Morgunblaðið - 17.09.1998, Blaðsíða 50

50 FIMMTUDAGUR 17. SEPTEMBER 1998
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
I
GUÐRÚN HJÖRDÍS
ÞÓRÐARDÓTTIR
Guðrún Hjördís
I Þórðardóttir
Ifæddist í Reykjavík
25. október 1927.
Hún lést á Sjúkra-
húsi Reykjavíkur
10. september
síðastliðinn. For-
eldrar hennar voru
Þórður Bjarnason,
f. 11.9. 1896 í Syðri-
Vík, d. 20.11. 1983,
~ og Björney G. Jóns-
dóttir, f. 4.6. 1902 í
Götu í Arskógs-
hreppi, d. 28.10.
1956. Bræður Hjör-
dísar eru Pálmi, f. 18.4. 1926,
og Sigurlaugur Jón Sævar, f.
15.7. 1931, d. 18.2. 1987.
Hinn 25. september 1948 gift-
ist Hjördís Vilhjálmi Ólafssyni,
fyrrv. útibússtjóra, f. 18.5. 1926
á Siglufirði. Börn þeirra eru: 1)
Birna Þóra, f. 26.12. 1948, fyrri
maki Sigurður Magnússon,
þeirra börn: a) Vilhjálmur, f.
11.8. 1971, maki Guðrún Benný
Svansdóttir, þeirra sonur er
Viktor Freyr, f. 21.12. 1996. b)
i-j* Hjördís Sóley, f. 22.3. 1976, sam-
býlismaður hennar er Kári
Gunnarsson. Seinni maki Bimu
er Guðmundur
Ólafsson, börn hans
eru Ólafur, f. 27.3.
1966, Þórarinn Gísli,
f. 13.6. 1968, Guð-
mundur Tómas, f.
8.5. 1971, d. 10.8.
1998. 2) Ólafur
Svavar, f. 15.1.1951,
maki Sigrún Stein-
grímsdóttir, þeirra
böm: a) Steingrímur
Þór, f. 10.10. 1974,
sambýliskona hans
er Elsa Matis. b)
Berglind, f. 4.6.
1977. c) Margrét, f.
27.5. 1985. 3) Þórður Orn, f.
28.1. 1953, maki Jóhanna Ólafs-
dóttir, þeirra sonur er Arnar, f.
2.5. 1985, sonur Jóhönnu er
Jóhann M.W. Einarsson, f. 9.12.
1973, sambýliskona hans er Iris
Jensdóttir, þeirra sonur er El-
mar Jens Weywadt, f. 9.9. 1998.
4) Sigurlaug, f. 11.2. 1956, maki
Agúst Einarsson, þeirra börn: a)
Hildur, f. 10.10. 1978. b) Einar, f.
23.9.1981. c) Ágúst Arnar, f. 3.9.
1989.
Utför Hjördísar fer fram frá
Áskirkju í dag og hefst athöfnin
klukkan 13.30.

Elsku mamma, nú ert þú farin frá
okkur svona fljótt, þó svo að þú hafir
verið mikið veik og staðráðin í að
sigra, en það fór á annan veg því
vegir Guðs eru órannsakanlegir.
Minningarnar fljúga í gegnum
hugann og eru þær allar ljúfar því
þú varst stoð og stytta ef eitthvað
bjátaði á og ávallt hægt að leita ráða
hjá þér því þú varst svo réttlát og
•.reinskilin, máttir aldrei neitt aumt
sjá^ sama hver átti í hlut.
Ég kveð þig, elsku mamma mín,
með þessum fátæklegu orðum og
miklum söknuði og ég veit að þér
líður vel þar sem þú ert núna.
Eg veit þú heira ert horfm nú
og hafin þrautir yfir
svo mæt, svo góð, svo trygg og trú
og tállaus, falslaus reyndist þú
ég veit þú látin lifir.
(Steinn Sig.)
Guð gejmai þig.
Þórður Örn.
