Morgunblaðið - 28.07.1999, Blaðsíða 38

I
^8 MIÐVIKUDAGUR 28. JÚLÍ 1999
MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
+
VALDIMAR RÓSINKRANS JÓHANNSSON
fyrrv. húsvörður og verkstjóri,
Álftamýri 2,
Reykjavík,
verður jarðsunginn frá Háteigskirkju fimmtu-
daginn 29. júlí kl. 13.30.
Fyrir hönd aðstandenda,
Ráðhildur Ingvarsdóttir,
Sigmundur Heiðar Valdimarsson,
Sigurjón Hafberg Valdimarsson.
+ Jp ifBnBs M-'
Fósturfaðir minn, iá.: ■ "Á.
ÞÓRÐUR EYJÓLFSSON,
sem andaðist mánudaginn 19. júlí, verður
jarðsunginn frá Hólskirkju í Bolungarvík
laugardaginn 31. júlí kl. 11.00.
Fyrir hönd aðstandenda,
Ásdís Hrólfsdóttir.
I
Elskuleg móðir mín,
RAGNHEIÐUR JÓHANNA GUÐMUNDSDÓTTIR,
Laugarnesvegi 40,
Reykjavík,
áður Þórsmörk, Grindavík,
andaðist mánudaginn 19. júlí.
Útför hennar fer fram frá kapellunni í Fossvogi föstudaginn 30. júlí
kl. 13.30.
Jóhanna Sigurðardóttir.
+
Bróðir okkar,
JÓN AUSTMANN SÍMONARSON,
Stakkholti 3,
Reykjavík,
lést á líknardeildinni í Kópavogi fimmtudaginn 15. júlí.
Útförin fór fram laugardaginn 24. júlí frá Ytri Njarðvíkurkirkju.
Systkini hins látna.
JULIA JONASDOTTIR
OG GUÐLAUGUR
MAGNÚS ÓLAFSSON
foreldrum sínum, íyrst í Dalseli, en
fluttist með þeim að Eyvindarholti
undir Eyjafjöllum árið 1901. Eins
og algengt var í þá daga fór Guð-
laugur á vertíð í Vestmannaeyjum
á vetrum. Hann fylgdi oft ferða-
mönnum inn á Þórsmörk að sumar-
lagi en þá var farið á hestum þang-
að og voru ár á þeirri leið óbrúað-
ar. Guðlaugur var vatnamaður góð-
ur. Hann þekkti vel til á Þórsmörk-
inni, smalaði þar oft og var talinn
góður fjallamaður, en stundum
þurfti að síga eftir fé sem var í
sjálfheldu. Guðlaugur var laghent-
ur og smíðaði flest það sem með
þurfti varðandi búskapinn. Þau
Guðlaugur og Júlía gengu í hjóna-
band 1926 og hófu búskap á
Guðnastöðum í Austur-Landeyj-
um. Þau bjuggu þar allan sinn bú-
skap til 1967, en þá tók við búinu
Ragnar sonur þeirra. Þau hjón
Guðlaugur og Júlía voru mjög sam-
hent, sinntu vel búi og börnum.
Þau byggðu upp húsakost á jörð-
inni og fylgdust vel með þeirri þró-
un sem átti sér stað í búskapar-
háttum og tileinkuðu sér hana.
Böm þeirra Júlíu og Guðlaugs
voru Ragnheiður, Jónas, Sigríður,
Ólafur, Ragnar og Ingibjörg Jóna.
Eru þau á lifl nema Ragnheiður
sem dó ung.
Jónas Guðlaugsson.
+ Júlía Jónas-
dóttir fæddist
í Hólmahjáleigu í
Austur-Landeyj-
um 28. júlí 1899.
Hún lést árið
1974.
Guðlaugur Magn-
ús Ólafsson fædd-
ist í Dalseli undir
Eyjafjöllum 18.
nóvember 1893.
Hann lést árið
1970.
Júlía Jónasdóttir
fæddist í Hólmahjá-
leigu í Austur-Landeyjum 28. júlí
1899. í dag eru því 100 ár frá fæð-
ingu hennar. Hún ólst upp hjá for-
eldrum sínum í Hólmahjáleigu,
þeim Jónasi Jónasyni bónda og for-
manni, ættuðum úr Landeyjum og
konu hans, Ragnheiði Halldórs-
dóttur frá Ósabakka á Skeiðum.
Áður en Júlía giftist var hún
nokkra vetur í vist í Vestmannaeyj-
um, hún var vandvirk og myndar-
leg í höndum og eftir hana era
fagrir handavinnugripir. Guðlaug-
ur Magnús Ólafsson fæddist í Dal-
seli undir Eyjafjöllun 18. nóvember
1893. Foreldrar hans voru Ólafur
Ólafsson frá Hólmi í Austur-Land-
eyjum og seinni kona hans, Sigríð-
ur Ólafsdóttir frá Múlakoti í
Fljótshlíð. Guðlaugur ólst upp hjá
+ Sigríður Sig-
urðardóttir
fæddist á Dals-
höfða í Hörgslands-
hreppi 23. desem-
ber 1911. Hún lést í
Reykjavík 20. júní
síðastliðinn og fór
útför hennar fram
frá Ffladelfíukirkj-
unni l.júlí.
Það varð mér í byrj-
un mikið áfall þegar
sonur Sigríðar, Krist-
ján hringdi til mín og
færði mér þau tiðindi
að Sigríður væri látin, en þar sem
ég bý erlendis hafði ég ekki fregn-
að um þetta áður.
Sigríði eða ömmu eins og við vin-
ir hennar kölluðum hana ávallt,
kynntist ég árið 1977 og þá í
tengslum við son hennar, Kristján,
sem þá var minn besti vinur og er
enn og tókust þá þegar á milli mín
og þeirra hjóna Sigríðar og þálif-
andi manns hennar, Sigurjóns Kri-
stjánssonar, sem lést árið 1982, góð
kynni.
Á þeim árum bjuggu þau mekt-
arhjón í Keflavík og
átti ég þar margar
góðar stundir með
þeim hjónum. Sigríði
er kannski ekki svo
auðvelt að lýsa sem
persónu, en þó get ég
sagt að hún er í þeim
hópi fólks sem ég hef
metið mest og þá
vegna einlægni hennar
og trúar á sannleik-
ann. Eftir fráfall Sig-
urjóns fluttist hún
fljótlega til dóttur
sinnar, Sigrúnar
Lovísu, sem einnig
hefur lengi verið í mínum vinahópi.
Leiðir okkar lágu saman og sundur
þessi ár sem við þekktumst en vin-
skapur okkar hélt alla tíð og það
skipti engu máli hversu langur tími
leið á milli þess sem við hittumst,
það var alltaf eins og við hefðum
talast við í gær.
Sigríður átti eftir að hafa varan-
leg áhrif á líf mitt sökum þess að
þegar við hittumst fyrst í Keflavík,
þá ræddum við margt meðal ann-
ars mikið um trúmál, en þar vorum
við ekki sammála. Að þeim umræð-
um bjó ég og geri reyndar enn og
sú stund átti eftir að renna upp að
ég tók sömu ákvörðun og hún hafði
gert strax í æsku og játaði mig
Drottni, en þá urðu líka kaflaskipti
í samskiptum okkar, umræður okk-
ar breyttust og við áttum oft sam-
an litlar en mikilvægar bænastund-
ir, bæði heima á Islandi og einnig
þegar hún bjó um tíma hér á mín-
um slóðum í Svíþjóð. Sigríður er í
hópi þeirra hreinlyndustu og bestu
einstaklinga sem orðið hafa á lífs-
leið minni og tel ég það viss for-
réttindi að hafa fengið að kynnast
henni. Þegar hún nú hverfur héðan
úr þessum heimi, veit ég að Drott-
inn hefur búið henni annan og betri
dvalarstað en finnst í þessum
heimi, enda hefur hún skilað góðu
dagsverki og þá alltaf í krafti trúar
sinnar á réttlæti Drottins Jesú
Krists.
Ég sagði í upphafi að það hefði
orðið mér mikið áfall þegar vinur
minn Kristján bar mér þessar
fregnir og víst var það svo, en samt
gleðst ég yfir að hún fékk að fara
héðan úr þessum heimi á þann frið-
sæla hátt sem raun ber vitni. Hlut-
verki hennar er ekki lokið þrátt
fyrir að hún hafi verið burt kölluð,
verki hennar hér á jörð lýkur
aldrei. Hún ól böm sín tvö Kristján
og Sigrúnu upp í trúnni á Jesúm
Krist og það kemur til með að hafa
áhrif og ávallt stækkar sá hópur
sem viðurkennir hjálpræði Herr-
ans og þar hefur Sigríður lagt sitt
af mörkum.
Ég votta börnum hennar og að-
standendum öllum mína dýpstu
samúð og bið þeim blessunar,
minningin um Sigríði Sigurðardótt-
ur mun lifa og það hjálpar okkur
vinum hennar og ættingjum öllum
að fylla upp það tómarúm sem
óneitanlega myndast við fráfall
hennar.
Óli Jóhann, Svíþjóð.
Formáli
minningar-
greina
ÆSKILEGT er að minningar-
greinum fylgi á sérblaði upplýs-
ingar um hvar og hvenær sá,
sem fjallað er um, er fæddur,
hvar og hvenær dáinn, um for-
eldra hans, systkini, maka og
börn, skólagöngu og störf og
loks hvaðan útför hans fer
fram. Ætlast er til að þessar
upplýsingar komi aðeins fram í
formálanum, sem er feitletrað-
ur, en ekki í greinunum sjálf-
um.
+ Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma, JÓNÍNA ÞÓRÐARDÓTTIR, Dvalarheimilinu Hjallatúni, Vík í Mýrdal, lést á Sjúkrahúsi Reykjavíkur laugardaginn 24. júlí. Ingibjörg Matthíasdóttir, Matthías Einar Matthíasson, Halldóra £ Kolbrún Matthíasdóttir, Björn Sær barnabörn og barnabarnat Æ, 3. Sveinsson, ivanbjörnsdóttir, nundsson, örn.

+ Þökkum samúð og hlýhug við andlát og útför hjartkærrar ömmu okkar, HULDU DAVÍÐSSON, Marbakkabraut 24, áður Sólheimum 27, Reykjavík. Fyrir hönd aðstandenda, Helga Guðrún Erlingur Elías . Jónasdóttir, Jónasson.
SIGRIÐUR
SIGURÐARDÓTTIR
■+
lp

X