Morgunblaðið - 28.02.1998, Blaðsíða 53

I
I
j
I
I
í
I
I
i
(
i
I
i
i
I
I
I
I
i
í
I
I
1
i
I
i
I
I
MORGUNBLAÐIÐ__________
MINNINGAR
STEFAN
PÉTURSSON
+ Stefán Péturs-
son fæddist í
Reykjavík 9. aprfl
1926. Hann lést á
Landspítalanum 18.
febrúar síðastliðinn
og fór útfbr hans
fram frá Dómkirkj-
unni 27. febrúar.
Það hefur verið
okkur Þórunni mikil
ánægja að ganga
stífluhringinn í El-
liðaárdal, þar sem
mannlífið og náttúran
tengjast svo sterkum
böndum. Skokkarar og hestamenn
búa til byr á lognstilltum helgar-
morgnum og gefa okkur göngufólk-
inu takt til líkama og sálar. Þykkvi-
bærinn var oftast endastaður okkar
göngu, til fagurs heimilis Bryndísar
og Stefáns. Umræður dagsins voru
jafnan opnaðar með lýsingum af
þeim hestum sem við Þórunn sáum
á Vatnsveituveginum þann daginn
og fylgdi þá jafnan umræða um
hesta og hestamenn um góða stund.
Stefán kunni ótal sögur af hesta-
mönnum og hestaferðum sem hann
sagði svo skemmtilega frá og gerði
ljóslifandi, hann var sögumaður af
Guðs náð. Stefán átti sjálfur marga
gæðinga um ævina, þeirra síðastur
var Flóki, brúnn borgfirskur alhliða
gæðingur. Þá voru þær einnig
nokkrar ferðirnar sem við Þórunn
og Stefán áttum saman um helgar
austur yfir Hellisheiði í Vallarkrók-
inn til Arndísar frænku þeirra
feðgina, þar sem við höfðum um
nokkurra ára skeið hesta okkar í
hagagöngu og nú síðustu árin upp í
Landsveit. Stefán varð sífellt hrifn-
ari af hinum fagra sunnlenska
fjallahring beggja vegna við Heklu
eftir því sem ferðimar urðu fleiri.
Að eignast góða jörð þar sem fjöl-
skyldan kæmi saman á sumardög-
um og koma lítillega að ræktun ís-
lenska gæðingsins var Stefáni hug-
leikið. Ræktandi gerðist hann er
hann leiddi gæðingshryssu sína
Perlu til þekkts stóðhests og af-
raksturinn rauðblesótt hryssa með
allan gang og fyrirheit sem góð ætt-
móðir. Stefán byggði
ásamt Guðmundi bróður
sínum gott hesthús uppi
í Víðidal og fer fjöld-
skylduhópurinn sífellt
stækkandi sem sinnir
þessari skemmtilegu
íþrótt.
Stefán var mikill
áhugamaður um flestar
íþróttir en þó skipaði fót-
boltinn sérstakan sess í
huga hans. Mikil og góð
stemmning ríkti jafnan
niður í Þykkvabæ þegar
beinar lýsingar stór-
leikja fóru fram. Stefán
var sjálfur góður íþróttamaður á
sínum yngri árum og átti ágætis
feril í spretthlaupum. Annað áhuga-
mál Stefáns var garðurinn við heim-
ilið, hann lagði hart að sér við snyrt-
ingu hans vitandi af líkamlegum
verkjum er fylgdu þeim störfum.
Veikindi Stefáns voru mikil og erfið
sem hann tókst á við með aðdáunar-
verðum hætti. Allt fram á síðasta
dag er hann hafði meðvitund var
hann gefandi af sér hlýju og skop-
leg tilsvör. Það var í senn bæði auð-
gandi og uppbyggjandi að vera í ná-
vistum við hann: Minningin um
Stefán tengdaföður minn mun lifa
sterkt í huga mér um ókomna fram-
tíð.
Maður og hestur, þeir eru eitt
fyiir utan hinn skammsýna, markaða baug.
Þar finnst, hvemig æóum alls fjörs er veitt
úr farvegi einum, frá sömu taug.
