Morgunblaðið - 06.11.1996, Blaðsíða 40

40 MIÐVIKUDAGUR 6. NÓVEMBER 1996
MORGUNBLAÐIÐ
Dýraglens
Tommi og Jenni
Ljóska
COME 0N,CHARLlE BR0WN..THEGAMEI5 5TARTIN6...Y0U'RE 5UPP05ED TO BE PITCHIN6.. I CAN T PITCH KN0WIN6 THAT LUCV 15IN RI6HTFIELD! 5HE5 0UTTHERE JU5T WAITIN6 TO DO 50METHIN6 STUPID! 5HE DRIVESME CRAZY! ^ 1LL 6ET\ YOU A DRINK OF WATER.J 7 v® {I KN0U) 5HE 5 OUT | THERE! I CAN'T | / LOOK! SHE'5 OUT I THERE,I5W'T 5HE?j|
\^P Syndicate, Inc. , .
Svona nú, Kalli Ég get ekki kastað Hún bíður þarna Eg skal sækja þér Eg veit að hún
Bjarna . .. leikurinn er þegar ég veit af bara til að gera vatn að drekka ... er þarna! Eg
að byrja ... þú átt að Gunnu á hægri vall- einhver heimskup- get ekki horft!
kasta...
arhelmingi! ör! Hún er að gera
mig vitlausan!
Hún er þarna,
er það ekki?
BREF
TIL BLAÐSINS
Kringlan 1 103 Reykjavík • Sími 569 1100 • Símbréf 569 1329
• Netfang: lauga@mbl.is
Lífróður
ríkisfjölmiðla
Frá Hrafrti Sæmundssyni:
RÍKISFJÖLMIÐLARNIR virðast eiga
undir högg að sækja. Áróður gegn
þeim er stöðugt í gangi og smám
saman síast inn í fólk að betra væri
nú að losna við áskriftargjaldið og
velja sjálfur. Þetta er eðlilegur þáttur
í þeim breytingum sem eru að verða
á þjóðfélaginu og á hugsunarhætti
fólks. Kannski ætti fólk samt að
staldra við áður en aftaka ríkisfjöl-
miðlanna fer fram eftir kröfu alþýðu-
dómstólsins. Kannski á gamla mál-
tækið við héma - enginn veit hvað
átt hefur fyrr en misst hefur!
Ef fólk lítur á málið af almennri
og kaldri skynsemi er augljóst að
ríkisfjölmiðlarnir rísa langt upp úr á
fjölmiðlamarkaðinum. Hæst ber þar
gömlu gufuna sem raunar er enn í
dag lýðháskóli þjóðarinnar og ríkis-
sjónvarpið er eina sjónvarpið sem
heldur uppi einhveiju vönduðu inn-
lendu dagskrárefni þó örfáar og til-
viljanakenndar undantekningar séu
þar á.
Þannig róa ríkisfjölmiðlamir sinn
lífróður á eigin forsendum með góðum
árangri. Á þessu er þó ein undantekn-
ing. Þar er um að ræða afþreyingar-
efni sjónvarpsins. Þetta efni er vissu-
lega mikilvægur þáttur í sjónvarps-
rekstrinum. Óg þarna er sjónvarpið
vissulega að storka fólki. Bæði hvað
efnisval varðar og niðurröðun.
Á besta sjónvarpstíma er dagskrá-
in tímunum saman fyllt af því
ómerkilegasta efni sem finnst á
markaðinum. Ár eftir ár rúlla sömu
sápurnar - þáttaraðir sem eru hrein
móðgun við áhorfendur. Hálfrar ald-
ar kvikmyndir sem skírskota aðeins
til minninga fámenns hóps fullorðins
fólks og áhugafólks um kvikmynda-
gerð eru látnar rúlla. Fræðsluþættir
- stundum endalausir og langir -
eru settir á besta sjónvarpstímann.
