Morgunblaðið - 17.09.1998, Blaðsíða 51

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
FIMMTUDAGUR 17. SEPTEMBER 1998 51 Íl
Mér þótti svo vænt um að sjá hve
mikils virði það var þér að vera
viðstödd brúðkaup mitt og Bennýjar
í sumár. Á sjálfan brúðkaupsdaginn
kom ég við hjá þér á leiðinni í kirkj-
una því tvísýnt var hvort þú kæmist
í brúðkaupið. En þú lést ekkert
stöðva þig og mættir í þínu fínasta í
brúðkaup mitt öllum að óvörum. Pað
gladdi mig meira en orð fá lýst að
sjá þig þar og ég veit að það var þér
mikils virði að fá að upplifa þessa
stóru stund með okkur.
Elsku amma, ég bið góðan guð að
varðveita þig og blessa, og ég mun
minnast þín sem fallegrar, hlýlegr-
ar, umhyggjusamrar og yndislegrar
ömmu um ókomna tíð.
Góði guð, vilt þú vaka yfir elsku
afa í þessari miklu sorg, styðja hann
og styrkja og vera honum nálægur.
Ég fell að fótum þínum
og faðma lífsins tré
með innri augum mínum
og undur mikil sé.
Þú stýrir vorsins veldi
ogvemdarhverjarós.
Frá þínum ástareldi
fá allir heimar ljós.
Þinn
(Davíð Stef.)
Vilhjálmur.
Elsku langamma.
Guð hefur nú tekið þig frá okkur
og á arma sína. Eg veit að hann mun
sjá vel um þig, og nú mun þér líða
vel aftur. En það verður skrítið að
koma í Amarsmárann án þess að þú
takir á móti mér. Það var alltaf svo
gott að koma til þín og langafa. En
mér þykir svo leitt að hafa ekki
fengið að kynnast þér betur og feng-
ið að eiga fleiri ár með þér. Eg veit
samt að þú munt örugglega fylgjast
með mér um ókomna tíð og vonandi
leiðbeina mér.
Pabbi minn og mamma munu sjá
til þess að ég minnist þín ávallt en
þú varst mér svo góð langamma.
Elsku góði Guð, ég veit að missir
langafa er mikill og því vil ég biðja
þig, góði guð, að styrkja hann í þess-
ari miklu sorg og vera okkur öllum
nálægur. Blessuð sé minning þín,
elsku langamma.
Þinn
Viktor Freyr.
Þegar ég sest niður og minnist
Hjördísar Þórðardóttur eða Hjöddu
mágkonu, eins og hún var jafnan
nefnd í minni fjölskyldu, koma
margar myndir fram í hugann. Hún
giftist Vilhjálmi móðurbróður mín-
um og varð þá eins og mágkona okk-
ar allra en þau voru svo samrýnd að
það var oftast talað um Hjöddu og
Villa í sama orðinu. Allt frá barnsár-
um mínum hefur minningin um hana
verið til. Móðir mín og hún tengdust
fljótt sterkum vináttuböndum og
þær töluðu saman á hverjum degi
síðustu árin. Þær gátu trúað hvor
annarri fyrir gleði sinni og sorgum.
Slík vinátta er dýrmæt gjöf. Eftir að
móðir mín varð ekkja fannst henni
gott að geta leitað til vinarins
Hjöddu mágkonu.
Þegar ég fór suður til náms átti
ég notalegt skjól í Ásgarðinum, þar
var alltaf tekið á móti mér með hlýju
og alúð og þar fékk ég ekki annað að
fínna en ég væri ein af fjölskyldunni.
Hjördís var glæsileg kona, hafði
heillandi framkomu og skemmtileg-
an húmor.
Ekki alls fyrir löngu fóru dætur
mínar í heimsókn til hennar, sú
heimsókn varð þeim minnisstæð og
töluðu þær um hvað hún hefði verið
skemmtileg. Hjödda hafði nefnilega
þann hæfíleika í samskiptum við fólk
að geta gefið af sér. Hún lagði sig
fram um að láta fólki líða vel. Hún
var hreinskiptin og hafði lifandi frá-
sagnargleði og hélt óskiptri athygli
manna. Það gilti einu hvort hún
talaði við börn eða fullorðna. Hjödda
var mikill fagurkeri, hafði næmt
auga fyi-ir fallegum hlutum og bar
heimili hennar glöggt vitni um það.
Það er margs að minnast þegar lit>
ið er til baka, margar ánægjulegar
samverustundir hef ég og fjölskylda
mín átt saman með Villa og Hjöddu í
gegnum árin. Með þessum fátæklegu
orðum vil ég koma til skila innilegu
þakklæti móður minnar, bróður míns
og fjölskyldna okkar beggja fyrir það
tiygglyndi og þann hlýhug sem þú,
Hjödda mín, sýndir okkur alla tíð.
Við kveðjum góðan vin með söknuði.
Elsku Villi, við biðjum góðan guð að
blessa þig, börnin, tengdabörnin,
barnabömin og barnabai'nabamið.
Blessuð sé minning mætrar konu.
