Morgunblaðið - 30.10.1998, Qupperneq 47

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
FÖSTUDAGUR 30. OKTÓBER 1998 4
góðu stundir sem við áttum saman.
Elsku afi, Guð styrki þig á þess-
ari sorgarstund.
Jón Heiðar Gunnarsson.
Elsku amma Didda. Ég var að
vonast til að mig hefði verið að
dreyma þegar síminn hringdi á
föstudagskvöldið og mér var til-
kynnt um andlát þitt. Ég vona enn
að ég fari að vakna en með hverjum
deginum sem líður minnka líkurnar
og ég þarf að fara að horfast í augu
við þetta verk Guðs. Mér finnst
ósanngjarnt að hann hafi kallað þig
svona hrausta og hressa til sín en
hann hefur lílega ætlað þér nýtt og
stærra hlutverk annars staðar.
Þú og afí voruð mér alltaf svo góð
og dekruðuð mjög mikið við mig.
Þið gerðuð allt fyrir mig og skipti
þá engu máli hvaða vesen var á
mér, þið leystuð það alltaf fljótt og
vel. Það var aldrei neitt mál hjá
ykkur að laga hlutina.
Þá tvo vetur sem ég bjó hjá ykk-
ur var oft glatt á hjalla og hlóst þú
oftast manna mest. Mikið líf og fjör
var oft í kvöldmatnum, þegar við afí
vorum að þrasa um það hvort smjör
væri óhollt eða hvort skokk færi illa
með hnén. Á þetta tuð hlustaðir þú
með bros á vör. Áður en ég flutti inn
til ykkar sagðir þú við mig að þú
gætir verið fullafskiptasöm og ef
svo yrði þá ætti ég að láta þig vita.
Aldrei kom til þess og gekk sambúð
okkar þriggjaeins og vel smurð vél.
Vinkonum mínum varstu góð og
passaðir upp á að við færum aldrei
svangar út, ýmist heillaðir þú mag-
ann í okkur með jólaköku eða
daimís. Oft fannst mér þegar við
sátum við eldhúsborðið að þú værir
ekki aðeins amma mín heldur líka
vinkona því við gátum talað um
heima og geima. Þetta var góður
tími sem ég átti með ykkur afa og
mun ég minnast hans um ókomna
tíð.
Mig langar að nefna margar aðr-
ar góðar stundir sem ég hef átt með
ykkur en þyrfti til þess heila bók en
ég verð samt að nefna Ásenda sem
var paradísin ykkar og okkar hinna
í fjölskyldunni. Þar áttum við marg-
ar góðar stundir eins og þegar við
Brynja fórum með ykkur rétt fyrir
próf og ætluðum við að nota tímann
til upplestrar. Þið sáuð til þess að
við værum eins og prinsessur sem
ekkert máttu gera. Þessi helgi var
mjög skemmtileg og er hún oft rifj-
uð upp af okkur frænkunum.
Þegar ég sagði þér að ég væri
barnshafandi og þar af leiðandi
þriðja langömmubarnið á leiðinni
varðstu himinlifandi og vildir segja
öllum það strax. Mér fannst gott til
þess að hugsa að bamið mitt fengi
að verða þeirrar gæfu aðnjótandi að
eiga tvær langömmur og tvo
langafa en því miður gat ekki orðið
af þvi. Þess í stað mun ég og afí
Kalli vera dugleg að segja barninu
mínu frá því hvað þú varst góð kona
og mikil amma.
Söknuður okkar allra er mikill en
ég veit að þú, elsku afi minn, átt
mjög erfitt, þið voruð svo samrýnd
hjón sem gerðuð nær allt saman.
Ég þykist vita að amma hefði viljað
að við værum sterk í sorginni og
vonast ég til að Guð muni styrkja
okkur öll á þessu erfíðu tímum. Guð
blessi minningu ömmu minnar,
Oddnýjar Guðbjargar Þórðardótt-
ur.
Þín
Dóra Björk.
Elsku amma, þú varst alltaf svo
góð við mig. Þér fannst ekkert of
gott fyrir mig. I hverri viku keyptuð
þið afi súkkulaðisnúð, sem þið kom-
uð með heim í Engjaselið, ég borð-
aði reyndar bara súkkulaðið ofan af
snúðnum, en það var allt í lagi.
Manstu amma hvað ég var stoltur
í sumar þegar ég fór einn í rútu
austur í Vík til að vera með ykkur
afa í bústaðnum?
Ég veit að sálin er farin til guðs
en það er samt svo sárt að þú sért
farin og komir ekki aftur, því þú
varst svo góð við mig. En ég vil
þakka þér allar góðu stundirnar
sem við áttum saman og hafa gert
mig svo ríkan. Ég veit líka að nú
ertu með englum guðs úr himnaríki
að passa mig um alla eilífð.
Lítill drengur lófa strýkur
létt um vota móðurkinn,
augun spyija eins og myrkvuð
ótta og grun í fyrsta sinn:
Hvar er amma, hvar er amma,
hún sem gaf mér brosið sitt
yndislega og alltaf skildi
ófúllkomna hjalið mitt?
Lítill sveinn á leyndardómum
lífs og dauða kann ei skil;
hann vill bara eins og áður
ömmu sinnar komast til,
hann vill fá að hjúfra sig að
hennar brjósti sætt og rótt.
Amma er dáin - amma finnur
augasteininn sinn í nótt.
Lítill drengur leggst á koddann
lokar sinni þreyttu brá
uns í draumi
er hann staddur ömmu sinni góðu hjá.
Amma brosir - amma kyssir
undurbhtt á kollinn hans.
Breiðist ást af öðrum heimi
yfir beð hins litla manns.
(Jóhannes úr Kötlum)
Elsku amma, guð geymi þig.
Oddur Ás.
Elsku amma. Þú hefur gefíð okk-
ur svo mikið. Það er erfítt þegar við
hugsum um að það verði ekki fleiri
stundir með þér. Þú fórst svo
skyndilega, en við héldum að þú
ættir svo mikið eftir. En minningin
um þig mun lifa í hjörtum okkar að
eilífu. Við vitum líka að núna ertu
komin til frelsarans. Þú vildir alltaf
allt fyrir okkur gera. Þegar við vor-
um yngri þá lékstu þér við okkur í
fótbolta og körfubolta, kenndir okk-
ur að sauma og margt fleira. Þú
vissir hvað við vildum og hvað við
þurftum. Svo eftir að Oddui- fæddist
varstu mikið heima hjá okkur. Þú
passaðir hann en það var ekki nóg
heldur bakaðir þú fulla stampa af
ömmu-vínarbrauðum og kökum,
sem við úðuðum í okkur þegar við
komum heim úr skólanum. Þú sást
líka til þess að Kalli fengi grjóna-
grautinn sinn einu sinni í viku.
Leikritin, sem bamabömin fengu
að leika fyrir ykkur hvenær sem var
í Kópó, vom fjölda mörg. Alltaf var
til full karfa af leikbúningum, og
alltaf var klappað og hlegið af leik-
ritunum eða tískusýningunum. Þú
áttir líka alltaf til ís í kistunni fyrir
ís-fólkið þitt, og alltaf galdraðir þú
fram það sem okkur þótti best í
hvert skipti.
Það vom margar helgamar sem
við fengum að dvelja hjá þér og afa í
sumarbústaðnum, og oft urðu helg-
amar að vikum, þar fengum við að
leika okkur úti í náttúmnni og
skipti engu máli hversu drullug við
vomm, alltaf tókstu brosandi á móti
okkur.
Ekki vantaði heldur uppá að
segja foreldmm okkar að við hefð-
um verið stillt og prúð, þrátt fyrir
að við hefðum hamast allan tímann
sem við vomm hjá þér og afa. Þú
varst til í að gera allt með okkur;
fara í bíó, Kolaportið og þið Salóme
létuð sauma á ykkur eins buxur,
sem þið genguð stoltar í.
Þegar fjöldskyldan flutti til
Grænlands en Salóme var eftir
heima gerðir þú allt til að létta
henni lífið. Þú hljópst upp á þriðju
hæð til þess að athuga hvort þú ætt-
ir ekki að taka þvottinn og þvo
hann. Svo beið hann alltaf hreinn og
straujaður á sunnudögum þegar
hún kom í mat.
Við vitum að þeir líður vel hjá
Guði. En við viljum að þú vitir líka
hve missir okkar er mikill. Elsku
Guð viltu veita afa, Þórði, Jóni,
Gunnari, mömmu og öllum öðrum
sem kveðja hana ömmu í dag styrk í
sorginni.
Guð blessi þig amma.
Salóme Huld og Karl Jóhann.
Seinustu dagar án hennar hafa
verið mjög undariegir, ég trúi því
varla enn að amma Didda sé farin.
Amma Didda sem var alltaf svo
dugleg, sterk og lífsglöð er farin.
Amma gerði allt fyrir fjölskylduna
og ekkert virtist veita henni meiri
ánægju en þegar hún var að gera
eitthvað fyrir barnabörnin sín.
