Morgunblaðið - 21.05.1999, Blaðsíða 50

■«*50 FÖSTUDAGUR 21. MAÍ 1999
MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
+ Jón Valdimar
Valdimarsson
húsasmíðameistari
fæddist á Akranesi
10. apríl 1935. Hann
lést á sjúkrahúsi
Akraness 8. maí síð-
astliðinn. Foreldrar
hans voru Anna
Jónsdóttir frá Há-
koti á Akranesi, f.
24.11. 1893, d. 3.9.
1993, og Valdimar
Eyjólfsson skip-
sljóri og síðar vega-
vinnuverkstjóri frá
Hábæ, f. 19.8. 1891,
d. 6.6. 1976. Jón var yngstur
fjögurra barna Önnu og Valdi-
mars. Þau eru: Geir, f. 5.6.
1927; Rannveig Anna, f. 22.10.
1928, d. 29.6. 1945; Jón Valdi-
mar, f. 15.9. 1931, d. 25.11.
1933. Áður átti Valdimar þijú
börn. Þau eru: Þórður, f. 23.7.
1916; Jóna, f. 21.4. 1919; Ársæll
Ottó, f. 2.10.1921. Anna átti eitt
barn áður, Hörð Bjamason, f.
5.8.1920.
Jón kvæntist 25. febrúar 1964
eftirlifandi konu sinni Sigríði
'*r Helgadóttur. Foreldrar hennar
vom Helgi Benediktsson skip-
sljóri, f. 29.10. 1893, d. 12.12.
1975, og Jónína María Péturs-
dóttir, f. 11.6. 1905, d. 31.3.
1985. Jón og Sigríður áttu sam-
an eina dóttur, Helgu, f. 1.12.
1964, eiginmaður hennar er
Einar Ásgeirsson, f. 25.8. 1961,
Löng þá sjúkdómsleiðin verður,
lífíð hvergi vægir þér,
þrautir magnast, þrjóta kraftar,
þungt og sárt hvert sporið er,
honum treystu, hjálpin kemur,
hann af raunum sigur ber.
Drottinn elskar, - Drottinn vakir
dagaognæturyfirþér.
(S. Kr. Pétursson)
Nú þegar komið er að leiðarlok-
börn þeirra em
Hrannar, Jón Valur
og Hildigunnur.
Áður var Jón
kvæntur Lilju
Helgadóttur, þau
skildu. Þau eignuð-
ust Qögur böm. Þau
em: Hjörleifur, f.
4.7. 1954, kvæntur
Guðnýju Jóhannes-
dóttur, f. 28.2. 1952,
og eiga þau þrjár
dætur, Jóhönnu
Lilju, Lísbet Fjólu
og Guðrúnu, og eitt
bamabam. Anna
Valdís, f. 8.4. 1956, gift Erlingi
Garðarssyni, f. 4.4. 1949, og
eiga þau tvö böm, Lilju Björk
og Pálma Þór og þrjú bama-
böm. Helgi Gunnar, fæddur
22.8. 1958, sambýliskona hans
er EIvi Baldursdóttir, f. 1.9.
1954, og eiga þau þrjú böra,
Lilju, Lúðvík Baldur og Krist-
björgu og tvö barnaböm. Vign-
ir, f. 2.5. 1961, kvæntur Dag-
björtu Lilju Kjartansdóttur, f.
19.4. 1961, og eiga þau tvö böm,
Helga Gunnar og Nönnu Lám.
Jón eignaðist dóttur með
Eddu Pétursdóttur f. 23.10.
1931, d. 28.5. 1995, Sigurlaugu,
f. 3.8. 1963, eiginmaður hennar
er Baldur Skjaldarson, f. 2.7.
1957, og eiga þau saman eina
dóttur Eddu Karitas.
Útför Jóns fór fram frá Akra-
neskirkju 14. maí.
um, elsku pabbi, er erfítt að setjast
niður og rita minningarorðin.
Ástæða þess er að margar minning-
ar fylla hugann og mörgu er af að
taka í gegnum árin.