Mig langar aðeins í örfáum orðum
að minnast ástkærrar tengdamóður
minnar Hjördísar Þórðardóttur. Þeg-
ar ég kynntist eiginkonu minni íyrir
tæpum tíu árum, tók þessi sómakona
mér strax opnum örmum, mér fannst
eins og ég væri einn af sonum henn-
Legsteinar
í Lundi
. v/Nýbýlaveg
SÓLSTEINAR 564 4566
H
Erfidrykkjur
H
,H
H
H
H
H
H
H
H
H
H
H
H
H
H
H
H
H
H
^ Sími 562 0200 ^
[IIIIIIIIIII]
ar. Sá ég þegar að þar fór kona stolt,
sem bar sig ákaflega vel, heimili
þeirra Vilhjálms bar ríkan vott um
ákaflega næmt fegurðarskyn. Þetta
kom ekki síst í ljós er þau hjónin
ákváðu fyrir þremur árum að flytja
úr einbýlishúsi sínu í Brúnastekk í
ákaflega fallega íbúð í Amarsmára.
Þá kom þetta næma fegurðarskyn
svo vel í ljós. Fljótt sá ég hve vel hún
hafði hlúð að börnum sínum í upp-
vexti og hve ríkur hluti hún var þeim,
þótt uppkomin væru. Þá fór ekki hjá
því að maður tæki eftir því hve inni-
legt samband þein’a Vilhjálms vai-.
Með okkur Hjördísi tókst fljótt
vinátta og gagnkvæm virðing. Hún
var ætíð tilbúin til hjálpar eða að-
stoðar hvenær sem var. Alltaf var
þetta gert með sama velviljanum og
háttvísinni. Oft áttum við saman
yndislega daga í sumarbústað okkar
í Grafningnum. En ekki síst áttum
við hjónin yndislega ferð til Mall-
orca með Hjördísi og Vilhjálmi í
þrjár vikur síðastliðið vor, þetta var
yndisleg ferð, kímni og léttleiki
Hjördísar var ávallt til staðar. Þá
hafði manni ekki getað dottið í hug
að illvígur sjúkdómur hefði tekið sér
bólfestu í líkama hennar, eins dug-
leg og hún var í alls konar ferðum
okkar um eyna. Tveimur mánuðum
eftir heimkomuna gi-eindist Hjördís
með krabbamein. Hnarreist og dug-
leg ákvað hún að ráðast gegn vá-
gestinum mikla. Hún hafði fengið
tvær lyfjameðferðir, allt var á réttri
leið. Hinn 10. sept. vorum við Birna
hjá henni um eftirmiðdaginn, vorum
við svo ánægð með hvernig gengi.
Hún sagði: „Elskurnar mínar, farið
þið heim núna, ég er eitthvað svo
þreytt." Þremur klst. síðar hringdi
Vilhjálmur og tilkynnti lát hennar.
Kannski hefur hún fundið þetta á
sér og farið með þeirri reisn, sem
einkenndi líf hennar allt.
Með þessum fátæklegu orðum
kveð ég þig, kæra tengdamamma.
Öllum ættingjum hennar sendi ég
hinar innilegustu samúðarkveðjur,
bið Drottin að styrkja ykkur öll,
ekki síst þig, Vilhjálmur minn.
Þinn tengdasonur
Guðmundur Ólafsson.
LEGSTEINAR
íslensk framleiðsla
Vönduð vinna, gott verð
Sendum myndalista
MOSAIK
Hamarshöfði 4, 112 Reykjavík
sími 5871960, fax 5871986
Elsku amma mín.
Það var alltaf svo gott að koma til
ykkar afa. Þið voruð vön að passa
mig á meðan mamma var í vinnunni.
Hjá ykkur hef ég lært svo margt og,
amma, ég veit að þú naust þess að
dekra við mig.
Við skemmtum okkur svo vel
saman, þú gast alltaf hlegið að
bröndurunum mínum, spilaðir við
mig fótbolta, last fyrir mig og sagðir
mér sögur. Seinna þegar ég var
sjálfur farinn að lesa hafðir þú gam-
an af að hlusta á mig lesa fyrir þig.
Alltaf vildir þú fá að vita hvernig
gengi í skólanum og fótboltanum.
Eftir fótboltaleiki var ég vanur að
hring'a í þig og segja þér hvernig
við stóðum okkur.
Elsku amma mín, þú varst besta
amma i heimi.
Takk fyrir allt sem þú gafst mér.
Þinn
Ágúst Arnar.
