Morgunblaðið - 07.04.1999, Blaðsíða 63

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
MIÐVIKUDAGUR 7. APRÍL 1999 6ÍW-
+ Hörður Einars-
son fæddist í
Hrísey 29. apríl
1938. Hann lést á
Landspi'talanum 25.
mars síðastliðinn.
Foreldrar hans
voru hjónin Sigríð-
ur Jónsdóttir, f.
1912 í Reykjavík, d.
1964, og Einar M.
Þorvaldsson, kenn-
ari og skólasljóri,
síðast við Austur-
bæjarskólann í
Reykjavík, f. 1905 á
Völlum í Svarfaðar-
dal, d. 1984. Systkini Harðar
voru Guðný, f. 1938, d. 1995, og
Þorvaldur Grétar, f. 1941.
Hinn 28. des. 1962 kvæntist
Hörður Sigríði Antonsdóttur
hjúkrunarfræðingi, f. 1938 á
Hofsósi. Foreldrar hennar Ant-
on Tómasson, f. 1914, d. 1982,
og Líney Kristinsdóttir, f. 1913.
Börn Harðar og Sigríðar eru 1)
Líney, f. 1963, d. 1986, þá að
ljúka námi í hjúkrunarfræði,
dóttir hennar er Líney Eggerts-
dóttir, f. 1986. 2) Guðfinna, f.
1967, stundar cand. mag. nám í
þýsku við Kaupmannahafnar-
háskóla, maki Hafsteinn Gunn-
ar Jónsson, skipaverkfræðing-
ur, þeirra börn eru Hildur, f.
Látinn er langt um aldur fram
Hörður Einarsson tannlæknir.
Hörður var fæddur í Hrísey og átti
þar sín fyrstu ár en þar var Einar
faðir hans skólastjóri. Fjölskyldan
flutti til Akureyrar og þar átti
Hörður sín unglingsár. Kynni okkar
Harðar hófust haustið 1952 í lands-
prófsbekk í Menntaskólanum á
Akureyri og áttum við síðan samleið
til stúdentsprófs 1957.
Hörður var óvenju geðfelldur
ungur maður og hvers manns hug-
ljúfi. Ágætur námsmaður var hann
og samviskusamur, skemmtilegur
og góður félagi. Var hann vinsæll af
öllum þeim sem umgengust hann.
Hörður var um skeið formaður mál-
fundafélags Menntaskólans, Hug-
ins, og ýmis önnur trúnaðarstörf
voru honum falin. Öll leysti hann
þau af hendi með trúmennsku og
samviskusemi.
Að loknu stúdentsprófi hóf hann
nám í tannlækningum í Þýskalandi
og lauk því árið 1964. Eftir heim-
komu til íslands vann hann fyrst
hjá öðrum tannlæknum en frá 1967
rak hann eigin tannlækningastofu í
Reykjavík.
1962 giftist Hörður Sigríði Ant-
onsdóttur hjúkrunarfræðingi, ætt-
aðri frá Hofsósi, glæsilegri ágætis-
konu. Heimili þeirra stóð í Garða-
bæ. Þeim varð þriggja barna auðið,
Líneyjar, Guðfinnu og Hrafnkels.
Hörður var mikill fjölskyldufaðir,
umhyggjusamur og ljúfur, og lét
sér mjög annt um fólk sitt og heim-
ili. Þau hjón urðu fyrir þeirri þungu
sorg að Líney dóttir þeirra lést
skyndilega tuttugu og þriggja ára,
nýútskrifaður hjúki-unarfræðingur.
Hörður átti við vanheilsu að
stríða síðustu mánuði en þó kemur
ótímabært andlát hans mjög á
óvart. Horfinn er hinn glaði og góði
félagi sem ætíð var að liðsinna öðr-
um eða gleðja þá með gamansemi
og góðvild. Hann var ágætlega hag-
orður og hafði góða frásagnargáfu
og jafnvel hver heimsókn á tann-
læknastofu hans var hátíð og
skemmtiferð sem entist manni í
marga daga. I mannfagnaði var
hann hrókur alls fagnaðar. Trygg-
lyndi Harðar var einstakt. Sam-
ferðamenn urðu vinir hans og hann
brást aldrei vinum sínum heldur
sýndi þeim ætíð hjálpsemi og þolin-
mæði.
