Morgunblaðið - 16.03.1999, Qupperneq 50

7
50 ÞRIÐJUDAGUR 16. MARZ 1999
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
+
Ástkær móðir okkar,
(GUÐRÚN) BIRNA JÓNSDÓTTIR,
áður til heimilis á Rauðarárstíg 26,
lést á Elli- og hjúkrunarheimilinu Grund laugar-
daginn 13. mars sl.
Jarðarförin fer fram frá Fossvogskirkju föstu-
daginn 19. mars, kl. 15.00.
Fyrir hönd annarra vandamanna,
Jónína S. Marteinsdóttir,
Sigríður Marteinsdóttir.
t
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
DAÐÍNA MATTHILDUR GUÐJÓNSDÓTTIR,
sem lést þriðjudaginn 9. mars, verður jarð-
sungin frá Háteigskirkju miðvikudaginn
17. mars nk. ki. 13.30.
Elsa Kristinsdóttir,
Jóhannes Kristinsson,
Halla Kristinsdóttir,
Lára Kristinsdóttir,
tengdabörn, barnabörn og langömmubörn.
+
Innilegar þakkir sendum við öllum þeim sem
sýndu okkur samúð, hlýhug og vináttu við
andlát og útför eiginkonu minnar, móöur
okkar, tengdamóður, ömmu og systur,
INGU JÓNSDÓTTUR,
Hraunbæ 78.
Óðinn Björn Jakobsson,
Guðrún Óðinsdóttir, Þorsteinn Jakobsson,
Jakob Heimir Óðinsson, Sesselía Jóhannsdóttir,
Þóra Hrönn Óðinsdóttir, Óskar Jónsson,
barnabörn og systur hinnar látnu.
+
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð við andlát og útför systkinanna
SIGRÍÐAR SIGURSTEINSDÓTTUR,
Lönguhlíð 1b,
Akureyri
og
STEINGRÍMS PÁLMA SIGURSTEINSSONAR,
Bjarmastíg 3,
Akureyri.
Sérstakar þakkir til starfsfólks dvalarheimilisins Hlíðar, Kristnesspítala
og Fjórðungssjúkrahússins á Akureyri fyrir hlýhug og umönnun.
Fyrir hönd aðstandenda,
Steinþór Friðriksson,
Hanna Sigurðardóttir,
Bernharð Haraldsson,
Daggeir Pálsson.
SIGURÐUR
SIGURMUNDSSON
+ Sigurður Sigur-
mundsson fædd-
ist á Breiðumýri í
Suður-Þingeyjar-
sýslu 29. júlí 1915.
Hann lést á sjúkra-
húsinu á Selfossi,
Ljósheimum, 5.
mars síðastiiðinn og
fór útför hans fram
frá Skálholti 13.
mars.
Hræðist ei drengur dauða,
dýrastavininnflra,
sem úr móðs og mæðu
menn æ leysir hreysi!
og er ljósmóðir lýða
til lífsfæðingar gæða,
hræðist ei drengur dauða,
dýrasta vininn fíra.
Ekki er ólíklegt að Sigurður Sig-
urmundsson fyi’rum bóndi og fræði-
maður, Hvítái-holti í Hrunamanna-
hreppi, hafi á síðustu misserum farið
með þetta litla Ijóð skáldsins Bjarna
Thorarensen sem hann mat meira en
flest önnur ljóðskáld, þegar hann
helsjúkur af krabbameini fann að
dauðinn sótti að, hægt en markvisst.
Þar mætti dauðinn engum veifískata
sem glúpnaði, þá er fyrstu höggin
heyrðust. Sigurður hafði alltaf náð
því markmiði sem hann setti sér og
nú með einstakri þrautseigju tókst
honum að ganga frá ritgerðasafni
sínu til prentunar.