Elsku amma Hjödda. Þú varst
alltaf svo fín og sæt. Þú fylgdist vel
með öllu sem var að gerast í kring-
um þig, hvort sem það voru íþróttir
eða bara það sem barnabörnin þín
tóku sér fyrir hendur. Það var alltaf
hægt að tala við þig eins og bestu
vinkonu af því þú hlustaðir vel og
skildir mann alveg. Eg veit ekki um
margar ömmur sem spiluðu fótbolta
og tennis við barnabörnin sín fram
eftir öllu eða fylgdust spenntar með
HM í knattspyrnu og voru með á
hreinu hver var hvað og í hvaða liði
hann spilaði. Aldrei komstu tómhent
þegar þú komst í heimsókn, þú varst
oftast með nammi, malt eða eitthvað
fallegt sem þú hafðir séð.
Þú vildir alltaf hafa allt fínt og fal-
legt í kringum þig enda bar íbúðin
ykkar afa þess merki. Þið eigið mik-
ið af fallegum munum og íbúðin er
eins og hjá ungu fólki, það er allt svo
smart og vel valið. Þannig varst þú,
elsku amma, allt sem þú keyptir
handa þér og öðrum var vel valið og
fallegt.
Manstu, amma, þegar ég var lítil
og við frænkurnar vorum alltaf að
koma í heimsókn og leika í stóra fal-
lega garðinum þínum, þú dekraðir
við okkur, við lágum í sólinni með
frostpinna og eitthvað kalt að
drekka, þú sóttir sólhlífina handa
okkur. Við lékum okkur þarna allan
daginn, þú spilaðir við okkur fót-
bolta, hjálpaðh mér að standa á
höndum o.m.fl. Þegar ég var lítil þá
kenndir þú mér Faðir vorið, þú
passaðir alltaf upp á að ég færi með
það á hverjum degi og ekki mátti
gleyma að taka lýsi.
Það var yndislegt að sjá þig mæta
í brúðkaupið hjá Vilia og Benný fyr-
ir aðeins tveimur vikum. Þrátt fyrir
að þú værir fárveik þá varstu eins
og alltaf svo fín og sæt. Ég held að
hvergi sé hægt að finna betri ömmu
í heiminum en þig, þú varst svo góð
við alla, mjúk og hlý, glæsileg, góð
vinkona og skildir alveg okkar tal og
hugsun þó að við værum af annarri
kynslóð og þrátt fyrir veikindin var
húmorinn og hláturinn þinn ennþá
til staðar. Svona man ég þig, amma
mín, og mun alltaf muna þig.
Elsku amma, ég veit að þú ert á
góðum stað þar sem þér líður vel og
vakir yfir okkur hinum sem eftir
sitjum og hefðum viljað njóta þín
lengur.
Þín
Hildur.
Elsku amma mín.
Það var sólskinsdagur þar sem ég
var nýkomin aftur til Bandaríkjanna
eftir smá dvöl hér á landi, ég var að
fara yfir Ieiklistina en hugur minn
var ekki beinh'nis við það sem ég var
að gera af því að þú varst alltaf að
koma upp í huga minn. Ég fór utan
með kvíða þar sem þú varst orðin svo
veik. Svo hringdi síminn, þetta var
pabbi, ég fann það á mér hvaða sorg-
arfréttir voru í nánd, ég trúði samt
ekki mínum eigin eyrum, ég á ekki
eitt orð yfir það hvemig mér líður,
enda þarf ég ekki að lýsa því af því að
ég veit að þú finnur fyrir því að
hjartað mitt er gjörsamlega hjá þér.
Daginn áður var ég í skólanum,
sat þar og leit á myndina af þér sem
ég hafði geymt í bókinni minni og
bað svo innilega fyrir þér í von um
góðan bata og óskaði þess að við
gætum átt fleiri yndislegar stundir
saman.
Elsku amma mín, það var alltaf
svo gaman að koma í heimsókn til
þín og afa, við höfðum alltaf svo mik-
ið til að tala um, við erum líkari en
við höldum, við gátum sagt hvor
annarri hin ýmsu leyndarmál og
alltaf treysti ég þér fyrir mínum
innstu hjartans málum og geri enn.
Okkur systkinunum þótti svo
gaman að hlusta á allar sögurnar af
því sem þú gerðir þegar þú varst lítil
stúlka í Reykjavík. Við hugsuðum
með okkur: „Skrítið að hún amma
hafi stokkið í hringi afturábak af
stökkbrettinu í Sundhölhnni, og
farið í arabastökkum út i búð o.fl., sú
hefur aldeilis verið liðug.“
Þú hafðir unun af því að kaupa
fallega hluti og raðaðir öllum fötun-
um þínum svo fallega upp og það var
alltaf svo hreint og fínt hjá þér. Ég
leit alltaf upp til þín og mun ávallt
gera. Ég fór að reyna að apa eftir
þér og geymi skókassana mína, svo
að mínir skór geti verið eins fallegir
eftir mörg ár og þínir.