Síðasta árið lýsti þinni manngerð
best, manni sem bar ekki sínar til-
finningar né þrautir á torg. Barátt-
an var hafín - þú ætlaðir að sigra.
Þegar heilsu þinni hrakaði varst þú
tilbúinn að berjast þótt við ofurefli
væri að etja.
Þú komst langt bara á þínu já-
kvæði og bjartsýni og með stuðn-
ingi Siggu, sem stóð eins og klettur
við þína hlið þar til yfir lauk.
Þú gast alltaf gert að gamni þínu
þó sárkvalinn værir, gafst þér alltaf
tíma að ræða málin sem voru í
gangi hveiju sinni, þér var í mun að
okkur bömum þínum gengi vel, oft
voru fjarlægðimar miklar en þú átt-
ir alltaf stað í hjarta okkar allra.
Þitt lífsstarf hefur verið af mörgum
toga spunnið. Þú varst að mörgu
leyti ævintýramaður, óhræddur við
að prófa hluti sem mörgum hefur
þótt óhugsandi að hægt væri að
framkvæma.
Þú varst lærður húsasmíða-
meistari og vannst lengst af við
þau störf. Varst mikill hestamað-
ur, áttir alltaf góða hesta og mikla
gæðinga sem tóku þátt í kappreið-
um. Þú lést það ekki eftir liggja að
hugsa um þá fram á síðustu stundu
með dyggilegri hjálp barnabarna
þinna, Hrannars og Jóns Vals.
Vignir Þór, elsta langafabarnið átti
sér þann draum að komast í sveit
hjá langafa á Akranesi og fara með
honum í útreiðartúr upp í fjöll og
gerast vinnumaður hans við hest-
ana. Þetta var draumur 8 ára
bams sem leit mikið upp til
langafa. Honum fannst hann svo
fallegur og góður maður. Þú varst
alltaf mikil barnagæla. Hændust
börn og unglingar að þér, þú varst
mannvinur og vildir öllum greiða
gera eða hjálpa. Síðustu dagana á
spítala á Akranesi reyndum við
bömin þín að vera hjá þér sem
mest, við hlið Siggu sem vék ekki
frá sjúkrabeði þínum. Síðustu
stundirnar voru þér erfiðar, að
fara frá okkur og fyrir okkur að
missa þig. Hvfl í friði, elsku pabbi
og megi guðs englar umvefja þig
ást og hlýju, ég veit að amma Anna
og Valdimar afi og systkinin tvö
sem á undan vom gengin, taka vel
á móti þér.
Elsku Sigga, Guð gefi þér styrk
og þrek í erfiðleikum, sorg og sökn-
uði.
Þín dóttir,
Anna Valdís Jónsdóttir.
Elsku afi.
Þú varst mér alltaf svo kær. Það
vom margar skemmtilegar stund-
imar sem við áttum saman bræð-
umir með þér. Eftirminnileg var
ferðin í sumar þegar við fórum sam-
an á landsmót hestamanna á Mel-
gerðismelum. Þú vildir hafa okkur
með í þeim áhugamálum sem voru
þér kærast.
Fyrir rúmu ári fóram við bræð-
umir með þér í hestamennskuna og
er það okkar áhugamál í dag. En
auðvitað veit ég að þú vildir og ætl-
aðir að gera svo margt með okkur,
þú varst bjartsýnn og jákvæður í
þínum erfiðu veikindum.
Elsku afi, missir minn er mikill,
hvfl í friði.
Þinn
Jón Valur.
Nú, afi minn, þegar þú ert fallinn
frá ber margs að minnast um þinn
litríka og skemmtilega persónuleika
sem þú bjóst yfir. Alveg frá því að
ég man fýrst eftir mér tókstu mér
sem félaga og. hafðir mig með í
„trallið“ eins og þú kallaðir það.
Framhjá fæstum hefur það farið
að hestamir áttu hug þinn og hjarta
og kapp þitt við sjálfan þig að eign-
ast góða hesta. Alltaf varstu opinn
fyrir nýjungum og það að deila þín-
um fróðleik og því sem þú áttir, með
öðram, ungum sem öldnum. Minnist
ég þess hversu gott þú áttir með að
tjá þig við fólk og laða að þér svo
marga og gerðir þú hvorki mun á
aldri eða öðra.