Sólveig Helga Jónasdóttir.
Komið er að kveðjustund þó ótrú-
legt sé og erfitt að hugsa sér að ynd-
isleg frænka mín og besta vinkona
sem ég hef eignast um ævina sé
horfin af sjónarsviðinu. Minningar
hrannast upp. Allt frá því við vorum
smátelpur vorum við svo lánsamar
að njóta væntumþykju mæðra okk-
ar, Bjargar og Björneyjar, í garð
hvor annarrar, en þær voru systur
og gekk þessi væntumþykja áfram
til okkar og varð eiginlegt systra-
samband okkar á milli.
Hjördís frænka mín, eða Hjödda
frænka, var nokkrum árum eldri ég
og þessi stórglæsilega hæfileika-
kona var mér fyrirmynd alls sem
gott er. Alltaf skyldi hún leyfa mér
að taka þátt í því sem hún var að
gera og var það ekki lítið. Hún lærði
á píanó, stundaði ballett og fimleika,
var á skautum og skíðum og fékk ég
að njóta alls þessa með henni. Það
verður aldrei nægilega þakkað.
Seinna á lífsleiðinni, eftir að kom
að farsælu hjónabandi Hjöddu og
elskulegs^ eiginmanns hennar, Vil-
hjálms Olafssonar, hélst vinátta
okkar óbreytt. Heimili Hjöddu og
Vilhjálms var hverjum sem er góð
fyrirmynd, þar sem glæsileiki og
reisn var yfir öllu. Umhyggja og
glaðværð í fyrirrúmi hvort sem voi'u
börnin þeirra, húsið eða garður. Allt
bar vott um einstaka snyrtimennsku
og ástúð. Elsku Hjördís, þín verður
sárt saknað.
Þín frænka,
Hjördís Hvanndal.
Árstíðirnar koma og fara, sóh-íkt
og hlýtt sumar hefur kvatt, fyrstu
svölu haustvindarnir blása, og nýjar
fannir sáust í Esjunni í liðinni viku.
Náttúran býr sig undir komandi vet-
ur. Við erum áhorfendm- að hinu
eilífa tifí tímans, lífí og dauða. En
þegar ástvinur deyr erum við samt
alltaf óviðbúin að taka missinum og
sorginni. Góður vinur minn, íyirver-
andi tengdamóðir mín Hjördís Þórð-
ardóttir lést sl. fimmtudag, eftir
stutta sjúkralegu. Ég fínn fyrir
þessari sterku tilfmningu að ég hef
misst mikið. Hún hafði nýlega
greinst með hættulegan sjúkdóm en
ég vonaði eins og allir vinir hennar
að hún myndi sigrast á þessum veik-
indum. Fyi-ir aðeins nokkrum dög-
um síðan var hún viðstödd brúðkaup
sonar míns, klæddi sig upp í sitt fín-
asta skart þótt hún væri veik. Hún
ætlaði ekki að verða af þessari stóru
stund. Það var í síðasta sinn sem ég
sá hana uppábúna en þrátt fyrir
veikindi var hún falleg og tignarleg.
Fundir okkar Hjördísar,eða
ömmu í Brúnó, hafa verið miklu
færri síðustu árin en áður fyrr, en
þó höfum við alltaf haldið sambandi.
Ég vil þakka henni þann þroska og
skilning sem hún hefur sýnt mér og
fyrir að halda tryggð við gamlan
vinskap, þótt leiðir okkar í daglegu
amstri hafí skilið. Þegar við höfum
hist höfum við talað saman eins og
fyrmm af hreinskilni, eins og vinum
einum er lagið. Eins hefur hún sýnt
konu minni Agnesi og Magnúsi syni
okkar vináttu og hlýju.
Hjördís var glæsileg kona í fasi og
háttum og gerði umhverfi sitt allt
sérstakt og fágað. Fallegir og sér-
stakir hlutir voru alltaf í kring um
hana. Hún sagði mér að faðir hennar
Þórður, sem langa ævi stundaði sjó-
mennsku og siglingar, hafi þegar
hún var barn og unglingur fært
henni ýmsar fallegar flíkur og hluti
þegar hann kom úr siglingum, hluti
sem vora fáséðir í Reykjavík þess
tíma. Ef til vill má rekja smekk
hennar til þessa uppeldis.
Henni var umhugsað að allir sem
sóttu hana heim fengju notið hinnar
bestu gestrisni, og virtist engu
skipta hvort gesti bar óvænt að
garði eða ekki, alltaf vora dregin
fram veisluföng. Hún var glaðlynd,
hlý í viðmóti og hreinskilin í öllum
samskiptum. Gat talað um tilfinn-
ingar sínar, og líkaði ekki hálfkveðn-
ar vísur, allt átti vera heilt. Þessir
eiginleikar mótuðu líka heimili
hennar þar sem öllu var komið íyrir
af smekkvísi og af samræmi og
andrúmsloftið var hlýtt og vinalegt.