Þeir eru báðir með eilífum sálum,
þó andann þeir lofi á tveimur málum,
- og saman þeir teyga í Ioftsins laug
lífdrykk af morgunsins gullroðnu skálum.
Ef inni er þröngt, tak hnakk þinn og hest
og hleyptu á burt undir loftsins þök.
Hýstu aldrei þinn harm. Það er bezt.
Að heiman, út, ef þú berst í vök.
Það finnst ekki mein, sem ei breytist og
bætist,
ei böl, sem ei þaggast, ei lund, sem ei kætist
við fjörgammsins stoltu og sterku tök.
Lát hann stökkva, svo draumar þíns hjarta
rætist.
(Úr Fákum Einars Benediktssonar)
Þormar Ingimarsson.
GUÐJÓN
HALLDÓRSSON
+ Guðjón Halldórsson fæddist í
Reykjavík 5. júní 1915. Hann
lést á Landakotsspítala 18. febrú-
ar síðastliðinn og fór útför hans
fram frá Fossvogskirkju 26. febr-
úar.
Mig setti hljóða þegar ég frétti
lát Guðjóns Halldórssonar. Ég átti
því láni að fagna að vinna fyrir Guð-
jón á árunum 1966 til 1971 í Fisk-
veiðasjóði íslands þar sem hann var
skrifstofustjóri. Enn þann dag í
dag, vitna ég í Guðjón sem hinn
besta yfírmann, mann fullan af kær-
leika og réttsýni, og alltaf trúr sín-
um skoðunum. Guðjón var ekki
maður hár í loftinu, en hann var
stærsti maður sem ég hef haft þann
heiður að hafa kynnst á lífsleiðinni.
Kæri vinur, haf þú þökk fyrir alla
þína velvild í minn garð, því verður
aldrei gleymt.
Guð geymi þig og varðveiti. Konu
Guðjóns og börnum sendi ég mínar
hjartanlegustu samúðaróskir.
Meðan ég þjóð og ættjörð ann
og íslenska tungu skrifa
virði ég þá, sem virtu hann.
Eg veit engan sannari og betri mann
af öllum sem eftir lifa.
(Davíð Stef.)
Hrefna Lúðvígs, Kaliforníu.
Þar sem góðir menn ganga, þar
eru guðsvegir.
Guðjón var ljúfur í viðmóti og
vildi öllum gott gera. Guðjón var
giftur systur minni, Hallbjörgu Eli-
mundardóttur. Ég var svo lánsöm
að eiga skjól hjá þeim þegar ég, 16
ára gömul, fór að heiman til að
vinna fyrir mér og ætíð fór ég til
þeirra ef eitthvað var að hjá mér.
Þau voru vinir í raun.
Bæði voru trygg heimahögunum
og heimsóttu oft foreldra mína á
Hellissandi. Sérstaklega gladdi
Guðjón fóður minn þegar hann tók
saman kirkjuritið, sem kallað var.
Þannig stóð á að sumt fólk vildi
flytja Ingjaldshólskirkju niður á
Hellissand. Pabbi var mótfallinn því
og bað Guðjón að kynna sér sögu
Ingjaldshólskirkju. A þeim tíma,
1942, vissi fólk ekkert um sögu
kirkjunnar. Þetta var mikið verk og
vel unnið og Guðjón eyddi miklum
tíma í ritun þess og gerði það með
glöðu geði.
Ég held að þetta hafí átt mikinn
þátt í því að kirkjan var ekki flutt
niður á Hellissand. Pabbi sagði að
ljós í kirkjutuminum gæti verið
leiðarljós fyrir sjómennina á hafi
úti.
Kæri Guðjón og Begga, að lokum
ástarþakkir fyrir vináttu ykkar í
minn garð og foreldra minna.
Sannieikans andi,
lát sannleikans Ijós þitt oss skína,
send oss í myi'krunum
himnesku geislana þína,
sannleikans sói,
sjálfs Guðs að hátignarstól
lát þú oss leiðina sýna.
(V. Briem)
Svandís Elimundardóttir.