Okkar seinasta ár hérna í þínu lífi
styrktist samband okkar mikið, og
er ég þakklátur fyrir þann tíma sem
ég fékk að vera með þér í hesta-
mennskunni, og hafa jafnframt
eignast svo góðan vin sem þú varst
mér. Jákvæðni og bjartsýni ein-
kenndi þig alltaf allan tímann sem
þú áttir í þessum erfiðu veikindum
og finnst mér ótrúlegt hvað þú áttir
auðvelt með að taka ákvarðanir og
reyna að framfylgja hugmyndum
þínum eftir til hins ýtrasta.
Þó að sárt hafi verið að missa þig
svo fljótt, þá veit ég að þjáningum
þínum linnti og mun minningin um
myndarlegan og skemmtilegan
mann standa skýr í huga mér um
aldur og ævi.
Með innilegri þökk fyrir allt og allt.
Þinn
Hrannar.
Jón minn, það er skammt stórra
högga á milli í minni fjölskyldu,
fyrst mamma og síðan þú, með
tæpra tveggja mánaða millibili.
Eg minnist þín fyrst 1978 um borð
í skipi fóður míns Reyni AK á hand-
færam og síðar um haustið á síld fyr-
ir austan, við strákamir sem voram
um borð fóram ekki varhluta af því
að þar fór óvenjulegur maður og
mjög skemmtilegur. Þú sagðir svo
skemmtilega frá að unun var á að
hlusta, bæði gamansögur og brand-
ara af sjálfum þér og öðra fólki.
Margar frívaktir í borðsalnum velt-
ust menn um af hlátri er þú sagði frá.
Árið 1980 lágu leiðir okkar aftur
saman er ég kynntist Helgu og við
hófum sambúð. Ég minnist þegar
Hrannar okkar fæddist og þú og
Sigga vorað hjá okkur á fæðingar-
deildinni, hvað stoltur þú varst er
þú tókst hann í fang þér í fyrsta
sinn. Bömum okkar varstu alla tíð
einstaklega góður og barst mikla
umhyggju fyrir þeim og er missir
þeirra mikifl. Ef okkur vantaði hjálp
við eitthvað varstu boðinn og búinn
til að hjálpa okkur eftir bestu getu
og naut þá smíðakunnátta þín sín
vél ef dytta þurfti að á okkar heim-
ili. Margt brallaðir þú um dagana:
steypubflar, útgerð, smíðar, prjóna-
stofa, trefjaplaststeypa og lengi
mætti telja en seinast starfaðir þú
við vikurútflutning.
í júní s.l áttir þú að fara f bakað-
gerð, en þá kom í Ijós að þú varst
haldinn krabbameini. Hvemig þú
tókst á veikindum þínum var aðdá-
unarvert, bjartsýnn og ákveðinn að
ná bata, meðan þreksins naut við
var haldið áfram og á ég eftir að
sakna þess að heyra ekki flautið í
bílnum þínum fyrir utan húsið okk-
ar á leið í hesthúsið.
En nú er komið að leiðarlokum og
vil ég þakka þér, Jón minn, fyrir all-
ar góðu stundimar.
Þinn tengdasonur
Einar.
JON VALDIMAR
* VALDIMARSSON
+ Katrín Gísla-
dóttir var fædd í
— Reykjavík 27. októ-
ber 1921. Hún lést á
Sjúkrahúsi Akra-
ness miðvikudaginn
12. maí síðastliðin.
Foreldrar Katrín-
ar vora Gísli Þórð-
arson og Ingibjörg
Sigríksdóttir frá
Krossi.
Eiginmaður henn-
ar var Guðmundur
Eyleifsson, f. 3 mars
1919, d. 19. ágúst
1974. Foreldrar Ey-
leifur ísaksson og Sigríður Sig-
mundsdóttir.