Þeir sem þjáðust áttu samúð henn-
ar. Þótt hún ynni utan heimilis um
nokkurt skeið eftir að börnin hennar
vora farin að heiman, var heimilið
alltaf fyrst og fremst hennar vett-
vangur, þar sem öllum var sinnt af
kostgæfni, svo stundum jaðraði við
ofdekur. Hún var börnunum mínum
besta amma, og þeir eru ófáh' dag-
arnir og næturnar sem hún að-
stoðaði við uppeldi þeiri'a. Tilbúin
jafnt að örva sem hugga eftir því
hvernig stóð á. Og eftir að börnin
uxu úr grasi hélt hún áfram að vera
þeim stuðningur í námi og starfi. Ég
veit að þeim þótti hún frábær amma
enda gátu þau alltaf leitað til hennar
með vandamál sín. Hún var engin
venjuleg amma.
Ég átti þess kost að hitta Hjördísi
tveimur dögum fyrir andlát hennar,
en þá var hún rúmliggjandi heima.
Við spjölluðum saman drjúga stund,
rifjuðum upp skemmtilegar minning-
ar frá uppeldi bamanna og ræddum
veikindi hennar og eilífðarmálin. Hún
var afskaplega glöð yfir því hvað fjöl-
skylda hennar öll væri samhent og
sterk, en ýmsir óvæntir erfiðleikar
hafa dunið yfír hana að undanfórnu.
Sjá næstu síðu.
Persónuleg,
alhliða útfararþjónusta.
Sverrir Olsen, Sverrir Einarsson,
útfararstjóri útfararstjóri
Útfararstofa íslands
Suðurhlíð 35 ♦ Sími 581 3300
Allan sólarhringinn. www.utfararstofa.ehf.is/
I rúmgóðum sýningarsölum okkar eigum
við ávallt fyrirliggjandi margar gerðir
legsteina og minnisvarða úr íslenskum
og erlendum steintegundum.
Verið velkomin til okkar eða
hafið samband og fáið myndalista.
Íi S.HELGASON HF
ISTEINSMIÐJA
SKEMMUVEGI 48, 200 KÓP.,SÍMI:557-6677/FAX:557-8410
+
Elskuleg móðir mín,
SIGURLAUG (SILLA) SVEINSDÓTTIR
frá Steinaflötum,
sem lést á Sjúkrahúsi Siglufjarðar 9. septem-
ber, verður jarðsungin frá Siglufjarðarkirkju
laugardaginn 19. september kl. 14.00.
Þeim, sem vildu minnast hinnar látnu, er bent
á Slysavarnadeildina Vörn, Siglufirði.
Rannveig Pálsdóttir
og fjölskylda.
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
SIGRÍÐUR FANNEY JÓNSDÓTTIR,
húsfreyja á Egilsstöðum,
sem lést mánudaginn 14. september sl., verður jarðsungin frá Egils-
staðakirkju laugardaginn 19. september kl. 14.00.
Jón Egill Sveinsson, Magna Gunnarsdóttir,
Ingimar Sveinsson, Guðrún Gunnarsdóttir,
Ingunn Ásdísardóttir,
barnabörn og fjölskyldur.
+
Elskulegur bróðir okkar,
EIRÍKUR EIRÍKSSON,
Kirkjuvegi 12,
Keflavík,
sem lést á Sjúkrahúsi Akraness sunnudaginn 13. september, verður
jarðsunginn frá Skeggjastaðakirkju, Bakkafírðí, laugardaginn
19. september kl. 14.00.
Fyrir hönd vandamanna,
systkini.
+
Ástkær móðir okkar,
SIGRÍÐUR BJARNEY KARLSDÓTTIR
frá Fagradal,
á Stokkseyri,
iést á hjúkrunardeild Hrafnistu í Reykjavík að morgni miðvikudagsins
16. september.
Jarðarförin auglýst síðar.
Börn hinnar látnu.
+
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, fóstur-
faðir, tengdafaðir og afi,
ÓLAFUR Þ. ÞÓRÐARSON,
Melási 6,
Garðabæ,
verður jarðsunginn frá Vídalínskirkju, Garða-
bæ, föstudaginn 18. september kl. 13.30.
Þeim, sem vildu minnast hans, er bent á
Hjartavernd.
Guðbjörg Elín Heiðarsdóttir,
Heiðbrá Ólafsdóttir,
Ágúst Heiðar Ólafsson,
Áslaug Ólafsdóttir, Arnar Bjarnason,
Arinbjörn Ólafsson, Karen R. Gísladóttir,
Hinrik Gíslason, Ása S. Eiríksdóttir
og barnabörn.
+
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir og afi,
GUÐMUNDUR FRIÐRIKSSON
útgerðarmaður,
Heinabergi 22,
Þorlákshöfn,
verður jarðsunginn frá Þorlákskirkju, laugar-
daginn 19. september kl. 14.00.
Friðrik Guðmundsson,
Gitte Jakobsen,
íris Friðriksdóttir,
Kristín Friðriksdóttir,
Guðmundur Friðriksson,
Erna Marlen,
Guðmundur Þorkelsson,
Líney Magnea Þorkelsdóttir,
Ólöf Þóra Þorkelsdóttir.