Enda talaði hún oft um það hvað
hún væri rík að eiga þessa fjöl-
skyldu en á meðan hugsuðum við
hvað við værum heppin og eiga
ömmu og afa eins og þau. Amma
mín var einstök og við munum öll
sakna hennar alveg óskaplega mik-
ið.
Það böl er lagt á okkur ár og síð,
að undir rósum þymar sig dylja,
öll hjartans elska, von, strit og stríð
ei stoðar hót við neyðumst til að skilja.
(Höf. óþekktur.)
Elsku amma, þó að ég verði að
kveðja þig í dag verður þú aldrei
fjarri hjarta og huga mínum.
Þín,
Þórdís.
Amma Didda, manstu þegar við
fóium saman til Gunnars til að
skoða hundinn? Það er svo stutt síð-
an, og það var svo gaman. Ég skil
ekki af hverju þú ert farin og kemur
ekki aftur. En mamma og pabbi,
líka afí Þórður og amma Steina,
verða að vera dugleg að láta mig
muna allt það skemmtilega sem við
gerðum saman. Ég man vel eftir því
þegar við fórum í fjöruna til að tína
steina til að setja í stóra garðinn í
bústaðnum. Takk fyrir allt amma
mín.
Þín,
Bertha María.
Elsku amma Didda, aldrei hefði
ég getað trúað því að samtal okkar
síðastliðið fóstudagskvöld yrði okk-
ar síðasta. Þá hringdir þú til að
óska okkur Arnari til hamingju
með daginn. Ég sagði þér fréttir af
okkur hér 1 Eyjum, og þú baðst mig
um að sjá til þess að mamma færi
vel með sig, og þú varst líka svo
glöð að Arnar væri kominn heim
frá Bretlandi þar sem hann er bú-
inn að vera í námi. Ég vildi fá að
vita hvemig þið hefðuð það, en
alltaf þegar amma var spurð að
þessu var bara talað um að afi væri
hress eða hvernig honum heilsaðist.
En núna sagðir þú mér að þið
væruð bæði hress og ykkur liði vel.
Svo baðstu mig fyrir kveðju til
allra. Elsku amma, svo fórstu mjög
skyndilega.
Það er svo margt sem ég get
skrifað um því ég á svo mildð af
góðum og fallegum minningum um
þig af Digranesveginum, þar sem
bastkarfan með fötunum beið okkar
krakkanna. Spenningurinn og
kátínan var alltaf mikill þegar þið
afí voruð að koma til Eyja og við
stelpumar hans Jóns vorum að met-
ast um hvar þið ættuð að sofa.
Alltaf varð að skipta nóttunum jafnt
á milli. Þá var sem betur fer ekki
langt á milli húsa. Einnig eigum við
yndislegar minningar úr sumarbú-
staðnum sem þið afí hafið gert svo
myndarlegan í Reynishverfinu. Um
jólin 1994 áttum við yndislegt og
ógleymanlegt símtal. Þá var ég að
tilkynna ykkur að það væri
langömmubam á leiðinni. Gleðin hjá
þér var ólýsanleg. Þú sagðist vera
búin að bíða eftir þessu. Svo loks
þegar Bertha María fæddist um
sumarið var farið beint úr bústaðn-
um út í Eyjar til að skoða fyrsta
Formáli
minningar-
greina
ÆSKILEGT er að minningar-
greinum fylgi á sérblaði upplýs-
ingar um hvar og hvenær sá,
sem fjallað er um, er fæddur,
hvar og hvenær dáinn, um for-
eldra hans, systkini, maka og
börn, skólagöngu og störf og
loks hvaðan útför hans fer
fram. Ætlast er til að þessar
upplýsingar komi aðeins fram í
formálanum, sem er feitletrað-
ur, en ekki í greinunum sjálf-
um.
langömmubamið. Núna era rúm-
lega tveir mánuðir þar til lang-
ömmubömin verða orðin fjögur.
Erfitt er að útskýra fyrir Berthu
Maríu hvers vegna amma Didda fór
til Guðs, þar sem hún er aðeins
þriggja ára. En við lofum þér því að
allir verða duglegir að deila minn-
ingunum um þig til Berthu Maríu,
Unu og einnig litlu ófæddu lang-
ömmubarnanna.
Góður Guð viltu styi'kja afa Kalla,
pabba, Jón, Gunnar, Ásu og okkur
hin í þessari miklu sorg.
Elsku amma Didda þakka þér
fyrir allt sem þú hefur gefið mér.
Guð geymi þig.
