Morgunblaðið - 06.05.2000, Blaðsíða 70

I
aKJAJaVÍTJöflOM
MORGUNBLAÐIÐ
CT OOOS ÍAM .8 ÍITJOACIRAOTJAJ
70 LAUGARDAGUR 6. MAÍ 2000
BREF
ITL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík • Sími 569 1100 • Símbréf 569 1329
Ljóska
Tónlistarævin-
týnð a
Frá Sigurði Demetz Franzsyni:
KOMIÐ ER sumar og brátt verður
veturinn fjarlæg minning, þegar
menn með skóflur þurftu að moka
snjó frá dyrum mínum við Fossagötu
svo ég kæmist leiðar minnar. Farf-
uglarnir koma í hópum og kveða sín
ljóð - og mannfólkið í borginni er að
því leyti eins og fuglarnir, að geta
krunkað sig saman á hvern tónlistar-
viðburðinn á fætur öðrum. Slíkt og
þvílíkt er framboðið orðið í Reykja-
vík að fari maður til hægri missir
maður af einhverju til vinstri. Þessu
hefði ég ekki þorað að spá, þegar ég
fluttist til landsins fyrir fjórum ára-
tugum, þótt jafnvel þá væri ýmislegt
fleira gert á tónlistarsviðinu en dans-
aður konga og sungið í fímmundum.
Tónlistarlíf stendur með miklum
blóma og framfarirnar eru sannar-
lega miklar. Eg er ekki bara að tala
um sígilda tónlist. Þótt gamall sé
eins og á grönum má sjá er mér vel
kunnugt um þá miklu þróun sem
orðið hefur í poppinu og rokkinu líka
og sé að Islendingar skipa sér í
fremstu röð.
Maður, sem helgað hefur meiri-
hluta ævi sinnar tónlistarkennslu,
gleðst yfir að hafa átt dálítinn þátt í
þessu ævintýri, það er líkast því að
sjá þéttvaxinn skóg hefja sig hátt;
skóg sem maður tók þátt í að gróð-
ursetja endur fyrir löngu.
Og enn spretta upp tré. Mér eru
ofarlega í huga tvennir vortónleikar
tónlistarskóla, sem ég sótti og leyfi
mér að minnast á í stuttu máli. Nem-
endur Nýja tónlistarskólans, þar
sem ég starfaði við söngkennslu áð-
ur, réðust í uppfærslu á óperunni Dí-
dó og Eneas eftir Henry Purcell. Það
var falleg sýning og fagmannleg,
skemmtilegir búningar og góð leik-
stjórn. Skólahljómsveitin skilaði sínu
prýðisvel undir stjóm Ólivers Kent-
ish. Bjarkey Sigurðardóttir söng
hlutverk Dídóar vel og Lindita Ótt-
Islandi
arsson vakti athygli mína í hlutverki
Belindu, efnilegar söngkonur báðar
tvær. Ég flyt Sigrúnu Björnsdóttur
skólastjóra og kennurum skólans
mínar bestu þakkir fyrir skemmtun-
ina með óskum um framhald á vel-
gengninni.
Óperuiðja Tónlistarskólans í
Kópavogi flutti gamanóperumar
Batnandi byttu er best að lifa og
Dómarinn táldregni eftir Gluck í
Salnum. Leikmynd var skemmtileg
og haganlega útbúin, úr píanóinu
tókst að laða heila hljómsveit og leik-
urinn var fjörlegur og snurðulaus.
Flutningur allur var vel æfður og
mátti heyra góðar raddir, en ég held
að ekki sé á neinn hallað þótt ég
nefni Oddnýju Sigurðardóttur mes-
sósópran sérstaklega. Hún á eftir að
gera garðinn frægan ákveði hún að
leggja út á söngvarabrautina. Það
vona ég svo sannarlega að hún geri,
því að ég sat alveg dáleiddur undir
söng hennar. Hulda Jónsdóttir sópr-
an er líka bráðgott efni. Anna Júl-
íana Sveinsdóttir má vera stoltur
kennari af þessari frammistöðu að
dæma.
Allir, sem hönd lögðu á plóginn,
kennarar, nemendur og fyrirtæki og
stofnanir sem styrktu verkefnin með
fjárframlögum, eiga heiður skilinn.
Iðkun íþrótta er holl og góð og
sjálfsagt er að styrkja íþróttastarf-
semi af megni. En tónlistin á slíka
styrki jafnvel skilið og ætti að fá
stærri sneið af kökunni en raun ber
vitni. Það er ekki nóg að reisa tónl-
istarhús, það verður að hlúa að tónl-
istarflutningnum líka. Ég vona bara
að ég lifi að komast á fyrstu tónleik-
ana í nýju tónlistarhúsi. Hvað sem
því líður mun ég ekki láta mitt eftir
liggja í lófatakinu, hvort sem ég fæ
sæti Uppi - eða Niðri!
SIGURÐUR
DEMETZ FRANZSON,
söngkennari.
Hver verður
hlutur mæðra
Ferdinand
Smáfólk
HERE'5 THE UiORLP UJAR I
FLVIN6 ACE IN HI5 50PWITH
CAMEL Z00MIN6 THR0U6H THE
AIR UI6H OVER FRANCE...
EVERTTHIN6 TAU6HT TO HIM
IN TRAININ6 5UDPENLT
COME5 6ACK..
Hér svífur flugás úr fyrri
heimstyrjöldinni á fararskjóta
sínum hátt yfir Frakklandi.
All sem hann lærði í
undirbúningsþjálfuninni
rifjast upp.
í framtíðinni?
Frá Rannveigu Tryggvadóttur:
SVEINN Kjartansson barnalæknir
sagðist í morgunþætti Stöðvar 2 fyr-
ir skömmu ráð-
leggja nýbökuð-
um mæðrum að
hafa börn sín á
brjósti í a.m.k.
sex mánuði.
Lengur ef hægt
væri. „Svona
upp að einu ári?“
var spurt. „Já“,
svaraði læknir-
inn. Hann sagði
brjóstamjólk
ávallt vera besta kostinn.
Kona mun vera eitt til tvö ár að ná
sér eftir barnsburð. Hvað liggur á
að ýta henni út á vinnumarkaðinn?
Sóun og eyðslusemi virðast vera
orðin þjóðareinkenni og mönnum
virðist þykja meira um vert að sýna
stúlkurnar okkar á alþjóðavettvangi
en að meta það við þær að þær skili
þjóðinni þremur, fjórum börnum
sem er nauðsynlegt vilji þjóðin lifa
áfram í landinu. Móðurhlutverkið er
dásamlegt og öfund lítils hóps karla
í garð mæðra má ekki verða til þess
að alþingismönnum sé annara um að
stinga dúsu upp í þá en að sýna þann
manndóm að meta móðurhlutverkið
að verðleikum. Framtíð þjóðarinnar
veltur á því. Það er örugg leið til
upprætingar á íslendingum að etja
konunum stanslaust til keppni við
karla um hálaunastörf. Launið þeim
heldur maklega fyrir að sinna hinu
bráðnauðsynlega móðurhlutverki.
Ofursnáðar voru karlar til sveita
kallaðir sem öttu konunum sínum til
útiverka en kusu sjálfum sér innist-
örf. Ég legg til að karlar í „Jafnrétt-
isnefnd karla“ stytti nafnið á félagi
sínu í „Ofursnáðanefnd“. Það væri
réttnefni og frábært nýyrði.
RANNVEIG
TRYGGVADÓTTIR,
Bjarmalandi 7, Reykjavík.
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt til að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
til birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.