Og er hér þó ekki verið að hafa á
rnóti þessu efni. Og svo „spennu-
myndirnar". Stundum tvær á kvöldi.
Sama lögreglusagan gerð í fjölda-
framleiðslu iðnaðarins þar sem
hvergi örlar á neinu nema „ofbeld-
inu“ sem er nú raur.ar að ganga fram
af kvikmyndafólkinu sjálfu sem lifir
þó á þessari framleiðslu.
Það er eins og þessi deild í sjón-
varpinu sé að storka áhorfendum.
Síðasta dæmið er dönsk sápa sem
sýnd var í fyrra en er nú endursýnd
og það var ekki einu sinni tekið fram
í dagskránni þegar þetta byijaði.
Það er auðvitað órökstudd fuliyrð-
ing en því verður ekki trúað að ekki
sé hægt að finna fjölbreyttara af-
þreyingarefni, m.a. með því að fara
út fyrir hin vestrænu iðjuver án þess
að það kostaði mikið meira. Eru
nokkrar tilraunir gerðar eða vinna
lögð í að leita?
HRAFN SÆMUNDSSON,
Bræðratungu 10, Kópavogi.
Gunnar Huseby
o g Djöflaeyjan
Frá Þorsteini Einarssyni:
KEPPNI í kúluvarpi var sett á svið
á Melavellinum í Reykjavík og látin
eiga sér stað um 1950 og kvikmynd-
uð sem eitt atriða í hinni rómuðu
kvikmynd Djöflaeyjunni, sem sýnd
hefur verið í haust við mikla aðsókn.
Sá sem leikur kúluvarparann er
mikill að vallarsýn og færni hans
látin vera slík í íþróttinni, að hann
á að geta slegið gildandi heimsmet.
Garpurinn í myndinni hefur við
höndina kúlu sem er undir tilskilinni
þyngd og látinn grípa til í hita leiks-
ins og varpa henni yfir heimsmetið.
Slík svik sem þessi áttu sér því
miður stað í móti á Laugardalsvelli
og eru einsdæmi. Ég var mótsstjóri
og því málinu kunnugur. Iþrótta-
greinin, sem verið var að keppa í,
er rangindum var beitt, var ekki
kúluvarp og sá sem þau framdi var
ekki Gunnar Huseby.
Margir, sem séð hafa Djöflaeyj-
una, halda að Gunnar hinn kunni
kúluvarpari sé fyrirmyndin og orð-
sporið um rangindin er skipt var um
kasttæki í keppni, og beitt of léttu,
látið lenda á Gunnari og kúlunni, sem
mestur íþróttaframi hans er tengdur
við.
í öllum þeim fijálsíþróttamótum,
sem Gunnar var meðal keppenda, og
ég stjórnaði eða var meðal dómara,
kynnti hann sig að prúðmennsku.
Undir áhrifum yíns mætti hann mér
vitandi aldrei. í viðtölum sem hann
átti við Ijölmiðlafólk kom fram hjá
honum virðing á íþróttum, leikvöng-
um og íþróttafólkinu.
Einlæg er sú von mín, að línur
þessar megi upplýsa þá sem sjá
Djöflaeyjuna, eða alla sem ræða efni
hennar, svo að þeir bendli ekki Gunn-
ar Huseby við svipuð rangindi, sem
höfundur myndarinnar ýfír upp frá
löngu liðnu leikmóti með því að tæpa
á að þau hafi gerst í keppni í hinni
göfugu íþrótt Gunnars Huseby, kúlu-
varpi.
. ÞORSTEINN EINARSSON,
Laugarásvegi 47.
Hvað skal segja? 57
Væri rétt að segja: Á morgun verður flogið á Isafjörð.
Svar: Að fljúga á einhvern hefur til þessa merkt að ráðast á
hann, einkum þegar menn láta hendur skipta, og hefur sú athöfn
kallast áflog. Rétt væri: Á morgun verður flogið til ísafjarðar.
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt til að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
til birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi,