Morgunblaðið - 11.02.1999, Qupperneq 58

é 58 FIMMTUDAGUR 11. FEBRÚAR 1999
MORGUNB LAÐIÐ
PltgwMaMli
BRÉF
TIL BLAÐSINS
£jJ)£>U T7L þ£SS AÐ LOtO
DY/euHu/M -V efth? séR ur- y
Hundalíf
í l^eisi þú \k*3MÚta)
hwba dacjut\ W8P'
er/ doil? J \
-V^
Ég d af/nseít/ dag -
a-fmseli í c/atg - s
7hnn. <x a-&nacU )
'l harvu
1-13

Ljóska
Ferdinand
Ég held að nýju staðgenglarnir Villi og Jói... hetjurnar mínar!
séu alltaf að minnka ... Til hamingju með daginn, strákar!
Kringlunni 1 103 Reykjavík • Sími 569 1100 • Símbréf 569 1329
Hvalir eða
ferðamenn
Frá Óla Tynes:
ÉG ER satt að segja dálítið beggja
blands í hvalveiðideilunni. Annars
vegar þykir mér sjálfsagt að nýta
sjálfbærar auðlindir, en hins vegar
þykir mér dálítið vænt um hvali, eft-
ir að hafa synt með þeim hér á árum
áður, meðan ég stundaði froskköfun
víða um heim.
Mér fannst samt dálítið skrýtinn
málflutningur á blaðamannafundi
sem hvalaskoðunarforstjórar héldu
28. janúar síðastliðinn. Þeir töldu sig
til dæmis hafa aflað þjóðarbúinu
tekna upp á sjö eða átta hundruð
milljónir króna. Það kom þó í ljós að
flestir ferðamenn, sem fóru í hvala-
skoðun, tóku ákvörðun um það eftir
að þeir komu til landsins. Þeir komu
ekki gagngert til þess að fara í
hvalaskoðun. Það er því dálítið djarf-
lega seilst þegar ferðafrömuðirnir
þakka sjálfum sér þær tekjur sem
fást af flugfargjöldum, gistingu og
annarri þjónustu.
Einn þeirra var spurður að því
hvort hann teldi að þetta væri arð-
bærara en hvalveiðar. Hann fór í
kringum spurninguna. Sagði aðeins
að hvalaskoðun hefði verið að skila
þjóðarbúinu góðum tekjum undan-
farin ár. I orðunum liggur að það
hafi hvalveiðarnar ekki gert. Sem er
nú kannski ekkert ægilega skrýtið,
miðað við að þær hafa verið bannað-
ar undanfarin ár.
I því sambandi er rétt að líta aftur
í tímann. Meðan hvalveiðar voru
stundaðar, var það þumalfingurs-
regla, að tekjumar af þeim voru um
tvö prósent af útflutningi sjávaraf-
urða. Þær væru þá um tveir milljarð-
ar króna á ári í dag.
Hvalir hafa feikigóða matarlyst og
þorskur er í miklu uppáhaldi hjá
þeim. Einar Kr. Guðfinnsson alþing-
ismaður lagði fyrir skömmu fyrir-
spurn fyrir sjávarútvegsráðhema
um hvaða áhrif það hefði á afrakst-
ursgetu þorskstofnsins að hefja ekki
hvalveiðar.
Að fengnu svari ráðherrans talaði
Einar við Hafrannsóknastofnun. Og
í framhaldi af því var reiknað út að
tekjutap þjóðarbúsins verði sjö og
hálfur til tíu milljarðar króna á ári,
ef hvalir verða ekki veiddir. Eru þeir
þá orðnh nokkuð dýrir, túristamir.
A hvalasýningarfundinum var
skýrt frá könnun sem var gerð hjá
hluta þeirra ferðamanna sem komu
til landsins á síðasta ári. Meirihluti
þeirra sem svömðu voru á móti hval-
veiðum. Það er ástæðulaust að gera
lítið úr áhyggjum manna af við-
brögðum erlendis ef við hefjum hval-
veiðar á nýjan leik. Þar er þó hægt
að leita nokkurrar huggunar í fortíð-
inni og af reynslu nágranna okkar.
Við höfum þegar upplifað að það var
barist hatrammlega gegn íslenskum
hagsmunum, meðan vísindaveiðarn-
ar vora stundaðar hér á landi. Það
sýndi sig að það hafði engin áhrif á
þjóðarbúskapinn. Norðmenn veiða
ennþá hvali og hafa gert margar
kannanir á áhrifum þeirra. Niður-
stöðurnar eru allar á einn veg: þau
era engin.
Einn hvalaskoðunarmanna sagði
að hann vonaðist til þess að þjóðar-
rembingur yrði ekki til þess að hval-
veiðar yrðu hafnar aftur. Ég get tek-
ið undir það að of stór skammtur af
þjóðernishyggju er ekki af hinu
góða. Ég held nú samt að það sé í
lagi að láta ekki nokkur hundrað
ferðamenn ákveða hvemig sjálfstæð
þjóð dregur sér björg í bú.
Hvalaskoðunarferðir era vissulega
af hinu góða og þær eiga kannski eft-
ir að verða enn mikilvægari í fram-
tíðinni. Ef hvalveiðar verða ekki
hafnar á ný, er þó gott að geta haft
einhverjar tekjur af túristum, sem
vilja borga peninga fyrir að horfa á
hvalina meðan þeir háma í sig lífs-
björg þjóðarinnar.
ÓLI TYNES,
Reykjavík.
Jesús gegn kvíða
Frá Guðrúnu Sæmundsdóttur:
ALLTAF munu þeir verða til sem
reyna að afvegaleiða fólk frá sann-
leikanum, þeir sem segja að það
þurfi einhvern ákveðinn þroska til
þess að lesa og skilja Biblíuna, sem
betur fer fara þeir með rangt mál,
Biblían er öllum aðgengileg, það
eina sem þarf til að skilja stórkost-
legan boðskap hennar er auðmýkt
gagnvart Guði. og vilja til að lifa í
náð hans. Þegar við lifum sam-
kvæmt orði Drottins munum við og
afkomendur okkar hljóta mun meiri
blessun í líf okkar, og getum beðið
Guð um sigur og lausn frá
hverskyns bölvun sem kann að vera
í lífi okkar. Margt hrjáir nútíma-
manninn en Guð hefur lausn á öll-
um vandamálum, það er ekki flókið
að biðja Jesú um lækningu á and-
legri streitu, kvíða, fælni eða hverju
því sem kann að hrjá okkur. Við
einfaldlega biðjum Jesú um að
koma í hjarta okkar, fylla okkur af
sínum heilaga anda og fyrirgefa
okkur hverja þá synd sem við höf-
um drýgt, síðan biðjum við hann
um að leysa okkur undan hverju því
sem hrjáir huga okkar. Oft er gott
að fara í kirkju og fá fyrirbæn og
ræða við önnur trúsystkin. Lestur
Biblíunnar er næring hins trúaða
manns. Ekki eiga allir Biblíuna sem
skiptist í Gamla og Nýja testament-
ið, en flestir eiga eða hafa aðgang
að Nýja testamentinu, og hvet ég
alla til að lesa það. Til eru þeir sem
hafa spillt sálu sinni og anda svo
mikið að þeir eiga erfitt með að
skilja og meðtaka Guðs orð. Þetta
gerist einkum hjá fólki sem hefur
lagt stund á nýaldarfræðin, jóga-
hugleiðslur (ranglega nefnd slökun)
og lifað í hverri þeirri synd sem
Drottinn hefur andstyggð á, þetta
fólk hefur sjálfviljugt gengið úr náð
Guðs, en Guð er miskunnsamur,
hann elskar syndarann en hatar
syndina. Hans faðmur er opinn
hverjum þeim sem iðrast synda
sinna, og Guð er þess megnugur að
hreinsa okkur af allri synd og gefa
okkur líf í fullri gnægð. Drottinn
blessi þig og varðveiti í Jesú nafni.
GUÐRÚN SÆMUNDSDÓTTIR,
Hverfisgötu 24, Hafnarfirði.