Þín,
Kristbjörg Oddný.
Elsku amma Didda, við viljum
þakka þér fyrir allar góðu stundirn-
ar sem við áttum saman á Digranes-
veginum, austur í bústað og hér úti í
Eyjum. Við munum ávallt geyma
minningamar í hjörtum okkar og
hugsa til þín með söknuði. Þú varst
einstaklega sterk og dugleg.
Hver minning dýrmæt perla aó liðnum
lífsins degi,
hin jjúfu og góðu kynni af alhug þakka hér.
Þinn kærleikur í verki var gjöf, sem
gleymist eigi,
og gæfa var það öllum, er fengu að kynnast
þér.
(Ingibj. Sig.)
Góði Guð viltu gefa afa Kalla og
okkur öllum styrk á þessari erfiðu
stundu.
Eyþór, Steina og Baldvin Þór.
Kveðja frá Digranesskóla
Síst granaði okkur að loknum
vinnudegi, föstudaginn 23. október,
að Oddný kæmi ekki aftur í skól-
ann. Að hún tæki ekki á móti okkur
í anddyrinu á mánudagsmorgni eins
og hún hafði gert alla morgna und-
anfarin ár, hress og tilbúin að sinna
starfínu af þeim dugnaði og sam-
viskusemi sem einkenndu hana.
Hún hóf störf í Digranesskóla í
ársbyrjun 1989 sem ræstir og
gangavörður. Það kom strax í ljós^
að hún var afburðastarfsmaður,
harðdugleg og áreiðanleg. Henni
varð sjaldan misdægurt.
Hún bar hag nemenda mjög fyrir
brjósti og sinnti þeim af kostgæfni.
Hún var amma þeirra allra og þeir
og starfsfólk skólans sakna hennar
sárt.
Oddný var okkur samstarfsfólk-
inu góður félagi sem gaman var að
spjalla við um dægurmálin, Mýrdal-
inn, stjórnmál og hvaðeina.
Um leið og við kveðjum mæta
manneskju vil ég fyrir hönd Digra-
nesskóla þakka henni fyrir vel unn-
in störf og samfylgdina.
Við sendum eiginmanni, börnum
og fjölskyldum þeirra einlægan* -
samúðarkveðjur.
Sveinn Jóhannsson.
+
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
STEFANÍA AXELSDÓTTIR,
Hlaðbrekku 1,
Kópavogi,
síðast til heimilis á
hjúkrunarheimilinu Sunnuhlíð,
Kópavogi,
verður jarðsungin frá Kópavogskirkju á morg-
un, laugardaginn 31. október, kl. 13.30.
Ólafur Ágústsson, Guðbjörg Benjamínsdóttir,
Matthildur Ágústsdóttir, Jakob Matthíasson,
Friðfinnur Ágústsson, Helga Hafberg,
Reynir Ölversson,
barnabörn og barnabarnabörn.

Ástkær eiginkona mín, móðir, tengdamóðir,
amma og langamma,
INGIBJÖRG GUÐMUNDSDÓTTIR
frá Viðey,
Vestmannaeyjum,
Árskógum 8,
Reykjavík,
sem lést á Sjúkrahúsi Vestmannaeyja mið-
vikudaginn 14. október, verður jarðsungin frá
Landakirkju, Vestmannaeyjum, laugardaginn 31. október kl. 14.00.
Þeim, sem vilja minnast hinnar látnu, er bent á líknarstofnanir.
Björgvin Guðmundsson,
Ragnheiður Björgvinsdóttir, Gunnar St. Jónsson,
Guðmundur Ó. Björgvinsson, Björg Valgeirsdóttir,
barnabörn og barnabarnabarn.
+
Elskulegur eiginmaður minn, faðir, tengda-
faðir, afi og langafi,
GÍSLI SIGURÐSSON
frá Vindási,
Klapparholti 12,
Hafnarfirði,
var jarðsunginn frá Hafnarfjarðarkirkju fimmtu-
daginn 22. október.
Útförin fór fram í kyrrþey að ósk hins látna.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð við andlát hans og útför. Sérstakar
þakkir til starfsfólks St. Jósefsspítala, heimahjúkrunarinnar í Hafnarfirði
og sjúkrahússins Sólvangs, fyrir góða umönnun.
Þeim sem vilja minnast hins látna, er bent á þessar stofnanir.
Bjarnfríður Guðmundsdóttir,
Sigurður Haukur Gíslason, Sigurleif E. Andrésdóttir,
Margrét Gyða G. Wangen, Per A. Wangen,
barnabörn og barnabarnabörn.