Kjörbarn Katrínar og Guð-
mundar er Guðmundur Smári, f.
24. desember 1950. Katrrn verð-
ur jarðsett frá Akraneskirkju
kl. 14 í dag.
Katrín, eða Bíbí eins og við
þekkjum hana, bjó lengst af á
Mánabraut 3 eða frá 1946. Bíbí
og mamma voru góð-
ar vinkonur, einu
sinni unnu þær sam-
an í frystihúsinu.
Þegar Bíbí hætti að
vinna kom hú alltaf í
heimsókn einu sinni
á dag og gaf mér
snúð eða kom með
jógurt. Stundum beið
ég eftir henni, því
hún var alltaf góð við
mig og færði mér
alltaf eitthvað. Marg-
ar ferðir fórum við
saman í Borgarfjörð-
inn og vestur á Snæ-
fellsnes. Stundum hótaði mamma
að skilja okkur eftir því við
gleymdum okkur, þá var Bíbí að
segja mér sögur.
Bíbí sagði við mig að núna kæmi
hún ekki oft í heimsókn því við
værum að flytja til Reykjavíkur, en
ég sagði að mamma gæti alltaf far-
ið með mig í heimsókn upp á
Skaga, þá gætu þær fengið sér
kaffi. En nú kemur Bíbí ekki með
fleiri snúða.
Kallið er komið
komin er stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinimir kveðja
vininn sinn Iátna,
er sefur hér sinn síðasta blund.
Margs er að minnast,
margterhéraðþakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þðkk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem.)
Blessuð sé minning hennar.
Ulfar Finnsson.
,ÁHt fram streymir endalaust,
árogdagarlíða".
Kynslóðir fara, kynslóðir koma.
Þetta er gangur lífsins. Hugurinn
reikar til niðjamóts, sem afkom-
endur Sigríks Eiríkssonar, bónda á
Krossi í Innri-Akraneshreppi og
Sumarlínu Sumarliðadóttur héldu í
Reykjavík fyrir um tuttugu áram.
Þar hittust margir afkomendur
þeirra í fyrsta sinn og treystu
bönd. Þar mættu að sjálfsögðu
margir ofan af Akranesi og þar á
meðal elsta bamabam Sigríks og
Sumarlínu, Katrín Gísladóttir, með
sína glaðværð og smitandi hlátur.
Nú hefur Katrín, eða Bíbí, eins og
hún var jafnan kölluð, kvatt þetta
tilverustig.
Bíbí fæddist í Reykjavík 27.
október 1921, en þar bjuggu þá for-
eldrar hennar, Gísli Guðjón Þórð-
arson, sjómaður og verkamaður og
Ingibjörg Sigríksdóttir. Hún bar
nafn ömmu sinnar, en foreldrar
Gísla voru Þórður Gíslason, bóndi í
Lambhaga á Rangárvöllum og
kona hans Katrín Guðlaugsdóttir,
sem bæði vora Rangæingar í ættir
fram. Sambúð Ingibjargar og Gísla
varð stutt, því hún lést rétt rúm-
lega þrítug að aldri. Fluttist Bíbí
þá til ömmu sinnar, Sumarlínu
Sumarliðadóttur í Hjallhúsi á
Akranesi og var hjá henni fyrsta
árið, en fór svo til móðursystur
sinnar, Rikku Emilíu Sigríksdóttur
og manns hennar Jóns Mýrdals
Sigurðssonar, skipasmiðs á Vestur-
götu 67 á Akranesi. Eftir lát Sig-
ríks á Krossi, fluttist Sumarlína í
Hjallhúsið á Akranesi. Þó að húsa-
kostur væri þar þröngur, tókst
henni að halda saman sínum stóra
bamahópi og þar áttu bamabörnin
ávallt sitt athvarf. Sumarlína vann
við fískbreiðslu og fiskverkun eins
og flestar útivinnandi konur gerðu
á Akranesi á þeim áram. Strax og
Bíbí hafði krafta til var hún komin í
saltfiskinn, allir þurftu að leggja
sitt af mörkum.
