Morgunblaðið - 28.07.1999, Blaðsíða 36

«í36 MIÐVIKUDAGUR 28. JÚLÍ 1999
MORGUNBLAÐIÐ
*-
+
Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar og
tengdamóðir,
JÓHANNA JÓHANNESDÓTTIR,
Fellasmára 3,
Kópavogi,
verður jarðsungin frá Grensáskirkju föstu-
daginn 30. júlí kl. 10.30.
Þeim, sem vilja minnast hinnar látnu, er bent á
Landssamtökin Þroskahjálp.

Gestur Ólafur Karlsson,
Sigurjón Gestsson,
Sveinbjörn Gestsson,
Andri Þór Gestsson,
Sigurborg Anna Ólafsdóttir.
+
ANDRÉS ANDRÉSSON,
Viðjugerði 3,
Reykjavík,
lést á Landspítalanum föstudaginn 23. júlí.
Útförin fer fram frá Fossvogskirkju fimmtu-
daginn 29. júlí kl. 10.30.
Ólöf Bjartmarsdóttir,
Ólafur S. Andrésson, Sigrún Helgadóttir,
Guðrún Andrésdóttir,
Auður Andrésdóttir, Kristján Guðmundsson,
Ágústa Andrésdóttir, Paul Richardson,
G. Þóra Andrésdóttir, Jósteinn Einarsson
og barnabörn.
+
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, sonur,
tengdafaðir og afi,
GUNNAR HELGI EINARSSON,
Bláskógum 9,
Reykjavík,
varð bráðkvaddur á heimili sínu aðfaranótt
sunnudagsins 25. júlí.
Málfríður Erla Lorange,
Jóhann Ingi Gunnarsson, Guðfinna Nanna Gunnarsdóttir,
Steindór Gunnarsson, Erna Benediktsdóttir,
Aðalheiður S. Gunnarsdóttir, Björn Erlingsson,
Ingibjörg Guðnadóttir
og barnabörn.
+
Ástkær dóttir mín, systir okkar og mágkona,
SIGRÚN BJÖRGVINSDÓTTIR,
lést á Sjúkrahúsi Reykjavíkur aðfaranótt þriðju-
dagsins 27. júlí.
Jarðarförin verður auglýst síðar.

Hulda G. Sigurðardóttir,
Oddný I. Björgvinsdóttir,
Ársæll Björgvinsson, Helga Kristjánsdóttir,
Björk Björgvinsdóttir, Steinar M. Clausen,
Már Björgvinsson, Elísabet Dolinda Ólafsdóttir.
*
+
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
GUÐMUNDA ÁGÚSTSDÓTTIR,
Hrafnistu Reykjavík,
lést föstudaginn 23. júlí.
Jarðarförin fer fram frá Fossvogskirkju
miðvikudaginn 4. ágúst kl. 15.00.
Ásmundur Guðmundsson,
Eyþór Guðmundsson, Þórdís Sigurðardóttir,
Arinbjörn Guðmundsson, Ragnheiður Jónsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
MINNINGAR
ELSA GUÐRÚN
STEFÁNSDÓTTIR
+ Elsa Guðrtín
Stefánsdóttir
fæddist í Reykjavík
14. janúar 1949.
Htín lést á heimili
sínu í Reykjavík 26.
maí síðastliðinn og
fór títför hennar
fram frá Bústaða-
kirkju 4. júní.
Þegar sú fregn
barst okkur að
elskuleg móðursystir
okkar, Elsa, hefði
látist af hjartaáfalli á
heimili sínu í
Logalandi 28 í Reykjavík, vorum
við djúpum harmi slegnir. Og þá
rifjuðust upp fyrir okkur ýmsar
minningar. Því vildum við nú í
fáeinum orðum þakka henni fyrir
allar þær stundir sem við áttum
saman og hversu einstök
manneskja hún var og okkur góð.
Við bræðumir vorum svo
lánsamir að við gátum alltaf farið
með móður okkar til Islands á
sumrin og verið með fjölskyldunni.
Frá þeim stundum eigum við
margar ánægjulegar minningar, til
dæmis af öllum þeim skemmtilegu
ferðum sem við fórum með Elsu og
eiginmanni hennar, Magnúsi
Eiríkssyni tónlistarmanni, til að
skoða fegurð landsins. Ekkert slíkt
sjáum við hér í
Bandaríkjunum. Það
var gaman að fara til
Þingvalla og austur
um sveitir, stundum til
að veiða með Magnúsi
og frændum okkar í
Rangá eða einhverri
annarri lítilli á eða
vatni. Og Guðmundur
Jónsson, seinni maður
Herdísar, ömmu
okkar, kenndi okkur
öllum strákunum að
synda og fór síðan
iðulega með okkur í
sund.