Við vinir Harðar höfum mikils
misst. Sárastur er þó harmur fjöl-
skyldu hans. Megi minningin um
óvenju góðan og vammlausan mann
vera þeim styi'kur í framtíðinni.
Páll Pétursson.
1992, og Jón Egill,
f. 1996. 3) Hrafn-
kell, f. 1973, nem-
andi við Tækni-
skóla íslands.
Hörður varð
stúdent frá Mennta-
skólanum á Akur-
eyri 1957. Hann
stundaði tann-
læknanám við há-
skólann í Erlangen
í Þýskalandi og
lauk þaðan prófi
1964. Hörður vann
sem aðstoðartann-
læknir hjá Magnúsi
R. Gíslasyni 1964-1966 og hjá
Halli L. Hallssyni hluta árs
1966, en rak eigin tannlækna-
stofu í Reykjavík frá 1967.
Hörður gegndi ýmsum trún-
aðarstörfum fyrir Tannlækna-
félag Islands, sat tímabundið í
fræðslunefnd, félagsstjórn,
stjórn vísindasjóðs, ritnefnd Ar-
bókar og ritnefnd Tannlækna-
blaðsins. Hann var ennfremur
virkur félagi í Rótarýklúbbnum
Görðum frá 1976. Hann var
varamaður í skólanefnd í
Garðabæ um árabil.
títför Harðar fer fram frá
Vídalínskirkju í Garðabæ í dag
og hefst athöfnin klukkan
13.30.
Það er sagt um nemendur MA að
samheldni þeirra inn á við sem út á
við sé eitt af einkennum þeirra að
loknu námi í skólanum. Þó víða sé
komið við að loknu stúdentsprófi þá
haldast böndin og oftar en ekki
styrkjast þau með árunum.
Þeir sem hér kveðja Hörð voru
honum samferða á sjötta áratugn-
um fyrir norðan. Það var svo ekki
fyrr en fýrir 15 árum að hópur tíu
vaskra norðanmanna ákvað að taka
upp þráðinn að nýju og þá til þess
aðallega að njóta náttúru landsins í
hópi góðra vina. I fyrstu voru sam-
fundimir óformlegir en nú er það
svo þegar karlar taka upp á því að
hittast reglulega að þá er stutt í
formlegt skipulag, með ársfundum,
konukvöldum og öðrum hugguleg-
heþtum.
Akveðin verkaskipting komst
fljótt á í þessum hópi, þar voru
skrásetjari, veiðimaður og yfirnjóli
hinir ábyrgu stjórnendur en síðan
kom það í hlut Harðar að standa
vörð um bókmenntaarfinn og skáld-
skapinn þá farið var í hinar árlegu
heilsuræktar- og skoðunarferðir á
Snæfellsnes.
Áhugi hans, þekking og skáldgáfa
var með þeim hætti að stundum
leiddum við félagarnir að því hug-
ann að hefði hann lagt þau fræði
fyrir sig um dagana frekar en tann-
verndina, þá væri íslensk menning
auðugri í dag. Að leiðarlokum sækja
að margvíslegar minningar. Brot
liðinna daga og atburða eru skoðuð
að nýju og oft undrunarefni hvað
lífseigast er í minningunni.
Tilhlökkunin fyrir ferðir og sam-
fundi var augljós, stundirnar gleði-
gjafi og aldrei féll á þær skuggi. Svo
traust voru böndin.
Og nú er skarð fyrir skildi þegar
Hörður Einarsson, skáldið okkar,
er fallinn frá fyrir aldur fram. Góð-
ur vinur, með stórt hjarta, sem
aldrei gerði mannamun. Hann hafði
til að bera virðulegt stolt og list-
ræna hæfileika í ríkum mæli svo
sem sæmdi skáldi með ríka kímni-
gáfu. Við sendum Sigríði, konu
hans, og eftirlifandi börnum og
barnabörnum okkar innilegustu
samúðarkveðjur. Megi Guð blessa
þau öll.