Amma mín, ég var ekki gömul
þegar ég byrjaði að ferðast ein um
þennan stóra heim til að láta
drauma mína rætast. Ávallt fann ég
fyrir því hversu stolt þú varst af því
sem ég tók mér fyrir hendur. Takk
fyrir, amma mín, þú hjálpaðir mér
að trúa á sjálfa mig. Síðustu árin
hefur samband okkar orðið sterkara
og við gátum orðið talað saman eins
og vinkonur.
Amma mín, því miður er ævi
líkamans stutt og við megum vera
þakklát fyrir að hafa átt rnargar
yndislegar stundir saman. Ég mun
aldrei gleyma fallega brosinu þínu
og hversu gott það var að knúsa þig
eftir langa fjarveru að heiman. Eins
og við segjum, mannslíkaminn er
ekki allt, við vitum að þó að við get-
um ekki séð þig þá er það besta af
þér ávallt á meðal okkar, það er sál-
in sjálf, og það er sálin þín sem við
öll elskum. Afi minn, það er hún sem
mun ávallt standa þér við hlið, sama
hvað á dynur. Ég bið guð að styrkja
þig á þessari erfiðu stundu, elsku afi
minn.
Amma, takk fyrir að vera svona
góð við mig. Takk fyrir að vera
amma mín.
Berglind Olafsdóttir.
Elsku amma mín.
Það er svo stutt síðan ég kvaddi
þig og fór aftur út. Ég hefði þá
aldrei trúað að þú ættir svona
skammt eftir. Ég var svo bjartsýn á
að þú mundir sigrast á veikindum
þínum og hlutirnir verða aftur eins
og þeir áttu að vera. Þú stóðst þig
líka alveg eins og hetja. Mér fannst
mjög erfitt að vera erlendis þegar
veikindi þín komu upp í júlí. Ég var
svo hjálparlaus svona fjarri þér, en
hugur minn var ávallt hjá þér. Ég
var því svo ofsalega ánægð þegar ég
gat loksins hitt þig í ágúst síðast-
liðnum. Þrátt fyrir að vera mikið
veik leistu alltaf svo vel út, enda
ekki þekkt fyrir annað. Þegar ég
kom inn um dyrnar hjá þér beiðstu
með opinn faðminn og bros á vör.
Hlýjan og góðmennskan geislaði af
þér eins og alltaf.
Amma mín, við áttum svo margar
góðar stundir saman og sérlega
margar frá þeim tíma sem ég var í
Gerplu og var svo mikið hjá þér. Þú
hafðir svo gaman af fimleikunum,
enda varstu sjálf í fimleikum á þín-
um yngri árum. Þú hafðir reyndar
gaman af öllum íþróttum þótt fim-
leikarnir stæðu nú líklega efst. Ég
man líka svo vel hvað öllum stelpun-
um í hópnum mínum fannst þú æðis-
leg, enda vorum við oft hjá þér úti í
garði að leika listir okkar og þú
hafðir gaman af. Svo stjanaðir þú
við okkur með vöfflum og öðru
góðgæti. Þú hafðir svo gaman af að
hugsa um aðra, passaðir að öllum
liði vel, væru vel klæddir og saddir.
Þú lést mann taka lýsi daglega og
gafst manni hollan og góðan mat,
enginn matur er eins góður og
ömmumatur. Þú lagðir svo mikinn
metnað í matreiðsluna eins og þú
gerðir í öllu öðru sem þú tókst þér
fyrir hendur.
Elsku amma, þú varst ekki bara
amma fyrir mér, þar sem heimili
ykkar afa var mitt annað heimili og
þið afi voruð mér eins og foreldrar,
enda hjálpuðuð þið mér mikið við
skilnað foreldra minna og sýnduð
mér alla þá ást og umhyggju sem ég
þurfti og meira til. Amma mín, þú
varst líka svo góður vinur minn og
ég gat ávallt talað við þig ef eitthvað
bjátaði á og treyst þér fyrir öllu. Við
gátum alltaf sagt hvor við aðra það
sem okkur lá á hjarta og rætt
tímunum saman um heima og
geima.