LAUGARDAGUR 28. FEBRÚAR 1998 53

>«uWMléMaÍM«ðði
N F INTERNATIONAL
We have receíved a fen complBints abom NF Intemational
of Derunark, tiit matcnai sent by Oiem is not in itne vviiit
tlieir descripuons
We have coniacted ihe Dawsh Philatelic Socieíy and NF
Imemational are not mcmbers of this Society
The Danish Society athise Lhal anvone cxperiencing
dijöículúes vmh this compam should contact
Amagcrfaelledvcj 56, ForbrugerstyTClsen, ÐK-2300
Copenhagen S,.Denmaik. vvliich is an ofiidal Govemnicnt
departmem uhich, in thc past y«ars, have becn v,orkir.g or-
csses cðHccming NF ijucmaíioná. 8E WARNEB.
'~t*\ÍSáu
BREZKT blað varar við skiptum við NF International.
Frímerkj aviðskipti
eru margslungin
FRIMERKl
Otrúlegt frfmerkja-
efni f buði
VARAST SKAL GYLLIBOÐ
Er hér allt sem sýnist? Eða hvað?
í SÍÐASTA þætti var rætt um
viðskipti Norðmanna og Svía við
danska firmað NF Intemational
AS. Hér kemur svo niðurlag sögu
þeirra af þeim viðskiptum í
stuttu ágripi. Er hún rakin hér,
svo að íslenzkir frímerkjasafnar-
ar fái fréttir af viðskiptum ann-
arra safnara við margnefnt fyrir-
tæki. Loks verður vikið nokkrum
orðum að því, sem ritstjóri
þekkts bandarísks frímerkja-
blaðs segir um tilboð NF til safn-
ara í Bandaríkjunum.
í 3. tbl. NFT segir, að málið sé
rætt í janúarhefti Sænska lands-
sambandsins (1997). Ekki er
ástæða til að taka hér upp nokk-
uð beint úr því blaði að þessu
sinni, enda að mestu samhljóða
því, sem kemur fram í norska
tímaritinu. Þá er tekið fram í
NFT, að NF sé ekki í samtökum
danskra frímerkjakaupmanna og
því vonlaust fyrir menn að leita
þangað með vandamál sín. Rit-
stjórinn klykkir svo út með þess-
um orðum: „Við vonum, að það,
að við höfum beint athygli að
þessu máli, geti orðið sem flest-
um söfnurum til viðvörunar."
Rétt er að minnast á enn eitt,
sem fram kemur í NFT. í Ijós
hefur einmitt komið, að NF hefur
sent ýmsum „viðskiptavinum"
óumbeðið frímerkjasendingar.
Þannig fengu margir sænskir frí-
merkjasafnarar haustið 1996 frá
danska fyrirtækinu bréf um það,
að það hefði myndað NF Exclus-
ive Frimærkeklub, sem byði
ákveðnum, útvöldum söfnurum
frímerki, minnst 88.000 kr. á
listaverði fyrir 594 kr. Svo segir
orðrétt: „Auglýsingapakkinn
verður nú sendur þeim söfnur-
um, sem hvorki játa né neita
sendingunni, í póstkröfupósti og
þeim gert að leysa hann út með
650 kr.“
En hvað segii* svo þekkt og
virt bandarískt frímerkjablað,
Linns’ Stamp News, um sams
konar viðskipti NF við banda-
ríska safnara? Hér koma helztu
ummæli ritstjórans í blaði frá 1.
