíslason Námskeið um tolfandl efni Spádómsbókar Daníels hefst mtadagmn 22. ja„ó,r U. 20,00, Loflsalnum h Skutunnar „æs, Fjarðarkaupum), Hólshrauni 3 ularr • Fynrlesan verður dr. Steinjtór Þórðarson ’ ‘ Þatltaka er ókeypis e„ hafðu með jrér eintak af hibl i Onnur námsgögn veröa ðkeypis. af blbl‘™"'- Nánari upplýsingar og innritun í símum 588 7 554 6850 og 565 6609. Allir velkon Sjábu hlutina í víbara samhengi!

x

Morgunblaðið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.