Bergur Felixson,
Böðvar Bragason.
Kveðja frá Gráskjóna
Fyrir u.þ.b. aldarfjórðungi tóku
sig saman nokkrir kunningjar og
mynduðu með sér félagsskap sem
brátt hlaut nafnið Hhitfélagið Grá-
skjóni, enda tilgangurinn að hittast
einu sinni í viku um vetrartímann
og iðka hnit (badminton). Örfáum
árum síðar kom Hörður Einarsson,
sem nú er failinn frá langt um aldur
fram, til liðs við félagið og þá með
þann anda sem alla tíð síðan hefur
verið aðal félagsins, græskulaust
gamanið og léttleikann. Þeim anda
hélt Hörður við án þess að séð yrði
að hann hefði nokkuð fyrir því, sá
hæfileiki að lyfta öllu upp á léttari
nóturnar var eðlisgi’óinn skapgerð
hans, enda var Hörður eftirsóttur
félagi miklu víðar en í Gráskjóna.
Þegar leiðir Harðar og okkar
hinna skiljast nú rifjast vitaskuld
margt upp frá liðinni tíð. Sama var
hvort var í hita leiks inni á velli eða
við sælgætisát og gosdrykkjaþamb í
sjoppu eftir leik, það var eins og
Hörð þi’yti aldrei einstaklega mark-
hittin spaugsyrði og bráðsmellnar
athugasemdir. Að sjá spaugilegu
hliðarnar á líðandi stund var hans
sérgrein. Hörður var maður félags-
lyndisins og sá ekki í fyrirhöfnina
þegar halda þurfti félögum vegleg
hóf, lét sig t.d. ekki muna um að
verja mörgum helgum og kvöldum
til að breyta herbergjum í kjallaran-
um á heimili sínu í glæsilegan sögu-
aldarbæ þegar þar var fyrir margt
löngu haldið veglegt þorrablót,
ógleymanlegt öllum sem það sátu.
Fyrrnefndur félagsskapur, Grá-
skjóni, taldi sig dálítið merkilegan
og setti sér því lög, skipaði sér emb-
ættismenn og hélt svokallað hnit-
þing að jafnaði einu sinni á ári. Þótt
gunnmerki Gráskjóna væri lýðræði
út í æsar er ekki víst að allir myndu
fella sig við þann skilning sem fé-
lagarnir lögðu í það hugtak, t.d. það
ákvæði að forseti Gráskjóna skyldi
hafa áttfaldan atkvæðisrétt á við
aðra félagsmenn, auk þess sem því
embætti mætti enginn gegna nema
hann hefði áður gegnt því. Þótt ekki
skuli lítið gert úr öðrum félögum
verður því ekki á móti mælt að á
þingum Gráskjóna og öðrum sam-
komum félagsins var Hörður sá sem
hélt langhæst á lofti þeim létta og
hressilega anda sem þar ríkti, án
Harðar hefðu samkomur þessar
orðið stórum svipminni. Hug-
myndaflug hans og uppátæki sýnd-
ust óþrotleg. Er þar ekki síst að
nefna ýmislegt framlag Harðar í
bundnu máli, íþrótt sem honum
virtist auðvelt að iðka. Og ósköp gat
það verið sálinni upplífgandi að
koma stöku sinnum heim eftir
þungan vinnudag og finna í póst-
kassanum vísukom frá Herði,
stundum ásamt einhverjum öðrum
hugleiðingum hans sem ekki voru
alltaf settar fram á grafalvarlegan
hátt.
Hnit er íþrótt sem útheimt getur
mikla orku og þol og fyrir u.þ.b.
tveimur árum var heilsu Harðar
þannig komið að hann hafði ekki
þrek til að iðka hnit lengur. Breyttu
þá Gráskjónar um svið og fóru að
hittast í sundlaugum og heitum
pottum og kaffihúsum á eftir en
Hörður breyttist ekki, skopskynið
og léttleikinn fylgdu með.
Eins og gengur og gerist í lífinu
átti Hörður sínar erfiðu stundir,
sumar áreiðanlega mjög erfiðar,
sum ólögin sem yfir riðu voru stór.