Þú fylgdist alltaf svo vel með öll-
um nýjungum, hvort sem það var i
tísku, tónlist eða einhverju öðru og
náðir alltaf svo vel til okkar krakk-
anna, enda leitaði ég oft til þín um
ýmis unglingavandamál sem komu
upp og ekki síst strákamál og þess
háttar. Við áttum mjög sérstakt
samband og það hefur alla tíð verið
mér óskaplega dýrmætt. Ég er svo
stolt af að vera nafna þín og ég skal
bera það eins vel og ég get.
Amma mín, ég er svo glöð að þú
gast komið í brúðkaupið hjá Villa
bróður og Benný. Ég veit það skipti
þig miklu máli að þú gast verið
viðstödd og tekið þátt í þeirri gleði-
stund og ekki var hægt að sjá á þér
að þú værir veik, frekar en aðra
daga, því ávallt varstu stórglæsileg
og falleg. Það er svo erfitt að trúa að
þú sért farin frá okkur og mér finnst
lífið ekki sanngjarnt núna. Ég veit
samt að þú ert á góðum stað og þér
líður vel. Ég veit það einnig að þú
munt fylgjast með afa og okkur öll-
um og vernda okkur.
Ég mun alltaf varðveita minning-
arnar sem ég á um góðu, hlýju, hlát-
urmildu, skemmtilegu, fallegu, fínu
og bestu ömmuna.
Elsku afi, megi Guð styrkja þig í
þessari miklu sorg og ég veit að
amma er alltaf hjá þér og vakir yfir
þér.
Hjördís Sóley.
Elsku amma.
Ég kveð þig með trega en yndis-
legar minningar ylja mér um hjart-
arætur. Söknuður minn er mikill, en
ég er þakklátur fyrir að hafa verið
þeirra gæfu aðnjótandi að eiga þi
sem ömmu.
Minningarnar hrannast upp á
stundu sem þessari, um þig, elsku
amma, eða amma í Brúnó, eins og
við kölluðum þig oftast.
Mínar fyrstu minningar um þig,
eru frá því þegar ég sat við eld-
húsvaskinn hjá þér í Brúnastekkn-
um og þú varst að sýna mér litlu
fuglana út um gluggana. Árin liðu og
alltaf var jafn notalegt og gott að
koma að heimsækja ykkur afa. Þú
sást ávallt til þess að hafa nóg á
boðstólunum þegar gesti bar að
garði og lagðir þig alla fram við að
hafa allt sem best útilátið og sem
glæsilegast. Það var mér minnis-
stætt þegar við systkinin dvöldum
hjá ykkur afa í um tvo mánuði þegar
ég var á 18. ári. Þú sást til þess að
okkur liði mjög vel og vildir allt fyrii
okkur gera eins og þér var einni lag-
ið. Þú varst alltaf svo glaðleg, hress
og hlýleg og vildir alltaf allt fyrir
alla gera.
Hin síðari ár lagði ég oft leið mína
í Brúnastekkinn og síðar í Ai'n-
arsmárann til þín og afar í hádegis-
mat eða kaffisopa. Alltaf hafðh' þú
jafn miklar áhyggjur af því að ég
gæfi mér ekki tíma til að borða i
amstri dagsins og þess vegna varstu
alltaf mjög glöð þegar ég kom við hjá
ykkur. Þá gafst okkur einnig tími til
að ræða um það sem okkur lá á
hjarta. Oftar en ekki veittir þú mér
góð ráð sem hafa og munu koma méi
vel í lífinu. Alltaf gladdi það ykkur
afa jafn mikið þegar litli smáfuglinn
hann Viktor Freyr kom í heimsókn
með pabba og mömmu og þú naust
þess að fylgjast með uppvexti hans.
Ég veit að þú munt halda því áfram,
enda þótt þú hafir kvatt okkur nú.
Þegar ég og fjölskylda min dvöld-
um erlendis í sumarleyfi bárust okk-
ur þau slæmu tíðindi að þú hefðir
greinst með alvarlegan sjúkdóm. Ég
átti erfítt með að trúa þessum fregn-
um þar sem þú hafðir verið svo
hraustleg og hress vikunni áður. Þú
gafst samt aldrei upp og varst
ákveðin í að sigrast á veikindum
þessum, enda varst þú svo lífsglöð
og bjartsýn.