Sigurður Sigurmundsson var
fæddur á Breiðumýri í Reykjadal 29.
júlí 1915, sonur hjónanna Onnu Egg-
ertsdóttur og Sigurmundar Sigurðs-
sonar. Sigurmundm- var héraðs-
læknir í Þingeyjarsýslum, sunn-
lenskrar ættar, kominn af Kolbeini
Þorsteinssyni, presti í Miðdal, sem
orti m.a. hina kunnu Gilsbakkaþulu.
Eggert faðh- Önnu var Jochumsson
frá Skógum í Þorskafirði, bróðir
þjóðskáldsins Matthíasar. Móðir
Ónnu var úr Svarfaðardal. Sigurður
vissi vel um ætt sína og uppruna og
var stoltur af. Sigurður ólst upp á
Breiðumýri fyrstu tíu árin. En þá
tók fjölskyldan sig upp og flutti í
Laugarás í Biskupstungum þar sem
faðir hans tók við starfí héraðslækn-
is. Sigurður fór í íþróttaskóla Sig-
urðar Greipssonar í Haukadal,
seinna var hann einn
vetur í Samvinnuskól-
anum undir handleiðslu
Jónasar frá Hriflu. Þá
fór hann í Bændaskól-
ann á Hólum í Hjalta-
dal og var þar tvo vet-
ur. Eftir það gerðist
hann vinnumaður og
heimiliskennari á
nokkrum stöðum þar til
hann giftist Elínu Kri-
stjánsdóttur frá Felli í
Biskupstungum. Þau
byrjuðu búskap í Hvít-
árholti í Hrunamanna-
hreppi 1942 og bjuggu
þar til 1986 en þá fór hann á elli-
heimilið Heimaland á Flúðum. Lífs-
hlaup Sigurðar í Hvitárholti var ekki
ósvipað lífsstarfí hundraða íslenskra
bænda á fyrri hiuta 20. aldar. En þó
var sérstaða hans mikil. Hans verður
ekki minnst fyrir búskapardyggðir
eða félagsmáiavafstur, þó hann væri
býsna seigur bóndi og vel hæfur
maður í félagsstarfi. Það sem halda
mun nafni hans á lofti var á allt öðru
sviði.
Um 1950 rakst í hlað í Hvítárholti
með fleira fólki dr. Sigurbjörn Ein-
arsson, þáverandi guðfræðiprófess-
or. Þeir Sigurður þekktust frá fyrri
tíð því þeir höfðu átt heima sitthvor-
um megin við Hvítá, Sigurður í
Laugarási en Sigurbjörn á Iðu. Bar
þar tali þeirra að Sigurbjörn með
sinni alkunnu mælsku fór að lýsa
rómönskum málum, hljómfegurð
þeirra og hrynjandi. Það varð kveikj-
an að því að Sigurður tók þá ákvörð-
un að læra spænska tungu. Ekki var
auðhlaupið að því, engin spönsk-ís-
lensk orðabók tíl. En Sigurður hvik-
aði aldrei frá settu markmiði, hann
byi-jaði að gera orðabók sjálfur,
þýddi spönsku, yfir ensku, á íslensku
og lærði ensku í framhjáhlaupi. Að
þessu var hann í þrjú ár, öllum
stundum jafnframt búskap. Þegar
orðabókin var tilbúin í örkum byrjaði
spönskunámið og með sömu eljunni
náði hann því að vera læs og talandi
á spænska tungu. Flestum þykir
þetta eflaust ærið ævistarf, jafn-
iramt búskap og uppeldi átta bama.
En Sigurður í Hvítárholti var ekki
einhamur, jafnframt þessu öllu
sökkti hann sér svo niður í íslenskan
skáldskap og fornmenningu að eftir
SOFFÍA JÚNÍA
SIGURÐARDÓTTIR
+ Soffía Júnia
Signrðardóttir
fæddist á ^Bratta-
völlum á Arskógs-
strönd 22. júlí 1906.
Hún lést á Fjórð-
ungssjúkrahúsinu á
Akureyri 5. mars
síðastliðinn. For-
eldrar hennar voru
Anna Sigríður Sig-
urgeirsdóttir hús-
móðir, f. 10.1. 1880,
d. 19.5. 1953, og
Sigurður Flóvent
Sigurðsson, bóndi á
Brattavöllum, f.2.7.
1876, d.7.7. 1937. Systkini Soff-
íu voru Gunnlaugur, f. 21.8.
1902, d. 24.6. 1986, Sigurlaug, f.
23.10. 1908, d.3.4.
1929, og Anna Soffía,
f.17.8. 1911, d. 3.3.
1983.
Hinn 1. desember
1926 giftist Soffía
Konráði Sigurðssyni
frá Kjarna í Arnar-
neshreppi, f. 28.9.
1902, d. 15.7. 1994.
Foreldrar hans voru
Sigurður Jón Sig-
urðsson, útvegsbóndi
á Hjalteyri, f. 21.11.
1868, d. 25.5. 1939,
og kona hans, Mar-
grét Sigurlína Sig-
urðardóttir, f. 2.2. 1870, d. 27.12.
1910. Börn Soffíu og Konráðs
eru: 1) Alfreð Sigurlaugur, f.
+
Innilegar þakkir færum við öllum þeim sem
sýndu okkur samúð og vinarhug við andlát og
útför elskulegrar föðursystur okkar,
INGIBJARGAR BJARNADÓTTUR,
Ránargötu 3,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir til starfsfólks sem var í Hátúni
10 og á Sjúkrahúsi Reykjavíkur, Landakoti,
deild 11-1, fyrir einstaka umönnun og kærleika.
Katrín, Ingibjörg, Bjarni og Jóhann Jóhannsbörn og fjölskyldur.
Mig langar til að minnast tengda-
móður minnar, Soffíu Júníu Sigurð-
ardóttur, sem látin er á 93. aldursári
og bar gæfu til að vera á sínu heimili
til æviloka. Soffía var bráðmyndar-
leg í sjón og raun, afskaplega list-
ræn, það var alveg sama hvort hún
sinnti sínum fallega skrúðgarði, mál-
aði myndir á postulín, rekavið, flauel
eða hvað sem henni datt í hug að
mála á, allt varð að dýrgripum úr
hendi hennar.
Um miðjan aldur fékk hún áhuga
á steinasöfnun, en fyrsta steininn
fann hún í fjörunni í Hrísey og var
það norskt granít, og í dag eru þús-
undir steina í hennar eigu sem hún
fann víðs vegar um landið. Soffíu
nægði ekki að leita að steinum held-
ur fékk sér steinasög og tæki til slíp-
unar. Bjó hún til fjölda af fallegum
hlutum sem hún svo gaf afkomend-
um sínum.
Það er ekki of djúpt í árinni tekið
að Soffía Júnía var fjöllistamaður.
Henni nægði ekki að sauma og sníða
á sína hér á árum áður, heldur var
hún virkur þátttakandi í félagsstarfí
sveitarinnar. Hún söng í kórum og
lék á leiksviði í mörg ár, enda sögðu
gamlir samtímamenn hennar að hún
væri líklega sú kona sem mest hefði
hlegið, dansað, sungið og leikið í
sinni sveit.
Soffía naut ekki langrar skólavist-
ar frekar en margir af aldamótakyn-
var tekið. Af Jóni Trausta hreifst
hann mikið og kynnti sér öll hans
verk af mikilli kostgæfni. Hann
skrifaði nokkrar greinar til að vekja
athygli á þeim snilldarverkum. Sig-
urður taldi að Heiðarbýlið væri tíma-
mótaverk en hefði ekki hlotið það lof
sem þehTÍ bók bæri. Islendingasög-
urnar og íslensk fræði voru honum
mjög hugleikin. Hann hallaðist að
kenningum Barða Guðmundssonar
um samtímaáhrif sagnanna. Skrifaði
hann margar greinar um það efni,
vel rökfærðar og margar hverjar af-
burða vel stílaðar. Til að geta skrifað
um samtíma Islendingasagna verða
menn að vera býsna vel heima í St-
urlungu og þar stóðust fáh- Sigurði
samanburð.
Sigurður í Hvítárholti var.mann-
blendinn og naut þess að tala við þá
sem báru eitthvert skynbragð á
hugðaiæfni hans. Um búskap vildi
hann lítið tala, þó var undantekning
þar á, laxveiði var ástríða hans.
Arið 1963 fann Guðmundur Jóns-
son á Kópsvatni fornminjar í Hvítár-
holti. Það varð til þess að uppgröftur
hófst þar sem stóð yfu' í fjögur sum-
ur. Fátt hefði komið Sigurði betur,
nú breyttist bæjarhlaðið í sannkallað
menningartorg. Fræðimaðurinn gat
setið á síðkvöldum og rætt við vel-
menntaða fornfræðinga um hugðai'-
efni sín. Þetta varð til að örva Sigurð
enn meir.
Sigurður í Hvítárholti var íhalds-
samur maður. Hann hreifst af sterk-
um foringjum, t.d. þýddi hann
nokkrar greinar eftir Frankó. Hann
var líka alla tíð einlægur sjálfstæðis-
maður, þó aldrei neinn flokksþræll,
sjálfstæði sínu vildi hann síst glata.
Oft var hann utanvið sig, átti þá til
að spyrja bamalegra spurninga.
Einnig var hann svo einlægur og
hrekklaus á veraldlega vísu að menn
kímdu að. Bílstjóri var hann í slak-
legu meðallagi og lenti oft í skráveif-
um en aldrei hlutust þó slys af. I síð-
ustu utaníkeyrslunni náði hann þó
því að vera í fullum rétti.
Sigurður í Hvítárholti var mynd-
armaður í útliti með ákaflega góðleg-
an svip, yfirbragðið allt gi'eindarlegt.
Hann var herðabreiður og vel limað-
ur, framkoman öll hæg og festuleg.
Á yngri árum vai' hann góður leik-
fímismaður og náði ég því að sjá
hann fara heljarstökk, fullklæddan í
fjallferð.
Með Sigurði í Hvítárholti er geng-
inn mei'kur maður, sem næstu kyn-
slóðii' munu betur kunna að meta en
samtíminn.
Jón Hermannsson.
14.7. 1930, maki Valdís Þor-
steinsdóttir. Þau eiga sex börn,
17 barnabörn og átta barna-
barnabörn. 2) Sigurður
Tryggvi, f. 15.9. 1938, maki
Ingibjörg Þórlaug Þorsteins-
dóttir. Þau eiga sex börn, 15
barnabörn og eitt barnabarna-
barn. 3) Gunnlaugur, f. 16.7.
1946, maki Valborg María Stef-
ánsdóttir. Þau eiga fjögur börn
og fimm barnabörn. Soffía og
Konráð bjuggu fyrst á Brim-
nesi á Arskógsströnd, þá á
Brattavöllum í sömu sveit, síð-
an á Selá í sömu sveit. Þaðan
fóru þau tii Hjalteyrar og svo
til Akureyrar. 1954 fluttu Soff-
ía og Konráð til Árskógsstrand-
ar, byggðu nýbýlið Sólvelli, þar
sem Konráð gerðist útgerðar-
maður, og bjuggu þar til ævi-
loka.
títför Soffíu fór fram frá
Stærri-Árskógskirkju á Ár-
skógsströnd 13. mars.
slóðinni heldui' var skóli lífsins henn-
ar háskóli.
Að lokum þakka ég tengdamóður
minni fyrir nær 50 ára samskipti, og
bið að kærleikans ljós umleiki hana á
nýjum slóðum, þar sem hún mun
syngja, dansa og hlæja. Kærleikans
ljós umleiki alla hennar afkomendur.
Nú legg ég augun aftur,
ó, Guð, þinn náðarkraftur
mín veri vöm í nótt.
Æ, virst mig að þér taka,
méryfir láttuvaka
þinn engil, svo ég sofi rótt.
(Þýð. S. Egilsson)
Valdís.