Móðursystir Bíbíar, Sigríður,
átti heima í Ivarshúsum á Akranesi
og þar má á 'mörgum gömlum
myndum sjá ungar blómarósir sem
vel fylgdust með klæðatísku þess
tíma. Bíbí og Fríða frænka voru
þar fremstar í flokki. í landi ívars-
húsa höfðu Eyleifur ísaksson, skip-
stjóri, og kona hans Sigríður Sig-
mundsdóttir frá ívarshúsum byggt
sér íbúðarhúsið Lögberg. Bíbí og
elsti sonur þeirra, Guðmundur
Halldór, felldu nú hugi saman og
giftu sig 20. nóvember 1943. Hún
átti þó heimili hjá Rikku á Vestur-
götunni þar til þau gátu árið 1945
flutt inn í sitt nýbyggða hús gegnt
Lögbergi við Mánabraut 3. Guð-
mundur var hress og skemmtileg-
ur maður og stundaði ávallt sjóinn,
en hann lést langt um aldur fram
árið 1974. Þau vora bamlaus, en
jólaglaðningurinn var mikill, er
kjörsonur þeirra, Guðmundur
Smári, fæddist 24. desember 1950.
Smári er vélvirki að mennt og er
búsettur á Akranesi og hefur ætíð
verið einkar kært með þeim
mæðginum.
Starfsferill Bíbíar er eingöngu
bundinn einu fyrirtæki á Akranesi,
Haraldi Böðvarssyni & Co. Þar
vann hún árin 1938-1993, að und-
anskildum átta áram á fyrstu hjú-
skaparáram sínum. Hollusta henn-
ar við fyrirtækið var mikil, en þær
þrjár kynslóðir foiystumanna sem
leitt hafa fyrirtækið reyndust
henni sem mörgum öðram miklir
drengskaparmenn og fannst henni
ávallt vel við sig gert, og ekki síður
eftir að hún hætti störfum. Hún
var því sæl í sínum mörgu störfum
þar, í fiskverkun, sfldarsöltun, nið-
ursuðunni, frystihúsinu og síðast í
þvottahúsi frystihússins.
Bíbí var greind, skemmtileg, lag-
leg og svipmikil kona. Skaphöfn og
útlit mátti nokkuð rekja til móður-
ættar hennar. Skapið kom frá
Krossi en hið dökka útlit frá Dið-
rikku Hölter, sem á sinni tíð var
fræg í Reykjavík fyrir mikla spá-
dómshæfileika. Á mínum uppvaxt-
aráram á Akranesi sóttist ég eftir
ferðum með föður mínum í eldhús-
ið á Mánabrautinni. Þar vora hlut-
imir krufðir til mergjar og þeir
sagðir umbúðalaust. Orðaskiptin
um menn og málefni vora stundum
beinskeitt og afgerandi. Gat það
stundum leitt til þess að þau þurftu
að safna kröftum fyrir næstu sam-
fundi, en alltaf fannst þeim jafn
gaman að hittast og ræða málin.
Þau vora sömu ættar, bæði hrein
og bein í samskiptum við aðra.
Með Katrínu Gísladóttur er
gengin eftirminnileg kona. Syni
hennar, Smára, ættingjum og vin-
um votta ég mína dýpstu samúð.
Þorsteinn Jónsson.
Skilafrestur
minningargreina
EIGI minningargrein að birtast á útfarardegi (eða í sunnudagsblaði ef
útför er á mánudegi), er skilafrestur sem hér segir: I sunnudags- og
þriðjudagsblað þarf grein að berast fyrir hádegi á fóstudag. í miðviku-
dags-, fimmtudags-, fóstudags- og laugardagsblað þarf greinin að berast
fyrir hádegi tveimur virkum dögum fyrir birtingardag. Berist grein eftir
að skilafrestur er útranninn eða eftir að útför hefur farið fram, er ekki
unnt að lofa ákveðnum birtingardegi. Þar sem pláss er takmarkað getur
þurft að fresta birtingu greina, enda þótt þær berist innan hins tiltekna
skilafrests.
KATRÍN
GÍSLADÓTTIR