des. 1997. „Næstum í hverri viku
fáum við bréf frá lesendum, þar
sem þeir spyrjast fyrir um aug-
lýsingapóst, sem þeir hafa fengið
frá pakkakaupmanni í Hjprring í
Danmörku. Póstboðið býður
blöndu, sem virðist innihalda
stórt „partí“ (lot) af sjaldgæfum
frímerkjum og við háu verðlista-
verði.“ Síðan kemur í blaðinu
sýnishorn af jafnhástemmdum
lýsingum á því, sem í boði er, og
við höfum séð í Mbl. og eins í til-
boðum þeim, sem íslenzkir frí-
merkjasafnarar hafa fengið send
í pósti. Svo segir orðrétt í blað-
inu: „Sú spurning, sem lesendur
bera venjulega fram, er þessi: Er
þetta of gott til þess að geta verið
satt? Svar okkar er einfaldlega
já, það er of gott til þess að geta
verið satt. - Eins og við höfum
sagt æ ofan í æ á síðum Linn’s
síðustu 30 árin, er enginn jóla-
sveinn (Santa Claus) í frímerkja-
söfnun. Þú færð það, sem þú
borgar fyirir. - Sérhver, sem
heldur, að það sé mögulegt að
kaupa verðmæt frímerki í mikl-
um mæli við verði, sem er minna
en einn og hálfur af eins prósents
verðlistaverði, á sennilega skilið
það hlutskipti, sem hann á í
vændum." Svo mörg eru þau orð
ritstjórans. En svo heldur hann
áfram og segir m.a.: „Þegar les-
endur Linn’s kvörtuðu og voni
óánægðir með þau frímerki, sem
þeir fengu, og áttu svo í erfiðleik-
um með að fá endurgreiðslu, tók-
um við þátt í málinu. Við pöntuð-
um m.a. einn pakka af þessu
partíi (auðvitað undii- nafnleynd).
- Þetta var stórt samsafn af
drasli (junk). Eftir þetta höfum
við neitað að taka auglýsingu frá
þessu firma, enda þótt því hafi
tekizt að komast um stuttan tíma
inn í önnur frímerkjarit. Firmað
notar nú næstum einvörðungu
póstinn." Greinin endar á lat-
neskum orðum „caveat emptor“,
sem merkir: kaupandinn gæti
sín.
En snúum okkur loks hingað
heim á Frón.
Fyrir nokkram dögum fékk ég
svo í pósti „glæsileg og há-
stemmd tilboð“ frá NF og að mér
sýnist öllu „fjölbreyttari" boð en
fram kemur í auglýsingu í Mbl.
Allt er það á dönsku. Má því lík-
legt telja, að eigandi fyrirtækis-
ins, sem virðist hvergi nefndur á
nafn í tilboðum til okkar, hafi
fengið einhvern til þess að þýða
auglýsinguna á þokkalega ís-
lenzku fyrir lesendur Mbl.
Magni R. Magnússon frí-
merkjakaupmaður, sem þekkir
vel til í frimerkjaheiminum, hef-
ur einnig fengið sams konar boð.
Svo mun vera um fleiri safnara
hérlendis. Magni hefur sagt mér
sögur af skiptum manna hér á
landi við þessa norður-józku frí-
merkjaverzlun. Virðast þær eitt-
hvað í líkingu við það, sem segir
um reynslu Norðmanna, Svía og
Bandaríkjamanna.
Þá hefur NF haslað sér völl í
Englandi. Magni hefur látið mér
í té ljósrit af aðvöran úr PTS -
News, sem er blað Alþjóðasam-
taka frímerkjakaupmanna. Sjá
meðfylgjandi mynd. Þar segir,
að þau hafi fengið kvartanir um
það frá söfnurum, að frímerkja-
efni, sem þeim hafi verið sent frá
margnefndu fyrirtæki, hafi ekki
verið í samræmi við þær lýsing-
ar, sem það gaf. Enn fremur
kemur fram, að þeir hafi haft
samband við Félag danskra frí-
merkjakaupmanna (The Danish
Philatelic Society) og fengið
staðfest, að NF sé ekki í þeim
samtökum. Þá er öllum þeim,
sem hafa lent í vandræðum í
skiptum við NF International,
ráðlagt að snúa sér til Dönsku
neytendasamtakanna, Amager-
felledsvej 56, DK-2300, Kpben-
havn, en þau hafa einmitt á liðn-
um árum fengizt við mál, sem
varðar NF.
Þarflaust er að dvelja öllu
lengur við auglýsingu NF í Mbl.
og þau frímerki, sem eiga að vera
í þessu „ótrúlega tilboði“ eða
„dúndur verðsprengju“, eins og í
auglýsingunni stendur sem
stærðar fyrirsögn. Þessi orð eru
hér sett á blað einungis til þess
að benda lesendum á, hvaða
reynslusögur erlendir frímerkja-
safnarar hafa að segja um skipti
sín við oftnefnt fyrirtæki.
Jón Aðalsteinn Jónsson
Eitt blað
fyrir alla!
IHngiwHiiMt
-kjarnimálsins!