Elsa sá alltaf til þess að
nestiskörfurnar okkar væru fullar
af brauðsamlokum og heitu
súkkulaði, og eins vorum við vel
birgir af heitum pylsum, enda
ótrúlegt hvað við frændur gátum í
okkur látið. Það var ævinlega
gaman að vera með fjölskyldunni;
fara í gönguferðir upp um fjöll, því
að Magnús er mikill göngumaður,
pg alltaf þegar við heimsóttum
ísland sáu þau hjónin um að við
sæjum líka aðra þá staði sem vert
er að sjá - hveri, eldfjöll, falleg
vötn og ár, sem íslendingar eru
réttilega hreyknir af. Elsa og
Magnús kenndu okkur að meta þá
margs konar náttúrufegurð sem
við öllum blasir á Islandi.
HEIÐUR
GUÐMUNDSDÓTTIR
+ Heiður Guð-
mundsdóttir
fæddist 26. desem-
ber 1941. Htín lést á
Sjtíkrahúsi Kefla-
víkur 10. jtílí síðast-
liðinn og fór útför
hennar fram í kyrr-
þey 16. júlí.
Elskuleg vinkona
mín Heiður Guð-
mundsdóttir, Heiða
eins og ég kallaði hana,
er látin. Hún lést á
Sjúkrahúsi Keflavíkur
eftir stutta en erfiða
baráttu við illvígan sjúkdóm. Hún
var borin til hinstu hvíldar frá
Keflavíkurkirkju föstudaginn 16.
júlí.
Eg var svo lánssöm að geta
heimsótt hana flesta daga þessar
síðustu vikur, í Keflavík og á
Sjúkrahúsi Reykjavíkur. Þennan
tíma notuðum við tU að rifja upp
gamlar æskuminningar og það var
margt sem kom upp í hugann. Við
vorum 14 ára þegar við kynntumst í
Gaggó Vest og vorum við saman
næstum hvern dag fram undir tví-
tugt.
Það var margt brallað á þessum
árum og margs að minnast. Við
blönduðum blóði eins og sönnum
fóstbræðrum sæmdi
og hétum hvor
annarri ævilangri vin-
áttu sem líka varð.
Við mundum ekki eft-
ir að hafa nokkru
sinni orðið ósáttar eða
rifist eins og svo oft
er á þessum erfiðu
unglingsárum. Nei,
við vorum alveg frá-
bærar, eða það fannst
okkur. Við rifjuðum
upp skólaárin, skóla-
ferðalagið okkar að
Kirkjubæjarklaustri,
þegar við klifruðum
upp á kletta í fossinum á Klaustri
og upp á Systrastapa, við vorum
nú dálitlir glannar þá. Þegar ég
kom og heimsótti þig að Núpi í
Dýrafirði, þar sem þú varst í sveit
hjá frændfólki þínu og við stál-
umst til að horfa á þegar nautið
var skotið. Útilegurnar í Hval-
fjörð, þá fannst okkur nú ekki
mikið að ganga frá Hvalstöðinni
og inn í Hvalfjarðarbotn í yndis-
legu veðri. Þegar við skruppum á
Þingvöll eða í Keflavík til að
kaupa ís, því hann var miklu betri
þar en í Reykjavík. Já, það var
margt sem okkur datt í hug á
þessum árum, sumt ekki beint
gáfulegt, en mjög saklaust og
+
Útför ástkærs eiginmanns míns, föður okkar,
fósturföður, sonar, fóstursonar og bróður,
GUNNARS ELDARS KARLSSONAR,
Auðbrekku 2,
Kópavogi,
fer fram frá Digraneskirkju fimmtudaginn 29.
júlí kl. 15.00.
Ragna Jóhannesdóttir,
Matthías Þór Gunnarsson,
Jóhannes Örn Gunnarsson,
Kristensa Valdís Gunnarsdóttir,
Reynir Ástþórsson,
Þórunn Gunnarsdóttir,
Hallfríður Matthíasdóttir,
Birna Matthíasdóttir,
Kolfinna Matthíasdóttir,
Karl Eldar Gunnarsson,
Ágúst Fannar Gunnarsson,
Þórir Erlendsson,
Matthías Björnsson,
Vilborg Matthíasdóttir,
Steingerður Matthíasdóttir,
Soffía Matthíasdóttir.