Auðvitað fór ekki hjá því að við fé-
lagarnir skynjuðum undir niðri að
Herði var lífið á stundum næstum
óyfirstíganlega mótbrekkt. En
Hörður stóð uppi þar til yfir lauk
25. mars síðastliðinn og það er hinn
uppistandandi Hörður sem við Grá-
skjónar ætlum að geyma í minningu
okkar.
Við félagarnir höfum mikils
misst, Gráskjóni verður aldrei sam-
ur og áður, nú þegar Hörður er
genginn, en mestur er missir eigin-
konu og barna og barnabarna. Þeim
sendum við okkar innilegustu sam-
úðarkveðjur og vitum að huggun og
styrkur er að því að varðveita minn-
ingu heiðursmannsins Harðar Ein-
ai’ssonar. Við Gráskjónar ætlum að
starfa áfram með þeim létta anda
sem Hörður færði inn í félagsskap-
inn. Það hefði Hörður sjálfur viljað
og þannig er mestur sómi sýndur
minningu hans.
Fyi’ir hönd Gráskjóna.
Eiríkur Þormóðsson.
HÖRÐUR
EINARSSON
t
Hjartkær móðir okkar,
MARÍA ANNA MAGNÚSDÓTTIR,
frá Ólafsfirði,
áður til heimilis í Lönguhlíð 25,
lést á Hrafnistu, Hafnarfirði, mánudaginn
5. apríl.
Kristín, Halldóra, Ásta,
Guðrún, Adda, Erna, Ásdís Hartmannsdætur.
t
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi og langafi,
KJARTAN GUNNAR HELGASON
fyrrverandi bóndi,
Unaðsdal,
til heimilis á Skeljatanga 21,
Mosfellsbæ,
verður jarðsunginn frá Bústaðakirkju fimmtu-
daginn 8. apríl kl. 13.30.
Þeim, sem vildu minnast hans, er vinsamlegast bent á hjúkrunarþjónustuna
Karitas, Krabbameinsfélag íslands eða Unaðsdalskirkju, reikningsnr.
61327, Landsbankanum (safirði.
Salvör Stefanía Ingólfsdóttir,
Elín Anna Kjartansdóttir, Hrafnkeli B. Þórðarson,
Helgi Kjartansson,
Ingibjörg Kjartansdóttir, Einar Magnússon,
Ingólfur Kjartansson, Jörgína Elínbjörg Jónsdóttir,
barnabörn og barnabarnabarn.
t
Ástkær eiginmaður minn og faðir okkar,
SIGURÐUR H. GUÐMUNDSSON
flugvirki,
Ásgarði 77,
andaðist á heimili sínu sunnudaginn 4. apríl.
Eiísabet María Víglundsdóttir,
Ásdís Sigurðardóttir, Víglundur Sigurðsson,
Margrét Rósa Sigurðardóttir, Þórhildur Sigurðardóttir,
Guðmundur Sigurðsson, Guðrún Sigurðardóttir,
Sigurður Sigurðsson, Halldór Sigurðsson.
t
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
JÓHANNA KRiSTiNSDÓTTIR MAGNÚSSON,
Sunnuvegi 35
í Reykjavík,
andaðist á skírdag á Hrafnistu í Reykjavík.
Jarðarförin fer fram frá Áskirkju föstudaginn
9. apríl, kl. 15.00.
Hanna Guðmundsdóttir, Jón H. Magnússon,
Sigurður Örn Guðmundsson,
Ásdís Guðmundsdóttir, John Gardiner,
barnabörn og barnabarnabörn.
r
t
Elskulegur eiginmaður, faðir, sonur, sonar-
sonur og tengdasonur,
JÓN STEFÁNSSON,
Tindum 1,
Kjalarnesi,
lést af slysförum laugardaginn 3. apríl.
Jarðarförin auglýst síðar.
Herdís Guðjónsdóttir,
Jón Sveinbjörn Jónsson,
Stefán Atli Jónsson,
Marteinn Helgi Jónsson,
Sigríður Sveinsdóttir, Stefán Jónsson,
Jón Stefánsson,
Nina Schjetne, Guðjón Haraldsson.