Ef svo vildi til að við værum á
landinu 4. júlí, á þjóðhátíðardegi
Bandaríkjanna, bauð Elsa okkur
alltaf heim á sitt hlýlega, fallega
heimili til að vera með frændum
okkar, Stefáni, Andra, og Magnúsi
Erni, og þá var Magnús vanur að
fara í skák við okkur og steikja
eitthvert góðgæti úti á veröndinni
og skjóta upp flugeldum í tilefni
dagsins. Eins voru afmælisboðin
sem Elsa hafði fyrir strákana sína
og aðra káta krakka á sumrin alltaf
miklar gleðistundir.
Elsu var mikið í mun að vera góð
eiginkona og húsmóðir og sonum
sínum þrem góð móðir. Við munum
sakna hins hlýja og elskulega
viðmóts hennar, sem snart alla sem
þekktu hana. Við þökkum þér, Elsa
frænka, af hjartans grunni fyrir
allt sem þú gerðir fyrir okkur og
biðjum þess að Guð hjálpi og styðji
eiginmann þinn og syni. Og megi
guð einnig styrkja elsku Herdísi
ömmu og Guðmund í þessari miklu
sorg og eins Svölu og mömmu. Það
fyrsta sem okkur kom í hug við
fregnina un andlát Elsu frænku
var fallegt vers úr Biblíunni:
„... meðan vér eigum heima í
líkamanum, erum vér að heiman
frá Drottni; að hverfa burt úr
líkamanum er að vera heima hjá
Drottni."
Þótt dapurt sé nú í hjörtum
okkar, vitum við að sá dagur mun
koma að við sjáum okkar elskulegu
Elsu frænku aftur „heima hjá
Drottni". Minning hennar mun
ávallt lifa með okkur.
John og Stephen Yodice.
græskulaust gaman, eins og þú
sagðir fyrir stuttu svo sannfær-
andi, og gerði engum illt. Svo voru
það allar ferðirnar okkar í Naut-
hóltsvíkina, við höfðum með okkur
harðfisk, rúgbrauð og reyktan
rauðmaga skorinn niður með vasa-
hníf og ég át svo yfir mig að ég get
ekki enn borðað reyktan rauð-
maga. Svo drukkum við coea-cola
með. Skautaferðirnar okkar á
Tjörninni og á Melavöllinn um
helgar og á fallegum vetrakvöld-
um, já, þá var nú dansað á skaut-
um. Við stunduðum auðvitað
gömlu dansana og dönsuðum allt
kvöldið. Oft var sofið heima hjá
þér á mjóum dívan. Við töluðum
saman fram undir morgun, hlóg-
um og hlógum, en stundum var
grátið, þá ef eitthvað var sorglegt
eða einhver hafði dáið sem okkur
þótti vænt um. Við elskuðum að
lesa og læra ljóð og kunna sem
mest utanbókar, þuldum upp hvor
fyrir aðra. Tómas Guðmundsson
skáld var okkar uppáhald í þá
daga. Oft sungum við saman og þú
spilaðir á gítarinn hennar Grétu
systur þinnar og við sungum auð-
vitað raddað, þú oftast altröddina.
Æskuárin liðu með sínar sorgir
og gleði og alvara fullorðinsáranna
tók við. Við giftum okkur og eign-
uðumst börn og barnabörn.
Það varð lengra á milli okkar og
við hittumst sjaldnar, en það var
sama hvenær ég kom, alltaf tókst
þú á móti mér með hlýja brosinu
þínu og augun geisluðu, eins og í
gamla daga og við töluðum eins og
okkur var einum lagið, um börn
okkar og svo barnabörnin og lífið
og tilveruna.
Elsku Heiða mín, ég bið Guð að
hugga og styrkja Skjöld þinn, böm-
in ykkar, barnabörnin og aðra ást-
vini sem hafa misst svo mikið. Guð
blessi þau öll.
Kæra vinkona, ég kveð þig með
söknuði, með vögguvísunni fallegu
sem við sungum svo oft saman:
Sofðu rótt, sofðu rótt,
nú er svartasta nótt.
Sjáðu sóleyjarvönd,
geymdu hann sofandi í hönd.
Þú munt vakna með sól,
Guð mun vitja um þitt ból.
Þú munt vakna með sól,
Guðmunvitjaumþittból.
(Þýtt. Jón Sig. frá Kaldaðamesi.)
Hafðu þökk fyrir allt og allt.
Hvíldu í friði.
Þín vinkona,
Résa.